Εκεί, η Μόσχα είναι κάθετη και η ατράνταχτη λογική της... σπάει κόκκαλα! Δημοσιοποιεί, και αυτό φαίνεται να ενοχλεί την Άγκυρα, τις υποχρεώσεις που εκείνη ανέλαβε με την Κοινή Διακήρυξη του Σότσι, στα τέλη του 2019... Όπου αναφέρεται, ότι στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα η Τουρκία αναλαμβάνει να απελευθερώσει το Ιντλίμπ από τις τρομοκρατικές οργανώσεις! Δεν το έκανε, ως τώρα. Ακόμα χειρότερα, σύμφωνα με σειρά δημοσιευμάτων, τροφοδοτεί τους μισθοφόρους της μετονομασμένης Τζαμπχάτ αλ-Νούσρα με σύγχρονους αμερικανικούς φορητούς αντιαεροπορικούς εκτοξευτήρες MANPADS, όπως πιστοποιεί και το διπλό πλήγμα των συριακών ελικοπτέρων... Άρα, όχι μόνο δεν υλοποιεί τις υποχρεώσεις, αντίθετα κάνει ότι μπορεί να επιμηκύνει τη δράση των 10.000-13.000 ενόπλων τρομοκρατών που βρίσκονται εκεί!

Οι διμερείς μας σχέσεις με την Τουρκία  είναι καλές και επιθυμούμε να συνεχιστούν, ανέφερε ο Λαβρόφ μετά το τέλος των συνομιλιών με τον Τσαβούσογλου. Το ίδιο πιστοποίησε και εκείνος, λέγοντας ότι η κατάσταση στη Συρία δεν θα επηρεάσει την αγορά των S-400!

Ωστόσο, ο Λαβρόφ ανοικτά έδωσε την εικόνα τού τι συμβαίνει στο Ιντλίμπ, που δε συνάδει με τις τελευταίες διακηρύξεις της τουρκικής πλευράς! Ο εκπρόσωπος, μάλιστα, του Ρωσικού Κέντρου Ειρήνευσης στη Συρία, προειδοποίησε στελέχη του τουρκικού Υπουργείου Άμυνας να μη διαστρεβλώνουν την κατάσταση όταν ενημερώνουν την πολιτική τους ηγεσία!

Ένα θέμα, με το οποίο επεχείρησε η Άγκυρα να «φοβίσει» την Ευρώπη, στην πρόσφατη Σύνοδο του ΝΑΤΟ ήταν ο... κίνδυνος ενός νέου κύματος προσφύγων, λόγω, τάχα, των βομβαρδισμών από Σύριους και Ρώσους, αμάχων στο Ιντλίμπ... Πέρα από τη διάψευση (που δεν βρίσκει όμως απήχηση στα δυτικά ΜΜΕ), η ρωσική πλευρά ενημερώνει, ότι δεκάδες χιλιάδες πολίτες από περιοχές του Ιντλίμπ, πράγματι μετακινούνται, όχι όμως προς την Τουρκία αλλά προς τα...ενδότερα της χώρας, όπου έχουν πληροφόρηση από συγγενείς και γνωστούς ότι εκεί η ζωή εξομαλύνεται!

Φαίνεται, ότι μια τέτοια εικόνα δεν συμφέρει ούτε την Τουρκία ούτε, κυρίως, τις ΗΠΑ που δεν εννοούν να αποδεχτούν ότι το παιχνίδι γι' αυτές εκεί έχει χαθεί...

Και δω, έρχεται τώρα ένα εύλογο ερώτημα: ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, όταν βρισκόταν στη Μόσχα τον περασμένο Νοέμβριο εξέφρασε την άποψη ότι η Αθήνα, σύντομα, πρέπει να δει ξανά το θέμα επαναφοράς της διπλωματικής της αποστολής στη Δαμασκό! Και να βρει τρόπους εκπροσώπησής της και στη Λιβύη...

Πώς είναι δυνατό, να κρατάει η Δαμασκός διπλωματική εκπροσώπηση στη... Βουλγαρία και να μη μπορεί να έχει και στην Αθήνα; Πόσο ακόμα δεν θα υπάρχει διπλωματική εκπροσώπηση, όταν στη χώρα μας υπάρχουν χιλιάδες Σύριοι πολίτες που έχουν ανάγκη διπλωματικής συνδρομής της χώρας τους, ακόμα και θεμάτων επιστροφής τους... Και όταν στη Συρία ζουν πάνω από ένα εκατομμύριο χριστιανοί, δεκάδες χιλιάδες συνδεδεμένοι με την Ελλάδα, που επίσης έχουν ανάγκη υποστήριξης; Υπάρχει κάποιος ανασταλτικός παράγων να μη υλοποιηθεί αυτή η οφθαλμοφανής ανάγκη;

Η οποία, εκτός των άλλων, καλείται να συμβάλει στην καλύτερη και πιο σφαιρική προσέγγιση των εθνικών συμφερόντων από γαιωπολιτικής πλευράς; Το ίδιο, περίπου και στη Λιβύη. Και εκεί, παρά το πολυσύνθετο της κρίσης, το θέμα τείνει να πάρει μια κατεύθυνση προς... εξομάλυνση. Η ελληνική θέση στην κρίση της Λιβύης είναι αντίθετη με την τουρκική προσέγγιση, η οποία, με τη σειρά της, βρίσκεται στην αντίπερα όχθη της ρωσικής προσέγγισης!

Πεδίο συνεργασίας ευρύτατο, όπως προφανώς θα διαπίστωσε για άλλη μια φορά ο υπουργός Εξωτερικών Δένδιας, κατά τη συνάντησή του με τον ομόλογό του, Λαβρόφ.

Μόνο που, πέρα από τις διαπιστώσεις, χρειάζεται και πολιτική βούληση...

Πηγή: sputniknews.gr