Του Βασίλη Μακρίδη

► Η τουρκική επιθετικότητα και προκλητικότητα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο δεν είναι ούτε όψιμη, ούτε μη αναμενόμενη. Προκλήσεις όμως όπως αυτή που συνέβη ΕΝΤΟΣ της κυπριακής ΑΟΖ, όπου 6 (!) τουρκικά πολεμικά πλοία ακινητοποίησαν και υποχρέωσαν σε επιστροφή σε κυπριακό λιμάνι του ιταλικού πλοίου-γεωτρύπανου «Saipem 12000», που ανήκει στην εταιρεία ΕΝΙ, είναι κινήσεις κλιμάκωσης της έντασης και επιδίωξης, ουσιαστικά, της δημιουργίας «θερμού» μετώπου στην περιοχή, που μπορεί να οδηγήσει, υπό προϋποθέσεις, ακόμη και σε γενική σύρραξη.

► Όταν, λοιπόν, «ανησυχεί» ένας Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα ότι μπορεί να υπάρξει «θερμό» επεισόδιο στην ευρύτερη (ή στενότερη) περιοχή μας, θα πρέπει να λαμβάνουμε, αν μη τι άλλο, σοβαρά τις «ανησυχίες» του, γιατί συνήθως αυτές είναι ο «λαγός» των εξελίξεων στην περιοχή και, βεβαίως, των αμερικανικών επιδιώξεων. Οι πρόσφατες «ανησυχίες» που εξέφρασε ο αξιότιμος κύριος Τζέφρι Πάιατ στην πρόσφατη συνέντευξή του στην... εξίσου αξιότιμη κυρία Σία Κοσιώνη (υπαλλήλου του γνωστού... αξιότιμου ομίλου Αλαφούζου), μόνο τυχαίες δεν ήταν...

► Η τελευταία φορά που «ανησύχησε» Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα ήταν το 1991, όταν ο Ελληνο-Αμερικανός Μάικλ Σωτήρχος είχε μιλήσει για «θερμό επεισόδιο» στο Αιγαίο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία μέσα στα επόμενα (από τότε) 5 χρόνια, με αφορμή τους υδρογονάνθρακες του Αιγαίου!!

Και προέκυψαν, βεβαίως, τα Ίμια και οι «γκρίζες ζώνες», μετά την κατάπτυστη Συμφωνία της Βέρνης, επί κυβέρνησης Σημίτη...

► Εν παρόδω, για τους υδρογονάνθρακες του Αιγαίου δεν είχε γίνει ΚΑΜΙΑ άλλη νύξη έως το 2011, έτος κατά το οποίο έληξε η 70χρονη ΔΕΣΜΕΥΣΗ των ελληνικών πλουτοπαραγωγικών πηγών μετά από συμφωνία με τις ΗΠΑ, λίγο πριν την συνθηκολόγηση της χώρας με τους Ναζί, το 1941!...

Αιτία για την οποία, εάν θυμάστε, είχε καταδικαστεί σε θάνατο και εκτελεστεί μαζί με τον Νίκο Μπελογιάννη ο Δημήτρης Μπάτσης, στέλεχος του ΚΚΕ, που είχε γράψει γι' αυτήν τη συμφωνία στο βιβλίο του «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα»...

► Ο «πόλεμος των υδρογονανθράκων», λοιπόν, επιστρέφει και τώρα συμπεριλαμβάνει στην εξίσωση ΚΑΙ την Κυπριακή Δημοκρατία. Τα πράγματα γίνονται πολύ επικίνδυνα και, εν πολλοίς, δεν αφορούν αυστηρά τις εσωτερικές εξελίξεις σε κάθε χώρα της περιοχής. Ωστόσο, μια ενδεχόμενη στρατιωτική σύρραξη στην Ανατολική Μεσόγειο με την Τουρκία να παίζει σε αυτήν πρωταγωνιστικό ρόλο, ως μία από τις αντιμαχόμενες πλευρές, είναι δυνατό να επηρεάσει δραματικά τις εξελίξεις σε καθεμιά χώρα της περιοχής και να αλλάξει άρδην την εσωτερική πολιτική της ατζέντα.

Ας το βάλουμε αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού μας και, κυρίως, ας το βάλουν εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για τον στρατηγικό και τακτικό σχεδιασμό εκείνων των πολιτικών δυνάμεων, που μάχονται για μια Ανατολική Μεσόγειο ειρηνική, δημοκρατική, με ανεπτυγμένη συνεργασία ανάμεσα στα κράτη και τους λαούς της και απαλλαγμένη από κάθε είδους ιμπεριαλιστικές ή άλλες εξαρτήσεις...