Του Σωτήρη Καμενόπουλου
Οι Γερμανοί είχαν αντιληφθεί από τις αρχές του 1900 ότι τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής είχαν πέσει στα χέρια των Αγγλοσαξόνων. Οι Γερμανοί, τη δεκαετία του 1930, εξαντλημένοι κυριολεκτικά από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, γνώριζαν πως πετρέλαιο γι’ αυτούς δεν υπάρχει. Δεν ήλπιζαν μεν αλλά το προσπάθησαν δε. Το προσπάθησαν με τον σιδηρόδρομο Βαγδάτης-Βερολίνου και απέτυχαν. Το προσπάθησαν με την επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα» στην ΕΣΣΔ (το σημερινό ερευνητικό σκάφος των Τούρκων ίδια ονομασία έχει). Ο Χίτλερ προσπάθησε να αρπάξει τα πετρέλαια της Ρουμανίας και της ΕΣΣΔ, τα οποία τόσο ποθούσε, αλλά δεν τα κατάφερε. Ο Ρόμμελ προσπάθησε να πατήσει πόδι στη Μέση Ανατολή μέσω Αφρικής, αλλά επίσης δεν τα κατάφερε.Ερχόμαστε στη σύγχρονη εποχή. Ο αγωγός EastMed, ο οποίος θα διατρέχει την Ανατολική Μεσόγειο καταλήγοντας στην Ιταλία δεν θα αποτελεί απλώς έναν αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου. Θα αποτελεί ένα πανίσχυρο γεωπολιτικό εργαλείο μεταφοράς Δημοκρατίας. Εργαλείο ενάντια σε δυνάμεις οι οποίες αποσκοπούν στην επικράτηση ενός σκοταδισμού αντίστοιχου με αυτόν που έζησε η ανθρωπότητα το Μεσαίωνα ή στα χρόνια της Βαϊμάρης. Γι’ αυτό άλλωστε, τόσο ο αγωγός EastMed όσο και η χρήση των υδρογονανθράκων δέχονται σφοδρή επίθεση.
