Η εμπέδωση μίας νέας εποχής (πυρηνικού;) τρόμου

 

Του Γιάννη Χουβαρδά *

Στο Ουκρανικό μέτωπο επιβεβαιώνεται ότι Μόσχα και Ουάσιγκτον δεν είναι διατεθειμένες να ηττηθούν. Το Κρεμλίνο πολλαπλασιάζει ποσοτικά και ποιοτικά τη δύναμη πυρός του. Ο Λευκός Οίκος αναβαθμίζει τη Νατοϊκή/στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο. 

Αντίστοιχα κλιμακώνεται η συγκέντρωση στρατιωτικής ισχύος από ΝΑΤΟ-Ρωσία στην Αν. Ευρώπη. Τα δύο μέρη προβάλλουν στρατηγικά τους όπλα, ικανά για πυρηνικά πλήγματα. Πυκνώνουν οι αναφορές αξιωματούχων τους στις προϋποθέσεις χρήσης πυρηνικών.

Παράλληλα η Δύση κινητοποιείται για τον οικονομικό στραγγαλισμό της Ρωσίας. Μάλιστα οι ΗΠΑ επιχειρούν τη βίαιη διακοπή των ενεργειακών σχέσεων της Ρωσίας με τις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, κίνηση και με γεωπολιτικές προεκτάσεις. 

Από την άλλη μεριά η Ρωσία προχωρά στην υπονόμευση των δολάριο-ευρώ. Απαιτεί από τις μη φιλικές χώρες πληρωμή των ενεργειακών της προϊόντων σε ρούβλι. Προτείνει σε όσες δε τις έχουν επιβάλλει κυρώσεις τα εθνικά τους νομίσματα ή τα κρυπτονομίσματα 

Συνολικά Ουάσιγκτον και Μόσχα φαίνονται αποφασισμένες να επιμείνουν στους στόχους τους. Έτσι επιβεβαιώνεται η κρισιμότητα του διακυβεύματος στην Ουκρανία και για τις δύο (https://www.militaire.gr/to-diakyveyma-stin-oykrania-kai-o-neos-psychros-polemos-dysis-rosias/). Παράλληλα αναδεικνύεται η πεποίθηση τους ότι διαθέτουν την απαραίτητη ισχύ.

Οι ΗΠΑ επενδύουν στην κατάρρευση της Ρωσικής επίθεσης. Δηλώνουν ότι η βοήθεια στην Ουκρανία μπορεί να την οδηγήσει σε τέλμα. Επακόλουθα ότι οι Δυτικές κυρώσεις θα προκαλέσουν Ρωσική υπαναχώρηση. 

Η Ρωσία είναι πεπεισμένη για τις στρατιωτικές τις ικανότητες. Εκτιμά ότι στην Ουκρανία εκτυλίσσεται πόλεμος φθοράς στον οποίο έχει το πάνω χέρι. Επίσης η επιλογή των μη Δυτικών δυνάμεων να μην της επιβάλλουν κυρώσεις αυξάνει τις οικονομικές αντοχές της.

Συνεπώς η αντιπαράθεση Ρωσίας-ΗΠΑ οδηγείται σε κλιμάκωση. Την κατάσταση επιδεινώνει η παρουσία του ΝΑΤΟ στην Αν. Ευρώπη. Αν η Ρωσία δείξει ότι επιτυγχάνει στρατιωτικά τα σχέδια της δεν αποκλείεται μια πιο ενεργή του εμπλοκή.

Αντίστοιχα λειτουργεί από πλευράς Ρωσίας η χρήση στρατηγικών πυραύλων εναντίον Ουκρανικών εγκαταστάσεων που φιλοξενούν Δυτική βοήθεια και ξένους μαχητές. Αν η Μόσχα πιεστεί στρατιωτικά δεν αποκλείεται αναβάθμιση/επέκταση της.

Σε αυτά τα πλαίσια η διακοπή των εχθροπραξιών στην Ουκρανία φαντάζει δύσκολη στο άμεσο μέλλον. Άλλωστε το κόστος που καταβάλλει ήδη η Ρωσία, καθιστά  στρατηγική ήττα ενδεχόμενους μεγάλους συμβιβασμούς της.

Ωστόσο μία ανακωχή ή συμφωνία δεν είναι αδύνατη. Οι ΗΠΑ ενδεχόμενα να επιτρέψουν μία ρωσοουκρανική συνεννόηση, εφόσον διασφαλίσουν τον έλεγχο κρίσιμου μέρους της Ουκρανίας από φιλοδυτικές δυνάμεις και οι ίδιες αποφύγουν ισχυρές δεσμεύσεις.

Με αυτή κάποιες υποσχέσεις περί Ουκρανικής ουδετερότητας θα μπορούσαν να δοθούν στη Μόσχα. Άλλωστε η ιστορία έχει δείξει ότι τέτοιες υποσχέσεις εύκολα καταπατώνται, δεδομένης και της ασάφειας που τις συνοδεύει. 

Επίσης δεν πρέπει να λησμονείται ότι ήδη οι ΗΠΑ έχουν επιτύχει σημαντικά κέρδη. Την πολιτική και στρατιωτική φθορά της Ρωσίας που «πληρώνει» η Ουκρανία. Την οικονομική της φθορά και τη διπλωματική της απομόνωση στην Ευρώπη που «πληρώνει» η ΕΕ.

Πρόσθετα το Αμερικανικό κεφάλαιο έχει άμεσα οικονομικά κέρδη. Αυξάνει μεσοπρόθεσμα τα μερίδια του στην Ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά και μάλλον στην αγορά σιτηρών. Θα έχει κέρδη από τις συμπράξεις με τις στρατιωτικές βιομηχανίες της Ευρώπης. 

Έτσι η Ουάσιγκτον ενισχύεται ποικιλοτρόπως μπροστά στον ανταγωνισμό της με την Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Ο τελευταίος όμως είναι και ο μεγαλύτερος ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός της εποχής.

Γι’ αυτό το λόγο και υπό τις προαναφερθείσες προϋποθέσεις, οι ΗΠΑ ίσως επιτρέψουν μία Ρωσοουκρανική συνεννόηση, δεδομένων και των πυρηνικών αβεβαιοτήτων που ενέχει μία κλιμακούμενη σύγκρουση ΝΑΤΟ-Ρωσίας στην Ευρώπη. 

Σε κάθε περίπτωση αυτή θα είναι προσωρινή και εύθραυστη. ΗΠΑ-Ρωσία δε θα έχουν αυτό που θέλουν, θα επιχειρούν να την ανατρέψουν. Η Ουκρανική επικράτεια θα αποτελεί μόνιμο πεδίο εκδήλωσης θερμών επεισοδίων στο νέο ψυχρό πόλεμο Δύσης-Ρωσίας. 

Πρόσθετα επιβαρυντικά, θα λειτουργούν οι αναταράξεις που θα προκαλεί στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα η πορεία «ωρίμανσης» του μεγάλου ανταγωνισμού ΗΠΑ-Κίνας. 

* Γιάννης Χουβαρδάς, PhD© Διεθνολόγος-Πολιτικός Επιστήμονας

Πηγή: militaire.gr

Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου