Του Λεωνίδα Βατικιώτη
«Είμαστε ένας μικρός κρίκος σε μια αλυσίδα διάρκειας 350 χρόνων. Δεν μπορούμε να είμαστε η γενιά που θα θυσιάσει αυτούς που θα ακολουθήσουν». Οι φράσεις αυτές περιλαμβάνονται στην απάντηση προς την κυβέρνηση από τους χορευτές του μπαλέτου του Παρισιού, όταν τους τέθηκε από την γαλλική κυβέρνηση η εξής «συμβιβαστική», όπως χαρακτηρίστηκε, πρόταση: Να διακόψουν την απεργία στην οποία συμμετέχουν ενεργά όχι μόνο μαζί με τους τεχνικούς και τους μουσικούς αλλά επίσης μαζί με τους σιδηροδρομικούς, το νοσηλευτικό προσωπικό κι άλλους εργαζόμενους από δεκάδες κλάδους και οι προτεινόμενες αντι-ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις να μην ισχύσουν για όσους ήδη εργάζονται, αλλά για όσους προσληφθούν μετά την 1η Ιανουαρίου 2022.
Η απάντηση των χορευτών απένανι στην αντι-ασφαλιστική μεταρρύθμιση του Μακρόν και την πρόταση διάσπασης των εργαζομένων κατέληγε σε μια κατηγορηματική άρνηση.
Οι χορευτές του μπαλέτου του Παρισιού που αμείβονται 35.000 ευρώ ετησίως συνταξιοδοτούνται στα 42 χρόνια και μέχρι τα 62 τους ανταμείβονται με το 45% ως 48% του μισθού που λάβαιναν όσο εργάζονταν. Αυτή την 20ετία κατά κανόνα εργάζονται ως δάσκαλοι χορού. Οι ίδιοι δε μόνο προνομιακό δεν θεωρούν το καθεστώς πρόωρης συνταξιοδότησής τους στα 42 χρόνια, δεδομένων των πολλών ατυχημάτων και μικρών ή μεγάλων τραυματισμών που συμβαίνουν, λόγω της φύσης της δουλειάς τους. Όλα αυτά ωστόσο δεν απέτρεψαν την κυβέρνηση από τον διασυρμό τους, ειδικά μετά την άρνηση τους να δεχτούν την «συμβιβαστική» πρόταση. Πιθανά η σκληρή στάση της κυβέρνησης να τους οδήγησε στην πρώτη γραμμή των αγώνων όλη αυτή την περίοδο.
Την προηγούμενη Κυριακή 12 Ιανουαρίου κι ενώ η απεργία βρισκόταν στην 39η μέρα της και στους δρόμους της γαλλικής πρωτεύουσας διαδήλωναν 150.000 εργαζόμενοι, ο πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ έκανε μια επικοινωνιακή επιχείρηση που πολύ γρήγορα κι εντελώς αδικαιολόγητα παρουσιάστηκε ως συμβιβασμός ή υποχώρηση της κυβέρνησης, ακόμη κι ως πρώτη νίκη των γάλλων απεργών. Πρότεινε να παγώσει η διαδικασία ψήφισης του νομοσχεδίου που είναι ήδη σε εξέλιξη μέχρι να δοθεί στη δημοσιότητα μια έκθεση που έχει παραγγείλει η κυβέρνηση και θα είναι έτοιμη τέλος Απριλίου που θα απαντάει στο χρηματοδοτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας και συμπυκνώνεται σε ένα έλλειμμα ύψους 19 δισ. ευρώ ετησίως.
Ο γάλλος πρωθυπουργός δεν εξήγγειλε καμμιά αλλαγή για τις σημαντικότερες προβλέψεις του αντι-ασφαλιστικού νομοσχεδίου που αφορούν:
Πρώτο, την αλλαγή της ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64, με το δικαίωμα συνταξιοδότησης στα 62 να είναι ενεργό μεν, αλλά να συνοδεύεται από πρόστιμο. Διακηρυγμένος στόχος του μέτρου (που έχει πολλές φορές προταθεί και στην Ελλάδα κατά το παρελθόν) είναι να παραμείνουν οι εργαζόμενοι στη δουλειά για περισσότερο χρόνο ώστε να μειωθούν οι συνταξιοδοτικές δαπάνες και να αυξηθούν τα έσοδα. Ταυτόχρονα βέβαια θα αυξηθεί και η ανεργία…
Δεύτερο, την κατάργηση του ισχύοντος συστήματος προσδιορισμού του ύψους της σύνταξης βάσει των ετών με τις υψηλότερες αμοιβές και την αντικατάστασή του από ένα σύστημα προσδιορισμού αποκλειστικά και μόνο βάσει των εισφορών όλου του εργάσιμου βίου.
Η νέα πρόταση της κυβέρνησης δεν αφήνει μόνο απαράλλαχτα τα μεγαλύτερα αγκάθια της αντι-μεταρρύθμισης Μακρόν, αλλά δημιουργεί τον κίνδυνο μια πορεία που λόγω των διαδικασιών που προβλέπονται στην Εθνοσυνέλευση κανονικά θα τερματιστεί τον Σεπτέμβριο με την ψήφιση του νομοσχεδίου, να ολοκληρωθεί με τις διαδικασίες του κατεπείγοντος και να υιοθετηθεί με τη μορφή προεδρικού διατάγματος…
Καθόλου τυχαίο δεν ήταν πώς η μοναδική συνομοσπονδία που αποδέχτηκε τις προτάσεις της κυβέρνησης ήταν η συντηρητική Γαλλική Δημοκρατική Συνομοσπονδία Εργασίας, που ανακοίνωσε την λήξη της απεργίας εκ μέρους της. Οι περισσότερες και μεγαλύτερες ωστόσο συνομοσπονδίες απέρριψαν πανηγυρικά τα συμβιβαστικά μέτρα του Φιλίπ, δηλώνοντας ότι θα συνεχίσουν τις απεργίες. Συγκεκριμένα οι CGT, FO, CFE-CGC, FSU και Solidaires χαρακτήρισαν κοροϊδία τις προτάσεις. Ο ηγέτης μάλιστα της κομμουνιστικής CGT απαντώντας επί της ουσίας στο θέμα που επικέντρωσε ο γάλλος πρωθυπουργός, της χρηματοδότησης του συνταξιοδοτικού συστήματος, αντέτεινε κάτι απλό: την αύξηση των μισθών και ημερομισθίων που με αυτό τον τρόπο θα γεμίσουν και τα ταμεία του ασφαλιστικού συστήματος.
Ενδεικτικό στοιχείο για την αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίστηκαν οι νέες προτάσεις της κυβέρνησης είναι πώς την εβδομάδα που πέρασε ξεκίνησαν απεργίες και σε νέους εργασιακούς χώρους, διευρύνοντας το απεργιακό μέτωπο. Συγκεκριμένα, ξεκίνησαν απεργίες και στα 7 λιμάνια της χώρας, με την συμμετοχή να κρίνεται καθολική στα λιμάνια της Χάβρης, της Μασσαλίας και της Λα Ροσέλ.
Αυτή η ενθαρρυντική εικόνα, συμπληρώνεται ωστόσο από την εικόνα κόπωσης που αναδύεται ειδικά από τους εργαζόμενους στους σιδηροδρόμους, όπου κάθε μέρα που περνάει εκτελούνται όλο και περισσότερα δρομολόγια εντός κι εκτός της χώρας… Τις επόμενες εβδομάδες μένει να δούμε αν η θατσερικής έμπνευσης αδιαλλαξία της κυβέρνησης οδηγήσει σε ήττα αυτό το μεγαλειώδες απεργιακό κίνημα.
Αρχική δημοσίευση: Εφημερίδα Νέα Σελίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου