Ο καθηγητής Jeffrey D. Sachs του Πανεπιστημίου Columbia, γνωστός για τη μάχη που δίνει ενάντια στις τερατολογίες της Δύσης όσον αφορά τις πολεμικές της εκστρατείες, γράφει για την κλιμάκωση που φέρνει η επιθετικότητα του Ισραήλ. Αποκαλύπτει την από κοινού σχεδιασμένη από ΗΠΑ – Ισραήλ προσπάθεια να διαμορφωθεί ένας νέος χάρτης στη Μέση Ανατολή όπου Παλαιστίνη δεν θα υπάρχει και το σύνολο των αντίθετων με το σιωνιστικό σχέδιο αραβικών ή μουσουλμανικών κρατών θα έχουν διαλυθεί ή θα έχουν μεταλλαχθεί σε δυτικόφιλα κράτη. Αποφασιστικός κρίκος για αυτό το σχέδιο είναι η επίθεση στο Ιράν, επίθεση η οποία βασίζεται στο υπερ-τριακονταετές χοντροκομμένο ψέμα ότι το Ιράν αναπτύσσει πυρηνικά όπλα.
Του Τζέφρυ Σακς (Jeffrey Sachs) *
Για σχεδόν 30 χρόνια, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου έχει οδηγήσει τη Μέση Ανατολή στον πόλεμο και την καταστροφή. Ο άνθρωπος είναι μια πυριτιδαποθήκη βίας. Σε όλους τους πολέμους που έχει υποστηρίξει, ο Νετανιάχου ονειρευόταν πάντα τον μεγάλο στόχο: να νικήσει και να ανατρέψει την ιρανική κυβέρνηση. Ο πόλεμος που επιδιώκει εδώ και καιρό, και μόλις ξεκίνησε, μπορεί να μας σκοτώσει όλους σε έναν πυρηνικό Αρμαγεδώνα, αν ο Νετανιάχου δεν σταματήσει.
Η εμμονή του Νετανιάχου στον πόλεμο ανάγεται στους εξτρεμιστές μέντορές του, Ζεέβ Τζαμποτίνσκι, Ιτζάκ Σαμίρ και Μενάχεμ Μπεγκίν. Η παλαιότερη γενιά πίστευε ότι οι σιωνιστές πρέπει να χρησιμοποιήσουν οποιαδήποτε βία – πολέμους, δολοφονίες, τρομοκρατία – είναι απαραίτητη για να επιτύχουν τους στόχους τους, δηλαδή την εξάλειψη κάθε παλαιστινιακής αξίωσης για πατρίδα.
Οι ιδρυτές του πολιτικού κινήματος του Νετανιάχου, του Λικούντ, ζήτησαν τον αποκλειστικό σιωνιστικό έλεγχο σε όλη την περιοχή που αποτελούσε το βρετανικό προτεκτοράτο της Παλαιστίνης. Στην αρχή της βρετανικής εντολής στις αρχές της δεκαετίας του 1920, οι μουσουλμάνοι και οι χριστιανοί Άραβες αποτελούσαν περίπου το 87% του πληθυσμού και κατείχαν δέκα φορές περισσότερη γη από τον εβραϊκό πληθυσμό. Το 1948, οι Άραβες εξακολουθούσαν να υπερτερούν αριθμητικά των Εβραίων σε αναλογία περίπου δύο προς ένα. Παρ’ όλα αυτά, το ιδρυτικό καταστατικό του Λικούντ (1977) δήλωνε ότι «μεταξύ της θάλασσας και του Ιορδάνη θα υπάρχει μόνο ισραηλινή κυριαρχία». Το πλέον διαβόητο σύνθημα «από τον ποταμό μέχρι τη θάλασσα», το οποίο χαρακτηρίζεται σήμερα ως αντισημιτικό, αποδεικνύεται ότι είναι το αντιπαλαιστινιακό σύνθημα του Λικούντ.
Ο πόλεμος του Ισραήλ κατά του Ιράν είναι η τελική κίνηση μιας στρατηγικής που διαρκεί δεκαετίες. Είμαστε μάρτυρες της κορύφωσης δεκαετιών εξτρεμιστικής χειραγώγησης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής από τους σιωνιστές.
Η πρόκληση για το Λικούντ ήταν πώς να επιτύχει τους μαξιμαλιστικούς στόχους του παρά την κατάφωρη παρανομία τους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και την ηθική, σύμφωνα δηλαδή με την απαίτηση μιας λύσης δύο κρατών.
Το 1996, ο Νετανιάχου και οι Αμερικανοί σύμβουλοί του επινόησαν τη στρατηγική «Καθαρή Ρήξη». Υποστήριξαν ότι το Ισραήλ δεν θα αποσυρόταν ποτέ από τα παλαιστινιακά εδάφη που κατέλαβε στον πόλεμο του 1967 σε αντάλλαγμα για την ειρήνη στην περιοχή. Αντ’ αυτού, το Ισραήλ θα αναδιαμόρφωνε τη Μέση Ανατολή σύμφωνα με τις επιθυμίες του.
Κρίσιμο στοιχείο της στρατηγικής ήταν ότι οι ΗΠΑ θα ήταν η κύρια δύναμη για την επίτευξη αυτών των στόχων, διεξάγοντας πολέμους στην περιοχή για να διαλύσει τις κυβερνήσεις που αντιτίθενται στην κυριαρχία του Ισραήλ επί της Παλαιστίνης. Οι ΗΠΑ κλήθηκαν να πολεμήσουν εκ μέρους του Ισραήλ.
Η στρατηγική «Καθαρή Ρήξη» εφαρμόστηκε αποτελεσματικά από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Όπως αποκάλυψε ο ανώτατος διοικητής του ΝΑΤΟ, στρατηγός Γουέσλι Κλαρκ, αμέσως μετά την 11η Σεπτεμβρίου, οι ΗΠΑ σχεδίαζαν να «επιτεθούν και να καταστρέψουν τις κυβερνήσεις σε επτά χώρες σε πέντε χρόνια – ξεκινώντας από το Ιράκ, στη συνέχεια τη Συρία, το Λίβανο, τη Λιβύη, τη Σομαλία, το Σουδάν και το Ιράν».
Ο πρώτος από τους πολέμους, στις αρχές του 2003, είχε ως στόχο την ανατροπή της ιρακινής κυβέρνησης. Τα σχέδια για περαιτέρω πολέμους καθυστέρησαν, καθώς οι ΗΠΑ βυθίστηκαν στο Ιράκ. Ωστόσο, οι ΗΠΑ υποστήριξαν τη διάσπαση του Σουδάν το 2005, την εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο το 2006 και την εισβολή της Αιθιοπίας στη Σομαλία το ίδιο έτος. Το 2011, η κυβέρνηση Ομπάμα ξεκίνησε την επιχείρηση Timber Sycamore της CIA κατά της Συρίας και, μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία, ανέτρεψε την κυβέρνηση της Λιβύης μέσω μιας εκστρατείας βομβαρδισμών το 2011. Σήμερα, αυτές οι χώρες βρίσκονται σε ερείπια και πολλές από αυτές είναι πλέον μπλεγμένες σε εμφύλιους πολέμους.
Ο Νετανιάχου ήταν ο θερμός υποστηρικτής αυτών των πολέμων επιλογής – είτε δημόσια είτε παρασκηνιακά – μαζί με τους νεοσυντηρητικούς συμμάχους του στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, όπως ο Πολ Γούλφοβιτς, ο Ντάγκλας Φέιθ, η Βικτόρια Νούλαντ, η Χίλαρι Κλίντον, ο Τζο Μπάιντεν, ο Ρίτσαρντ Περλ, ο Έλιοτ Άμπραμς και άλλοι.
Κατά την κατάθεσή του στο Κογκρέσο των ΗΠΑ το 2002, ο Νετανιάχου υποστήριξε τον καταστροφικό πόλεμο στο Ιράκ, δηλώνοντας: «Αν εξοντώσετε τον Σαντάμ, το καθεστώς του Σαντάμ, σας εγγυώμαι ότι θα έχει τεράστιες θετικές επιπτώσεις στην περιοχή». Συνέχισε: «Και νομίζω ότι οι άνθρωποι που ζουν ακριβώς δίπλα, στο Ιράν, οι νέοι και πολλοί άλλοι, θα πουν ότι η εποχή τέτοιων καθεστώτων, τέτοιων δεσποτειών, έχει περάσει». Επίσης, είπε ψευδώς στο Κογκρέσο: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Σαντάμ επιδιώκει, εργάζεται και προχωρά προς την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων».
Το σύνθημα για την αναδημιουργία μιας «Νέας Μέσης Ανατολής» δίνει το έναυσμα για αυτούς τους πολέμους. Αρχικά διατυπώθηκε το 1996 μέσω του «Clean Break» και έγινε δημοφιλές από την υπουργό Κοντολίζα Ράις το 2006. Καθώς το Ισραήλ βομβάρδιζε βάναυσα τον Λίβανο, η Ράις δήλωσε:
«Αυτό που βλέπουμε εδώ, κατά μία έννοια, είναι η γέννηση μιας νέας Μέσης Ανατολής και ό,τι κι αν κάνουμε πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι προχωράμε προς τη νέα Μέση Ανατολή και δεν επιστρέφουμε στην παλιά».
Τον Σεπτέμβριο του 2023, ο Νετανιάχου παρουσίασε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ έναν χάρτη της «Νέας Μέσης Ανατολής», στον οποίο είχε διαγραφεί εντελώς το παλαιστινιακό κράτος. Τον Σεπτέμβριο του 2024, ανέπτυξε αυτό το σχέδιο δείχνοντας δύο χάρτες: το ένα μέρος της Μέσης Ανατολής ως «ευλογία» και το άλλο – που περιλάμβανε τον Λίβανο, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν – ως «κατάρα», καθώς υποστήριζε την αλλαγή καθεστώτος στις τελευταίες χώρες.
Ο πόλεμος του Ισραήλ κατά του Ιράν είναι η τελική κίνηση μιας στρατηγικής που διαρκεί δεκαετίες. Είμαστε μάρτυρες της κορύφωσης δεκαετιών σιωνιστικής χειραγώγησης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Η προϋπόθεση για την επίθεση του Ισραήλ κατά του Ιράν είναι ο ισχυρισμός ότι το Ιράν βρίσκεται στο πρόθυρα της απόκτησης πυρηνικών όπλων. Ένας τέτοιος ισχυρισμός είναι ανόητος, δεδομένου ότι το Ιράν έχει επανειλημμένα ζητήσει διαπραγματεύσεις ακριβώς για να καταργηθεί η πυρηνική επιλογή σε αντάλλαγμα για τον τερματισμό των δεκαετιών αμερικανικών κυρώσεων.
Από το 1992, ο Νετανιάχου και οι υποστηρικτές του ισχυρίζονται ότι το Ιράν θα γίνει πυρηνική δύναμη «σε λίγα χρόνια». Το 1995, ισραηλινοί αξιωματούχοι και οι αμερικανοί υποστηρικτές τους ανακοίνωσαν ένα χρονοδιάγραμμα πέντε ετών. Το 2003, ο διευθυντής της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών του Ισραήλ δήλωσε ότι το Ιράν θα είναι πυρηνική δύναμη «μέχρι το καλοκαίρι του 2004». Το 2005, ο επικεφαλής της Μοσάντ δήλωσε ότι το Ιράν θα μπορούσε να κατασκευάσει την βόμβα σε λιγότερο από 3 χρόνια. Το 2012, ο Νετανιάχου ισχυρίστηκε στα Ηνωμένα Έθνη ότι «απομένουν μόνο λίγους μήνες, ίσως λίγες εβδομάδες, μέχρι να αποκτήσουν αρκετό εμπλουτισμένο ουράνιο για την πρώτη βόμβα». Και ούτω καθεξής.
Αυτό το μοτίβο μετατόπισης των προθεσμιών που διαρκεί πάνω από 30 χρόνια σηματοδοτεί μια σκόπιμη στρατηγική, όχι μια αποτυχία στις προφητείες. Οι ισχυρισμοί είναι προπαγάνδα· πάντα υπάρχει μια «υπαρξιακή απειλή». Ακόμα πιο σημαντικό είναι ο ψευδής ισχυρισμός του Νετανιάχου ότι οι διαπραγματεύσεις με το Ιράν είναι άχρηστες.
Το Ιράν έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι δεν θέλει πυρηνικά όπλα και ότι είναι από καιρό έτοιμο για διαπραγματεύσεις. Τον Οκτώβριο του 2003, ο ανώτατος ηγέτης Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ εξέδωσε φετφά που απαγόρευε την παραγωγή και τη χρήση πυρηνικών όπλων – μια απόφαση που αργότερα αναφέρθηκε επίσημα από το Ιράν σε συνεδρίαση του ΙΑΕΑ (Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας) στη Βιέννη τον Αύγουστο του 2005 και έκτοτε αναφέρεται ως θρησκευτικό και νομικό εμπόδιο στην απόκτηση πυρηνικών όπλων.
Ακόμη και για όσους είναι σκεπτικοί ως προς τις προθέσεις του Ιράν, το Ιράν έχει υποστηρίξει με συνέπεια μια συμφωνία που θα επιτευχθεί μέσω διαπραγματεύσεων και θα υποστηρίζεται από ανεξάρτητη διεθνή επαλήθευση. Αντίθετα, το σιωνιστικό λόμπι έχει αντιταχθεί σε οποιαδήποτε τέτοια διευθέτηση, προτρέποντας τις ΗΠΑ να διατηρήσουν τις κυρώσεις και να απορρίψουν συμφωνίες που θα επέτρεπαν την αυστηρή παρακολούθηση του ΙΑΕΑ σε αντάλλαγμα για την άρση των κυρώσεων.
Το 2016, η κυβέρνηση Ομπάμα, μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Κίνα και τη Ρωσία, κατέληξε στο Συνολικό Σχέδιο Δράσης (JCPOA) με το Ιράν – μια συμφωνία-ορόσημο για την αυστηρή παρακολούθηση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν σε αντάλλαγμα για την άρση των κυρώσεων. Ωστόσο, υπό την αμείωτη πίεση του Νετανιάχου και του σιωνιστικού λόμπι, ο Πρόεδρος Τραμπ αποχώρησε από τη συμφωνία το 2018. Όπως ήταν αναμενόμενο, όταν το Ιράν απάντησε επεκτείνοντας τον εμπλουτισμό ουρανίου, κατηγορήθηκε για παραβίαση μιας συμφωνίας που οι ίδιες οι ΗΠΑ είχαν εγκαταλείψει. Η διπλή στάση και η προπαγάνδα είναι εμφανείς.
Στις 11 Απριλίου 2021, η ισραηλινή Μοσάντ επιτέθηκε στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν στο Νατάνζ. Μετά την επίθεση, στις 16 Απριλίου, το Ιράν ανακοίνωσε ότι θα αυξήσει περαιτέρω τον εμπλουτισμό ουρανίου, ως διαπραγματευτικό ατού, ενώ επανειλημμένα ζήτησε την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για μια συμφωνία όπως η JCPOA. Η κυβέρνηση Μπάιντεν απέρριψε όλες τις διαπραγματεύσεις αυτού του είδους.
Στην αρχή της δεύτερης θητείας του, ο Τραμπ συμφώνησε να ανοίξει νέες διαπραγματεύσεις με το Ιράν. Το Ιράν δεσμεύτηκε να αποκηρύξει τα πυρηνικά όπλα και να υποβληθεί σε επιθεωρήσεις του ΙΑΕΑ, αλλά διατήρησε το δικαίωμα να εμπλουτίζει ουράνιο για πολιτικούς σκοπούς. Η κυβέρνηση Τραμπ φάνηκε να συμφωνεί με αυτό το σημείο, αλλά στη συνέχεια έκανε πίσω. Έκτοτε, έχουν πραγματοποιηθεί πέντε γύροι διαπραγματεύσεων, με τις δύο πλευρές να αναφέρουν πρόοδο σε κάθε περίπτωση.
Ο έκτος γύρος επρόκειτο να πραγματοποιηθεί την Κυριακή 15 Ιουνίου.
Αντ’ αυτού, το Ισραήλ ξεκίνησε προληπτικό πόλεμο κατά του Ιράν στις 12 Ιουνίου. Ο Τραμπ επιβεβαίωσε ότι οι ΗΠΑ γνώριζαν εκ των προτέρων για την επίθεση, ακόμη και ενώ η κυβέρνηση μιλούσε δημοσίως για τις επικείμενες διαπραγματεύσεις.
Η επίθεση του Ισραήλ πραγματοποιήθηκε όχι μόνο εν μέσω διαπραγματεύσεων που σημείωναν πρόοδο, αλλά και λίγες ημέρες πριν από την προγραμματισμένη Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη, η οποία θα προωθούσε την υπόθεση της λύσης των δύο κρατών. Η διάσκεψη αυτή έχει πλέον αναβληθεί.
Η επίθεση του Ισραήλ κατά του Ιράν απειλεί τώρα να κλιμακωθεί σε έναν πλήρη πόλεμο που θα εμπλέξει τις ΗΠΑ και την Ευρώπη στο πλευρό του Ισραήλ και τη Ρωσία και ίσως το Πακιστάν στο πλευρό του Ιράν. Σύντομα θα μπορούσαμε να δούμε αρκετές πυρηνικές δυνάμεις να αντιμάχονται μεταξύ τους και να οδηγούν τον κόσμο πιο κοντά στην πυρηνική καταστροφή. Το Ρολόι της Αποκάλυψης βρίσκεται στα 89 δευτερόλεπτα πριν τα μεσάνυχτα, το πιο κοντά στον πυρηνικό Αρμαγεδδώνα από τότε που ξεκίνησε το ρολόι το 1947.
Τα τελευταία 30 χρόνια, ο Νετανιάχου και οι υποστηρικτές του στις ΗΠΑ έχουν καταστρέψει ή αποσταθεροποιήσει μια ζώνη 4.000 χλμ. που εκτείνεται από τη Βόρεια Αφρική, το Κέρας της Αφρικής, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Δυτική Ασία. Στόχος τους ήταν να εμποδίσουν τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους ανατρέποντας τις κυβερνήσεις που υποστηρίζουν την παλαιστινιακή υπόθεση. Ο κόσμος αξίζει κάτι καλύτερο από αυτόν τον εξτρεμισμό. Περισσότερες από 170 χώρες του ΟΗΕ έχουν ζητήσει τη λύση των δύο κρατών και την περιφερειακή σταθερότητα. Αυτό είναι πιο λογικό από το να φέρει το Ισραήλ τον κόσμο στο χείλος του πυρηνικού Αρμαγεδώνα, επιδιώκοντας τους παράνομους και εξτρεμιστικούς στόχους του.
Πρωτότυπη Πηγή: Common Dreams
Μετάφραση: antapocrisis
* Ο Jeffrey D. Sachs είναι καθηγητής πανεπιστημίου και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Columbia.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου