Δρόμος Ανοιχτός - Πρωτοβουλία για την συγκρότηση πατριωτικού - δημοκρατικού μετώπου
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ
    • ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
    • ΙΔΡΥΤΙΚΗ
    • ΟΡΓΑΝΩΣΗ
  • ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
  • ΔΡΑΣΕΙΣ
  • ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
    • ΑΡΘΡΑ ΜΕΛΩΝ / ΦΙΛΩΝ
    • ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
    • ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
  • MEDIA
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Του Περικλή Δανόπουλου

Δεν μπορεί…. μας παρακολουθούν τελικά και τους δίνουμε ιδέες. Εντάξει τα παραλέω, όμως μερικές συμπτώσεις παραείναι σατανικές….

Πριν δυο ημέρες έγραφα πως με αφορμή το «Τουρκοφάγος» που είχε χαραγμένο το τέρας της Ν. Ζηλανδίας, δεν θα εκπλαγώ αν πουν πως ήταν εθνίκι Ελληναράς και την ώρα που σκότωνε τραγούδαγε το Μακεδονία ξακουστή. Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις… χτύπησε με δηλώσεις του ο επιφανής ανήρ, Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου: «Η καλλιέργεια του μίσους -κάτι που συμβαίνει και στην Ελλάδα αυτή την περίοδο με αφορμή την συμφωνία των Πρεσπών- οδηγεί σε επικίνδυνες καταστάσεις. Είδαμε τι έγινε στην Νέα Ζηλανδία, όπου ένας ακροδεξιός σκότωσε 50 ανθρώπους. Το ακροδεξιό μίσος από το μακελειό είναι ένα καλάζνικοφ δρόμος»……

Του Λεωνίδα Βατικιώτη
Πρωτοφανείς σε έκταση και …πάθος είναι οι αντιδράσεις που σημειώνονται σε όλη την Ευρώπη ενάντια στο νόμο για την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων που ετοιμάζεται να ψηφίσει το ευρωκοινοβούλιο.
Η ψηφοφορία είναι προγραμματισμένη να διεξαχθεί είτε στις 25 και 28 Μαρτίου και 4 Απριλίου ή στις 15 και 18 Απριλίου, ενώ το δεξιό Λαϊκό Κόμμα προσπαθεί να επισπεύσει την ψηφοφορία υπό το φόβο της νεανικής κυρίως κινητοποίησης. Μόνο την προηγούμενη εβδομάδα διαδηλώσεις οργανώθηκαν στις εξής χώρες: Γερμανία, Αυστρία, Βέλγιο, Ελβετία, Ισπανία, Δανία, Ολλανδία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβενία, κ.α. Στο twitter το hashtag SaveYourInternet μεταξύ δεκάδων άλλων σχετικών (SaveTheInternet, StopActa2, κ.λπ.) σαρώνει, ενώ πλήθος πρωτοπόρων υπερασπιστών της ελευθερίας του διαδικτύου όπως ο Έντουαρντ Σνόουντεν, απορρίπτουν κατηγορηματικά τον προτεινόμενο νόμο, ακόμη κι όπως διαμορφώθηκε κατόπιν πολλών αλλαγών στο πλαίσιο (όπως συμβαίνει πάντα) ενός συμβιβασμού μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας.

 «Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του.

Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο είναι το παν. Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ’ αντέξουν για πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι’ αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα. Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη. Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών, που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος. Ότι οι λεγόμενοι «πρακτικοί άνθρωποι» -κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί- μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό.

Του Σωτήρη Καμενόπουλου
Οι Γερμανοί είχαν αντιληφθεί από τις αρχές του 1900 ότι τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής είχαν πέσει στα χέρια των Αγγλοσαξόνων. Οι Γερμανοί, τη δεκαετία του 1930, εξαντλημένοι κυριολεκτικά από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, γνώριζαν πως πετρέλαιο γι’ αυτούς δεν υπάρχει. Δεν ήλπιζαν μεν αλλά το προσπάθησαν δε. Το προσπάθησαν με τον σιδηρόδρομο Βαγδάτης-Βερολίνου και απέτυχαν. Το προσπάθησαν με την επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα» στην ΕΣΣΔ (το σημερινό ερευνητικό σκάφος των Τούρκων ίδια ονομασία έχει). Ο Χίτλερ προσπάθησε να αρπάξει τα πετρέλαια της Ρουμανίας και της ΕΣΣΔ, τα οποία τόσο ποθούσε, αλλά δεν τα κατάφερε. Ο Ρόμμελ προσπάθησε να πατήσει πόδι στη Μέση Ανατολή μέσω Αφρικής, αλλά επίσης δεν τα κατάφερε.
Ερχόμαστε στη σύγχρονη εποχή. Ο αγωγός EastMed, ο οποίος θα διατρέχει την Ανατολική Μεσόγειο καταλήγοντας στην Ιταλία δεν θα αποτελεί απλώς έναν αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου. Θα αποτελεί ένα πανίσχυρο γεωπολιτικό εργαλείο μεταφοράς Δημοκρατίας. Εργαλείο ενάντια σε δυνάμεις οι οποίες αποσκοπούν στην επικράτηση ενός σκοταδισμού αντίστοιχου με αυτόν που έζησε η ανθρωπότητα το Μεσαίωνα ή στα χρόνια της Βαϊμάρης. Γι’ αυτό άλλωστε, τόσο ο αγωγός EastMed όσο και η χρήση των υδρογονανθράκων δέχονται σφοδρή επίθεση.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Πληθαίνουν διαρκώς οι σοβαρότατες επικρίσεις παγκοσμίως εναντίον των γιγαντιαίων πολυεθνικών εταιρειών που παράγουν φάρμακα, εμβόλια και γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς και είναι σε θέση, χάρη στην τεράστια οικονομική ισχύ τους, να επιβάλλουν στα κράτη και στους γιατρούς ποια από τα προϊόντα τους θα χρησιμοποιούν, την τιμολογιακή τους πολιτική, ακόμα και την κατεύθυνση της επιστημονικής έρευνας και το είδος ακόμα της ιατρικής που ασκείται.

Του Βαγγέλη Σαρακινού
Η ευρωατλαντική προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων διαφημίζεται χρόνια τώρα ως η διέξοδος που θα φέρει την πολιτική ειρήνη στις χώρες της περιοχής. Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε υπερθεματίστηκε από Αθήνα, Σκόπια και Βρυξέλλες και ο ρόλος της συμφωνίας των Πρεσπών. Η εικόνα, ωστόσο, που έδειχναν χθες τα δυτικά Βαλκάνια ήταν εντελώς διαφορετική, αφού στην Αλβανία, στη Σερβία και στο Μαυροβούνιο διαδηλωτές απέκλεισαν κυβερνητικά κτίρια.
Στο Βελιγράδι, περίπου δύο χιλιάδες άτομα περικύκλωσαν την Κυριακή το προεδρικό μέγαρο, την ώρα που ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, έδινε συνέντευξη Τύπου, επικρίνοντας την αντιπολίτευση για τα επεισόδια της περασμένης νύχτας στο κτίριο της δημόσιας τηλεόρασης. Ο Βούτσιτς καταδίκασε την εισβολή των διαδηλωτών στο κτίριο της τηλεόρασης, αποκάλεσε «φασίστες και κλέφτες» τους ηγέτες της αντιπολίτευσης και τους κατηγόρησε ότι δρουν με την υποστήριξη των Αλβανών του Κοσόβου και την ανοχή δυτικών χωρών.
Του Στάθη Σταυρόπουλου

Είναι καιρός τώρα που κάθε μέρα ή έστω μέρα παρά μέρα, οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ διαπράττουν κάποια γκάφα, δημιουργούν κάποια φάρσα, κάνουν κάποια γκέλα.

Εκ του μηδενός, στα καλά καθούμενα κι άνευ αποχρώντος λόγου. Ίσως επειδή το πράγμα έχει ξεχειλώσει (και πλέον δεν συμμαζεύεται).

Δεν πρόλαβε να κοπάσει ο σάλος για τον Δρομέα και όρθρου βαθέως της επομένης, έκραξε (δεν θέλω να πω λάλησε) ο κ. Κυρίτσης και είπε ότι «ώς τώρα κανείς δεν πέθανε από μολότωφ»!!!

Του Γιώργου Λυκοκάπη
Τον Ιούνιο του 2017 ένας άνδρας έριξε, σκόπιμα όπως αποδείχτηκε, το φορτηγό που οδηγούσε πάνω σε πλήθος ανθρώπων στην Βόρεια Αγγλία. Ένας άνθρωπος σκοτώθηκε και πολλοί τραυματίστηκαν. Η δολοφονική επίθεση έμοιαζε ως μία ενέργεια ισλαμιστών τρομοκρατών. Είχαν εξάλλου προηγηθεί πολλές με ανάλογο τρόπο σε όλη την Ευρώπη. Όπως όμως αποδείχτηκε, δράστης ήταν ένας 48χρονος ρατσιστής Ουαλός και τα θύματα μουσουλμάνοι.
Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την συγκεκριμένη επίθεση ως έργο ενός μεμονωμένου εξτρεμιστή παράφρονα. Θύμιζε την ένοπλη επίθεση που πραγματοποίησε σε τέμενος στον Καναδά ο νεαρός ακροδεξιός Αλεξάντρ Μπινοσέτ, με θύματα πέντε μουσουλμάνους. Οι συγκεκριμένες επιθέσεις έμοιαζαν ως ένα έργο «μοναχικών λύκων» της άκρας δεξιάς. Δηλαδή εξτρεμιστών που έδρασαν μεμονωμένα, χωρίς να συνδέονται με κάποια ακροδεξιά οργάνωση.

Της Λόλας Σκαλτσά

Νιώθει κανείς παγιδευμένος μέσα σε ένα σύστημα, σε ένα κύκλωμα ανάλγητο, αντικοινωνικό και απολύτως επιθετικό που αντί να σε προστατεύει, κάνει τα πάντα για να σε διαλύσει, να σε καταστρέψει και να επιδείξει με κάθε Μ(μ)έσον την ισχύ του.

Για τη Δικαιοσύνη ο λόγος, η οποία δεν έχει σταματήσει να μας εκπλήσσει δυσάρεστα. Θα μπορούσε, μάλιστα, να πει κανείς πως το κάνει τόσο υπεροπτικά που καταλήγει να είναι πια σκανδαλώδες.

Αποκαλυπτικά τα όσα είπε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Μη διστάζοντας να διαστρεβλώσει και τα πραγματικά γεγονότα που καθόρισαν τον επαίσχυντο μνημονιακό συμβιβασμό του 2015 και την πλήρη υποταγή στις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστικών κέντρων.

“Το 2015 ξεκινήσαμε με την άποψη ότι θα καταφέρναμε μια καλύτερη συμφωνία για το χρέος, αλλά ηττηθήκαμε”, είπε ο υπουργός Οικονομικών, μιλώντας στη Σχολή Διεθνών Θεμάτων στο Παρίσι.

Του Απόστολου Αποστολόπουλου
Ο υπουργός Άμυνας και πρώην ΓΕΕΘΑ κ. Αποστολάκης αλλά και ο Αμερικανός Αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών κ. Τζον Σάλιβαν προειδοποίησαν εσχάτως ότι μπορεί να ξεσπάσει θερμό ελληνοτουρκικό επεισόδιο. Ταυτόχρονα βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν ότι τα ελληνοτουρκικά μπορούν να διευθετηθούν με πρότυπο τις Πρέσπες. Και ο Κοτζιάς μας επικρίνει ότι είμαστε «μοναχοφάηδες» και δεν παραχωρούμε δικαιώματα στην Τουρκία όπως ζητάει ο Ερντογάν και η τουρκική ελίτ, κεμαλική, κοσμική, ισλαμική κλπ. Κοτζιάς και Ερντογάν παραμερίζουν, συγχρονισμένοι, το γεγονός ότι οι τουρκικές απαιτήσεις είναι παράνομες.
Η κυβέρνηση δίνει την εντύπωση ότι δεν απέπεμψε αλλά απελευθέρωσε τον κ. Κοτζιά από κυβερνητικές ευθύνες και τον αμόλησε στην πιάτσα να λέει όσα δεν θέλει να πει ή ίδια επισήμως. Η εντύπωση δεν είναι αυθαίρετη αφού η κυβέρνηση τα λεγόμενα Κοτζιά ούτε τα διαψεύδει, ούτε τα αποδοκιμάζει ούτε αντιλέγει. Η αντιπολίτευση εγκρίνει δια της σιωπής της ή διαμαρτύρεται για τους τύπους και για το θεαθήναι.

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σε μια ασυνήθιστα δύσκολη συγκυρία, είτε αυτή η πραγματικότητα αναγνωρισθεί δημόσια στις πραγματικές της διαστάσεις είτε όχι, διεξήχθη η κοινή συνεδρίαση των 3.000 περίπου αντιπροσώπων του Εθνικού Κογκρέσου (NPC) και της πολιτικής ηγεσίας της Κίνας (CPPCC).

Η αλήθεια είναι ότι ο πρωθυπουργός της χώρας, Λι Κεκιάνγκ, έκανε σαφή αναφορά στην διάρκειας 2 ωρών εναρκτήρια ομιλία για τις προκλήσεις που πρέπει να διαχειρισθεί η χώρα τονίζοντας ότι «θα αντιμετωπίσουμε ένα σοβαρότερο και πιο περίπλοκο περιβάλλον, όπως επίσης κινδύνους και προκλήσεις. Πρέπει να είμαστε καλά προετοιμασμένοι για έναν δύσκολο αγώνα». Παρόλα αυτά, μένει να αποδειχθεί πώς η κινέζικη ηγεσία θα καταφέρει να διαχειρισθεί ένα ασυνήθιστα μεγάλο μίγμα δυσκολιών που σε αδρές γραμμές περιλαμβάνει:
Συγκρούσεις ξέσπασαν το πρωί στη λεωφόρο των Ηλυσίων στο Παρίσι, όπου η παρουσία των δυνάμεων ασφαλείας είναι ισχυρή, κατά τη 18η ημέρα κινητοποίησης των «κίτρινων γιλέκων», που διαδηλώνουν εδώ και τέσσερις μήνες ενάντια στις πολιτικές του Μακρόν.
Σύμφωνα με πλάνα που μετέδωσαν ΜΜΕ, κάποιοι διαδηλωτές προσπάθησαν να επιτεθούν σε ένα φορτηγό της χωροφυλακής ενώ άλλοι έστησαν οδοφράγματα στη λεωφόρο, όπου χιλιάδες «κίτρινα γιλέκα» άρχισαν να συγκεντρώνονται από νωρίς το πρωί. Οι δυνάμεις της τάξης έκαναν χρήση δακρυγόνων και κανονιών νερού προκειμένου να διαλύσουν τους διαδηλωτές, διαπίστωσε δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου.

Η επίσημη επίσκεψη του Έβο Μοράλες, προέδρου της Βολιβίας, στην Ελλάδα προσπαθήθηκε να υποβαθμιστεί ή και να χρησιμοποιηθεί για μικροπολιτικές στοχεύσεις.

Στην εκδήλωση που οργανώθηκε για να μιλήσει ο Έβο, το κοινό αποτελούνταν μόνο από συριζαίους υπουργούς και βουλευτές, αλλά και αρκετούς κεντροαριστερούς νέους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηριστική ήταν η παρουσία του ΓΑΠ, την ώρα που ο Μοράλες μιλούσε για τους εξαρτημένους από το ΔΝΤ πολιτικούς…
Του Στάθη Σταυρόπουλου

  Ο ρατσισμός έχει την καταγωγή του στον φόβο. Στον φόβο του πρωτόγονου ανθρώπου για τον πρωτόγονο άνθρωπο.

  Ο ρατσισμός έλκει την καταγωγή του απ’ τον αρχετυπικό μας αταβισμό και ως εκ τούτου έχει εγγραφεί μέσα μας με την ίδια δύναμη που έχουν εγγραφεί τα ένστικτα.

Του Κώστα Βενιζέλου
Δυο ζητήματα φαίνεται να θέτει η Άγκυρα ως προϋποθέσεις για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό. Το πρώτο είναι η συζήτηση κι άλλων επιλογών ως το περιεχόμενο μιας συμφωνίας. Αυτό αφορά την προσέγγιση για συζητήσεις «εκτός κουτιού», που παραπέμπει στο μοντέλο συνομοσπονδίας, που διαχρονικά ευνοεί η Άγκυρα. Η συνομοσπονδία διευκολύνει τους σχεδιασμούς της Τουρκίας για στρατηγικό έλεγχο του νησιού.
Είναι σαφές πως η τακτική του καθεστώτος Ερντογάν είναι να παρασύρει την ελληνική πλευρά σε συζητήσεις εκτός του ΟΗΕ. Άτυπες και μη επαφές στο παρασκήνιο και χωρίς παρουσία του ΟΗΕ. Ο δεύτερος όρος που θέτει η Άγκυρα είναι η πολιτική ισότητα των Τουρκοκυπρίων, όπως την αντιλαμβάνεται η τουρκική πλευρά. Να έχει, δηλαδή, το δικαίωμα άσκησης βέτο στις αποφάσεις. Είναι, δηλαδή, η θεωρία της «θετικής ψήφου».

Του Σπυρίδωνα Λαβδιώτη*.

Είναι θλιβερό για τον γράφοντα να αναφερθεί στο ιστορικό των στυγνών και δολερών μεθόδων που συστηματικά χρησιμοποίησε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οι οποίες οδήγησαν στην καταστροφή τον αδύναμο κρίκο των χωρών του ευρώ, την Ελλάδα. Δεν υπάρχει όμως άλλη επιλογή από το να κατατεθεί η αλήθεια και η πραγματικότητα.



Tου Paul Craig Roberts,
Zero Hedge,  03/09/2019 

 Η Ουάσιγκτον και ο Κατάδικος που Διόρισε για να Ανατρέψει την Βενεζουέλα Συνεχίζουν τα Ψέματα

[ Το κατωτέρω άρθρο του διεθνώς διάσημου Αμερικανού καθηγητή, πρώην υπουργού οικονομικών και συγγραφέα γράφτηκε πριν το σαμποτάζ που έχει βυθίσει την μισή Βενεζουέλα στο σκότος και πριν την χθεσινή δήλωση του διορισμένου από την Ουάσιγκτον «προσωρινού προέδρου της Βενεζουέλας» Γκουάϊντό, που καλεί ξένες δυνάμεις να επέμβουν την χώρα. Ο Alfred Maurice de Zayas, εισηγητής του ΟΗΕ, του οποίου την έκθεση  επικαλείται ο αρθρογράφος, είναι καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου , γνωστός στο διεθνές κοινό από τηλεοπτικές συνεντεύξεις του.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Του Κώστα Βενιζέλου
Ήταν ο νεανικός ενθουσιασμός, τα μεγάλα ιδανικά, ο πόθος για την ελευθερία. Για ένα νέο 18 χρόνων η ζωή περνά γρήγορα, δεν υπολογίζει τους κινδύνους, αναμετριέται μαζί τους και έχει την υπεροχή. Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, στις 14 Μαρτίου 1957 (ώρα 00.02) ανέβηκε στην αγχόνη ήρεμος, με την ευχή να ήταν ο τελευταίος αγωνιστής που εκτελείτο.
Έφυγε από τη ζωή στα 18 του χρόνια, «στην πιο όμορφη μέρα της ζωής του», «κατανικώντας μιαν Αυτοκρατορία και έναν Στρατάρχη και αποστρέφοντας το πρόσωπό του στην ακαταμάχητη ποίηση της Άνοιξης, της νιότης και της ζωής. Επαναλαμβάνοντας, με το μαρτύριό του, τον συγκλονιστικό καζαντζακικό επίλογο στον ‘Τελευταίο Πειρασμό’: Έσυρε φωνή θριαμβευτικά: -Τετέλεσται! Κι ήταν σαν να ‘λεγε: Όλα αρχίζουν»… (Πέτρος Παπαπολυβίου, 11 Μαρτίου 2017, εφημερίδα Φιλελεύθερος).

Του Γ. Παπαδόπουλου - Τετράδη

Το ένα παραμύθι είναι ότι η επιτροπή που εκπόνησε τον προτεινόμενο ποινικό κώδικα είναι ανεξάρτητη. Το δεύτερο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση δεν έχουν σχέση με τις προτεινόμενες αλλαγές, που ρίχνουν εγκληματίες στα μαλακά. Γιατί οι αλλαγές, εντελώς συμπτωματικά, ευνοούν την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και υπουργούς και στελέχη του, και τώρα και αν πάψει να είναι εξουσία.

Και για να τα πάρουμε με τη σειρά,

η επιτροπή νομομαθών που εκπόνησε τις αλλαγές και που ο υπουργός Δικαιοσύνης πουλάει ως ανεξάρτητη, έχει διοριστεί με επιλογή του υπουργού! Κοινώς, η κυβέρνηση βρήκε ποιοι νομικοί θα πρότειναν τέτοιες αλλαγές που θα συμβάδιζαν με την ιδεολογία της και με τις επιδιώξεις της και τους διόρισε. Για να κάνουν το… αντικειμενικό έργο.

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Το πρόσφατο ελληνικό παρελθόν έχει πολλές όψεις. Η τελευταία κρίση στους Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου επανέφερε στο προσκήνιο μια από τις αθέατες όψεις του, η οποία αποτελεί ταμπού για τους θεσμούς της μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας. Η δολοφονία του Έλληνα μειονοτικού από τις ειδικές δυνάμεις καταστολής του αλβανικού καθεστώτος έθεσε ξανά επί τάπητος το ζήτημα της θυσίας για την πατρίδα (κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες) και του πολέμου (με τους θρασείς γείτονες που διεκδικούν εδάφη και ιστορία δική μας) ενεργοποιώντας ενστικτωδώς τις λειτουργίες αυτοάμυνας του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο έσπευσε να περιθωριοποιήσει το γεγονός, απαξιώνοντας τον νεκρό και την βαθύτερη σημασία της πράξης του.

Του Δημήτρη Μηλάκα

Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις, όπως υποστηρίζει σε κάθε ευκαιρία ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ, «είναι καλύτερες από οποιαδήποτε άλλη περίοδο στο παρελθόν». Η ελληνική κυβέρνηση – αφήνοντας κατά μέρος την «αριστερή της φυσιογνωμία» και προβάλλοντας τον κυβερνητικό της ρεαλισμό – εμφανίζει ως επίτευγμά της τη στρατηγική αναβάθμιση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων.

Ωστόσο, για να έχει κάποιος μια σαφή εικόνα των δεδομένων που χαρακτηρίζουν το τρέχον ελληνοαμερικανικό ειδύλλιο, θα πρέπει να λάβει υπόψη μια ακόμη παράμετρο που διαμορφώνει ένα τοπίο κινούμενης άμμου στην περιοχή: Ουδέποτε στο παρελθόν οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις είχαν βρεθεί στο χαμηλό επίπεδο που βρίσκονται σήμερα.

Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας διέταξε προχθές την απέλαση του Ντάνιελ Κρίνερ, Γερμανού πρέσβη στο Καράκας. Ο Κρίνερ, σπουδαγμένος στις ΗΠΑ, ήταν μεταξύ αυτών που έσπευσαν να υποδεχθούν τη Δευτέρα στο αεροδρόμιο τον τηλεκατευθυνόμενο από την Ουάσιγκτον πραξικοπηματία Γκουαϊδό, ο οποίος τελικά επέστρεψε στη Βενεζουέλα μετά από «περιοδεία» στην περιοχή. Χωρίς, βέβαια, την «ανθρωπιστική βοήθεια» που είχε υποσχεθεί στους οπαδούς του… Έτσι ο Κρίνερ κατάφερε να γίνει ο πρώτος πρέσβης κράτους μέλους της Ε.Ε. που κηρύσσεται persona non grata από τη Βενεζουέλα.
Του Στάθη Σταυρόπουλου

Ο κ. Ρέγκλινγκ αποκλείει την επαναδιαπραγμάτευση των υψηλών πλεονασμάτων. Δηλαδή όταν μόλις πριν από δύο μήνες ο Τσίπρας μας διαβεβαίωνε ότι αυτή η επαναδιαπραγμάτευση είναι στα σκαριά, πάλι ψέματα έλεγε; Θα λιποθυμήσω.

  Και καλά! ψέματα σε μας ας έλεγε! εψεύδετο κι ενώπιον της κυρίας Μυρσίνης Λοΐζου;! Θα ξαναλιποθυμήσω. Και τι θα κάνει τώρα αυτό το αγλάισμα (η κυρία Λοΐζου) του κουμπουροφόρου ηθικού πλεονεκτήματος; Θα παραμείνει υποψήφια εναντίον των «ετερόκλητων όχλων» ή θα τα βροντήξει κάτω και θα φύγει (όπως απειλεί ότι θα κάνει η κυρία Μεγαλοοικονόμου) – αν της αντιμιλήσει κάποιος, ακόμα και ο κ. Νίκος Φίλης.

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Καθόλου τυχαία ή άσχετη με τη συζήτηση που διεξάγεται στην Ευρώπη δεν ήταν η αναφορά του ευρωπαίου επιτρόπου για την Οικονομία, Πιέρ Μοσκοβισί, από το βήμα μάλιστα της Ελληνικής Βουλής για μια πιθανή, μελλοντική αναθεώρηση των δυσθεώρητων πρωτογενών πλεονασμάτων που έχει αναλάβει η Ελλάδα.

Τα συγκεκριμένα πλεονάσματα ύψους 3,5% μέχρι το 2002 και 2,2% από το 2023 μέχρι το 2060, συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο του Γιούρογκρουπ, τελευταία φορά τον Ιούνιο του 2018 κι αποτέλεσαν όρο για την εκταμίευση των δόσεων. (Εδώ αναλυτικά η απόφαση του Γιούρογκρουπ) Επιπλέον αυστηρή προϋπόθεση για την έξοδο από τα Μνημόνια τον Αύγουστο του 2018 και την μη ενεργοποίηση άλλων σχεδίων όπως η προληπτική γραμμή.

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Ρευστότητα. Αυτή είναι η λέξη που αποτυπώνει ίσως πληρέστερα την κατάσταση που επικρατεί εν όψει των ευρωεκλογών, αλλά και των δικών μας εθνικών εκλογών. Η Ελλάδα βρίσκεται μόλις ένα βήμα μακριά από τα μνημόνια, αλλά πολύ μακριά ακόμη από ό,τι θα μπορούσε να αποκληθεί «κανονικότητα». Η Ευρώπη αφήνει πίσω της μια εποχή δεκαετιών που χαρακτηρίστηκε από ηρεμία, αύξηση των προσδοκιών και κάποια βήματα ενοποίησης, καθώς η αδυναμία της να δώσει πειστικές απαντήσεις στην πρόσφατη κρίση άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και ξεπήδησαν πολλές και ποικίλες θύελλες.

Του Γιώργου Παυλόπουλου

Οι θέσεις του βρίσκουν σύμφωνη την πολιτική ελίτ της Ευρώπης – από τον Τσίπρα ως τον Μητσοτάκη και τον… Όρμπαν

Είναι ο Μακρόν της άγριας αστυνομικής καταστολήςη οποία έχει προκαλέσει θανάτους, τον σοβαρότατο τραυματισμό περισσότερων από 100 ανθρώπων και τη μόνιμη αναπηρία τουλάχιστον 14. Είναι αυτός που έφερε στη βουλή διάταγμα το οποίο νομιμοποιεί την αντιμετώπιση των διαδηλωτών ως χούλιγκαν, ενώ ενσωμάτωσε στο συνταγματικό πλαίσιο της Γαλλίας τις βασικές διατάξεις της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, που είχε θεσπιστεί με αφορμή τις τρομοκρατικές επιθέσεις. Είναι ο πρόεδρος ο οποίος έχει υποσχεθεί στους εργοδότες ότι θα φέρει τα πάνω-κάτω στην αγορά εργασίας, επιβάλλοντας την πλήρη ευελιξία και προσφέροντάς τους γενναίες φοροαπαλλαγές. Είναι ο ίδιος που δεν χάνει ευκαιρία να στείλει αεροπλάνα να βομβαρδίσουν και στρατιώτες να επέμβουν στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή – αλλά και αυτός ο οποίος ασκεί έντονες πιέσεις στην ΕΕ να μην θέσει περιορισμούς στις πωλήσεις όπλων προς το εγκληματικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας, γιατί είναι πολλά τα λεφτά για τις πολεμικές βιομηχανίες και δεν πρέπει να χαθούν.

 Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Ενας νέος γύρος της σκληρής αναμέτρησης μεταξύ της κυβέρνησης Μαδούρο και της αντιπολίτευσης υπό τον Χουάν Γκουαϊδό ξεκινάει σήμερα στο Καράκας, αφού και τα δύο στρατόπεδα έχουν προαναγγείλει συλλαλητήρια. Η ατμόσφαιρα ήταν τεταμένη από τη Δευτέρα στη Βενεζουέλα, καθώς πολλοί εκτιμούσαν (και αρκετοί προσδοκούσαν) ότι οι Αρχές θα προχωρούσαν στη σύλληψη του Γκουαϊδό όταν ο ηγέτης της αντιπολίτευσης έφτασε στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας, προερχόμενος από περιοδεία σε γειτονικές χώρες. Το Ανώτατο Δικαστήριο του είχε απαγορεύσει την έξοδο από τη χώρα, επομένως ο δρόμος για τη σύλληψή του ήταν ανοικτός. Αυτός ήταν και ο λόγος που Ευρωπαίοι διπλωμάτες έσπευσαν στο αεροδρόμιο για να εμποδίσουν τη σύλληψή του.

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Όσο επιτυχημένη κι αν ήταν η έκδοση του 10ετούς ομολόγου (για πρώτη φορά τέτοιας διάρκειας μάλιστα από τον Μάρτιο του 2010) που ολοκληρώθηκε την Τρίτη 5 Μαρτίου, με τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους να αντλεί κεφάλαια ύψους 2,5 δισ. ευρώ, αυτή η εξέλιξη δεν αλλάζει τρία άλλα γεγονότα, πολύ ευρύτερης μάλιστα σημασίας, που σχετικοποιούν το βήμα που συντελέστηκε.

Νέες «επιτυχίες» της κυβερνητικής εξωτερικής πολιτικής

Του Σπύρου Παναγιώτου

Την αίθουσα της Γερουσίας στη Βουλή, στην κοινή συνεδρίαση της Υποεπιτροπής για τη Δημοκρατική Διακυβέρνηση και της Υποεπιτροπής για τις Διατλαντικές Σχέσεις της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ, αξιοποίησε ο εκπρόσωπος της τουρκικής αντιπροσωπείας, Οσμάν Ασκίν Μπακ για να εκφράσει, με τον πιο επιθετικό τρόπο τις θέσεις της τουρκικής διπλωματίας: «Η Τουρκία είναι η τελευταία πλευρά που έχει το φταίξιμο με την Κύπρο. Η Τουρκία έχει μεγαλύτερη ακτογραμμή προς το Αιγαίο. Είναι μια διαμάχη και προϋποθέτει διαπραγματεύσεις που μέχρι τώρα δεν έχουν γίνει κατορθωτές γιατί η ελληνική πλευρά εμμένει στις μονομερείς ενέργειες και ερμηνείες». Και συνέχισε: «Στην Κύπρο υπάρχουν δύο μέρη. Αν υπάρχει ανάγκη για υδρογονάνθρακες θα γίνει μετά την επίλυση ή με κοινή συμφωνία των δύο πλευρών για να μοιράζονται τις άδειες. Όταν όμως οι εξορύξεις σε μια περιοχή που ανήκει σε δύο περιοχές γίνονται μονομερώς αυτό δεν είναι αποδεκτό και έχει συνέπειες».
Του  Στάθη Σταυρόπουλου
     «Είμαι ζώον». Θα μπορούσε να είναι ο ορισμός του αυτοπροσδιορισμού.

     «Είμαι Θεός». Αυτός, οπωσδήποτε, είναι ο ορισμός του αυτοπροσδιορισμού.

     «Τι ποιητής! κι όμως πεθαίνω» – αυτός ήταν ο αυτοπροσδιορισμός του Νέρωνα όταν εν τέλει τον κατακρεουργούσαν οι Πραιτωριανοί του.

Του Βαγγέλη Σαρακινού
Αλλαγή του μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής ζητά το ΔΝΤ στην πρώτη ολοκληρωμένη έκθεσή του για την ελληνική οικονομία, την οποία εξέδωσε στο πλαίσιο της μεταπρογραμματικής εποπτείας της Ελλάδας. Αν και καλωσορίζει την πρόοδο στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων, το Ταμείο εκφράζει την ανησυχία του για τον αντίκτυπο προεκλογικών αποφάσεων, αλλά και για την έκθεση των ελληνικών τραπεζών.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται και στις πιέσεις που αναμένονται στα δημοσιονομικά από δικαστικές αποφάσεις που αφορούν τις συντάξεις και τα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων και αναμένεται να επιφέρουν δημοσιονομικό βάρος έως και 9,4 δισ. ευρώ.

Στην έκθεσή του, το ΔΝΤ χτυπά καμπανάκι για το τραπεζικό σύστημα, για το οποίο εκτιμά ότι παραμένει «ευάλωτο», θεωρεί αναγκαία την αποφυγή μέτρων που θα ελαστικοποιούν την πειθαρχία των οφειλετών σε ό,τι έχει να κάνει με τα «κόκκινα δάνεια» και επιμένει στην μείωση του αφορολόγητου με παράλληλη μείωση βεβαίως των φορολογικών συντελεστών, κυρίως των επιχειρήσεων.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
11/3/2019

Την ερχόμενη Τετάρτη 13/3, η κ. Ρένα Δούρου συγκαλεί την Ε.Ε. του ΕΔΣΝΑ, προκειμένου να εγκρίνει τις μελέτες και να καταρτίσει τους όρους διακήρυξης του διαγωνισμού για την αναβάθμιση και λειτουργία του ΕΜΑ Άνω Λιοσίων. Πρόκειται για την αύξηση της δυναμικότητας του περίφημου ΕΜΑΚ (Εργοστασίου Μηχανικής Ανακύκλωσης ) στους 450.000 τόνους/έτος.

Η κ. Δούρου έχει αποφασίσει να κάνει τη Φυλή και τη Δυτική Αττική το μόνιμο σκουπιδοτενεκέ ολόκληρης της Αττικής. Δυο μήνες πριν από τις εκλογές του Μαΐου, επιχειρεί να περάσει από την Ε.Ε. του ΕΔΣΝΑ την αύξηση της δυναμικότητας του ΕΜΑΚ προκαλώντας τεράστια ερωτηματικά. Τι φοβούνται, άραγε, αυτοί που πιέζουν να παρθεί τώρα αυτή η απόφαση; Φοβούνται μήπως στην επόμενη Ε.Ε. του ΕΔΣΝΑ δε θα υπάρχουν οι κατάλληλοι συσχετισμοί και θα χάσει ο εργολάβος τη δουλειά; Η φοβούνται πως θα είναι άλλοι αυτοί που θα κάνουν τη δουλειά;

Του Γιάννη Μακρυγιάννη

Είναι μερικές φορές σαν να ζούμε σε μία μετα-πραγματικότητα. Γίνονται πράγματα που σε κάνουν να αναρωτιέσαι «είναι δυνατόν;». Κι όμως. Και αυτό δεν παλεύεται με τίποτα. Να προσπαθείς να ερμηνεύσεις τα ανερμήνευτα.

Του Γιάννη Περάκη
Καλώς Ηλθατε στο «Μαγικό» ή Εφιαλτικό Κόσμο των Διμερών Συμβάσεων

Εισαγωγή στις Διεθνείς ή Διμερείς Συμβάσεις Φορολογίας

Η εξέλιξη των συμβάσεων αποτελεί μέρος της φορολογικής στρατηγικής της παγκόσμιας οικονομικής «ελίτ». Η Ελλάδα με τις εκάστοτε κυβερνήσεις μνημονιακές ή μή ακολουθούσε πιστά της επιταγές αυτές.

Για το υπουργείο οικονομικών υπάρχουν τρείς κατηγορίες κρατών.
Του Στάθη Σταυρόπουλου

Ούτε ο Τσιφόρος θα μπορούσε να το είχε γράψει, όμως οι φάρσες που σκαρώνουν οι Συριζαίοι (πάσης φύσεως) στην πραγματικότητα δεν έχουν τέλος (ώσπου να κάνουν την πραγματικότητα φάρσα). Αίφνης ο Δρομέας του κ. Βαρώτσου κι όπου φύγει - φύγει κάθε σοβαρότητα, λογική και ήθος.

  Δεν χρειάζεται να ’ναι κανείς δαιμόνιος ρεπόρτερ ή καλός συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων για να ανασυνθέσει την εν λόγω ιστορία. Ο τρόπος που λειτουργούν τα παρεάκια γύρω από κάθε πόλο και πολίδιον του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εξιστορήσει τα πράγματα από μόνος του.

Σχολιασμός του ιστολογίου "Δρόμος ανοιχτός" : Παρότι συμφωνούμε με τα περισσότερα σημεία της ανάλυσης του αρθρογράφου που αφορούν τα ιστορικά στοιχεία, το διεθνές περιβάλλον και την στάση της ΕΕ, επισημαίνουμε ότι σαφώς διαφωνούμε με τα συμπεράσματα που εξάγονται και τις εκτιμήσεις που δίδονται τόσο για την Έξοδο από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, όσο και για τις Ευρωεκλογές , τις σχέσεις της Ελλάδας με την ΕΕ και τις ΗΠΑ. καθώς και τις γεωπολιτικές δυνατότητας της Ελλάδας  ως "χώρα πρώτης γραμμής". Στις υφιστάμενες συνθήκες ξενόδουλης χρεοκρατίας  και διαρκούς οικονομικής σκληρής εποπτείας δεν υφίσταται Εθνική κυριαρχία ούτε υπάρχουν οι αναγκαίες πολιτικές και οικονομικές προϋποθέσεις διαμόρφωσης ανεξάρτητης εθνικής στρατηγικής ικανής να αξιοποιήσει - προς το συμφέρον του λαού και της χώρας - τις διαμορφωμένες νέες διεθνείς - ρευστές - ισορροπίες του δυναμικού πολυπολικού παγκοσμίου συστήματος.

Του Σταύρου Λυγερού
Μετά την Κομισιόν και το ΔΝΤ έριξε προειδοποιητικές βολές προς την κυβέρνηση Τσίπρα. Οι δανειστές ανησυχούν για τις δεδομένες προεκλογικές παροχές, αλλά το πρόβλημα είναι ευρύτερο και μεγαλύτερο απ’ όσο μας το παρουσιάζουν οι «εισαγγελείς» και του ευρωιερατείου και του Ταμείου. Όπως όλα δείχνουν, οι ευρωεκλογές θα προκαλέσουν πολιτικό σοκ και ως εκ τούτου θα είναι σημείο καμπής για την ΕΕ.
Οι άλλοτε βαρετές εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο αυτή τη φορά αποκτούν κρίσιμη πολιτική βαρύτητα, λόγω της αναμενόμενης επέλασης των αντισυστημικών κομμάτων, κυρίως ευρωσκεπτικιστικού και ακροδεξιού προσήμου. Με άλλα λόγια είμαστε στα πρόθυρα μίας πανευρωπαϊκής σχεδόν δοκιμασίας, αν όχι κρίσης. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.

Εκτιμήσεις με αφορμή τις στάσεις για τη Συμφωνία των Πρεσπών

Του Γιώργου Παπαϊωάννου

Όλες οι δημοσκοπήσεις για τη στάση των πολιτών απέναντι στη Συμφωνία των Πρεσπών (ΣτΠ) καταλήγουν στο ίδιο πάνω-κάτω δεδομένο (*). Η Συμφωνία αποδοκιμάζεται με ποσοστά πάνω από 60%, ενώ λίγο πάνω από 20% κυμαίνονται στις περισσότερες μετρήσεις οι θετικές απόψεις για αυτήν. Υπολογίζοντας χοντρικά και τις γνώμες μέρους όσων δεν εκφράζονται ανοιχτά για τη ΣτΠ, μπορούμε να πούμε ότι η κοινωνία «μοιράζεται» σε ένα περίπου «70-30» μπροστά σε αυτό το ζήτημα. Αυτά (και όσα ακολουθούν), σχολιάζοντας και εκτιμώντας πολιτικά, χωρίς ψευδαισθήσεις αυστηρής «επιστημονικής» τεκμηρίωσης.

Το αίσχος που βλέπετε στο βίντεο είναι ο ποταμός Μαυρόλακκας στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής, λίγο πριν την εκβολή του στη θάλασσα (βίντεο: Ελένη Κυπραίου). Τραβήχτηκε την Τετάρτη 7/3/2019. Ένας άσπρος-γκρι βούρκος σκεπάζει το ποτάμι που χρησιμοποιείται από την Ελληνικός Χρυσός / Eldorado ως αποδέκτης των αποβλήτων της.



Υποτίθεται ότι στο Μαυρόλακκα καταλήγουν μόνο επεξεργασμένα υγρά απόβλητα, αλλά οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος βεβαιώνουν οτι από την έναρξη της δραστηριότητας (τέλος 2011) μέχρι σήμερα, η εταιρεία συστηματικά ρυπαίνει το ποτάμι με βαρέα τοξικά μέταλλα – μόλυβδο, κάδμιο, ψευδάργυρο, αρσενικό και υψηλό pH. Ο μόλυβδος στα νερά βρέθηκε 985% πάνω από τα επιτρεπτά όρια.

Του Νίκου Γουρλά

Με αφορμή τις διώξεις που ασκήθηκαν από την εισαγγελία για το Μάτι και το επικοινωνιακό σκηνικό που στήνεται τόσο από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και από ΝΔ – ΚΙΝΑΛ, δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς ότι για ακόμα μια φορά δεν θα αποκαλυφθούν οι πραγματικές αιτίες που τέτοια φαινόμενα διαχρονικά δεν μπορoύν να αντιμετωπιστούν από τον κρατικό μηχανισμό.

Πόσες άραγε περιπτώσεις ανάλογες με αυτές στο Μάτι υπάρχουν στην Αττική αλλά και σε ολόκληρο την Ελλάδα;

Πόσα ακόμα μπαζωμένα ρέματα και άλλες παγίδες θάνατοι σαν αυτές της Μάνδρας εξακολουθούν να υπάρχουν;
Σε νέα ήττα στο Κοινοβούλιο οδεύει η πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέι, η οποία, παρά τις πιέσεις που δέχεται για αναβολή της ψηφοφορίας για το Brexit, φέρεται αποφασισμένη να προχωρήσει κανονικά τις διαδικασίες. Την ίδια ώρα οι Βρυξέλλες διαμηνύουν ότι οι Βρετανοί είναι αυτοί που πρέπει να αποφασίσουν, ενώ οι Εργατικοί κάνουν σχέδια για δεύτερο δημοψήφισμα με στόχο την παραμονή.
Το Σαββατοκύριακο, οι εκπρόσωποι των δύο πλευρών είχαν μαραθώνιες συνομιλίες σε τεχνικό επίπεδο, οι οποίες ωστόσο δεν επέφεραν κανένα αποτέλεσμα. Μετά την εξέλιξη αυτή, η Κομισιόν πετάει για άλλη μία φορά το μπαλάκι στο Λονδίνο, επισημαίνοντας, δια του εκπροσώπου της, ότι η βρετανική Βουλή θα πρέπει να πάρει μία απόφαση.

Η Μέι είχε, αργά το βράδυ της Κυριακής, νέα τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο της Επιτροπής Γιούνκερ, προκειμένου να ενημερωθεί για τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων σε τεχνικό επίπεδο. Ο εκπρόσωπός της ανέφερε μάλιστα ότι οι συνομιλίες συνεχίζονται, παρά τα μηνύματα των Βρυξελλών ότι η συζήτηση θεωρείται τελειωμένη.

Δύο «αναχρονισμοί»: Οι όροι «πατέρας/μητέρα» 
και ο ομοιογενής εθνικά πληθυσμός της Ελλάδας

Του Γιώργου Πατέλη

Την περασμένη εβδομάδα συνέβησαν δύο γεγονότα που έχουν τις ρίζες τους στη μεταμοντέρνα αντίληψη περί κοινωνίας, ατόμου και δικαιωμάτων. Το πρώτο ήταν ότι η γαλλική κυβέρνηση απεφάνθη ότι πλέον δεν θα υπάρχει η ιδιότητα «πατέρας» και «μητέρα» στα διάφορα πιστοποιητικά και επίσημα έγγραφα του γαλλικού κράτους: εφεξής οι γονείς θα δηλώνονται με την ιδιότητα «γονέας 1» και «γονέας 2». Αυτό γίνεται τάχα για να προστατευτούν τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών που επιθυμούν να έχουν παιδί και καταπιέζονται ή δεν μπορούν να προσδιορίσουν ποιος είναι ο πατέρας και ποιος η μητέρα του παιδιού. Για να απαλειφθεί λοιπόν αυτή η «αδικία», για να κατοχυρωθεί το δικαίωμά τους, θα καταργηθεί για την υπόλοιπη πλειοψηφία το «αναχρονιστικό» πατέρας και μητέρα.

Του Κώστα Ράπτη

Πρώτα ήρθαν τα καλά νέα. Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε η Eurostat την Τρίτη, ο όγκος των λιανικών πωλήσεων στην Eυρωζώνη (φυσικών και ηλεκτρονικών) υπήρξε τον Ιανουάριο αυξημένος κατά 1,3% σε μηνιαία και κατά 2,2% σε ετήσια βάση, με την καταναλωτική εμπιστοσύνη να δείχνει να ανακάμπτει μετά την καθίζησή της κατά το μεγαλύτερο τμήμα του 2018.

Ομοίως, ο δείκτης PMI της Markit ανήλθε για τον Φεβρουάριο στο 51,9, από 5,1 τον Ιανουάριο, στο υψηλότερο σημείο του τελευταίου τριμήνου, ξεπερνώντας τις αρχικές εκτιμήσεις για 51,4 ως μέσο όρο της Ευρωζώνης. Η μεταποίηση και οι υπηρεσίες δείχνουν, έτσι, να απομακρύνονται από το όριο του 50,0 που διακρίνει την επιτάχυνση από την ύφεση.

 Tου Περικλή Δανόπουλου

Πολλοί θα θυμούνται, το πως ο συριζα πρωτοστατούσε στην αντίσταση κατά της εξουσίας, πριν ακόμα αρχίσουν τα μνημόνια. Και πρωτοστατούσε ιδιαίτερα στο συγκρουσιακό κομμάτι, συγκρουόμενος και καταγγέλοντας ταυτόχρονα την κρατική καταστολή. Κερατέα, Σκουριές, ειρηνοδικεία και αποδοκιμασίες κυβερνώντων σε μόνιμη βάση.

Φλερτάριζε με την λαϊκή επιδοκιμασία και εκμεταλλευόταν, οικειοποιούμενος το κίνημα των αγανακτισμένων. Αργά η γρήγορα θα έφτανε στην εξουσία.

Του Παναγιώτη ¨Ηφαιστου
Υπάρχει ή δεν υπάρχει αναθεωρητική τουρκική απειλή κατά παράβαση των προνοιών του διεθνούς δικαίου; Μήπως αντίστροφα υπάρχει και ελληνική απειλή κατά της Τουρκίας με την έννοια μοναχοφάηδων αξιώσεων κάποιων κατά τα άλλα ακατανόμαστων Ελλήνων; Πως αυτά σχετίζονται με τις συμβάσεις, το Δίκαιο της Θάλασσας και το εθιμικό δίκαιο;
Είναι ή δεν είναι υποχρέωση όλων των πολιτικών και κρατικών αρμοδίων αφενός να εκπληρώσουν τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου, αφετέρου να αρνηθούν να κατευνάσουν τις παράνομες αξιώσεις του γειτονικού αναθεωρητικού κράτους; Ποιες είναι εν τέλει οι κύριες, σημαίνουσες και δεσμευτικές πρόνοιες του διεθνούς δικαίου; Γιατί η Ελλάδα θα πρέπει να αρνηθεί σθεναρά οτιδήποτε τις θολώνει ή ακυρώνει;

Νέα κατορθώματα των ελίτ του ξοφλημένου δυτικού πολιτισμού

Του Μανόλη Μούστου

Πολύ πλάκα πέφτει αυτές τις μέρες στο διαδίκτυο για την πρόθεση της κυβέρνησης Μακρόν να αντικαταστήσει στα επίσημα σχολικά έγγραφα τους όρους «μητέρα» και «πατέρας» με τους όρους «γονέας 1» και «γονέας 2».

Η γαλλική κυβέρνηση δηλώνει ότι πρόθεσή της είναι να περιορίσει τις διακρίσεις που υφίστανται τα ομόφυλα ζευγάρια, και αυτό βέβαια δεν είναι καθόλου αστείο. Χρειαζόμαστε θαρραλέες νομοθεσίες και πρωτοβουλίες που θα περιορίσουν τις ομοφοβικές διακρίσεις και θα προστατεύσουν τις οικογένειες που δεν έχουν την «παραδοσιακή» σύσταση. Τι σχέση όμως έχουν τα δικαιώματα των gay γονιών με αυτό το νομοσχέδιο; Μάλλον καμία.
Του Στάθη Σταυρόπουλου

Δέκα χρόνια κρίση, οκτώ χρόνια μνημόνια, παρ’ ότι δεν είδα άστεα πολλά, είδα τον Χριστό φαντάρο και νόον έγνων. Σ’ αυτά τα χρόνια, μια Ιλιάδα δρόμος, πήρα πολλά πτυχία και κάργα ντοκτορά.

     Εν πρώτοις έγινα οικονομολόγος. Έμαθα τι εστί σουάπς και υποκατώτατος μισθός. Απ’ την πολύ ευελιξία της εργασίας έγινα ζογκλέρ κι από μια - δύο απολύσεις, κόκκαλο – οπότε έγινα και ορθοπεδικός. Σήμερα, ξεμένω από λεφτά γύρω στις 20 του μηνός και ώσπου να ξαναπληρωθώ κάνω τον φακίρη.

Του Ιωάννη Μπαλτζώη
Η σχέση Ελλάδος και Γερμανίας αρχίζει μετά την δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια (1831). Οι τρεις Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) εκτιμώντας ότι η αναρχία που επικρατούσε στην Ελλάδα απειλούσε και την ειρήνη των ευρωπαϊκών κρατών παρέδωσαν το 1833, την εξουσία του νεοπαγούς κράτους στον Όθωνα (γιο του Λουδοβίκου, βασιλιά της Βαυαρίας). Ταυτόχρονα, τον προικοδότησαν με νέο δάνειο ύψους 60.000.0000 χρυσών φράγκων. Έκτοτε, η σχέση της Ελλάδας-Γερμανίας ήταν μια σχέση αγάπης-μίσους, παρεμβατισμών, ελέγχου, τιμωριών, καταστροφών (εις βάρος της Ελλάδος), φιλίας και στήριξης, εχθρότητας. Μιας κατάστασης που μας παραπέμπει στην εικόνα κακιάς μητριάς.
Στο παρόν θα εξετάσουμε την συμπεριφορά Ελλήνων πολιτικών προς την μητριά «προστάτιδα» και δη κατά την διάρκεια της Κατοχής, καθόσον είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα που μας παραπέμπει ακόμη και στην σημερινή περίοδο των επαίσχυντων Μνημονίων, που όπως αποκαλύπτεται σήμερα, επιβλήθηκαν από την κυριαρχούσα, στην Ευρώπη, Γερμανία.
File Photo: German Chancellor Angela Merkel waits for the arrival of the President of Latvia Raimonds Vejonis (not pictured) at the Chancellery, in Berlin, Germany. EPA, OMER MESSINGER

Του Γιώργου Χαρβαλιά

Αν ποτέ ζητούσε κάποιος την προσωπική μου άποψη για το που πρέπει να βασιστεί η οικονομική και παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου, θα ξεκινούσα με δύο μεγάλα «ΔΕΝ». Που μάλλον ξεπερνούν το μυαλό των δανειστών, γιατί απλούστατα αλλιώς φαντάζονται την Ελλάδα στην Γερμανική Ευρώπη του μέλλοντος.
  • Έχουμε και λέμε λοιπόν: ΔΕΝ πρέπει να βασιστεί στην ανεξέλεγκτη γιγάντωση του μαζικού τουριστικού ρεύματος γιατί τα «ρεκόρ αφίξεων» δεν εξασφαλίζουν ευημερία, ούτε ανάπτυξη. Ο τουρισμός δεν μπορεί να αποτελεί την «βαριά βιομηχανία» μιας χώρας που σέβεται τον εαυτό της και έχει ασφαλώς σημείο κορεσμού και σημείο τήξης. Αν το ξεπεράσεις αρχίζει να προκαλεί αρνητικές επιπτώσεις για το επίπεδο διαβίωσης των γηγενών κατοίκων. Και έτσι καταστρέφονται τα καλύτερα «οικόπεδα» του πλανήτη…
Η επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας επίσης ΔΕΝ μπορεί να βασιστεί στο παραμύθι των δήθεν χρυσοφόρων “start-ups”. Κανείς δεν έγινε πλούσιος επειδή συνέλαβε μία ωραία ιδέα, πίνοντας φραπέ με την παρέα. H συγκεκριμένη φάμπρικα είναι καλή για να δικαιολογούνται κάποια προγράμματα ευρωπαϊκών ενισχύσεων, ακόμη και για να στρατολογείται από ξένες πρεσβείες και επιχειρηματικές δεξαμενές μία αφρόκρεμα νέων επιστημόνων με δημιουργικές ανησυχίες. Για να επιτείνεται δηλαδή το brain drain!

Tης Ανδρούλας Γκιούρωφ

 Φεβρουάριος 17, 2019


Ελλάδα: 21η Απριλίου 1967.
Χιλή :11 Σεπτεμβρίου 1973.
Κύπρος: 15 Ιουλίου 1974.
Ουκρανία: 22 Φεβρουαρίου 2014
Βενεζουέλα: 2019 ώρα μηδέν…

Η «αυτοκρατορία » του κακού, βρίσκεται ξανά στο προσκήνιο έχοντας τώρα στο σ τόχαστρο της τη Βενεζουέλα ενώ πλείστα άλλα κακά μεθοδεύουν πίσω από τις πλάτες των λαών.Τα τελευταία 70 χρόνια περισσότερα από εκατόν πραξικοπήματα έχουν σχεδιαστεί από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και εκτελεστεί μόνο στη Λατινική Αμερική ενώ στην Ευρώπη, Ασία και Αφρική άλλα τόσα.

Στην Ελλαδα το 1967 μεθόδευσαν και επέβαλαν το πραξικόπημα των συνταγματαρχών προκειμένου η χώρα να μην απομακρυνθεί από τη σφαίρα επιρροής τους.Ο απώτερος στόχος τους βέβαια, ήταν η Κύπρος και η μετατροπή της σε ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο της ΝΑΤΟϊκής συμμαχίας.Μόνο μια εγκάθετη κυβέρνηση ανδρεικέλων θα μπορούσε να συναινέσει στην ανατροπή του νόμιμα εκλελεγμένου και λαοπρόβλητου ηγέτη Αρχιεπισκόπου Μακάριου ο οποίος αντιστεκόταν σθεναρά σε όλα τα Αμερικανοβρετανικά σχέδια.
Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα

ΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΟ ΕΜΒΛΗΜΑ ΜΑΣ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ E-MAIL ΣΑΣ

FACEBOOK

widgetsforblogs

ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ 7 ΗΜΕΡΩΝ

  • Η απάτη των ευρωεκλογών
    Του Γιάννη Αθανασιάδη Ο διαρκής αγώνας των λαών, για θεσμούς και διαδικασίες που προάγουν την δημοκρατία και την λαϊκή κυριαρχία, με ε...
  • Ο βρώμικος ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην καταστροφή της Ελλάδος
    Του Σπυρίδωνα Λαβδιώτη*. Είναι θλιβερό για τον γράφοντα να αναφερθεί στο ιστορικό των στυγνών και δολερών μεθόδων που συστηματικά χρησ...
  • Οι ήρωες ενός ακήρυκτου πολέμου
    Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη Το πρόσφατο ελληνικό παρελθόν έχει πολλές όψεις. Η τελευταία κρίση στους Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου επανέ...
  • Πώς λέγεται στα σκοπιανά η μαλακία;
    Του Στάθη Σταυρόπουλου Ούτε ο Τσιφόρος θα μπορούσε να το είχε γράψει, όμως οι φάρσες που σκαρώνουν οι Συριζαίοι (πάσης φύσεως) στην π...
  • Δικομματισμός και καταστολή
    Tου Περικλή Δανόπουλου Πολλοί θα θυμούνται, το πως ο συριζα πρωτοστατούσε στην αντίσταση κατά της εξουσίας, πριν ακόμα αρχίσουν τα μνη...
  • Δεν μπορεί, μας κάνουν πλάκα
    Του Γιάννη Μακρυγιάννη Είναι μερικές φορές σαν να ζούμε σε μία μετα-πραγματικότητα. Γίνονται πράγματα που σε κάνουν να αναρωτιέσαι «...
  • Η δεύτερη φάση της αποικιοποίησης: Υποδείξεις κομμένες και ραμμένες στα γούστα των Γερμανών
    File Photo: German Chancellor Angela Merkel waits for the arrival of the President of Latvia Raimonds Vejonis (not pictured) at the Chanc...
  • Τα Κίτρινα Γιλέκα είναι εδώ, διαδηλώσεις και δακρυγόνα στο Παρίσι
    Συγκρούσεις ξέσπασαν το πρωί στη λεωφόρο των Ηλυσίων στο Παρίσι, όπου η παρουσία των δυνάμεων ασφαλείας είναι ισχυρή, κατά τη 18η ημέρα ...
  • Αλήθεια και τιμιότητα *
    Η επίσημη επίσκεψη του Έβο Μοράλες, προέδρου της Βολιβίας, στην Ελλάδα προσπαθήθηκε να υποβαθμιστεί ή και να χρησιμοποιηθεί για μικροπολ...
  • Περιβαλλοντικό έγκλημα στην Ολυμπιάδα από την Eldorado Gold (βίντεο) #skouries #olympias
    Το αίσχος που βλέπετε στο βίντεο είναι ο ποταμός Μαυρόλακκας στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής, λίγο πριν την εκβολή του στη θάλασσα (βίντεο: ...

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ 30 ΗΜΕΡΩΝ

  • Η απάτη των ευρωεκλογών
    Του Γιάννη Αθανασιάδη Ο διαρκής αγώνας των λαών, για θεσμούς και διαδικασίες που προάγουν την δημοκρατία και την λαϊκή κυριαρχία, με ε...
  • Το ΝΑΤΟ φορτώνει Ουράνιο και Σαρίν στο Κρίβολακ της ΠΓΔΜ
    Σχολιασμός του ιστολογίου "Δρόμος ανοιχτός" : Η "ανάπτυξη", η "ειρήνη" και η "σταθερότητα" στα Σ...
  • Αμερικανός αποκαλύπτει τα ασύστολα ψεύδη Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης περί Βενεζουέλας
    Δεν υπάρχει ούτε κόκκος εντιμότητας πουθενά στα Δυτικά έντυπα και ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ. «Τα ράφια των καταστημάτων τροφίμων είναι άδεια...
  • Επιθεωρητές Περιβάλλοντος: 985% πάνω από το όριο ο μόλυβδος στο ποτάμι της Ολυμπιάδας από τα απόβλητα της Ελληνικός Χρυσός
    Συστηματική ρύπανση και υποβάθμιση του ποταμού Μαυρόλακκα που είναι ο αποδέκτης των υγρών αποβλήτων του μεταλλείου Ολυμπιάδας της Ελληνι...
  • Δικομματισμός και καταστολή
    Tου Περικλή Δανόπουλου Πολλοί θα θυμούνται, το πως ο συριζα πρωτοστατούσε στην αντίσταση κατά της εξουσίας, πριν ακόμα αρχίσουν τα μνη...
  • Άκου, Κασιδιάρη
    Του Στάθη Σταυρόπουλου Προσωπική επίθεση εναντίον μου εξαπέλυσε ο κ. Ηλίας Κασιδιάρης , κατά τη διάρκεια της ανακοίνωσης των υποψηφίω...
  • Η δεύτερη φάση της αποικιοποίησης: Υποδείξεις κομμένες και ραμμένες στα γούστα των Γερμανών
    File Photo: German Chancellor Angela Merkel waits for the arrival of the President of Latvia Raimonds Vejonis (not pictured) at the Chanc...
  • Ο βρώμικος ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην καταστροφή της Ελλάδος
    Του Σπυρίδωνα Λαβδιώτη*. Είναι θλιβερό για τον γράφοντα να αναφερθεί στο ιστορικό των στυγνών και δολερών μεθόδων που συστηματικά χρησ...
  • Mayer (πρ. Deutsche Bank): Μόνο εκτός ευρώ η Ελλάδα εκτός κρίσης
    O Thomas Mayer αποτελεί μαι ξεχωριστή φωνή από όλον αυτόν τον κύκλο των συστημικών οικονομολόγων που είτε από συμφέρον είτε υποκρινόμενο...
  • Τι συμβαίνει τώρα στον τόπο
    Του Πέτρου Αργυρίου  Για να δούμε τι συμβαίνει σε μια από τις πιο όμορφες χώρες του κόσμου που κυβερνιέται αποκλειστικά από την ασχήμι...

ΕΤΙΚΕΤΕΣ - ΘΕΜΑΤΑ

Άγγελος Κωβαίος Άγγελος Συρίγος Αλέξανδρος Ζέρβας Αλέξανδρος Καζαμίας Αλέξης Ζακυνθινός Αλέξης Ξιφαράς Αλέξης Σμυρλής Αναδημοσιεύσεις Ανακοινώσεις Αναστάσιος Κώνστας Αναστάσιος Λαυρέντζος Ανδημοσιεύσεις Ανδρέας Ζαφείρης Ανδρέας Κλαυδιανός Ανδρούλα Γκιούρωφ Άννα Λοΐζου Αντριάνα Βασιλά Αντώνης Ανδρουλιδάκης Αντώνης Κουμιώτης Αντώνης Στυλιανού Αντωνία Δήμου Αποστόλης Αποστολόπουλος Απόστολος Αποστολόπουλος Απόστολος Διαμαντής Άρης Οικονόμου Άρης Σκιαδόπουλος Άρθρα Μελών Άρθρα Μελών/Φίλων Αριστείδης ο Δίκαιος Αριστομένης Συγγελάκης Αφροδίτη Μάνου Αχιλλέας Σύρμος Αskordoulakos Βαγγέλης Γεωργίου Βαγγέλης Δεληπέτρος Βαγγέλης Σαρακινός Βάνα Αργύρη Βασίλης Βιλιάρδος Βασίλης Γ. Μπέτσης Βασίλης Γεροδήμος Βασίλης Διγαλάκης Βασίλης Καραποστόλης Βασίλης Κυριακούλης Βασίλης Λιόσης Βασίλης Μακρίδης Βασίλης Μπέτσης Βασίλης Σ. Κανέλλης Βασιλική Μανιού Βάσω Κανελλοπούλου Βενιαμίν Καρακωστάνογλου Βερούτης Αγης Βύρων Ελμαλόγλου Γ. Α. Λυγκουνάκης Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης Γεράσιμος Δεληβοριάς Γεράσιμος Λιβιτσάνος Γεράσιμος Χολέβας Γεωργία Καλαρά Γεώργιος Κασιμάτης Γεώργιος Παπασίμος Γεώργιος Σκλαβούνος Γιάννης Αθανασιάδης Γιάννης Ανδρουλιδάκης Γιάννης Δουλφής Γιάννης Κιμπουρόπουλος Γιάννης Κυριόπουλος Γιάννης Μακρυγιάννης Γιάννης Μάρκοβιτς Γιάννης Νάκος Γιάννης Νικολόπουλος Γιάννης Παπαδημητρίου Γιάννης Παπαμιχαήλ Γιάννης Περακάκης Γιάννης Περάκης Γιάννης Σιδέρης Γιώργος Α. Λεονταρίτης Γιώργος Αναστασίου Γιώργος Βασσάλος Γιώργος Βήχας Γιώργος Καραμπελιάς Γιώργος Κοκκίνης Γιώργος Κολέμπας Γιώργος Κυπριγιάν Γιώργος Λυκοκάπης Γιώργος Μπάλιας Γιώργος Παλαιτσάκης Γιώργος Παπαγιαννόπουλος Γιώργος Παπαϊωάννου Γιώργος Παππούς Γιώργος Πατέλης Γιώργος Παυλόπουλος Γιώργος Πλειός Γιώργος Πολίτης Γιώργος Ρακκάς Γιώργος Σκαφιδάς Γιώργος Στάμκος Γιώργος Τζαφέρης Γιώργος Τζεδάκις Γιώργος Τσιάρας Γιώργος Φλώρος Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου Γιώργος Χαραλαμπίδης Γιώργος Χαρβαλιάς Γιώργος Χελάκης Γιώργος X. Παπασωτηρίου Γιώτα Σεχίδου Γκρέγκορυ Κόπλεϋ (Gregory Copley) Γουίλιαμ Ένγκνταλ (William Engdahl) Γρηγόρης Τσαρδανίδης Δάνης Παπαβασιλείου Δήμητρα Μυρίλλα Δημήτρης Γαλάνης Δημήτρης Δεληολάνης Δημήτρης Καλτσώνης Δημήτρης Κούλαλης Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης Λιγνάδης Δημήτρης Μηλάκας Δημήτρης Μπελαντής Δημήτρης Ναπ. Γιαννάτος Δημήτρης Σκουτέρης Δημήτρης Σπάθας Δημήτρης Τραυλός-Tζανετάτος Δημήτρης Τσιμούρας Δημήτρης Χριστόπουλος Δημήτριος Χρ. Αλβανός Διονύσης Ελευθεράτος Διονύσης Μαλαπέτσας Διονύσιος Τσιριγώτης Δράσεις Εβελίνα Χατζηδάκη Ειρήνη Παραδεισανού Ελένη Καρασαββίδου Ελένη Μποτα Ελένη Νίνα Ελένη Παπαδοπούλου Ελένη Πορτάλιου Ελένη Σωτηρίου Ελευθέριος Τζιόλας Ερίκ Τουσέν (Eric Toussaint) Ερρίκος Φινάλης Ευαγγελία Τυμπλαλέξη Ευγενία Σαρηγιαννίδη Ευθύμης Μαραμής Ζαχαρίας Μίχας Ζέρβας Αλέξανδρος Ζωή Χασιούρα Ηλέκτρα Αντωνοπούλου-Πανάγου Ηλίας Αλεξανδρής Ηλίας Γιαννακόπουλος Ηλίας Γιαννιώτης Ηλίας Ευαγγελόπουλος Ηλίας Ιωακείμογλου Ηλίας Καραβόλιας Ηλίας Μπέλλος Ηλίας Φιλιππίδης Ηρακλής Κανακάκης Θανάσης Λασκαράτος Θανάσης Σκαμνάκης Θέμης Τζήμας Θεμιστοκλής Συμβουλόπουλος Θεόδωρος Κατσανέβας Θεόδωρος Ράκκας Θεοδώρου Αθανάσιος Θοδωρής Αθανασιάδης Θωμάς Κακαδιάρης Θωμάς Κοροβίνης Ισαάκ Σούσης Ιωάννα Κουρή Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης Ιωάννης Αναστασάκης Ιωάννης Μάζης Ιωάννης Μπαλτζώης Κ'ωστας Ήσυχος Καλλίνικος Νικολακόπουλος Κάρλο Φορμέντι Κατερίνα Πάντα Κατερίνα Τραγάλου Κλεισθένης Κουτσομητόπουλος Αλέξανδρος Κύρα Αδάμ Κυριάκος Π. Παναγιωτόπουλος Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου Κωνσταντίνος Βέργος Κωνσταντίνος Γρίβας Κωνσταντίνος Κόλμερ Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος Κωνσταντίνος Σταθόπουλος Κώστας Βενιζέλος Κώστας Βενιός Κώστας Γιαννιώτης Κώστας Γκιώνης Κώστας Καναβούρης Κώστας Κάππας Κώστας Καραίσκος Κώστας Κουτσουρέλης Κώστας Λουλουδάκης (Ιουλιανός) Κώστας Μαντατοφόρος Κώστας Νάκος Κώστας Παπουλής Κώστας Ράπτης Κώστας Σταθόπουλος Κώστας Τσιάρας Κωστής Μουδάτσος Λάμπρος Ντούσικος Λαοκράτης Βάσσης Λεβέντη Αθηνά Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος Λεωνίδας Βατικιώτης Λεωνίδας Χ. Αποσκίτης Λεωνίδας Χ. Αποσκίττης Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος Λίλα Μήτσουρα Λόλα Σκαλτσά Λουκάς Αξελός Μάκης Ανδρονόπουλος Μάκης Πολλάτος Μάνλιο Ντινούτσι Μανόλης Μούστος Μάνος Δανέζης Μάνος Δούκας Μαντατοφόρος Μαρία Ηλιάδη Μαρία Καδόγλου Μαρία Νεγρεπόντη - Δεληβάνη Μαρία Παναγιώτου Μαρία Χατζηδάκη Μαριάννα Τζιαντζή Μάριος Ευρυβιάδης Μάρκος Τρούλης Ματθαίος Καπετανάκης Ματθαίος Ρόχας Μελέτης Η. Μελετόπουλος Μενέλαος Γκίβαλος Μίκα Στάθη Μιχαήλ Στυλιανού Μιχάλης Σιάχος Μιχάλης Χαιρετάκης Μιχάλης Χαραλαμπίδης Μitsos175 ναγιώτης Ήφαιστος Νένα Μαλλιάρα Νεφέλη Λυγερού Νίκος Βαρσάμης Νίκος Γεροντής Νίκος Γεωργιάδης Νίκος Γουρλάς Νίκος Ζόμπολας Νίκος Ιγγλέσης Νίκος Καραβέλος Νίκος Κλειτσίκας Νίκος Μέντζας Νίκος Μόττας Νίκος Μπογιόπουλος Νίκος Ρίγγας Νίκος Σταθόπουλος Νίκος Ταυρής Νόρα Ράλλη Νόρμπερτ Νίκολ (Norbert Nicoll) Νταϊάνα Τζονστόουν Ντίνα Ιωακειμίδου Ντίνα Κοέδρου - Χρυσικάκη Ξένια Πολίτη Όθων Κουμαρέλλας Όθων Κουμρέλλας Ολιβιέ Ντελόρμ Ομάδα του Analyst Ουζάι Μπουλούτ (Uzay Bulut) Παναγιιώτα Μπλέτα Παναγιώτης Ήφαιστος Παναγιώτης Θεοδωρόπουλος Παναγιώτης Μαυροειδής Παναγιώτης Σωτήρης Παναγιώτης Φωτεινόπουλος Παντελής Μπουκάλας Παύλος Δερμενάκης Πέντρο Ολάγια (Pedro Olalla) Περικλής Δανόπουλος Περικλής Κοροβέσης Πέτρος Αβραμίδης Πέτρος Αργυρίου Πέτρος Ι. Μηλιαράκης Πέτρος Μακρής Πέτρος Παπακωνσταντίνου Πέτρος Πιζάνιας Πιερλουίτζι Φαγκάν ΠΟΕΔΗΝ Προκόπης Μπίχτας Πωλ Κρέιγκ Ρόμπερτς (Paul Craig Roberts) Ρούλα Μουτσέλου Σάββας Γ. Ρομπόλης Σάββας Ρομπόλης Σαράντος Θεοδωρόπουλος Σέρτζιο Τσεζαράττο Σπύρος Λαβδιώτης Σπύρος Μανουσέλης Σπύρος Ντάφης Σπύρος Παναγιώτου Σπύρος Στάλιας Στάθης Σταυρόπουλος Σταύρος Κατσούλης Σταύρος Λυγερός Σταύρος Χριστακόπουλος Στέλιος Διαμαντής Στέλιος Ελληνιάδης Στέλιος Κανάκης Στέλιος Συρμόγλου Στέλλα Πατρώνα Στέφανος Μαντζαρίδης Σχολιασμός Σωκράτης Μαντζουράνης Σωτήρης Αμάραντος Σωτήρης Καμενόπουλος Σωτήρης Ρούσσος Τάκης Γρηγορίου Τάκης Θεοδωρόπουλος Τάνια Ζωγράφου Τάσος Βαρούνης Τάσος Σιδερίδης Τάσος Τσακίρογλου Τζακ Ράσμους Τζέιμς Τζορτζ Γιατράς (James George Jatras) Τιερί Μεϊσάν Τόνια Κάλπη Του mitsos175 Τριαντάφυλλος Σερμέτης Φεντερίκο Πιερατσίνι (Federico Pieraccini) Φραγκίσκα Μεγαλούδη Φωτεινή Μαστρογιάννη Φώτης Τερζάκης Χαρά Τζαναβάρα Χάρης Ζάβαλος Χατζηστεφάνου Άρης Χρήστος Γιανναράς Χρήστος Καπούτσης Χρήστος Κάτσικας Χρήστος Κυργιάκης Χρήστος Λάσκος Χρήστος Μπόκας Χρήστος Χαλαζιάς Χριστίνα Σταμούλη-Μάρκος Χαρίτος Aναδημοσιεύσεις Antapocrisis Arundhati Roy Finian Cunningham Frank Furedi H ομάδα του Analyst James Galbraith James Petras Jon Wolfsthal Katu Arkonada Manlio Dinucci MEDIA mitsos175 Paul Graig Roberts Peter Koening Rainer Mausfeld Son Ofeon

Σελίδες

  • Αρχική σελίδα
  • Οργάνωση της πρωτοβουλίας «Δρόμος Ανοιχτός»
  • Ιδρυτική διακήρυξη της πρωτοβουλίας «Δρόμος Ανοιχτός»
Copyright © 2015 Δρόμος Ανοιχτός - Πρωτοβουλία για την συγκρότηση πατριωτικού - δημοκρατικού μετώπου

Δρόμος ανοιχτός Όροι Χρήσης