Με την μέθοδο του Μιθριδατισμού* οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών επιχειρούν να μετατρέψουν τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους σε καταναλωτές, πελάτες και επενδυτές.

Μετά την κατ΄όνομα δημόσια Υγεία το νεοφιλελεύθερο μοντέλο της απόδρασης του κράτους από τις υποχρεώσεις του απέναντι στους πολίτες, εφαρμόζεται στην Κοινωνική Ασφάλιση.

Η νομοθετική ρύθμιση που κατέθεσε στη Βουλή το υπουργείο Εργασίας έχει διττό στόχο:

Αφενός μεν να εδραιώσει στον πυρήνα του κοινωνικού κράτους την ιδιωτική οικονομία, αφετέρου δε να μειώσει (έστω και πλασματικά) τις εκκρεμείς αιτήσεις συνταξιοδότησης, στριμώχνοντας ασφυκτικά σε ένα νεοφιλελεύθερο αφήγημα, την αγωνία και τις ανάγκες εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων.

Το κυβερνητικό διακύβευμα, απέχει έτη φωτός από τις ανάγκες της κοινωνίας, καθώς περιλαμβάνει:

• Την ψευδεπίγραφη μείωση των εκκρεμών αιτήσεων για σύνταξη, ακόμη κι αν οι δικαιούχοι λαμβάνουν προκαταβολή ή προσωρινή σύνταξη και
• τον φαινομενικό περιορισμό των υποχρεώσεων του κρατικού προϋπολογισμού προς τους υποψήφιους συνταξιούχους, έναντι των δανειστών, δεδομένου ότι αιτήσεις σε αναμονή υπολογίζονται σε περίπου 300.000 με κόστος της τάξεως των 2 δισ. ευρώ.

Στο σημείο αυτό, ανοίγει η κερκόπορτα για την “ιδιωτική πρωτοβουλία”.

Σύμφωνα με την τροπολογία, ιδιώτες δικηγόροι και λογιστές θα αναλάβουν την συμπλήρωση του συνταξιοδοτικού φακέλου κάθε δικαιούχου, ενώ ο e-ΕΦΚΑ θα καταβάλλει κατ’ αποκοπήν αποζημιώσεις στους πιστοποιημένους επαγγελματίες για κάθε επιμέρους πράξη.  Το ποσό της αποζημίωσης που καταβάλλεται από τον e-ΕΦΚΑ για κάθε μία από τις  εργασίες που μπορούν να τους ανατεθούν ορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.

Μια σταθερή αποζημίωση, η οποία -όπως συμβαίνει χρόνια τώρα στην Υγεία- θα υπολείπεται των χρημάτων που θα πρέπει να καταβάλλει ο υποψήφιος συνταξιούχος στον ιδιώτη.

Με αυτόν τον τρόπο, ο ενδιαφερόμενος πολίτης θα επιβαρυνθεί με τη διαφορά…

Αν ο δικαιούχος δεν επιθυμεί να ενταχθεί στην διαδικασία της νομοθετικής ρύθμισης, τότε -όπως και στην Υγεία- απλά θα πρέπει να περιμένει τη σειρά του…

“Επ ώμου” οι συντάξεις

Οι εργαζόμενοι στα ασφαλιστικά ταμεία χαρακτηρίζουν “νομοθετικό ανοσιούργημα” την ρύθμιση, επισημαίνοντας ότι οδηγεί τους συνταξιούχους στα γραφεία μεσαζόντων προκειμένου, με το αζημίωτο, να λάβουν την σύνταξη για την οποία πληρώνουν καθ όλη τη διάρκεια του εργασιακού βίου τους.

Την ίδια ώρα, καταγγέλλουν ότι το προσωπικό των ταμείων έχει μειωθεί κατά 40% από το 2010, ενώ οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες εγκατέστησαν στην Α΄ Διεύθυνση Συντάξεων του Δημοσίου, δεκαεννέα στρατιωτικούς (2 μόνιμους και 17 στρατιώτες) προκειμένου να εκδώσουν τις συντάξεις εκπαιδευτικών και των υπαλλήλων των Υπουργείων.

Εντωμεταξύ, άλλη ομάδα αποτελούμενη επίσης από φαντάρους τοποθετήθηκε στον Πειραιά, αρχικά στο τ. ΙΚΑ και στην συνέχεια στο ΝΑΤ, για την έκδοση των συντάξεων των ναυτικών!

Όμως, ο σχεδιασμός της κυβέρνησης δεν σταματά εδώ.

Επόμενο βήμα, η εκ βάθρων αλλαγή του συστήματος επικουρικής ασφάλισης, με κεφαλαιοποιητικό χαρακτήρα, ατομικό ασφαλιστικό κουμπαρά και επένδυση των εισφορών μέσω ιδιωτικών εταιρειών.

Προκειμένου να μην κατηγορηθούμε για κυνήγι μαγισσών, θα χρησιμοποιήσουμε αδιαμφισβήτητα στοιχεία σχετικά με το που οδηγεί η κυβερνητική πλειοδοσία στην κοινωνική ευαισθησία, στο πλαίσιο της οποίας οι πολίτες ωθούνται στον ασφυκτικό εναγκαλισμό της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Η άρρωστη Υγεία

Στην πρόσφατη έκθεση του Οργανισμού Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), Health at a Glance, το δημόσιο σύστημα στην Ελλάδα καλύπτει μόνο το 61% των συνολικών δαπανών υγείας, έναντι 71% στον ΟΟΣΑ.

Η κάλυψη για νοσοκομειακή περίθαλψη είναι 66% στην Ελλάδα (88% στον ΟΟΣΑ), για εξωνοσοκομειακή περίθαλψη 62% (77% στον ΟΟΣΑ), για οδοντιατρική φροντίδα 0% (29% στον ΟΟΣΑ) και για φαρμακευτική φροντίδα 54% (57% στον ΟΟΣΑ). Το υπόλοιπο 39% των δαπανών υγείας καλύπτεται κατά 4 % από την ιδιωτική ασφάλιση (για την οποία, επίσης, πληρώνουν οι πολίτες) και 35 % από την τσέπη των ασφαλισμένων (έναντι 21 %. στον ΟΟΣΑ).

Από τα χρήματα που πληρώνουν από την τσέπη τους οι ασφαλισμένοι, το 18% πηγαίνει σε γιατρούς και εξωτερικά ιατρεία, το 14% σε οδοντιατρικές εργασίες, το 31% σε νοσοκομειακή περίθαλψη, έναντι 9% στον ΟΟΣΑ, και το 37% σε φάρμακα και άλλα θεραπευτικά μέσα. Στην Ελλάδα, επίσης, η φαρμακευτική δαπάνη (εκτός νοσοκομείου) είναι υψηλότερη απ’ ότι στη μέση χώρα του ΟΟΣΑ, με το 46% της δαπάνης να καλύπτεται από τους  ασθενείς.

Κι όλα αυτά, ενώ η Ελλάδα είναι η τρίτη πιο γερασμένη χώρα στον αναπτυγμένο κόσμο, με το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 65 και 80 ετών να διαμορφώνεται σε 21,7% και 6,8% αντιστοίχως σήμερα, με πρόβλεψη για 37% και 14% αντιστοίχως, το 2050, 

* Μιθριδατισμός: Η σταδιακή εξοικείωση και αποδοχή πραγμάτων που προηγουμένως θεωρούνταν ιδιαίτερα επικίνδυνα. Ο όρος, προέρχεται από τον Μιθριδάτη ΣΤ’, βασιλιά του Πόντου, ο οποίος εξαιτίας του μεγάλου φόβου του μήπως τον δηλητηριάσουν χορηγούσε στον εαυτό του βαθμιαία αυξανόμενες μη θανατηφόρες δόσεις δηλητηρίου, ώστε να αναπτύξει ανοσία.

Στο τέλος, πάντως, ο Μιθριδάτης κατάφερε να…αυτοκτονήσει.