Ο λαός άκουσε την κυβέρνηση, η κυβέρνηση θα ακούσει τον λαό;


Του Κώστα Γρίβα

Από ότι φαίνεται , η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού ακολούθησε ευλαβικά τα μέτρα που έθεσε η κυβέρνηση και οι επιστημονικοί της σύμβουλοι για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Και αυτό το έπραξε πρωτίστως γιατί έτσι έκρινε ότι ήταν σωστό .Όχι γιατί φοβήθηκε τα πρόστιμα και τις νομικές συνέπειες . Όμως, αυτό σημαίνει πως όχι μόνο η πλειοψηφία θα πρέπει να ακολουθεί τις εντολές της κυβέρνησης και των κρατικών θεσμών αλλά και ότι και η κυβέρνηση και οι κρατικοί θεσμοί να ακολουθούν τις εντολές της πλειοψηφίας.


Η σχέση πρέπει να είναι αμφίδρομη για αλλιώς προκαλείται επικίνδυνη δυσαρμονία που μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες σε βάθος χρόνου. Αυτή δεν είναι κάποια καινοφανής άποψη. Αντιθέτως, αυτή η αμφίδρομη σχέση είναι το θεμελιώδες στοιχείο της ίδιας της έννοιας της δημοκρατίας. Ότι, δηλαδή, η εξουσία ασκείται από τον λαό και υπέρ του λαού.

Και αυτό σημαίνει ότι το συντριπτικό βάρος στη λήψη αποφάσεων πρέπει να λαμβάνεται με γνώμονα τη βούληση της πλειοψηφίας του λαού και όχι κάποιων "τεχνοκρατών" οι οποίοι θεωρούν ως φυσικό τους δικαίωμα να λειτουργούν ερήμην και εις βάρος της θέλησης των "ετερόκλητων όχλων" και να λαμβάνουν αποφάσεις για την πορεία της χώρας. Γιατί οι "ετερόκλητοι όχλοι" είναι η πλειοψηφία και η κρίση του κορονοϊού έδειξε ότι η λειτουργία της χώρας, ιδιαίτερα στις κρίσιμες στιγμές, βασίζεται ακριβώς σε αυτήν.

Επιπροσθέτως, η κρίση του κορονοϊού έδειξε πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι η συμπεριφορά περιθωριακών ομάδων που κινούνται με ιδεοληπτικά κριτήρια και πόσο σημαντική είναι η κοινωνιοκεντρική λειτουργία της χώρας. Και κοινωνία δεν είναι ένα σύμφυρμα ατόμων και μειονοτήτων αλλά μια ολότητα. Μια σύνθεση ανθρώπων που λειτουργούν συλλογικά. Και συλλογική λειτουργία σημαίνει συλλογική ταυτότητα. Και συλλογική ταυτότητα σημαίνει λαός και έθνος.

Άρα, τα πάντα θα πρέπει να γίνονται με κριτήριο τη θέληση του λαού και το συμφέρον του έθνους. Τόσο απλά. Άρα,"ειδικοί" που θεωρούν ότι έχουν την ικανότητα, πολλώ δε μάλλον το δικαίωμα, να αποφασίζουν για τη χώρα, εις βάρος της θέλησης του λαού, δηλαδή της πλειοψηφίας, θα πρέπει να τεθούν στο περιθώριο.

Αποκατάσταση λαϊκής κυριαρχίας

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί του κράτους θα πρέπει να θυμηθούν για ποιον δουλεύουν. Και αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να πειθαρχούν στη βούληση του ελληνικού λαού, όπως αυτός πειθάρχησε στη δική τους όταν κλήθηκε να το κάνει. Αλλιώς δεν μιλάμε για δημοκρατία. Συνακόλουθα, παραεξουσίες και υπερεξουσίες, όπως είναι οι πάσης φύσεως "μειονοτικές" ομάδες, πραγματικές και φανταστικές, προνομιακές κλίκες συμφερόντων και "ειδικών" αλλά και εξωτερικοί παράγοντες, όπως είναι κάποιες από τις περιβόητες "διεθνείς υποχρεώσεις" της χώρας, πρέπει να πάνε εκεί που ανήκουν. Στον σκουπιδοτενεκέ.

Επιπροσθέτως, αντιλήψεις και κυρίως κρίσιμες αποφάσεις για τα εθνικά θέματα, οι οποίες αντιβαίνουν τη θέληση της πλειοψηφίας, είναι εκτός συζήτησης. Αυτό είναι το βασικό πολιτικό δίδαγμα που πρέπει να εξαγάγουμε από την κρίση του κορονοϊού και το πώς τον αντιμετώπισε ο ελληνικός λαός. Και αυτό αν θέλουμε να έχουμε μια πιθανότητα να επιβιώσουμε ως χώρα, έθνος και κοινωνία. Σε αντίθετη περίπτωση, η σχέση μεταξύ κοινωνίας–κυβέρνησης, ιδιαίτερα με τη διάχυτη καχυποψία για τις αρμοδιότητες και την ισχύ του κράτους, που έχει προκύψει από τα μέτρα που ελήφθησαν για τη διαχείριση του κορονοϊού, μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη για την ίδια τη συνοχή της κοινωνίας και της χώρας.

Ο ελληνικός λαός που θα βγει από το ψυγείο της καραντίνας δεν θα είναι ο ίδιος με αυτόν που μπήκε και αυτό οφείλει να το κατανοήσει το σύστημα εξουσίας αν θέλει να αποφύγει επικίνδυνες καταστάσεις. Εν κατακλείδι, η πλειοψηφία θα πρέπει να επανέλθει ως το κυρίαρχο υποκείμενο στην πολιτική λειτουργία της χώρας αν θέλουμε να έχουμε ένα στοιχειωδώς δημοκρατικό πολίτευμα. Αν θέλουμε να έχουμε χώρα.

Πρώτη δημοσίευση : slpress.gr

Πηγή : Μέτωπο του ΟΧΙ

Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου