Πανεπιστήμια με αστυνομία: Στα κρυφά και στα «μουλωχτά»

 

Της Ελένης Καλογεροπούλου

Υποστηρίζει  κανείς ότι δεν υπάρχει πρόβλημα σε κάποια Πανεπιστήμια από κακοποιά στοιχεία τα οποία δημιουργούν θέματα στην εύρυθμη λειτουργία των ιδρυμάτων; Φυσικά όχι. Είναι η λύση η δημιουργία ενός νέου αστυνομικού σώματος –ειδικών φρουρών, με ό,τι αυτό σημαίνει- για να πάψει να υπάρχει το πρόβλημα; Φυσικά όχι.

Όμως όπως φαίνεται για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ανίκανη να διαχειριστεί ένα πρόβλημα – αρκετά σοβαρό- με σεβασμό στους θεσμούς και τη δημοκρατία. Από το πανεπιστημιακό άσυλο περάσαμε με μια ανάσα στα αστυνομοκρατούμενα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Και φυσικά όλα αυτά «εν κρυπτό» και ενώ η κοινωνία βρίσκεται σε καραντίνα.

Η λογική «πονάει κεφάλι, κόβω κεφάλι» φαίνεται ότι επικράτησε και σε αυτό το θέμα. Η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως και ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης αποφάσισαν να προχωρήσουν στις προσλήψεις 1000 αστυνομικών –λες και η χώρα έχει λίγους- προκειμένου να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της σωστής λειτουργίας των Πανεπιστημίων.

Το γεγονός ότι αντιδρούν πανεπιστημιακοί, φορείς, σύλλογοι φοιτητών δεν τους λέει τίποτα. Το ότι  οι  άνθρωποι που εμπλέκονται με την ανώτατη εκπαίδευση των παιδιών μας λένε ότι μια τέτοια ενέργεια μπορεί να αποβεί μοιραία για τα Πανεπιστήμια και τους φοιτητές,- πυροδοτώντας την κατάσταση- , δεν τους ανησυχεί. Οι καταλήψεις, τα επεισόδια, οι σοβαρές αντιδράσεις δεν τους φοβίζουν, αφού η λογική τους είναι μόνο το πώς θα εμφανιστούν απέναντι στον πρωθυπουργό χρήσιμοι και νομοταγής.

Τελικά αυτή η κυβέρνηση ξέρει μόνο τον δρόμο της καταστολής. Τον εύκολο και επικίνδυνο δρόμο της αστυνομοκρατίας και του αυταρχισμού. Την  λογική που ακολούθησε στις επετείους του Πολυτεχνείου και του Γρηγορόπουλου και εφαρμόζει σε όλες τις διαδηλώσεις.

Γιατί  αν ήθελε τα Πανεπιστήμια  να παραμείνουν ελεύθεροι  χώροι έκφρασης απόψεων και  αντιλήψεων, φυτώρια νέων ιδεολογιών  για την ζωή και την κοινωνία δεν θα επέλεγε να βάλει ανθρώπους που οπλοφορούν μέσα στα ιδρύματα. Θα διάλεγε τον δρόμο της συναίνεσης, του διαλόγου, του σεβασμού των δικαιωμάτων καθηγητών και φοιτητών. Θα ζητούσε από τα ίδια τα ιδρύματα προτάσεις για την προστασία τους . Όμως αυτός ο δρόμος είναι δύσκολος και επίπονος. Και στην κυβέρνηση και τους υπουργούς της αρέσουν τα εύκολα και τα επικοινωνιακά μέτρα.

Έτσι πορεύονται σε όλα, έτσι και στην παιδεία. Ξύλο και βία, στο όνομα του νεοφιλελευθερισμού.

Μόνο που ξεχνούν μια βασική λεπτομέρεια, η οποία ωστόσο μπορεί να σταθεί καθοριστική στους προγραμματισμούς της κυβέρνησης...

Ότι αυτά τα παιδιά βρίσκονται κλεισμένα εδώ και ένα χρόνο στα σπίτια τους, χωρίς φίλους, χωρίς διασκέδαση, χωρίς ανάσες, χωρίς εκτόνωση … Ελεύθεροι πολιορκημένοι!

Πηγή : ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου