Του Πάρι Καρβουνόπουλου
Αυτές τις ημέρες της κρίσης στην Ουκρανία, ο κάθε πολίτης ενημερώνεται από μέσα ενημέρωσης της επιλογής του και βγάζει τα δικά του συμπεράσματα. Το τι πιστεύει ο καθένας για τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία είναι προσωπική υπόθεση. Σ ΄ αυτό που όλοι συμφωνούμε είναι πως η Ελλάδα απ ΄ αυτή τη κρίση θα βγει αλώβητη και ακόμη καλύτερα πως θα μπορέσει να την εκμεταλλευθεί για τα δικά της συμφέροντα. Όπως δηλαδή θα πρέπει να κάνει σε κάθε κρίση.
Για όλα αυτά δεν καταλαβαίνουμε τη σπουδή προβεβλημένων μάλιστα μελών του ελληνικού κοινοβουλίου να βγαίνουν στους τηλεοπτικούς δέκτες και να αποκαλούν με έμφαση τον Πούτιν δικτάτορα.
Προφανώς ο Πούτιν δεν κυβερνά τη χώρα του με τρόπο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί υπόδειγμα δημοκρατίας, αλλά το να βγαίνουν Έλληνες πολιτικοί και να το φωνάζουν που ακριβώς εξυπηρετεί τη χώρα τη δεδομένη στιγμή.
Επειδή κάποιοι θα ισχυριστούν ότι «όλη η Ευρώπη το φωνάζει» να υπενθυμίσουμε ότι «όλη η Ευρώπη» δε συνορεύει με την Τουρκία, αλλά μόνο εμείς. Επίσης να έχουμε στο μυαλό μας ότι λόγω των «συμμαχικών μας υποχρεώσεων» οι σχέσεις μας με τη Μόσχα είναι μάλλον τυπικές.
Αντιθέτως οι σχέσεις Πούτιν-Ερντογάν δεν φαίνεται ότι θα διαταραχθούν ιδιαίτερα ακόμη και μετά από την ουκρανική κρίση.
Τέλος αναγκαίο να «μετρήσουμε» το μήνυμα Λαβρόφ που βάφτισε την κατεχόμενη Κύπρο, «Βόρεια Κύπρο». Δεν ήταν τυχαίο, ούτε λάθος…
Για όλα αυτά καλό θα ΄ ναι να σταματήσουν οι υπερβολές από τους ίδιους που χαρακτήριζαν τον Ερντογάν απλά ως ένα…παράφρονα.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου