Ο… σερίφης Κικίλιας, ο «στρατηγός άνεμος» του Πολύδωρα και οι διαχρονικές θεωρίες συνωμοσίας των κυβερνήσεων


Του Γιάννη Μακρυγιάννη

Οι περισσότεροι εκ των υπουργών, που έχουν ασχοληθεί με την αντιμετώπιση των πυρκαγιών στη χώρα έχουν αφήσει, πέρα από καμένη γη στην κυριολεξία και επικές ατάκες, ενώ έχουν εμπνευστεί και κορυφαίες θεωρίες συνωμοσίας στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Αλλά ο Βασίλης Κικίλιας με τις χθεσινές δηλώσεις του, α λα Τζον Γουέιν, μοιάζει να βρίσκεται πιο κοντά στον Βύρωνα Πολύδωρα, από οποιονδήποτε άλλο.

Είχε προσπαθήσει να φτάσει τον θυμόσοφο και κατ’ ομολογία του ένα είδος «σαμουράι», πρώην υπουργό Δημόσιας Τάξης επί Κώστα Καραμανλή και ο Νίκος Τόσκας, ο οποίος επίσης προσέφερε στο δημόσιο διάλογο τις δικές του ατάκες – κυρίως στον τομέα της ασφάλειας με το περίφημο «κάντε ότι κοιμάστε» – και ιδιως με τον περίφημο ισχυρισμό περί «σχεδίου εμπρησμών» το 2017. Ναι, δεν είναι καινούργιες, ούτε τόσο πρωτότυπες και ευφάνταστες οι θεωρίες περί… «ξένου δακτύλου» ή «υβριδικού πολέμου», που ακούμε τώρα.

Λες και η φωτιά που ξέφυγε τις προάλλες στον Γαλατά Αιτωλοακαρνανίας ή παραλίγο να κάψει το Καναλάκι της Πρέβεζας ήταν κατόρθωμα διαβόητων πρακτόρων, που δεν είχαν άλλη δουλειά από το να κάψουν καλαμποκιές και θάμνους κάπουν στην ελληνική επαρχία

Ωστόσο, οι ατάκες του Βασίλη Κικίλια, «αλιτήριοι εμπρηστές εγκληματείτε ενάντια στη χώρα, δεν θα γλιτώσετε, θα σας βρούμε» και «αυτό που συμβαίνει είναι όχι απλά ανεπίτρεπτο, αλλά αισχρό και εγκληματικό», διεκδικούν με ισχυρές πιθανότητες να τοποθετηθούν στο πάνθεον των βαρύγδουπων φράσεων, δίπλα σε εκείνες του Βύρωνα Πολύδωρα.

Ο τελευταίος είχε πει το κορυφαίο, «ο στρατηγός άνεμος», όταν ρωτήθηκε για το ποιος φταίει που του ξέφυγαν οι φωτιές, ενώ νωρίτερα σε μία κατάσταση αλλοφροσύνης είχε μιλήσει για «ασύμμετρη απειλή» – δεν το επανέλαβε πάντως.

Σε μία προσπάθειά του να δικαιολογήσει την αναποτελεσματικότητα στην προσπάθεια κατάσβεσης των πυρκαγιών, ο δεξιοτέχνης των παραστατικών διατυπώσεων κ. Πολύδωρας είχε μιλήσει για «καπνούς και στροβιλισμούς», που προκαλούν «αναταράξεις, οι οποίες εξουδετερώνουν τη δράση των αεροπλάνων».

Ωραίες κουβέντες, που έλεγε κι ο Αθηνόδωρος Προύσσαλης, αλλά ταυτόχρονα και απόδειξη ότι οι δικαιολογίες για τα εγκληματικά λάθη διαχρονικά κυβερνήσεων και αρμοδίων, απέναντι στην κλιμακούμενη απειλή των πυρκαγιών σε μία χώρα με υψηλή επικινδυνότητα στο πεδίο αυτό, παραμένουν εκνευριστικά ίδιες.

Για παράδειγμα και τότε ο κ. Πολύδωρας είχε επιστρατεύσει τις… μυστικές υπηρεσίες, λέγοντας με έμφαση ότι «στις έρευνες για τα αίτια των πυρκαγιών παίρνει μέρος η ΕΥΠ και η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία». Ποιος δεν θυμάται ότι για την τραγωδία στην Πελοπόννησο και όχι μόνο, το 2007 είχαν κυκλοφορήσει θεωρίες περί «τουρκικού σαμποτάζ» και άλλα παρόμοια, που φωτογράφιζαν δήθεν «ξένη παρέμβαση»;

Άλλωστε τα ίδια πρόβαλε και ο Νίκος Τόσκας επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ.

Το 2017, διαρροές από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ανέφεραν ότι «σχέδιο εμπρησμών σε όλη τη χώρα ‘‘βλέπουν’’ στελέχη της δασοπυρόσβεσης». Το επιχείρημα ήταν ότι «οι πυρκαγιές εκδηλώνονται σε περιοχές στις οποίες ο χάρτης πρόληψης κινδύνου, που εκδίδει η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, προβλέπει πολύ υψηλό κίνδυνο»! Φοβερή διαπίστωση, πράγματι.

Ακόμα και στη συνέντευξη που είχαν δώσει τα στελέχη της τότε κυβέρνησης, τρεις μέρες μετά την τραγωδία στο Μάτι, ο ισχυρισμός περί ξένων πρακτόρων που βάζουν τις φωτιές με στόχο την κυβέρνηση, πλανιόταν στην ατμόσφαιρα, όπως τώρα τα επικίνδυνα σωματίδια από τις στάχτες των φετινών πυρκαγιών-ρεκόρ.

«Υποχρέωση της πολιτείας και της κυβέρνησης είναι να διερευνήσουν τα αίτια της τραγωδίας. Έχει δοθεί εντολή από Τσίπρα προκειμένου να επικοινωνήσει με ξένα κράτη, για να δοθεί το δορυφορικό στίγμα των πυρκαγιών. Τα κλιμάκια επιβεβαίωσαν τα ίχνη των δορυφόρων. Έχει ήδη ξεκινήσει έρευνα και έχει δοθεί σχετικός φάκελος στις αρμόδιες δικαστικές αρχές», είχε πει με ακατανόητη σιγουριά ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, που καθόταν δίπλα στον κ. Τόσκα – αμφίβολο αν καταλάβαιναν και οι δύο τι παιδαριώδεις ισχυρισμοί ήταν όλα αυτά.

Το τωρινό… ξέσπασμα του Βασίλη Κικίλια παραπέμπει, αν δεν ξεπερνά σε θεατρικότητα, τις χειρότερες παραστάσεις πολιτικών στελεχών για τις πυρκαγιές.

Ο Κικίλιας βέβαια είναι γνωστός για την επένδυση στη συναισθηματική φόρτιση

Επί πανδημίας και ενώ ο αριθμός των νεκρών κάλπαζε, κατακτώντας τη χειρότερη επίδοση χώρας στη δυτική Ευρώπη τουλάχιστον, δάκρυζε μπροστά στις κάμερες, χτυπώντας στο μαλακό συναισθηματικό υπογάστριο του μέσου Έλληνα. Και στο μεταξύ το ΕΣΥ διαλυόταν! 

Μόλις τον περασμένο Ιούλιο εμφανίστηκε… συντετριμμένος από το κάψιμο της μισής Ρόδου και τη διεθνή κατακραυγή για τη χώρα μας, έτοιμος να παραιτηθεί, αφήνοντας ταυτόχρονα να εννοηθεί ότι παρέλαβε χάος στο υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας.

Τώρα επέστρεψε με βερμπαλισμούς, που προκαλούν τη λογική: Εμπρηστές υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα, δυστυχώς. Εμπρηστές κάθε είδους: άλλοι με κίνητρα, συγκεκριμένα συμφέροντα και ιδιοτέλειες, άλλοι με διαταραχές (όπως φαίνεται στη χθεσινή περίπτωση της Πάρνηθας, όπου ξεδιπλώθηκε μία γνωστή και ίσως αναμενόμενη ιστορία) και κάποιοι από αμέλεια.

Αλήθεια, η τραγωδία στο Μάτι δεν ξεκίνησε από την εγκληματική απρονοησία κάποιου, που άναψε φωτιά στην αυλή του;

Η αντιμετώπιση των εμπρηστών είναι κρίσιμο μέγεθος στην μάχη κατά των πυρκαγιών, αλλά και αυτονόητη αρμοδιότητα των αρχών, που ασφαλώς πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω – αλλά αυτό δεν χρειάζεται, ούτε έχει κάποιο νόημα να γίνεται παράσταση από τον εκάστοτε υπουργό.   

Φανταστείτε να ήθελε να μιμηθεί τον Κικίλια ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γιάννης Οικονόμου, και να έβγαινε να απευθυνθεί προς τους διαρρήκτες ή τους μαφιόζους του οργανωμένου εγκλήματος, λέγοντας «αλήτες θα σας πιάσω και θα μαρτυρήσετε το γάλα της μάνας σας στη φυλακή», θα γελούσαν μέχρι και τα τσιμέντα της Πανεπιστημίου, που έχουν μείνει ατάκτως ειρημένα μετά το φιάσκο του Μεγάλου Περιπάτου!


Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου