Η επιβράβευση του δοσιλογισμού ως επιβεβαίωση της ''Αριστείας'' !


Του Περικλή Δανόπουλου

Πόσο πιο φανερό θα μπορούσε να γίνει το γεγονός, ότι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι ενιαίο και αδιαίρετο σε ότι αφορά τον δοσιλογισμό...

Ηλίας Μόσιαλος, καθηγητής και υπουργός επικρατείας στην κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου το 2011. Με απόφαση του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη, ο καθηγητής Ηλίας Μόσιαλος ορίζεται εκπρόσωπος της Ελληνικής Κυβέρνησης στους διεθνείς οργανισμούς για τον κορονοϊό. Η επιβεβαίωση της αριστείας!! Αλλά όχι λόγω της ιδιότητας του καθηγητή.

H ανταμοιβή του ''έγκριτου'' κου Μόσιαλου, ήρθε με εννέα χρόνια καθυστέρηση. Το 2011 δήλωνε στο «Mega Σαββατοκύριακο»: ''Οι Έλληνες έκαναν σπίτια με δανεικά των Γερμανών δεν μπορούμε να έχουμε περισσότερες πρώτες κατοικίες από τους Γερμανούς … '' Αυτοί είναι οι άριστοι και οι εκλεκτοί. Αργυρώνητοι και ψοφοδεείς απέναντι στο Γερμανικό μεγαλείο. Αυτή είναι η κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία....τα πάντα τα χρωστάμε στην χώρα της Μέρκελ ....

Φυσικά δεν επρόκειτο ούτε πρόκειται ποτέ, ο κύριος καθηγητής να αναφερθεί, στο αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, το οποίο η Γερμανία χρωστά εξ ολοκλήρου και το οποίο έχει φτάσει νομιμότοκα, σχεδόν στα 400 δις ( βιβλίο ''Ιδού ο λογαριασμός κα Μέρκελ'' του Τζανή Γκούσκου).

Η πτωχή πλην τίμια Ελλάδα, δάνεισε από το έλλειμμά της στην χώρα που αιματοκύλισε ολάκερη την Ευρώπη και ακόμα έκανε πίσω στις όποιες απαιτήσεις είχε το '53, ώστε να ανοικοδομηθεί η Γερμανία. Και αυτό το περιβόητο ''Γερμανικό θαύμα'' που οφείλεται στην ''μεγαλοψυχία'' των συμμάχων (αλλά φυσικά κυρίως στην υστερόβουλη τακτική τους ώστε η Γερμανία να αποτελέσει ανάχωμα στην Σοβιετική επέκταση), δημιούργησε το νέο Ράϊχ , το οποίο πλέον απομυζά τους Ευρωπαϊκούς λαούς με άλλους πια μηχανισμούς.

Η υποταγή στα συμφέροντα της χώρας που κατάστρεψε την πατρίδα μας, που ρούφηξε τα πάντα, που δημιούργησε πάνω από ογδόντα ολοκαυτώματα και που χρωστά τεράστια ποσά στην χώρα, νοείται ως προτέρημα και ένδειξη αριστείας που φυσιολογικά ανταμείβεται από τους σύγχρονους Κουίσλινγκ που διαφεντεύουν τον τόπο.

Ως πότε άραγε, θα αφήνουμε τον κάθε εφιάλτη, τον κάθε νενέκο, να ζει ανάμεσά μας και εις βάρος μας;






Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου