Το ξέρετε ότι οι ελέφαντες συνηθίζουν να κρύβονται πίσω από τις παπαρούνες; Τι; Δεν έχετε δει ποτέ ελέφαντα πίσω από παπαρούνα; Καλά πού κρύβονται, οι άτιμοι!

Κι αν αυτό το (επί της αρχικής πρόθεσης, τουλάχιστον) ευφυολόγημα, σας προκαλεί… ανατριχίλα, σας έχω κι άλλα. Καλύτερα. Το «κουτάκι» με τους νεοφιλελεύθερους θησαυρούς, άνοιξε και δεν λέει να κλείσει.

Τελευταία επιτυχία το ανέκδοτο με τον υπουργό, τον συνταξιούχο και τον Πόντιο.

Ο υπουργός, παρέλαβε ένα ταμείο- μνημονιακό τέρας του Φρανκενστάιν. Πολλά ταμεία στη συσκευασία ενός, ατάκτως ερριμμένα, χωρίς ηλεκτρονική διασύνδεση με ελλείψεις προσωπικού και εκατοντάδες χιλιάδες αιτήσεις συνταξιοδότησης να παραμένουν στα συρτάρια, ελπίζοντας για… το καλύτερο.

«Το ταμείο, είναι σαραβαλάκι», διαπίστωσε ο υπουργός. Και σαν τον Αρχάγγελο με τη Ρομφαία, κάλεσε τους εργαζόμενους «να σταματήσουν να ψειρίζουν τη μαϊμού».

Την άλλη μέρα, ο υπουργός συνάντησε στον δρόμο έναν ασφαλισμένο, ο οποίος επί μήνες περίμενε (μάταια) την έκδοση της σύνταξής του και δανειζόταν από συγγενείς και φίλους για να ζήσει. Τον διαβεβαίωσε ότι το θέμα θα διευθετηθεί.

Την επόμενη μέρα, τον ξανασυνάντησε και του ανακοίνωσε ότι δημιούργησε τον «πύργο ελέγχου» των συντάξεων στο «πράσινο κτίριο». Η σύνταξη, όμως, καθυστερούσε και ο δικαιούχος διαμαρτυρόταν.

Ο υπουργός, επανήλθε, λέγοντάς του ότι τοποθέτησε ιδιώτες στη διοικητική πυραμίδα του ταμείου, συνεργάζεται με ιδιώτες για την ταχύτερη έκδοση των συντάξεων και επιπλέον δημιούργησε «ομάδα εσωτερικού ελέγχου» για να πιάσει τους κακούς υπαλλήλους.

Η σύνταξη καθυστερούσε, ακόμη.

Ο υπουργός, φορώντας το κοστούμι του ταπεινού -πλην νεοφιλελεύθερου- υπηρέτη των πολιτών, του ανακοίνωσε ότι πλέον «πήρε το όπλο του».

Με μια ρύθμιση – «μπαζούκα», όπως τη χαρακτήρισε, θα εκδίδονται πλέον «συντάξεις – εξπρές» και «συντάξεις εμπιστοσύνης», προσθέτοντας ότι οι εκκρεμείς αιτήσεις συνταξιοδότησης, ήδη μειώθηκαν σημαντικά και δεν ξεπερνούν τις 70.000.

Τότε, ο πολίτης διαπιστώνοντας με θλίψη ότι έπεσε θύμα κυβερνητικών υπολογισμών βάσει των κανόνων της… ανωτάτης μπακαλικής, απάντησε στον υπουργό ότι οι εκκρεμείς συντάξεις πάσης φύσεως είναι στην πραγματικότητα 413.792 (κύριες, επικουρικές, διεθνείς, παράλληλη ασφάλιση, εφάπαξ και μερίσματα).

Του είπε, επίσης, ότι δεν μπορεί να του ζητά το κράτος να εκδώσει την σύνταξη του (την «εμπιστοσύνης») μόνος του, με κίνδυνο να του ζητηθούν εκ των υστέρων να επιστρέψει μεγάλα χρηματικά ποσά ως αχρεωστήτως καταβληθέντα… Και εκνευρισμένος, του ξεκαθάρισε ότι μπορεί να κοροϊδεύει λίγους για πολύ, πολλούς για λίγο, όχι όμως όλους για πάντα.

Στο σημείο αυτό, ο πανέξυπνος Πόντιος (σε αντίθεση με τη γνωστή γκάμα από ανέκδοτα), ο οποίος παρακολουθούσε τον διάλογο, απευθυνόμενος στον υπουργό παρενέβη με μια ποντιακή παροιμία:

«Όποιος κοινωνίζ και κάθεται, σαστίζει όταν σκούτε»
(όποιος δεν σκέφτεται όταν κάθεται, σαστίζει όταν σηκώνεται)…

** Σύμφωνα με την πλέον πρόσφατη έρευνα της εταιρείας PRORATA δύο από τα τρία μεγαλύτερα προβλήματα που ανησυχούν την κοινωνία μετά την ακρίβεια, είναι οι χαμηλοί μισθοί και οι συνθήκες εργασίας, διατηρώντας – ή και ενισχύοντας – την ένταση των αρνητικών συναισθημάτων (απογοήτευση, θυμός, απελπισία και φόβος) για την πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας. Ζητήματα , για τα οποία υπεύθυνος είναι ο προαναφερθείς υπουργός.