Οκτώ δεκαετίες μετά τη νίκη επί του ναζισμού, ο λαός μας, με τη θέληση του και την ικανότητά του να ανταποκρίνεται στις συνθήκες της σύγκρουσης, θα νικήσει επίσης.
Του Μαρουάν Εμίλ Τουμπάσι (Marwan E. Toubassi) *
Σήμερα, στις 9 Μαΐου, η ανθρωπότητα τιμά την 80ή επέτειο της νίκης επί του ναζισμού – μιας νίκης για την οποία οι ευρωπαϊκοί λαοί και τα εθνικά κινήματα αντίστασής τους πλήρωσαν βαρύ τίμημα σε ανθρώπινες ζωές και υλικές θυσίες, για να ταφεί το ναζιστικό θηρίο που είχε αναδυθεί πάνω από ογδόντα χρόνια πριν, εκφράζοντας μίσος για τους λαούς, τα δικαιώματά τους και την φυσική εξέλιξή τους.
Η συμμετοχή στρατιωτικών αντιπροσωπειών από διάφορες χώρες, όπως η Κίνα και η Αίγυπτος, στη στρατιωτική παρέλαση της Ημέρας της Νίκης στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, δείχνει την ενίσχυση των σχέσεων της Ρωσίας με τον υπόλοιπο κόσμο, και τον αυξανόμενο ρόλο των χωρών αυτών στην αντίσταση στην αμερικανική ηγεμονία και στον μονοπολικό διεθνή σύστημα, υπέρ ενός πολυπολικού και δικαιότερου κόσμου.
Ένα από τα σημαντικότερα διδάγματα αυτής της νίκης, που επιτεύχθηκε με την είσοδο του Κόκκινου Στρατού στο Βερολίνο το 1945, είναι η αναγνώριση ότι ο καθορισμός της μοίρας της ανθρωπότητας αποτελεί συλλογική και αδιαίρετη ευθύνη.
Σήμερα, όλοι οι λαοί έχουν ιστορική ευθύνη απέναντι στις επόμενες γενιές να διαφυλάξουν ένα ισορροπημένο διεθνές σύστημα, βασισμένο στις αρχές που θεμελίωσε αυτή η νίκη: ελευθερία, δημοκρατία, δικαιοσύνη, αυτοδιάθεση των λαών και ανεξάρτητη πορεία ανάπτυξης. Αυτές οι αρχές απαιτούν ενίσχυση της αμοιβαίας εμπιστοσύνης, της αλληλεγγύης και της ισότητας μεταξύ των λαών, και αναζήτηση ενός κοινού μέλλοντος βασισμένου στην αντίσταση στον αποικιοκρατισμό, τον ρατσισμό, την εθνοτική ή θρησκευτική υπεροψία, την ενίσχυση της ειρήνης, της κοινωνικής και οικονομικής προόδου.
Ωστόσο, αυτές οι αξίες, παρότι θεμελιώδεις, διαστρεβλώθηκαν από μεγάλες δυνάμεις – κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες – που τις καπηλεύτηκαν και επέβαλαν νέες μορφές πολέμων σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Η συμμαχία τους με τα κατάλοιπα του νέου ναζισμού και η πλήρης συνεργασία τους με το αποικιοκρατικό σιωνιστικό κράτος που δημιουργήθηκε από κοινού με τη Βρετανία, αποτελεί απόδειξη αυτής της οπισθοδρόμησης, ιδίως μέσω της στοχευμένης επίθεσης στο παλαιστινιακό εθνικό σχέδιο για απελευθέρωση και ανεξαρτησία.
Οι αξίες που υποτίθεται ότι θεμελιώνουν τη σύγχρονη παγκόσμια τάξη παραβιάζονται από εκείνους που έπρεπε να τις υπερασπίζονται. Αντί να απορρίπτουν ιδεολογίες όπως ο ναζισμός και ο φασισμός, βλέπουμε την άνοδο του νεοφιλελευθερισμού, σε συμμαχία με τον σιωνισμό – μια ιδεολογία που ο ΟΗΕ είχε καταδικάσει ως μορφή ρατσισμού, προτού υποχωρήσει λόγω διεθνών πιέσεων.
Οι σημερινές ενέργειες των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς – και η συνεργασία τους με το κράτος κατοχής του Ισραήλ – εκφράζουν μια πλήρη υπαναχώρηση από τα αποτελέσματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι δυνάμεις αυτές στηρίζονται σε ιδεολογίες ναζιστικού και φασιστικού χαρακτήρα: αποικιοκρατία, ρατσισμό, υπεροψία και θρησκευτικό-εθνικιστικό εξτρεμισμό. Πίσω από αυτές βρίσκονται οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα ριζωμένα σε σιωνιστικούς και χριστιανο-σιωνιστικούς κύκλους στις ΗΠΑ και την Ευρώπη.
Αυτές οι πολιτικές εκδηλώνονται ξεκάθαρα στη γενοκτονία, την εθνοκάθαρση, την πείνα και τον εξαναγκαστικό εκτοπισμό που υφίσταται σήμερα ο παλαιστινιακός λαός. Οι “ανθρωπιστικές λύσεις” που προωθούνται από τις ΗΠΑ για τη Γάζα αγνοούν πλήρως τα πολιτικά και εθνικά δικαιώματα των Παλαιστινίων και συνοδεύονται από πιέσεις προς την Ιορδανία και την Αίγυπτο για να δεχθούν κύματα προσφύγων, επιδιώκοντας έτσι μια διαρκή Νάκμπα που αποσκοπεί στην εξάλειψη των παλαιστινιακών εθνικών δικαιωμάτων και στην επιβολή περιφερειακών λύσεων που ακυρώνουν τις ιστορικές σταθερές.
Αυτές οι εξελίξεις συμβαίνουν στο πλαίσιο μιας αμερικανικής πολιτικής που, πίσω από προσωρινές διαφωνίες όπως αυτές του Τραμπ με τον Νετανιάχου, παραμένει σταθερά προσηλωμένη στην προστασία του κοινού αποικιοκρατικού τους σχεδίου. Αυτό το σχέδιο στηρίχθηκε στη σκόπιμη αποφυγή επίλυσης του “εβραϊκού ζητήματος” στην Ευρώπη και στη χρήση θρησκευτικών υποσχέσεων για την κάλυψη του αποικιακού εποικισμού στην Παλαιστίνη. Η χθεσινή επίσκεψη του Αμερικανού πρέσβη σε έναν ισραηλινό εποικισμό για να δει τις “κόκκινες αγελάδες” είναι ενδεικτική αυτής της σύμπλευσης.
Οκτώ δεκαετίες μετά, οι παγκόσμιες δυνάμεις εξακολουθούν να επιβάλλουν τετελεσμένα για να διατηρήσουν τον μονοπολικό έλεγχο τους. Η συμμετοχή τους στα εγκλήματα του ισραηλινού κατοχικού καθεστώτος – είτε άμεσα είτε μέσω σιωπής – παγιώνει το Ισραήλ ως κράτος-παρία υπεράνω του διεθνούς δικαίου και επιβεβαιώνει τα δύο μέτρα και δύο σταθμά στην αντιμετώπιση των διεθνών ζητημάτων.
Το μάθημα της νίκης επί του ναζισμού, που κόστισε μόνο στην πρώην Σοβιετική Ένωση περίπου 30 εκατομμύρια ζωές, τονίζει την ανάγκη να σταματήσουν οι άμεσοι και έμμεσοι πόλεμοι κατά των αδυνάτων. Η ανθρωπότητα οφείλει να αντισταθεί στην κυριαρχία του πολιτικοοικονομικού κεφαλαίου, να απορρίψει τη βιομηχανία όπλων μαζικής καταστροφής, να εξαλείψει τις εστίες έντασης και να ενισχύσει τις δυνάμεις της ειρήνης, της προόδου, της ισότητας, της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Οι μέρες που έρχονται δεν θα μοιάζουν με τις προηγούμενες. Η ιστορία δεν γνωρίζει στασιμότητα. Οι λαοί του κόσμου καλούνται σήμερα περισσότερο από ποτέ να αγωνιστούν για τη νίκη των ανθρώπινων αξιών και για την οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου. Το αυξανόμενο διεθνές κίνημα αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό αποτελεί απόδειξη. Και το σπουδαιότερο μάθημα από τη νίκη κατά του ναζισμού, ογδόντα χρόνια μετά, είναι ότι καμία δύναμη, όσο ισχυρή κι αν είναι, δεν μπορεί να καταστρέψει τη θέληση των λαών και τα δίκαια δικαιώματά τους.
Ο λαός μας, με επίγνωση της ιστορικής στιγμής, με ενότητα και ανεξάρτητη πολιτική βούληση, είναι ικανός να νικήσει.
Όπως είπε ο ποιητής μας, Μαχμούντ Νταρουίς:
«Κάθε ποτάμι έχει την πηγή, τη ροή και τη ζωή του, φίλε μου… Η γη μας δεν είναι άγονη· κάθε γη έχει τη γέννησή της και κάθε αυγή τον επαναστάτη της».
* πρώην πρεσβευτής της Παλαιστίνης στην Ελλάδα και συνιδρυτής του προοδευτικού φόρουμ για την ελληνοπαλαιστινιακή αλληλεγγύη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου