Του Περικλή Δανόπουλου
Ας μην αυταπατάται κανείς. Δεν έχουν αλλάξει πολλά στον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας. Η ίδια αυταρχικότητα, η ίδια αυθαιρεσία, η ίδια περιφρόνηση προς την λαϊκή βούληση. Ελάχιστες οι διαφορές, σε ένα κοινοβουλευτικό σύστημα στο οποίο η καμαρίλα, είναι πολλά σκαλιά πάνω από τα συμφέροντα του λαού.
Υπάρχει πάντως κάτι που έχει αλλάξει. Πιο παλιά, τηρούσαν κάποια προσχήματα οι εθνοπατέρες μας. Για τα μάτια του κόσμου, για το θεαθήναι. Σήμερα μας λένε απροκάλυπτα πόσο (ΔΕΝ) μας υπολογίζουν.
Σήμερα το δημόσιο χρήμα γίνεται προνομιακή κατάθεση του κάθε υπουργού και του κάθε τσογλανοδήμαρχου, αλλά πλέον δεν το κρύβουν.
Δεν ρωτούν, δεν λογοδοτούν, δεν δίνουν καν εξηγήσεις, γιατί πολύ απλά... δεν τους ζητά κανείς. Ούτε ο μίσθαρνος και ξεπουλημένος τύπος, ούτε κανείς άλλος. Απόλυτα λογικό, να αισθάνονται ''ελέω Θεού'' βασιλείς και ανέγγιχτοι.
Όμως στο κράτος της διαπλοκής, της κακόγουστης και κιτς επίδειξης, στην αποθέωση της δηθενιάς, αυτός που έχει αλλάξει και μάλιστα πολύ, είναι ο λαός που τα επιτρέπει όλα αυτά και σε τίποτα δεν θυμίζει τον λαό εκείνο , που αγωνιζόταν και δεν σκιαζόταν που δεν άφηνε σχεδόν τίποτα να πέσει κάτω.
Δεν ρωτούν τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ τους πολιτικούς ταγούς, αλλά κυρίως ο λαός δεν ρωτά, ο λαός δεν ζητά εξηγήσεις.
Αυτό είναι το μείζον πρόβλημα. Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν, που έλεγε και ο συχωρεμένος ο Νικολάκης....
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου