Δρόμος Ανοιχτός - Πρωτοβουλία για την συγκρότηση πατριωτικού

Του Σταύρου Λυγερού

Η άρνηση της Άγκυρας να απελευθερώσει τον πάστορα Μπράνσον το προηγούμενο διάστημα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Η επιβολή αμερικανικών κυρώσεων ήταν μία σαφής ένδειξη ότι η Ουάσιγκτον διαβαίνει τον Ρουβίκωνα όσον αφορά τον Ερντογάν. Η με καθυστέρηση απελευθέρωση του πάστορα δεν φαίνεται πλέον ικανή να αντιστρέψει το βαρύ κλίμα. Ο πρόεδρος Τραμπ εξέφρασε σχετική αισιοδοξία, αλλά κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται περισσότερο για συνήθη σε τέτοιες περιπτώσεις διπλωματική δήλωση και τίποτα περισσότερο. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, άλλωστε, έσπευσε να ζητήσει από τον Ερντογάν να απελευθερώσει όλους τους Αμερικανούς ή συνδεδεμένους με τους Αμερικανούς κρατούμενους.

Οι Αμερικανοί κατάπιαν πολλές προκλήσεις στην προσπάθειά τους να επαναφέρουν την Τουρκία στο δυτικό μαντρί. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, διαπίστωσαν ότι η υποχωρητική τακτική τους αντί να επιφέρει τουλάχιστον έναν συμβιβασμό με το νεοσουλτάνο, τον αποθράσυνε. Ούτε και τότε, όμως, πήγαν σε ρήξη. Προτίμησαν τις πλαγιοκοπήσεις, με σκοπό να τον πειθαναγκάσουν να κάνει βήματα πίσω.

Σχολιασμός του ιστολογίου 'Δρόμος ανοιχτός' : Η συλλογιστική του συμψηφισμού των Γερμανικών οφειλών με το "ελληνικό" χρέος όπως διαμορφώθηκε μετά την επιβολή των μνημονίων μπορεί να είναι χρήσιμη γιατί καλύπτει και τις ενστάσεις όσων αποδέχονται αυτό το χρέος.
Ο συμψηφισμός αυτός όμως είναι εντελώς λανθασμένος δεδομένου ότι όπως τεκμηριώνεται - και στο άρθρο - οι Γερμανικές οφειλές αποτελούν πραγματικές οφειλές, ενώ το λεγόμενο "ελληνικό" χρέος αποτελεί - σύμφωνα με σειρά δημοσιεύσεων και υπολογισμών έγκριτων και αντικειμενικών Οικονομολόγων όπως οι κ.κ. Σ. Λαβδιώτης , Β. Βιλιάρδος κ.α. - στο μεγαλύτερο μέρος του εικονικές λογιστικές εγγραφές τις οποίες "δανείσθηκε" και φορτώθηκε η Ελλάδα για να καλυφθούν τα χρέη Ευρωπαϊκών και Ελληνικών Τραπεζών !

Του Καλλίνικου Κ. Νικολακόπουλου

Η μόνη χώρα της ευρωζώνης, που δεν υπέγραψε την δανειακή σύμβαση Ελλάδας–χωρών ευρωζώνης (έχει επικρατήσει να αναφέρεται ως μνημόνιο Νο1) απευθείας με την Ελλάδα ήταν η Γερμανία (αντ’ αυτής υπέγραψε η γερμανική κρατική επενδυτική τράπεζα ειδικού σκοπού KFW). Ο προφανέστατος λόγος, είναι η ύπαρξη του γερμανικού κατοχικού δανείου και των γερμανικών επανορθώσεων (όχι οι γερμανικές κατοχικές αποζημιώσεις για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά την γερμανική κατοχή, που πρέπει να διεκδικηθούν). Το ύψος τους κατά το έτος 2010, χωρίς συνυπολογισμό των τόκων, εκτιμάτο σε 162 δις ευρώ.

Η απόφαση της 19μελούς Διασυμμαχικής Επιτροπής των Παρισίων του 1946, καταλόγισε στη Γερμανία ότι οφείλει να καταβάλλει στην Ελλάδα:

Ο γερμανικός εκβιασμός για δραστική μείωση των «κόκκινων» δανείων πριν ολοκληρωθεί η τραπεζική ένωση σταθερή πηγή της χρηματιστηριακής διαταραχής, στην Ελλάδα και όχι μόνο…

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Το 99% της ελληνικής κοινωνίας σήμερα αγνοεί ακόμη και την ύπαρξη του χρηματιστηρίου. Όσοι είχαν την οδυνηρή επαφή με τον «εξωτικό» θεσμό το 1999 δεν θέλουν ούτε να το θυμούνται. Το παιχνίδι με τις μετοχές, που κάποτε είχε γοητεύσει σχεδόν 1,5 εκατ. Νεοέλληνες, είναι ζήτημα αν απασχολεί πάνω από 5.000 ανθρώπους, κυρίως επαγγελματίες. Την τελευταία εικοσαετία έχουν διαγραφεί από το Χ.Α. περίπου 250 εταιρείες. Οι 129 που παραμένουν ηρωικά εκπροσωπούν ένα μικρό κλάσμα της πραγματικής οικονομίας, τουλάχιστον από άποψη απασχόλησης.
Ο Γενικός Δείκτης σέρνεται στο 1/10 του ιστορικού υψηλού των 6.355 μονάδων (17/9/1999) και ο τζίρος των ημερήσιων συναλλαγών στις πολύ καλές μέρες φτάνει τα 100 εκατ., όταν προ εικοσαετίας κυμαινόταν μεταξύ 500 εκατ. και 1,1 δισ. ευρώ. Η κεφαλαιοποίηση των εισηγμένων που τότε είχε εκτιναχθεί στο διπλάσιο του ΑΕΠ, σήμερα ασθμαίνει στην περιοχή του 20% του ΑΕΠ. Με εξαίρεση την έξαρση του 2014, όταν η ισχνή χρηματιστηριακή αγορά επένδυε με ζήλο στην εδραίωση της μνημονιακής κανονικότητας, το χρηματιστήριο παραμένει ένας παρηκμασμένος θεσμός.

Μετά από μία μεταβατικού χαρακτήρα εκεχειρία, οι αψιμαχίες ανάμεσα στην ιταλική κυβέρνηση και στο ευρωιερατείο ξανάρχισαν. Η πρώτη αψιμαχία είχε εκδηλωθεί με αφορμή την επιλογή του προσώπου για το χαρτοφυλάκιο των Οικονομικών. Το «εργαλείο» του ευρωιερατείου τότε ήταν ο πρόεδρος Δημοκρατίας Ματαρέλα. Όπως είναι γνωστό, η αψιμαχία εκείνη είχε καταλήξει σε ένα συμβιβασμό.

Του Σταύρου Λυγερού

Στην πραγματικότητα, το «φιλελεύθερο» καθεστώς αρνείται να παραδώσει την εξουσία στους νικητές των εκλογών, με το πρόσχημα ότι είναι «λαϊκιστές»! Και ταυτοχρόνως, ευρωιερατείο, καθεστωτικά Μίντια και Αγορές έχουν αρχίσει την υπονόμευση. Κάπως έτσι δεν θα έπρεπε να ορίζεται το πραξικόπημα σήμερα; Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης δεν απαιτούνται τανκς και στρατός στους δρόμους. Η δουλειά γίνεται με μεταμοντέρνο τρόπο, αναίμακτα και πιο αποτελεσματικά.

Αυτή τη φορά, όμως, το ευρωιερατείο δεν έχει απέναντι την άπειρη κυβέρνηση Τσίπρα. Η Ιταλία, άλλωστε, δεν είναι Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός Κόντε ναι μεν δεν θέλει να πάει σε ρήξη με την Ευρωζώνη, αλλά τα δύο κόμματα που τον στηρίζουν (Κίνημα των 5 Αστέρων και Λέγκα) εμφανίζονται αποφασισμένα να μην εγκαταλείψουν το κοινό πρόγραμμα, παρά την επιστολή της Κομισιόν, ακόμα και εάν χρειασθεί να έρθουν σε αντιπαράθεση με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.

Όταν η Γερμανία προσάρτησε την Αυστρία, επέβαλλε την καταμέτρηση όλων των περιουσιακών στοιχείων των Εβραίων, στα πλαίσια της πολιτικής της «Αρειοποίησης» που είχε ξεκινήσει το 1937. Οι δύστυχοι υποχρεώθηκαν να καταγράψουν τα πάντα, όλα όσα είχαν στην ιδιοκτησία τους: έργα τέχνης, κοσμήματα, οικόπεδα, ακίνητα, μετοχές κοκ.

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Εισαγωγικά, στην Ελλάδα συνηθίζεται δυστυχώς η εριστική συζήτηση, κυρίως μεταξύ των πολιτικών στις τηλεοράσεις – οπότε δεν ενημερώνεται κανένας Πολίτης ούτε για αυτά που πραγματικά συμβαίνουν, ούτε για τα προγράμματα ή/και τις δυνατότητες εφαρμογής τους από τα κόμματα. Υπενθυμίζουμε εδώ πως η κακοπροαίρετη εριστική συζήτηση, είναι η διαστρέβλωση της καλοπροαίρετης διαλεκτικής – αφού δεν επιδιώκεται με τα προβαλλόμενα επιχειρήματα να φωτιστεί η Αλήθεια ή το Δίκαιο, αλλά να ηττηθεί και να «αποστομωθεί» ο αντίπαλος, ανεξάρτητα από το εάν έχει δίκιο ή όχι.

Ακόμη πιο απλά, ο σκοπός μίας εριστικής συζήτησης ή επιχειρηματολογίας, είναι η υπεράσπιση των απόψεων του ομιλητή με κάθε τρόπο και με κάθε μέσον – ακόμη και με συγκαλυμμένα λογικά σφάλματα. Την ίδια στιγμή, ακόμη χειρότερα, ο μέσος άνθρωπος δεν διαβάζει ή δεν ακούει για να αλλάξει απόψεις, αλλά για να επιβεβαιώσει αυτό που πιστεύει. Με αυτόν τον τρόπο πάντως που διαπιστώνεται ξεκάθαρα στις τηλεοράσεις, στις εφημερίδες, στα ραδιόφωνα ή στο διαδίκτυο, ενισχύεται η πολιτική, κοινωνική, πολιτισμική και οικονομική κατάρρευση της πατρίδας μας – η οποία βρίσκεται ήδη στην άκρη του γκρεμού.

Ο λογαριασμός στην Ελλάδα δεν βγαίνει σε καμία περίπτωση, με τα μνημόνια και με τους υπερβολικούς φόρους – ενώ με τη βοήθεια τους δρομολογείται απλά η υφαρπαγή ολόκληρης της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας μας, η αλλοίωση του πληθυσμού, καθώς επίσης η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της πατρίδας μας.

Του Βασίλη Βιλιάρδου

«Ἐξεύρω, ὅτι εἰς ὅλων τὰς καρδίας εἶναι ριζωμένη ἡ ματαία ἐκείνη πρόληψις, ὅτι ποτὲ μόνοι μας δὲν ἐμποροῦμεν νὰ ἐλευθερωθῶμεν, ἀλλὰ πρέπει νὰ προσμένωμεν ἀπὸ ξένους τὴν σωτηρίαν μας… Ἔχετε πάντοτε πρὸ ὀφθαλμῶν, ὅτι ποτὲ ξένος δὲν βοηθεῖ ξένον χωρὶς μεγαλώτατα κέρδη. Τὸ αἷμα, τὸ ὁποῖον θέλουσι χύσει οἱ ξένοι δι’ ἡμᾶς, θέλομεν τὸ πληρώσει ἀκριβότατα· καὶ ουαὶ εἰς τὴν Ἑλλάδα, ὅταν συστηματικὴ δεσποτεία ἐνθρονισθῇ εἰς τὰ σπλάχνα της. Ὅταν ὅμως μόνοι μας ἀποσείσωμεν τὸν ζυγὸν τῆς τυραννίας, τότε τῆς Εὐρώπης ἡ πολιτικὴ θέλει βιάσει ὅλας τὰς ἰσχυρὰς δυνάμεις νὰ κλεισωσι μὲ ημᾶς συμμαχίας καὶ ἐπιμαχίας ἀδιαλύτους» (Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο πρώην υπασπιστής του Τσάρου στους αναμένοντες ρώσικη βοήθεια, 8/10/ 1820)

Τέλος καλό όλα καλά μετά την άνοδο που σημείωσαν οι τραπεζικές μετοχές την «πράσινη» όπως χαρακτηρίστηκε «Πέμπτη» και τη διόρθωση που επήλθε στο μακροβούτι της «μαύρης Τετάρτης»;

Tου Λεωνίδα Βατικιώτη

Αρχικά, για να μην ωραιοποιούμε την κατάσταση η διόρθωση δεν αφορούσε όλες τις τραπεζικές μετοχές. Δύο εξ αυτών, η Άλφα και η Εθνική συγκεκριμένα, ανέκτησαν και με το παραπάνω τις ζημιές της προηγούμενης μέρας (+7,6% από -3,3% και +9% από -5,5%, αντίστοιχα), οι άλλες δύο συστημικές τράπεζες όμως, η Eurobank και η Πειραιάς συγκεκριμένα, ανέκτησαν μέρος μόνο των απωλειών (άνοδος 8,6% την Πέμπτη από πτώση 14,7% την Τετάρτη και άνοδος 9,2% από πτώση 20,7%, αντίστοιχα). Κατά συνέπεια, μια σχεδόν ισόποση με την πτώση της Τετάρτης (-8,8%), αύξηση του τραπεζικού δείκτη της Πέμπτης (-8,3%) συσκοτίζει την πραγματικότητα, που σε αδρές γραμμές θέλει τις 4 συστημικές τράπεζες οι οποίες από κοινού έχουν τα μαύρα τους χάλια (προς επίρρωση τα απογοητευτικά έσοδα που κατέγραψαν στα έσοδα του δεύτερου τριμήνου ) να διαχωρίζονται με την Εθνική και Άλφα να παρουσιάζουν μια σχετικά καλύτερη εικόνα, ενώ από την άλλη Eurobank και Πειραιώς να ακολουθούν μια καθοδική πορεία. Μένει να δούμε επομένως αν το σήριαλ των τραπεζικών εξαγορών συνεχιστεί με νέα επεισόδια…

Οι ίδιες βρετανικές εφημερίδες που μιλούσαν για ταπείνωση της Βρετανίας μετά το Σάλτσμπουργκ επιδοκίμασαν την πρωθυπουργό Τερέζα Μέι μετά το αυστηρό διάγγελμά της (φωτ.), όπου ζητούσε σεβασμό για τη χώρα της και προετοίμαζε τους πολίτες για το ενδεχόμενο ενός Brexit χωρίς συμφωνία.

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Στην πολύωρη και επεισοδιακή συνεδρίαση του υπουργικού της συμβουλίου, που έλαβε χώρα στην εξοχική πρωθυπουργική κατοικία του Τσέκερς, στις 6 Ιουλίου, η Τερέζα Μέι ανέλαβε ένα μεγάλο πολιτικό ρίσκο: υπέβαλε ένα μεσοβέζικο σχέδιο για το Brexit, βάσει του οποίου Βρετανία και Ε.Ε. θα συνέχιζαν να συνδέονται σε μια κοινή αγορά βιομηχανικών και αγροτικών αγαθών (όχι όμως και υπηρεσιών ή κεφαλαίων). Η αδιάλλακτη πτέρυγα των Συντηρητικών επαναστάτησε, υποστηρίζοντας ότι η Βρετανία θα υποχρεώνεται να υπακούει στους κανόνες της κοινής αγοράς που θα αποφασίζονται ερήμην της και ότι θα εμποδίζεται να συνάπτει επωφελείς συμφωνίες με εμπορικούς γίγαντες – ΗΠΑ, Κίνα, Ινδία κ.ά. Ο υπουργός Εξωτερικών Μπόρις Τζόνσον και ο υπουργός για θέματα Brexit Ντέιβιντ Ντέιβις αποχώρησαν από την κυβέρνηση και ξεκίνησαν πολιτικό «αντάρτικο», δίνοντας ραντεβού με τη Μέι στο συνέδριο των Συντηρητικών που αρχίζει σήμερα στο Μπέρμιγχαμ.

Του Βασίλη Βιλιάρδου

ΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΟ ΕΜΒΛΗΜΑ ΜΑΣ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ E-MAIL ΣΑΣ

FACEBOOK

ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ 7 ΗΜΕΡΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ 30 ΗΜΕΡΩΝ

ΕΤΙΚΕΤΕΣ - ΘΕΜΑΤΑ

Σελίδες