Πλατεία Συντάγματος, 28 Ιουνίου 2011 ... εμείς ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ !


Του Περικλή Δανόπουλου

28 Ιουνίου 2011....πλατεία Συντάγματος,συζήτηση στην Βουλή για τον εφαρμοστικό...
Η απόπειρα περικύκλωσης της Βουλής που σχεδιάζαμε, δεν έγινε ποτέ.

Παρά την συγκέντρωση αρκετού κόσμου, τα ΜΑΤ απώθησαν μάλλον εύκολα τους συγκεντρωμένους, ενώ η πρόσβαση προς την Βουλή ήταν ουσιαστικά αδύνατη, λόγω των οδοφραγμάτων.
Παράλληλα δυνάμεις των ΜΑΤ, είχαν κλείσει όλους τους μικρούς δρόμους που οδηγούσαν στην Βουλή.
Η κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν θα κινδύνευε εκείνη την ημέρα…

Οι αστυνομικοί μας έκαναν χειρονομίες, μας έβλεπαν σαν εχθρούς.
Με τους μπάτσους είχαμε αναπτύξει μια περίεργη σχέση.
Εμείς τους περιφρονούσαμε, αυτοί μας μισούσανε.

Φτάνανε στο σημείο να μας κάνουν χειρονομίες.
Απειλούσαν ανθρώπους που έψαχναν το δίκιο τους.
Μας έβλεπαν σαν εχθρούς..

Γι αυτό δεν ήταν και δεν θα γίνουν ποτέ όργανα της τάξης.
Είναι και θα παραμείνουν στρατός κατοχής.
Συνωστιζόμενοι στην Πλατεία, περιμέναμε… κι εμείς δεν ξέραμε τι.


Η επίθεση των σωμάτων ασφαλείας, εναντίον δικαίων και αδίκων ήταν τρομερή, καθολική και ανήλεη.
Σε λίγο χρόνο η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική, οι τραυματισμένοι από τα κλομπς αρκετοί, τα περίπτερα διαλυμένα και οι άνθρωποι εκεί να έχουν δεχθεί εν ψυχρώ τα χημικά στα πόδια τους, οι συγκεντρωμένοι μάλλον αιφνιδιασμένοι, βρέθηκαν όλοι μαζί κάτω από τα σκαλιά, κοντα στο συντριβάνι και πέριξ.

Η επίθεση και απόπειρα γεννοκτονίας συνεχιζόταν από τα ΜΑΤ που μας κυνηγούσαν παντού, χτυπώντας όσους ήταν στις σκηνές, ακόμα και νοσοκόμους.
Όμως, περιέργως, ο κόσμος δεν λύγισε παρά το κυνηγητό, η πλατεία σειόταν από ρυθμικά παλαμάκια και από το ''ψωμί, παιδεία, ελευθερία, η χούντα δεν τελείωσε το 73'' (τι κι αν τέλειωσε ...)

Υπήρξαν κάποιες θεωρίες (συνωμοσιολογικές;) που μίλαγαν για ξένους αστυνομικούς που ενίσχυσαν τα ΜΑΤ εκείνο το διήμερο.
Ο περισσότερος κόσμος έχει δεί το βιντεάκι, όπου ένας διαδηλωτής με γυαλιά, ''άοπλος'', λέει στον ματατζή ''μη με βαρέσεις'' και φυσικά το ανθρωποειδές τον χτυπά δυνατά στο κεφάλι, γεμίζοντας τον με αίματα.

Δεν νομίζω ότι αυτό αποτελεί πειστήριο, ως προς την συμμετοχή αλλοδαπών αστυνομικών, που ''δεν καταλαβαίνουν τα Ελληνικά''…
Ούτε και οι εγχώριοι ένστολοι προστάτες του δοσιλογικού πολιτικού προσωπικού, καταλαβαίνουν Ελληνικά.

Ο κομπλεξισμός τους οδήγησε στην αστυνομία, όπου η έμφυτη βία εντός τους, έβρισκε φυσική διέξοδο...

Το μεσημέρι αποκάμαμε κάπως και το απόγευμα, ανασυνταχτήκαμε και επανακαταλάβαμε την πλατεία.
Δεν θα φεύγαμε, το ξέραμε και το ξέρανε…

Και η επόμενη ημέρα ήταν η ψήφιση του εφαρμοστικού.

Είμασταν κουρασμένοι, με κόκκινα μάτια, λαιμό που έκαιγε, αλλά είμασταν έτοιμοι, δεν ξέραμε τι θα γίνει, ελπίζαμε και περιμέναμε.

Απόσπασμα από το βιβλίο
ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΠΛΑΤΕΙΩΝ Πορεία σε αχαρτογράφητα νερά
Περικλής Δανόπουλος



Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου