Του Γιώργου Λακόπουλου

Και οι πέτρες έχουν αντιληφθεί ότι η αστυνομική επιχείρηση στο Κουκάκι κατέληξε πρώτα σε αποτυχία και εν συνεχεία σε λουτρό  ψεύδους  της αστυνομίας.

 Όταν για μια απλή εκκένωση κατάληψης το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη φτάνει σ’ αυτό το σημείο, μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα συμβεί σε σοβαρότερες περιπτώσεις.

Όταν δυο υπουργοί στην ουσία προπηλακίζουν έναν πανεπιστημιακό με το κύρος του Νίκου Αλιβιζάτου επειδή ζήτησε -από συνταγματική ευαισθησία και θεσμικό καθήκον- εξηγήσεις, πού είναι το όριο νομικής συμμόρφωσης του κράτους έναντι του νόμου και της αξιοπρέπειας των πολιτών;

Εκ των πραγμάτων ένα ερώτημα είναι ποιος θα  φύγει πρώτος για το φιάσκο; Ο αρχηγός της  ΕΛΑΣ; Ο γενικός γραμματέας; Ο υπουργός; Ή μήπως όλοι;

Έτσι κι αλλιώς η επιχείρηση «νόμος και τάξη» χρεοκόπησε ήδη. Αν εξαιρεθούν οι ακίνητοι στόχοι των καταλήψεων οι… παραδοσιακές δραστηριότητες όσων αρέσκονται σε επιθέσεις με μολότοφ και κάθε άλλη παραβατικότητα δεν ανακόπηκαν.

Ακόμη και στα δυο-τρία ΑΕΙ που υπήρχαν εστίες έκνομης  δράσης  άρχισε η αναθέρμανσή της.  Και δεν είναι δυνατόν να σκηνοθετούνται καθημερινά  παραστάσεις  «απελευθέρωσης του ασύλου».

Τελικά η ιδέα για αξιοποίηση του Χρυσοχοΐδη ως «ειδικού» καταστολής δεν ήταν και καλύτερη. Απλώς ο ίδιος αυτοκτονεί πολιτικά, απομακρυνόμενος από τις καταβολές του για χάρη μιας πολιτικής και των πρακτικών της που ο ίδιος καταδίκαζε.  Κρίμα.

Ίσως πρέπει να το αναθέσουν κι αυτό στον στρατηγό Στεφανή -ήδη  στρατοπεδάρχη του προσφυγικού–αν καταφέρει να ξεμπλέξει με τους τίτλους σπουδών που δεν είχε και δεν πάρει το δρόμο του Διαματάρη.

 Σε ό,τι αφορά το Κουκάκι όμως δεν μπορεί να μην πληρώσει κανένας. Θα είναι ο αρχηγός της ΕΛΑΣ, επιλεγείς από την κυβέρνηση, που δείχνει να μην υπάρχει; Ο απίστευτος Τσουβάλας που παρίστανε το αφοσιωμένο αρχηγό  στην κυβέρνηση Τσίπρα και τα είχε κάνει πλακάκια με τον Μητσοτάκη- που ζητούσε τάχα την παραίτησή του για το Μάτι-  και μόλις έφυγε ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε γενικός γραμματέας;

Μήπως προκειμένου να προστατεύσει τον εαυτό του ο Πρωθυπουργός- όπως έκανε με τον οικογενειακό φίλο του από την Αμερική- θα φάει τον Μιχάλη, προτού ολοκληρώσει το «πρόγραμμα»; Είναι κανόνας: όταν ένα ματς δεν πάει καλά απολύεται ο προπονητής,  όχι ο πρόεδρος.

Σε κάθε περίπτωση κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει ότι μια αστυνομική  επιχείρηση μεσαίου μεγέθους καταλήγει πολιτική απειλή για την κυβέρνηση. Όσο και αν κάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται τι σημαίνει να μπουκάρει η αστυνομία σε σπίτια χωρίς ένταλμα ή να συλλαμβάνει και να κακοποιεί ανθρώπους που της φαίνονται «καταληψίες». 

Ο αρμόδιος υπουργός είπε ότι «δεν υπήρξε αστυνομική βία». Αλλά σ’ αυτή την υπόθεση  όμως το κρίσιμο δεν είναι η βία. Δεν είναι καν η κυβερνητική προπαγάνδα ότι και να έπεσε λίγο ξύλο σε κάποιους έγινε για το συμφέρον της κοινωνίας

Είναι αυτό που επακολούθησε: η προσπάθεια κατασκευής ενόχων, με ψευδή στοιχεία, με αλλοίωση των πραγματικών δεδομένων και το εν γένει μαγείρεμα κατά της νομιμότητας.


Με όποιον τρόπο και αν στήθηκε επιχειρησιακά η υπόθεση, ό,τι και αν έγινε στη διάρκειά της το στήσιμο που επακολούθησε είναι ανατριχιαστικό. Και επειδή ανέλαβε προσωπικά να το υποστηρίξει ο πορτ παρόλ του Πρωθυπουργού -εκτός από τον αρμόδιο υπουργό και τον αντιπρόεδρο της ΝΔ-, δεν μπορεί ισχυριστεί κανείς ότι δεν είναι κυβερνητική επιλογή.

Είχαμε τη εντύπωση ότι στην Γ’  Ελληνική Δημοκρατία εξαλείφθηκε το  φαινόμενο του χωροφύλακα που μπορούσε να τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί όποιον ήθελε.  Όποιος το έκανε ήξερε τι τον περιμένει από την πολιτική ηγεσία.

Τι είναι αυτό που κάνει ολόκληρες αστυνομικές υπηρεσίες να ξεθαρρεύουν και να δρουν με τον κανόνα «αν η αλήθεια είναι εναντίον μας, τόσο το χειρότερο για την αλήθεια;»

Ποιοι κλείνουν στο μάτι στη βαρβαρότητα που επιδεικνύουν ορισμένοι ασύδοτοι αστυνομικοί διασύροντας το βασικό σώμα ιδίως των αξιωματούχων της ΕΛΑΣ που είναι άνθρωποι με σπουδές και σεβασμό στις ουμανιστικές αξίες;

Αν το  οπτικό και ηχητικό υλικό που ήδη κονιορτοποιήθηκε αποδεικνύει ότι  στο Κουκάκι η αστυνομία ξεπέρασε τα όρια σε μια πανεύκολη επιχείρηση,  η εκ των υστέρων μεθόδευση να υποτιμηθεί αυτή η παρανομία αποδεικνύει κάτι χειρότερο:

 Ότι από τη μια δικαιώματα με ισχυρή συνταγματική κατοχύρωση και διεθνή προστασία και βασικές αρχές τους λειτουργίες ευνομούμενου κράτους καταπατούνται από κρατικά όργανα και από την άλλη η ίδια η Πολιτεία κατασκευάζει δεδομένα για να δικαιολογήσει ή να καλύψει το ανοσιούργημα. Το κράτος σκευωρεί κατά της νομιμότητας.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Απλούστατα για …δικαιωθεί η «συνέπεια» ενός Πρωθυπουργού που είπε στη Βουλή ότι «υποσχέθηκε ασφάλεια και το κάνει».

Αν αναδειχτεί τι ακριβώς συνέβη στο Κουκάκι υπόλογος τελικά θα είναι ο ίδιος. Γι’ αυτό υπουργοί και υπηρεσίες σπεύδουν να τον προστατεύσουν.  Και ας  βγάζει γλώσσα ο κάθε Ινδαρές.

Προφανώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αντιλαμβάνεται τι ακριβώς συμβαίνει με τους ανθρώπους εκεί έξω. Ίσως θεωρεί ότι μπορεί να επιβάλλει ησυχία νεκροταφείου και να δημιουργήσει κοινωνία σε ακινησία -στην υπηρεσία της πολιτικής σταδιοδρομίας του.

Υπουργοί με δημοκρατική παιδεία, όπως υποτίθεται ότι είναι ο Χρυσοχοΐδης, αλλά και άλλοι που δεν πέρασαν ούτε απέξω από τέτοια σχολεία, όπως ο Γεωργιάδης και ο Βορίδης, θύουν στη πρωθυπουργική  φιλοδοξία.

Αν αυτά δεν σταματήσουν τώρα θα εξελιχθούν σε θεμέλια αυταρχισμού.  Σε εδραίωση ενός προσωποπαγούς καθεστώτος που θα επικαλείται τη νομιμότητα και ταυτόχρονα θα την μετράει στο προκρούστειο κρεβάτι της βούλησης για επικράτηση, με κάθε μέσο.

Σε έναν κόσμο που αναδύουν παλιά φαντάσματα που σακάτεψαν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, είναι χρέος των πνευματικών ανθρώπων και των ΜΜΕ να αποκαλύψουν τι κρύβεται κάτω από το επικοινωνιακό σελοφάν  της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ώστε να αντισταθεί στοχευμένα η κοινωνία. Τώρα.

Πηγή: ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ