Η Ευαγγελία ήταν βοηθός ακτινολόγου στο Νοσοκομείο της Νάουσας. Ήταν, και δεν είναι πια, γιατί δύο μέρες πριν, έχασε τη μάχη με τον κορωνοϊό. Σπούδασε ακτινολογία και εργαζόταν με τον λειψό μισθό και με τον αυξημένο κίνδυνο που αντιμετωπίζει κάθε εργαζόμενος στο ΕΣΥ.
Η Όλγα είναι διοικήτρια του νοσοκομείου Άγιος Σάββας. Ήταν διοικήτρια νοσοκομείων και στον παρελθόν (Αγία Όλγα, Παμμακάριστος) και θα είναι και στο μέλλον, μην έχετε καμιά αμφιβολία για αυτό. Έχει σπουδάσει νηπιαγωγός αλλά εδώ και μια ολόκληρη δεκαετία το επάγγελμά της είναι «διοικήτρια νοσοκομείου». Νωρίτερα, το επάγγελμά της ήταν «αποσπασμένη σε βουλευτικό γραφείο».
Η Ευαγγελία έδινε τη μάχη ενάντια στην πανδημία προσφέροντας υγειονομικές υπηρεσίες από το πόστο της. Έκανε αυτό που κάνουν χιλιάδες και χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι γιατροί, νοσηλευτές, βοηθητικό προσωπικό στα νοσοκομεία της χώρας.
Η Όλγα διέταξε πειθαρχικό έλεγχο εναντίον τριών γιατρών του νοσοκομείου της γιατί νόσησαν από την ασθένεια. Έκανε αυτό που φαίνεται (και είναι) προκλητικό, ανήκουστο, εξοργιστικό, πέρα από κάθε ηθικό όριο.
Η Ευαγγελία φορούσε μάσκα προστασίας ακόμα και σε συνθήκες αφόρητης ζέστης στο νοσοκομείο της. Ζητούσε να φορούν όλοι μάσκα και να τηρούν αυστηρά τους υγειονομικούς κανόνες.
Η Όλγα αποφάσισε ότι είναι προτιμότερο να ενοχοποιήσει τους γιατρούς αντί να διασφαλίσει μέτρα και πρωτόκολλα προστασίας ή να πετύχει την επαρκή στελέχωση του νοσοκομείου που «διοικεί».
Η Ευαγγελία έσκυβε το κεφάλι μπροστά στο καθήκον και έπεφτε με τα μούτρα στη μάχη και ας ήταν μια «βοηθός ακτινολόγου». Δεν έκανε τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ό,τι κάνουν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στο ΕΣΥ.
Η Όλγα δεν έσκυψε το κεφάλι μπροστά στην ντροπή, κι ας είναι μια κατ’ επάγγελμα «διοικήτρια νοσοκομείου». Αντί να ζητήσει συγνώμη από τους γιατρούς που νόσησαν, τους κάλεσε σε πειθαρχικό έλεγχο. Δεν έκανε τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ό,τι κάνει το υπηρετικό προσωπικό της εξουσίας για να παραμείνει για πάντα υπηρετικό προσωπικό της εξουσίας.
Η Όλγα, ως λαμπρό δείγμα της κάστας που σιτίζεται συνήθως από τον κρατικό κορβανά, παριστάνοντας ότι είναι υπόδειγμα εργατικότητας, σπουδών, καινοτομίας και αριστείας, θα όφειλε να διατάξει πειθαρχικό έλεγχο και για την Ευαγγελία που νόσησε και πέθανε.
Άλλωστε ποιος καλύτερος τρόπος υπάρχει για να κρυφτούν οι ευθύνες της πολιτικής και διοικητικής ηγεσίας του συστήματος υγείας, πέρα από το να πέφτει το «φταίξιμο» συστηματικά και συντεταγμένα στην κοινωνία, στην ατομική ευθύνη, εσχάτως και στους γιατρούς;
Η Ευαγγελία πέθανε χωρίς να βρει θέση σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Δεν ήταν Υπουργός, αρχιεπίσκοπος, μεγαλόσχημος, μέλος της άρχουσας τάξης της χώρας αυτής, για να βρεθεί άμεσα και γρήγορα κλίνη ΜΕΘ. Ήταν μια απλή και ταπεινή υγειονομικός που ξεψύχησε διασωληνωμένη εκτός ΜΕΘ, αναζητώντας διακομιδή. Δεν πρόλαβε.
Η Ευαγγελία στις 19 Αυγούστου έγραφε ότι «κουράστηκα, ίδρωνα πολύ αλλά δεν την έβγαλα την μάσκα. Ξέρεις γιατί; Γιατί κουράστηκα και θέλω να τελειώνω με τον ιό».
Η Ευαγγελία τη μάχη με τον ιό δεν την κέρδισε.
Ως κοινωνία τη μάχη με τον ιό μπορεί να την κερδίσουμε.
Αλλά για να κερδίσουμε τη μάχη για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τη δημόσια υγεία και το σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή, πρέπει να τελειώσουμε με έναν κόσμο που μια Όλγα θα κάνει ΕΔΕ σε μια Ευαγγελία και να χτίσουμε έναν κόσμο που οι Ευαγγελίες θα στρώνουν τις Όλγες σε πραγματικά χρήσιμες για την κοινωνία δουλειές.
Κι ας μην αρκούν αυτές οι δουλειές για Mini Cooper και Louis Vuitton.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου