Του Δημήτρη Κωστάκου
Στην προκρούστειο κλίνη της νέας Εθνικής Στρατηγικής για την Κοινωνική Ένταξη και Μείωση της Φτώχειας, τοποθετεί η κυβέρνηση την κοινωνική προστασία.
Πίσω από τον βαρύγδουπο τίτλο του σχεδίου που δημοσιοποιήθηκε προς διαβούλευση και την περιγραφή των δράσεων που σε κάποια σημεία σχεδόν προκαλεί… σάκχαρο από την γλυκύτητα και την κοινωνική ευαισθησία, είναι εμφανής ο αφυδατωμένος, λογιστικού χαρακτήρα σχεδιασμός, με μοναδικό στόχο την επίτευξη “οικονομίας κλίμακας”.
Στο σχέδιο των 108 σελίδων, το οποίο περιλαμβάνει 282 Δράσεις από 11 Υπουργεία, Περιφέρειες και Δήμους, αναφέρονται στοιχεία σύμφωνα με τα οποία χωρίς τις κοινωνικές μεταβιβάσεις τα μισά νοικοκυριά της χώρας θα είχαν… πτωχεύσει, ενώ επισημαίνεται το φαινόμενο των φτωχών εργαζομένων.
Οξύμωρο σχήμα αποτελεί το γεγονός ότι λίγες ώρες μετά την δημοσιοποίηση των στοιχείων αυτών, το ίδιο υπουργείο καταθέτει στη Βουλή το εργασιακό νομοσχέδιο μέσω του οποίου μειώνεται το εισόδημα των εργαζομένων με τουλάχιστον τέσσερις τρόπους:
- Ημερήσια 10ωρη εργασία με αντιστάθμισμα ρεπό,
- Διπλασιασμός των χαμηλότερα αμειβόμενων υπερωριών,
- Ενίσχυση της μερικής απασχόλησης με διευρυμένο και σπαστό ωράριο και
- Μειωμένη αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης.
Περικοπή επιδομάτων
Το σχέδιο, προβλέπει κατάργηση και ενοποίηση προνοιακών επιδομάτων με κεντρικό πυλώνα το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά “οι δράσεις επιδοματικού χαρακτήρα συνεχίζουν, και η σκοπιμότητα ύπαρξης τόσο πολλών επιδομάτων θα διερευνηθεί ως προς την οπτική της ενοποίησης τους”.
Παράλληλα, ως στόχος τίθεται η απασχόληση των δικαιούχων των επιδομάτων, η οποία (δεν αναφέρεται στο σχέδιο, αλλά έχει ήδη γνωστοποιηθεί) συνδέεται με την συνέχιση ή την διακοπή χορήγησης τους.
Υπό το πρίσμα αυτό, το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων θέτει ως στόχο κατ’ έτος 20.000 δικαιούχοι του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος να συμμετάσχουν σε δράσεις ενεργοποίησης και ένταξης στην αγορά εργασίας…
Με τον τρόπο αυτό, οι συντάκτες της έκθεσης, προβλέπουν “τη σταδιακή μείωση των συνολικών δαπανών για επιδοματικές παροχές εξαιτίας εκούσιων επιλογών των ενδιαφερομένων να αξιοποιήσουν ποιοτικές δράσεις επιχειρηματικότητας και εργασιακής ένταξης που εξασφαλίζουν είσοδο και παραμονή στην αγορά εργασίας”.
Σε ότι αφορά στην αποϊδρυματοποίηση συμπολιτών μας ειδικών κατηγοριών, και την τοποθέτηση τους σε ανοιχτές δομές, στην έκθεση αναφέρεται ότι το κόστος των κλειστών δομών είναι υψηλότερο σε σχέση με τις ανοιχτές δομές.
Φτώχειας και εξαθλίωσης γωνία
Η έκθεση περιλαμβάνει στοιχεία, τα οποία καταδεικνύουν την έκταση της φτώχειας στη χώρα μας, παρά τα… προγράμματα διάσωσης που συνεχίζονται και μάλιστα χωρίς να υπάρχουν εκτιμήσεις σχετικά με τις επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης.
Ειδικότερα:
Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας πριν από όλες τις κοινωνικές μεταβιβάσεις (δηλαδή μη συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών επιδομάτων και των συντάξεων στο συνολικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών) ανέρχεται σε 48,4% . Μετά από αυτές, υποχωρεί σε περίπου 18%.
- Τρεις στους δέκα Έλληνες (3.161.900 ) βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας βάσει στοιχείων του 2019. Το 2014, το ποσοστό είχε φθάσει στο 36%.
- Ο κίνδυνος παιδικής φτώχειας μειώθηκε, αλλά παραμένει σε υψηλά επίπεδα (στο 21%). Στο υψηλότερο σημείο βρισκόταν το 2013 με ποσοστό σχεδόν 29%
- Το 10% των εργαζομένων είναι φτωχοί.
- Σχεδόν 12% υψηλότερο είναι το ποσοστό των εργαζομένων με μερική απασχόληση για κίνδυνο φτώχειας σε σχέση με τους πλήρως εργαζόμενους. Ωστόσο, περισσότερες από μια στις δύο προσλήψεις αφορούν σε ευέλικτη μορφή εργασίας.
- Το 42,2% του μη φτωχού πληθυσμού (46,1% το 2018) δηλώνει ότι έχει δυσκολίες στην αντιμετώπιση έκτακτων εξόδων ύψους 380 ευρώ περίπου. Το αντίστοιχο ποσοστό του φτωχού πληθυσμού είναι 73% (76,7% το 2018).
Πηγή: ΚΟΣΜΟΔΡΟΜΙΟ
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου