Ο θάνατός μας η ζωή τους ...


Της Λίλας Μήτσουρα

Όσο σκύβει ο μπροστινός τόσο σπρώχνει ο πισινός, αυτό γνωρίζω εγώ σε απλά λαϊκά.

Και εξηγούμαι
Για να μη κοπούν τα φτερά της aegean, της έδωσαν 120 εκατομμύρια.
Της aegean με κέρδη πάνω από 500  εκατομμύρια αν έγραψαν σωστά. Της aegean που δεν διανοήθηκε ποτέ να μοιράσει τα πανύψηλα κέρδη της με το Δημόσιο για παράδειγμα.

Αλλά να κοπεί σε χίλια κομμάτια το σύστημα υγείας με το ανθρώπινο δυναμικό του μαζί .
Να κοπεί η παιδεία σε χίλια κομμάτια ιντερνετικά και μάλιστα κάκιστα ιντερνετικά
Να φορτωθούμε εμείς κάθε ατομική ευθύνη και για την ζωή μας και για τον θάνατό μας γιατί αφήσαμε τη μύτη έξω από τη μάσκα.

Και να είναι αυτοί δίχως βάρος κανένα να μοιράζουν μύρια σε φτερά και τσέπες για να μη μειωθούν τα κέρδη τους 

Αλλά να μειωθούν ζωές που βαραίνουν το κράτος και το ασφαλιστικό σύστημα.
Και να μοιράζουν μύρια σε γιορτινά λαμπάκια για να μας ανεβάσουν την κατεστραμμένη ψυχολογία δήθεν. Μια ψυχολογία μελλοθάνατων ανθρώπων όμως . Γιατί δεν τα έδωσαν εκεί που έπρεπε!

Αυτοί οι άνθρωποι είναι ικανοί να διαχειριστούν πανδημία;

Είναι ικανοί να διαχειριστούν μια οποιαδήποτε κρίση  όταν η μόνη τους έννοια είναι να παίζουν με τα λεφτά του λαού; 
Ναι του λαού!
Γιατί τα πρόστιμα μας και οι φόροι μας που πληρώνουμε με αίμα ειδικά τώρα εν μέσω καραντίνας, πάνε στους δικούς τους άριστους.

Πάνε σε γιορτινές γιρλάντες για να  παίζει το παιδί στο δήμο της Αθήνας.
Όταν ο κόσμος πεθαίνει.
Οταν στήνουν πρόχειρα ιατρεία  στο πάρκινγκ νοσοκομείου.
Όταν πολλά παιδιά κάνουν μάθημα μέσω κινητού τηλεφώνου γιατί δεν έχουν υπολογιστή ή ό,τι άλλο.
Γιατί για να δώσουν στα παιδιά τάμπλετ δεν είχαν χρήματα.
Γιατί για να νοικιάσουν έξτρα αίθουσες για τα παιδιά δεν είχαν χρήματα.
Γιατί για να πάρουν λεωφορεία να μην στοιβιάζεται σαν σαρδέλες ο κόσμος δεν είχαν.

Χρήματα υπάρχουν φυσικά.
Τα δικά μας .
Αλλά όχι για μας.
Για αυτούς και τους φίλους τους.

Εσύ κράτα τη μυτούλα σου μέσα καλά καλυμμένη τώρα και πρόσεχε γιατί αν αρρωστήσεις φταις.
Εσύ και ο ψεκασμένος και ο νέος και ο γιατρός και ο νοσοκόμος και ο δάσκαλος.

Φταίς και φταίω.

Που αφήνουμε ανίκανους και πουλημένους να διαχειρίζονται τις ζωές μας και τον θάνατό μας.
Και τους πληρώνουμε για αυτό κιόλας.

ΕΥΓΕ ΜΑΣ ΚΑΙ ΦΤΟΥ ΜΑΣ ΝΑ ΜΗ ΒΑΣΚΑΘΟΥΜΕ!

Πηγή: Η ΣΦΗΚΑ

Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου