Του Αλέκου Αναγνωστάκη
Τα δυο αδέρφια, η Ντόρα είχε προηγηθεί στην μονομερή κήρυξη του πολέμου σε βάρος της Ρωσίας, λειτουργούν περισσότερο σαν εκπρόσωποι τύπου του ΝΑΤΟ παρά ως πρωθυπουργός και βουλευτής αντίστοιχα της χώρας.
Στις 22 Σεπτέμβρη σε συνέντευξη του στο Bloomberg ο Κ. Μητσοτάκης κήρυξε το δικό του «ιδιωτικό» πόλεμο κατά της Ρωσίας οδηγώντας τη χώρα σε άκρως επικίνδυνα μονοπάτια.
Σε συνέντευξη του στο κανάλι του πρακτορείου και όταν η συζήτηση έφτασε στην προκλητικότητα της Τουρκίας, εκείνος σχολίασε πως «δεν χρειαζόμαστε άλλη πηγή γεωπολιτικής αστάθειας στην ανατολική Μεσόγειο όταν διεξάγουμε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας …».
Εμπρηστική, μονόπλευρη, προβλέψιμη και επικίνδυνη, την ώρα που όλο και περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες ενόψει του δύσκολου χειμώνα αναπροσαρμόζουν σχετικά την ρητορική και την εξωτερική πολιτική τους προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις προφανείς οικονομικές και ενεργειακές δυσκολίες, η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραμένει προσκολλημένη στο ίδιο αυτοκτονικό αφήγημα που έφερε την Ε.Ε. στο επίκεντρο της ενεργειακής κρίσης.
Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμη και ο Γάλλος πρόεδρος Ε. Μακρόν μιλώντας στο γαλλικό κανάλι BFMTV, στο αεροπλάνο της επιστροφής από τη Νέα Υόρκη όπου βρέθηκε για τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, μίλησε για τη «μερική επιστράτευση» στη Ρωσία, την «πυρηνική απειλή» από την πλευρά του Ρώσου προέδρου και την ανάγκη να τερματιστεί η κρίση «στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων» τονίζοντας ότι «Δεν είμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία, αλλά πρέπει να βοηθήσουμε την Ουκρανία και να πείσουμε και άλλες χώρες να μας ακολουθήσουν, προκειμένου να αυξήσουμε την πίεση».
Ο ακραίος αυτός φιλοαμερικανισμός του Κ. Μητσοτάκη και της αδελφής του – δείγμα των δεσμών της οικογένειας με τις ΗΠΑ- προκαλεί αναταράξεις ακόμη και στο συντηρητικό στρατόπεδο.
Ο Μητσοτάκης κατηγορείται πως πλέον χρησιμοποιεί πολύ πιο εμπρηστική ρητορική για την Ρωσία, παρά για την Τουρκία. Την ίδια στιγμή μάλιστα που η Τούρκικη κυβέρνηση ακολουθεί μια απρόβλεπτη και ευέλικτη εξωτερική πολιτική που όχι μόνο δεν την καθιστά παθητικό θεατή των εξελίξεων, άλλα της επιτρέπει να αναβαθμίζει το γεωπολιτικό της ρόλο.
Καταπέλτης ο καθηγητής Ιωάννης Βαληνάκης, πρώην υφυπουργός εξωτερικών της κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή, στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπήρχε μυστική συνεννόηση μέσω ΗΠΑ με τους Τούρκους πριν την ομιλία και επισημαίνει ευθέως τα περί εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων. «Από πλευράς Μητσοτάκη ο πρωθυπουργός τράβηξε πιο πίσω την ελληνική κόκκινη γραμμή, αναφερόμενος μόνο για εδαφική κυριαρχία και αφήνοντας απέξω τα κυριαρχικά δικαιώματα, δηλαδή την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα «ενώ παράλληλα ο Μητσοτάκης απηύθυνε έκκληση για διάλογο, χωρίς όμως να θέτει κανέναν όρο».
Πέραν όλων αυτών, ο Μητσοτάκης κατηγορείται από φιλοδεξιά έντυπα πως δεν έκανε ούτε μία αναφορά στο παράνομο μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης, που ισοδυναμεί με εισβολή στην εθνική μας κυριαρχία..
Η μικρομέγαλη - δάνεια τελικά - επιθετική πολιτική της ελληνικής αστικής τάξης που στοχεύει στον περιορισμό της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο μέσα από συμμαχίες με τα πλέον στρατοκρατικά καθεστώτα της Μεσογείου (Ισραήλ, Αίγυπτος) και υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ αδυνατεί να βρει σαφή όρια και αποτελεσματικούς δρόμους εφαρμογής. Και αναταράσσει τη ΝΔ παρόλη τη σύμπλευση του ΣΥΡΙΖΑ και στο ζήτημα του μετώπου απέναντι στη Ρωσία.
Η μονομερής και επικίνδυνη πρωθυπουργική ενέργεια φαίνεται πως έχει επιδράσει και στο κυπριακό.
Μετά τα κατορθώματα των αδελφών Μητσοτάκη και της κυβέρνησης τη σκυτάλη πήρε η Λευκωσία.
Τρεις ώρες πριν από την προγραμματισμένη συνάντησή του με τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας στη Νέα Υόρκη, ο Κύπριος πρόεδρος Αναστασιάδης, κατά τρόπο άθλιο διπλωματικό, ακύρωσε την συνάντηση. …Όταν η δόλια μάνα –πατρίδα είναι σε πόλεμο με τη Ρωσία τότε τι να κάνει… το παιδί.
Η συνάντηση όμως ήταν η σημαντικότερη στο πρόγραμμα του Κυπρίου προέδρου στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ καθώς όπως είναι γνωστό η Ρωσία υπήρξε από ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας διεθνές στήριγμα της Κύπρου, ρωσικά κεφάλαια εξακολουθούν και σήμερα να αποτελούν βασικό πνεύμονα της κυπριακής οικονομίας και ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ θεωρείται από τους πλέον φιλικά διακείμενους προς την Κύπρο.
Φαίνεται πως η ενδοκρατική διχοτόμηση της Κύπρου αντιμετωπίζεται ως αναπόφευκτο…
Φυσικά μια τέτοια συμπεριφορά και από τους δυο πρωθυπουργούς είναι βούτυρο στην επικίνδυνη νεοοθωμανική τούρκικη πολιτική και προπαγάνδα η οποία εδώ και καιρό κατηγορεί την Ελλάδα ως μαριονέτα στα χέρια ξένων, (σ.σ. των ΗΠΑ) για την εξυπηρέτηση αντιτουρκικών σχεδίων.
Από τα παλιά
Τέλος, αλλά όχι τελευταίο στην ιεράρχηση, πρέπει να επισημανθεί όχι μόνο το πολιτικό αλλά και το πολιτειακό ζήτημα καθώς τέτοιας βαρύτητας θέματα όπως η εμπλοκή της χώρας σε πόλεμο με άλλη χώρα απαιτούν την από κοινού λειτουργία της κυβέρνησης και του προέδρου της δημοκρατίας, άμεσα άπτεται του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) στο οποίο προεδρεύει ο Πρωθυπουργός και μετέχουν οι Υπουργοί α) Εξωτερικών, β) Εθνικής Άμυνας, γ) Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, καθώς και ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας.
Το ΚΥΣΕΑ σύμφωνα με το νόμο:
• Διαμορφώνει την πολιτική εθνικής άμυνας και εθνικής ασφάλειας της χώρας.
• Αποφασίζει για θέματα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, καθώς και για θέματα δημόσιας τάξης που σχετίζονται με την εξωτερική και αμυντική πολιτική…..
• Προβαίνει σε έκτακτες εκτιμήσεις κρίσεων και αποφασίζει για την οργάνωση του συστήματος χειρισμού κρίσεων, παρέχοντας τις κατευθυντήριες οδηγίες προς το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, τα συναρμόδια υπουργεία και τους λοιπούς εμπλεκόμενους φορείς…..
• Εξουσιοδοτεί τον Πρωθυπουργό να εισηγηθεί στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ύστερα από πρόταση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, την κήρυξη και άρση γενικής ή μερικής επιστράτευσης και την κήρυξη πολέμου.
Αλλά το να προσδοκάς ή να θέτεις θέμα για τη λειτουργία συλλογικών - ακόμη και κρατικών - οργάνων στην εποχή αυτή της κρατικής καταστολής και της αντιδραστικής μετάλλαξης της αστικής δημοκρατίας φαίνεται πως είναι …ψηλά γράμματα.
Εξ ου κι η αφωνία.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου