…Αλλά υπάρχει κάτι περισσότερο από αυτό.

Ο Τραμπ αρχίζει να αισθάνεται πίεση λόγω των δικών του απερίσκεπτων, ιδιότροπων πολιτικών στο εξωτερικό και στο εσωτερικό και αρχίζει να ανησυχεί ότι τα τείχη τον περικυκλώνουν. Μπορεί να φαίνεται ότι όλα ξεκίνησαν με το τελεσίγραφό του προς τη Ρωσία προκειμένου να βρει μια λύση στον πόλεμο της Ουκρανίας, αλλά στην πραγματικότητα χρονολογούνται από τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, όταν αποκάλυψε το super σχέδιό του για τους δασμούς.

Τις τελευταίες ημέρες, αποκαλύφθηκε ότι η οικονομία δεν τα πάει πολύ καλά και υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος να σταματήσει η αναιμική ανάπτυξη και να οδηγηθεί σε ύφεση. Ακόμα και παρά «τον προσωπικό του θρίαμβο» των κυρώσεων της ΕΕ, στις οποίες πέτυχε να συμφωνήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή – ένα συγκλονιστικό 15% χωρίς καμία αντίσταση από την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν – υπάρχουν ελάχιστα, αν όχι καθόλου, στοιχεία ότι αυτή η «επιτυχία του» αξιολογήθηκε θετικά στις ΗΠΑ. Στοιχεία που μόλις δημοσιοποιήθηκαν σκιαγραφούν μια ζοφερή εικόνα, που όχι μόνον θα τον ανησυχήσει αλλά θα τον πανικοβάλλει, καθώς έρχονται σε έντονη αντίθεση με τη δική του αφήγηση. Κάθε φορά δε που άνθρωποι επισημαίνουν ότι ο «Αυτοκράτορας είναι Γυμνός», συχνά απολύονται επί τόπου – κάτι που δεν αποτελεί χαρακτηριστικό ενός προέδρου που ξέρει τι κάνει με την οικονομία.

Υπάρχει και η Ανεργία

Όταν η πιο πρόσφατη έκθεση για την απασχόληση αποδείχθηκε κακή, ο Τραμπ αγνόησε τις προειδοποιήσεις που είχε με βάση τα στοιχεία και απέλυσε τον επικεφαλής του οργανισμού που παράγει τα μηνιαία στοιχεία για την απασχόληση. Κλασικός Ντόναλντ. Όταν βγαίνουν εκθέσεις που δείχνουν κακή απόδοση των δικών του πολιτικών, μπορούμε να περιμένουμε την άμεση απόρριψη είτε όσων στελεχών κομίζουν τα ντοκουμέντα είτε και την απαξίωση των εντεταλμένων για το θέμα οργανισμών. Παρόμοια η αντίδραση του και στα ΜΜΕ που τολμούν να αναδείξουν το θέμα. Η γνώριμα ατάκα του Τραμπ: «ψεύτικες ειδήσεις».

«Σημαντικοί αριθμοί όπως αυτός πρέπει να είναι δίκαιοι και ακριβείς, δεν μπορούν να χειραγωγηθούν για πολιτικούς σκοπούς», δήλωσε ο Τραμπ στο Truth Social, χωρίς να προσφέρει αποδεικτικά στοιχεία για τον ισχυρισμό του.

«Η οικονομία ΑΝΘΙΖΕΙ», ισχυρίζεται.

Σύμφωνα με το AP, η αύξηση των θέσεων εργασίας «μειώνεται». Ο πληθωρισμός «αυξάνεται». Η ανάπτυξη έχει «επιβραδυνθεί» σε σύγκριση με πέρυσι. «Περισσότεροι από έξι μήνες μετά την έναρξη της θητείας του, η αστραπιαία αύξηση των δασμών του Τραμπ και το νέο νομοσχέδιο για φόρους και δαπάνες έχουν αναδιαμορφώσει τα συστήματα εμπορίου, μεταποίησης, ενέργειας και φορολογίας της Αμερικής σύμφωνα με τις προτιμήσεις του», αλλά δεν έχουν δείξει ακόμη τίποτα θετικό στην οικονομία.

Δεν είναι μόνο οι δηλώσεις όπως η «ανθούσα οικονομία» ή το γεγονός ότι άνθρωποι απολύονται επειδή λένε την απλή αλήθεια για τους αριθμούς. Αυτό που είναι οδυνηρό εκτός από την κατάρρευση της οικονομίας, είναι το είδος παραποίησης ειδήσεων από τον ίδιο τον Τραμπ, χρησιμοποιώντας παράλληλα τους δικούς του κόλακες.

Βεβαίως δεν κάνει και πολλά για να ελέγξει την οικονομία, η οποία, ενώ πλησιάζει στο τέταρτο τρίμηνο, θα υποχρεώσει τον Τραμπ να αντιμετωπίσει ένα τσουνάμι αρνητικών αναφορών. Τον περιμένουν τα δύο χρηματιστήρια των ΗΠΑ ή και ο επιχειρηματικός τύπος όπως η Wall Street Journal ή το CNBC. Τα κακά νούμερα θα κυριαρχούν στις ειδήσεις όλο και περισσότερο, καθώς όσο ο Τραμπ θα τους αρνείται με το ρητό «ψεύτικες ειδήσεις», τόσο περισσότερο θα επιμένουν. Ο Ντόναλντ δεν καταλαβαίνει ότι «όταν είσαι μέσα στο χάος δεν πρέπει να σκάβεις» και συνήθως, σχεδόν σε όλα τα θέματα, η δική του ματαιοδοξία και ανασφάλεια συνήθως κάνουν τα μέσα ενημέρωσης να αντιδρούν χειρότερα.

Για παράδειγμα, ο Έπσταϊν. Η ιστορία απλώς φουντώνει και φουντώνει ενώ ταυτόχρονα μεγαλώνει λόγω του δικού του αδέξιου χειρισμού και του τρόπου με τον οποίο χειρίζεται τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Οι περισσότεροι Αμερικανοί αποδέχονται ότι ο Τραμπ ήταν στενός φίλος του Έπσταϊν και υποθέτουν, τουλάχιστον, ότι ο Τραμπ συμμετείχε επίσης σε άγρια σεξουαλικά πάρτι με πολύ νεαρές γυναίκες και, ίσως το πιο σημαντικό, είναι εξίσου θύμα εκβιασμού με τους περισσότερους.

Στην περίπτωση του ο Τραμπ, αναμφίβολα χρησιμοποιούσε την εξουσία του για να αποτρέψει την αποκάλυψη, ενώ παράλληλα εκμεταλλευόταν όσους το όνομά τους ήταν στη λίστα. Η σκληρή ειρωνεία είναι φυσικά ότι όταν τα ονόματα αποκαλυφθούν τελικά, ακόμα κι αν το FBI μαυρίσει-σβήσει δηλαδή- το όνομά του με έναν πρόχειρο μαρκαδόρο σε λευκό πίνακα (στοιχηματίστε σε αυτό), το προβάδισμά του έναντι αυτών των ανθρώπων δεν θα είναι τίποτα. Με άλλα λόγια, δεν θα έχουν τίποτα να χάσουν και τα πάντα να κερδίσουν λέγοντας τις ιστορίες τους και συμπεριλαμβάνοντας τον Τραμπ στις πιο αισχρές ιστορίες. Μπορεί ένας πρόεδρος των ΗΠΑ να επιβιώσει από ένα τόσο άθλιο σκάνδαλο;

Το δίλλημα Τραμπ

Αυτό που χρειάζεται απεγνωσμένα ο Τραμπ είναι μια σεισμική απόσπαση της προσοχής από όλα αυτά. Ποιες είναι οι διαθέσιμες επιλογές;

1. Η παραίτησή του και αφού θα έχει εξασφαλίσει για τον ίδιο και τα μέλη της οικογένειας του το ακαταδίωκτο και μάλιστα ισοβίως.

1. Η πιθανότητα κήρυξης ενός πολέμου που θα συμβεί τώρα μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας, στην Ουκρανία, είναι πιο πιθανή (για όλους τους λάθος λόγους). Το σχόλιο του Μεντβέντεφ που προειδοποιεί ότι η πιο πρόσφατη απειλή του Τραμπ να αυξήσει τον πήχη στις ρωσικές κυρώσεις είναι ένα βήμα πιο κοντά σε έναν πόλεμο μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας είναι δυσοίωνο.