Του Αριστείδη Καλάργαλη

Θυμηθείτε, όταν γινόταν γεγονότα στο Κουκάκι, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, στο Πάντειο, στις Σκουριές Χαλκιδικής ακούγαμε για λίγους, μεμονωμένους που δημιουργούν προβλήματα. Τους χαρακτήριζαν «μπαχαλάκηδες».

Έτσι τους έλεγαν κάποιοι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι των αθηναϊκών καναλιών. Και τι σκεφτόσουν εσύ ο κάτοικος της επαρχίας; Αφού το λέει η τηλεόραση έτσι είναι, καλά κάνουν τα ΜΑΤ και επιβάλλουν την τάξη. «Όπου ακούω τάξη ανθρώπινο κρέας μου μυρίζει», γράφει ο Οδυσσέας Ελύτης• μήπως είναι κι αυτός αναρχικός, «μπαχαλάκης»; Έλα ντε που πήρε και βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Είναι η φωνή του απλού ανθρώπου, που βγαίνει μέσα από το γράψιμο της ποίησης.

Μερικοί «μπαχαλάκηδες» είμαστε για την κ. Μπακογιάννη όλοι οι κάτοικοι των νησιών του Βορείου Αιγαίου. Είναι εύκολο να βάζεις μια αρνητική ταμπέλα σε κάποιους, έτσι τους κολλάς τη ρετσινιά του κακού. Τώρα η νομιμότητα, η κανονικότητα, η τάξη ήρθε και στα νησιά μας. Μήπως αγαπητοί συμπολίτες αντιληφθήκατε τι γινόταν στα άλλα μέρη και σε άλλες περιπτώσεις, όταν τους βάφτιζαν μειοψηφίες, μεμονωμένους κλπ; Άνθρωποι σαν εμάς ήταν, νοικοκυραίοι, άνθρωποι της δουλειάς, του μεροκάματου που ζητούσαν κάτι.

Κι ήρθε η νομιμότητα στα νησιά μας: με πολλές διμοιρίες ΜΑΤ (μονάδες αποκατάστασης τάξης), αλήθεια ποια τάξη χάλασε κι ήθελε αποκατάσταση; Ήρθε η νομιμότητα με ξύλο, δακρυγόνα, χημικά. Αλλά και με βρισιές• «γκασμάδες, τουρκόσποροι, θα σας γαμήσουμε». Έχετε ακούσει το παλιό σύνθημα «τρεις κι εξήντα παίρνετε και τον κόσμο δέρνετε», ε, αυτό συμβαίνει στη Λέσβο και στη Χίο.

Αναρωτηθείτε, πώς γίνεται κι ο στρατός διαθέτει μηχανήματα, αυτοκίνητα, αεροπλάνα κι άλλη υποστήριξη για να φτιαχτεί κλειστό Κέντρο (φυλακή); Ο προορισμός του είναι άλλος. Δεν γίνεται, η αστυνομία κι ο στρατός να είναι απέναντι στους πολίτες, στους κατοίκους των νησιών μας. Κάτι κακό συμβολίζει αυτό. Ανοίγουν δρόμους μέσα στο πευκοδάσος, ξεριζώνοντας πεύκα, πουρνάρια κι άλλη βλάστηση. Ταυτόχρονα από τις κροτίδες ξέσπασαν τρεις φωτιές. Υπάρχει δηλαδή κι η επιβάρυνση της φύσης. Σπάνε αυτοκίνητα, χτυπάνε, δέρνουν παπάδες, αντιδημάρχους. Το σημαντικότερο είναι η απώλεια της κοινωνικής συνοχής. Στη Χίο οι εθνοφύλακες πήγαν στην ταξιαρχία να παραδώσουν το οπλισμό και τα πυρομαχικά τους!

Κι επειδή είμαστε «μπαχαλάκηδες», κατά την κυβέρνηση, χρειάζονται κι άλλες δυνάμεις για να μας επιβάλλουν την τάξη. Έτσι το πρωί της Τρίτης ήρθαν κι άλλες διμοιρίες ΜΑΤ με C 130 κι έρχονται και άλλες δυνάμεις από την Καβάλα. Τι δεν καταλάβατε, ω! Λέσβιοι συμπολίτες; Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μας αντιμετωπίζει, εκτός από «μπαχαλάκηδες» κι ως εσωτερικούς εχθρούς!
Ίσως αυτά να είχαν αποτραπεί αν οι ταγοί της αυτοδιοίκησης, Περιφερειάρχης και Δήμαρχος ήταν τη Δευτέρα το βράδυ στο λιμάνι της Μυτιλήνης, όπως ήταν στο Σίγρι ο Δήμαρχος Δυτικής Λέσβου. Οι ηγέτες στις δύσκολες στιγμές φαίνονται, όχι σε κλειστές συζητήσεις και άγνωστες συμφωνίες. «Θα είμαστε μπροστά» είπαν στη συγκέντρωση του Ιανουαρίου.

Το μπροστά ήρθε, κι ήταν το βράδυ της Δευτέρας. Κατόπιν η Ιστορία έγραψε την απουσία.


Πηγή: ΣΤΟ ΝΗΣΙ