Το πολιτικό μνημόσυνο που διοργανώθηκε από την πρωτοβουλία «Δρόμος ανοιχτός», για την συγκρότηση της οποίας ο εκλιπών υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες, δεν ήταν παρά ελάχιστος φόρος τιμής και ένδειξη ειλικρινούς ευγνωμοσύνης σ' έναν συνάνθρωπό μας που εντάχθηκε, ψυχή τε και σώματι, στον αγώνα για την λευτεριά της πατρίδας μας και την δημοκρατία.

Για τον Μανώλη Κλαμπατσέα όλοι είχαν κάτι να πουν. Υπήρξε ένας έντιμος, αταλάντευτος και πείσμων αγωνιστής του λαού μας. Ο βαθύτατος πατριωτισμός και ο ενωτικός λόγος του, προσέφεραν ένα σαφέστατο πολιτικό στίγμα και άφησαν αστήρευτες μνήμες σ’ όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν και να συμπορευθούν μαζί του στα μετερίζια του αγώνα.

Οσοι πήραν τον λόγο, «ξεδίπλωσαν» με γλαφυρότητα την προσωπικότητά του, αναφέρθηκαν στην ξεκάθαρη και κρυστάλλινη πορεία του και εγκωμίασαν την ανιδιοτελή συμμετοχή του σε κάθε μάχη διεκδίκησης του αυτονόητου για την πατρίδα και τον λαό.

Η ανυπόκριτη και ανυποχώρητη στάση του στο μείζον ζήτημα της ενότητας του λαού, ως προϋπόθεση για την απελευθέρωση της πατρίδας μας, αποτέλεσε το σημείο αιχμής στις τοποθετήσεις όλων των ομιλητών.

Με έντονη συγκινησιακή φόρτιση, θυμήθηκαν περιστατικά και γεγονότα από εκείνα που μένουν ανεξίτηλα στην ροή του χρόνου και ανέδειξαν κάτι εντελώς αυτονόητο για όσους τον γνώρισαν:  Η ύπαρξή του κοσμούσε την κοινωνία και έδινε το αληθινό νόημα στην λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953 και έχει δυο γιους.

Συμμετείχε στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα ως μέλος της Αντι-ΕΦΕΕ. Δευτεροετής της Αρχιτεκτονικής πήρε ενεργά μέρος στην κατάληψη του Πολυτεχνείου και τον Φεβρουάριο του 1974 εκδόθηκε ένταλμα για τη σύλληψή του από τη Γενική Ασφάλεια Αθηνών. Διέφυγε την σύλληψη και υπήρξε παράνομος και καταζητούμενος μέχρι την κατάρρευση της δικτατορίας τον Ιούλιο του 1974.

Πήρε μέρος στο μεταπολιτευτικό φοιτητικό κίνημα εκλεγμένος γραμματέας στο διοικητικό συμβούλιο της σχολής του και στο ιδρυτικό συνέδριο της ΕΦΕΕ. Γενικός γραμματέας του πανελληνίου συλλόγου των αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ) και μέλος της αντιπροσωπείας του Τεχνικού Επιμελητηρίου για πολλά χρόνια. Πρόεδρος του συλλόγου των Αρχιτεκτόνων της Μεσσηνίας από το 1990 μέχρι το 1999.

Αποχώρησε από το ΚΚΕ το 1990 παραμένοντας ανένταχτος.
Εργάστηκε ως υπάλληλος του ΥΠΕΧΩΔΕ από το 1983 έως το 1990 οπότε και παραιτήθηκε, θέλοντας να ασκήσει την αρχιτεκτονική ως ελεύθερος επαγγελματίας. Εργάστηκε στην Καλαμάτα, στη Μάνη και στην Αθήνα.

Εντάχτηκε στο ΕΠΑΜ τον Οκτώβριο του 2011 και αποχώρησε τον Απρίλιο του 2016.

Όπως έλεγε ο ίδιος «το κύριο πρόβλημα της χώρας μας είναι η ξένη επικυριαρχία. Πρόβλημα βέβαια που υπάρχει από την αρχή της σύστασης του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Πιστεύω πως ο αγώνας για τη δημοκρατία και την ελευθερία θα είναι ταυτόχρονα και εθνικοαπελευθερωτικός».

Ο Μανώλης Κλαμπατσέας έφυγε από την ζωή στις 13 Ιανουαρίου 2017