Προσοχή: Τα πρόσωπα, οι καταστάσεις και οι νόμοι που αναφέρονται στο παρόν κείμενο, είναι προϊόν (νοσηρής) μυθοπλασίας
Του Δημήτρη Κωστάκου
Προσοχή: Τα πρόσωπα, οι καταστάσεις και οι νόμοι που αναφέρονται στο παρόν κείμενο, είναι προϊόν (νοσηρής) μυθοπλασίας. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά γεγονότα, είναι εντελώς συμπτωματική. Συστήνεται, συνταξιούχοι και δικαιούχοι σύνταξης χηρείας, να απομακρυνθούν από την οθόνη του υπολογιστή τους.
Ο νόμος περί συντάξεων, μόλις είχε ψηφιστεί από τη Βουλή. Οι βουλευτές, όρθιοι, χειροκροτούσαν ενθουσιασμένοι.
Ο δρ. Βίκτορ Φράνκενσταϊν, στο βάθος της αίθουσας, χαμογελούσε ικανοποιημένος. Τα είχε καταφέρει υπέροχα, για άλλη μια φορά.
Όπως και παλαιότερα, το δημιούργημά του, ήταν εξαιρετικό, λειτουργικό, αποτελεσματικό και αν κάποιοι το χαρακτήριζαν αποκρουστικό στην όψη, πού να το έβλεπαν και στην πράξη…
Το “τέρας”, όπως το έλεγαν οι χωρικοί, ο ίδιος το είχε βαφτίζει “νόμο”.
Είναι ωραία λέξη. Παράγεται από το ρήμα “νέμω”, που σημαίνει κατ’ αρχήν “μοιράζω, διανέμω”. Από την ίδια ινδοευρωπαϊκή προέλευση της λέξης παράγεται το γερμανικό “nehmen”, που σημαίνει “παίρνω”.
“Νέμω” όμως, σημαίνει και “καρπώνομαι”…
Αυτό το πάρε-δώσε, είναι που κάνει πολλές φορές το νόμο κάτι ξεχωριστό. Χρησιμοποιείς έναν νόμο, τον ακρωτηριάζεις, προχωράς στην συρραφή άλλων κομματιών και ενώ υπόσχεσαι στους χωρικούς ότι θα δώσεις, τελικά… παίρνεις.
Αν μάλιστα το δημιούργημα πετύχει, τότε τους πείθεις ότι πήραν ακόμα και αν έμειναν με άδεια χέρια.
Αν έχεις και χιούμορ (βιτριολικό, έστω) εκδίδεις και ανακοίνωση την Παγκόσμια Ημέρα της Τρίτης Ηλικίας, διαφημίζοντας το δημιούργημα σου.
Πολύ κουραστικοί αυτοί οι χωρικοί. Και μονότονοι.
Παλιά, συγκεντρώνονταν έξω από το εργαστήριο του δρ. Φράνκενσταϊν με πυρσούς και φώναζαν εξοργισμένοι.
Δύο αιώνες μετά, και το μόνο που έχει αλλάξει είναι πως αντί για πυρσούς και αγροτικά εργαλεία, κραδαίνουν πανό με συνθήματα διαμαρτυρίας.
Ο λαός χωρίς φαντασία, αλλά η (νοσηρή) φαντασία στην εξουσία:
Παίρνεις έναν νόμο, σημεία του οποίου κρίνονται αντισυνταγματικά, τα αφαιρείς χειρουργικά και προσθέτεις άλλα, περισσότερο λειτουργικά.
Έτσι, έχεις τον δικό σου νομοθετικό Φράνκενσταϊν!
Αν για παράδειγμα, κριθούν αντισυνταγματικές οι περικοπές στις συντάξεις, δημιουργείς μια διάταξη για την επιστροφή χρημάτων, άτοκα και μόνο για τις κύριες συντάξεις.
Παράλληλα, θέτεις ως όρο για την καταβολή των χρημάτων ότι οι ενδιαφερόμενοι, δεν θα διεκδικήσουν τα ποσά που έπρεπε να τους επιστραφούν για τις επικουρικές συντάξεις και τα δώρα, τα οποία κάνεις ότι δεν είδες.
Αν ένας νόμος προβλέπει την καταβολή ως σύνταξης χηρείας του 50% της σύνταξης του θανόντος με περικοπή ή και διακοπή της χορήγησης μετά την τριετία και ηλικιακή δικλείδα ασφαλείας τα 67 έτη, τι κάνεις;
Παίρνεις αυτή την άδικη διάταξη και χειρουργικά αυξάνεις το ποσοστό από 50% σε 70%, προσθέτοντας όμως ότι μετά την παρέλευση τριών ετών, εφόσον ο δικαιούχος έχει έστω και πενιχρό εισόδημα από δική του σύνταξη, τότε το ποσό της σύνταξης χηρείας που λαμβάνει, μειώνεται κατά 50% (δηλαδή στο 30% της σύνταξης του θανόντος), χωρίς ηλικιακή δικλείδα ασφαλείας.
Με τον τρόπο αυτό, παίρνεις πίσω στο πολλαπλάσιο την αύξηση που έδωσες και ταυτόχρονα για να μην διαμαρτύρονται όλοι (αφόρητη φασαρία, κάνουν) δημιουργείς συνταξιούχους δύο ταχυτήτων, καθώς οι δικαιούχοι πριν από τον αρχικό νόμο, δεν θίγονται.
Αν, το δικαστήριο κρίνει αντισυνταγματικό μέρος του αρχικού νόμου για τα ποσοστά αναπλήρωσης της σύνταξης και πρέπει να πληρώσεις, τι κάνεις;
Στο σημείο αυτό, “η μαγεία της φύσης συναντά την ψυχολογία της ύλης”, όπως επισημαίνει και μια συνάδελφος επιστήμονας.
Αφού πραγματοποιήσεις έναν λανθασμένο (προς τα κάτω, πάντα) επανυπολογισμό 600.000 συντάξεων, δημιουργείς διάταξη, η οποία θα προβλέπει την αύξηση των ποσοστών αναπλήρωσης μετά την συμπλήρωση 30 ετών ασφάλισης.
Στην συνέχεια, χρησιμοποιείς προϋποθέσεις τις οποίες θα πρέπει να πληροί σωρευτικά ο ενδιαφερόμενος και λειτουργούν ως “κόφτες” δικαιούχων.
Σημαντικότερος εξ αυτών η “προσωπική διαφορά”. Πρόβλεψη του προηγούμενου νόμου, τον οποίο είχες καταγγείλει, αλλά διατηρείς. Συρραφή, είπαμε.
Τελικά, καταφέρνεις από το 1,8 εκατομμύριο συνταξιούχους, τις τρεις προϋποθέσεις σωρευτικά να καλύπτουν οι 133.692, οι οποίοι θα λάβουν (κατά μέσο όρο) αύξηση 8 ευρώ το μήνα.
Ελάχιστοι από αυτούς, δικαιούνται και αναδρομικά που θα καταβληθούν σε… πέντε ετήσιες δόσεις.
Όσο για τους κληρονόμους (αντίθετα με τους εν ζωή δικαιούχους) η διαδικασία καταβολής αναδρομικών αφορά μόνο κληρονόμους συνταξιούχων που απεβίωσαν μετά την εφαρμογή της νέας ρύθμισης. Με τον τρόπο αυτό, μειώνεις και άλλο τον αριθμό των δικαιούχων.
Ο Βίκτορ, διέκοψε τις σκέψεις του. Η συνεδρίαση της Βουλής, είχε ολοκληρωθεί.
Σηκώθηκε αργά, χωρίς το χαμόγελο της ικανοποίησης να σβήσει από τα χείλη του.
Κινήθηκε με γρήγορο βήμα προς την έξοδο. Έπρεπε να μεταβεί στο γραφείο του πρωθυπουργού. Κάτι τον ήθελε. Πάλι…
Λεξικό Όρων
- Το τέρας του Φράνκενσταϊν, που συχνά αναφέρεται λανθασμένα ως “Φράνκενσταϊν”, είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας που πρωτοεμφανίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Μαίρη Σέλεϊ του 1818 και φέρει το όνομα του επιστήμονα, δημιουργού του πλάσματος.
- Το σλόγκαν “όταν η μαγεία της φύσης συναντά την ψυχολογία της ύλης”, χρησιμοποιείται από την χημικό Δήμητρα Κατσαφάδου, η οποία προωθεί καλλυντικά.
- Προσωπική διαφορά είναι η έμμεση λογιστική μείωση που έγινε στο ανταποδοτικό κομμάτι των περισσότερων συντάξεων όταν αυτές επανυπολογίστηκαν με τα ποσοστά του αρχικού νόμου. Όσο μεγαλύτερη ήταν η προσωπική διαφορά που καθορίστηκε, άλλο τόσο “ροκανίστηκε” και το ποσό των αναδρομικών και των αυξήσεων που προέκυψαν από τις ρυθμίσεις που ακολούθησαν. Οι συνταξιούχοι με μεγάλη προσωπική διαφορά δεν έλαβαν αυξήσεις και αναδρομικά, καθώς με αυτά καλύφθηκε ένα μεγάλο μέρος από την προσωπική τους διαφορά.
Πηγή: ΚΟΣΜΟΔΡΟΜΙΟ
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου