Του Σπύρου Στάλια *
Όταν οι Τράπεζες δημιουργούν πιστώσεις, μέσω των δανείων που χορηγούν, τότε η προσφορά χρήματος αυξάνεται. Το που πάνε οι πιστώσεις έχει αποφασιστική σημασία για την πορεία της οικονομίας και την απασχόληση.
Εάν ο δανεισμός, το νέο χρήμα, δαπανηθεί σε σκοπούς άσχετους προς την παραγωγική διαδικασία (δεν έχουν σχέση με το ΑΕΠ) τότε θα προκύψει πληθωρισμός των τιμών των περιουσιακών στοιχείων (ομόλογα, μετοχές, σπίτια), οι φούσκες θα σκάσουν, θα ακολουθήσει τραπεζική κρίση και η σωτηρία των τραπεζών απο τους Λαούς, πέρα από την λάθος κατανομή και καταστροφή των υλικών πόρων.
Σε αντίθεση προς τα παραπάνω, όταν οι νέες πιστώσεις δαπανώνται για την παραγωγή νέων προϊόντων και υπηρεσιών και ενδυναμώνεται η παραγωγικότητα, όλο αυτό οδηγεί σε μη πληθωριστική ανάπτυξη, σε αύξηση των πραγματικών μισθών, των κερδών, στην μεγένθυση του ΑΕΠ και στην αύξηση της απασχόλησης.
Η οικονομική ιστορία μας έχει καταδείξει, ότι το τραπεζικό συστήμα στο πλαίσιο της ελεύθερης αγοράς, προτιμά να επενδύει στην μη παραγωγική οικονομία, αλλά στην κερδοσκοπία με στόχο την μεγιστοποίηση βραχυχρονίων κέρδων και έτσι δημιουργούνται κρίσεις (1929, 2008) και μετά επιβάλλεται λιτότητα για την σωτηρία μας, μάλλον 'τους'.
Η κοινονικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των πιστώσεων είναι πρωταρχική ανάγκη για μια εύρυθμη Δημοκρατία.
* Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος Ph.D, spyridonstalias@hotmail.com
Πηγή: Spyros Stalias στο Facebook
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου