Του Σπύρου Μανουσέλη
Απέναντι στις πρακτικές ατομικής ενοχοποίησης και μαζικής περιθωριοποίησης των ανθρώπων, οι οποίες επιβάλλονται στο όνομα της νέας ιογενούς κρίσης, οφείλουμε να αντιτάξουμε την αλληλεγγύη μας και με κάθε τρόπο να αντιταχθούμε στην εμφανή πια προσπάθεια απανθρωποποίησης της ζωής μας μέσω της διαρκούς επιβολής μιας «κατάστασης εκτάκτου ανάγκης» που εκδηλώνεται κοινωνικά με την αναστολή των περισσότερων δικαιωμάτων μας.
Στο προηγούμενο άρθρο μας, αφού παρουσιάσαμε τα αμιγώς επιστημονικά δεδομένα για την εισβολή του κορονοϊού, διατυπώσαμε την προφανή και, μέχρι χθες, κοινότοπη άποψη ότι: «Απέναντι στο ψευδο-δίλημμα μεταξύ υγείας και ελευθερίας, πρέπει να θυμόμαστε ότι μόνο με ελευθερία η ζωή των ανθρώπων είναι υγιής και έχει αξία».
