Η ύβρις των ηττημένων απογόνων του Ναζισμού


Του Νίκου Γουρλά

Για ακόμα μια χρονιά η Γερμανική κυβέρνηση θα επιβάλει απαγόρευση κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων μνήμης της αντιφασιστικής νίκης στα τρία εμβληματικά μνημεία του Κόκκινου Στρατού, στο Τρέπτοουερ Παρκ, στο Τιεργκάρντεν και στο Πάνκοου, τη χρήση της σημαίας και του εθνόσημου της ΕΣΣΔ. Επίσης θα απαγορεύσει το άκουσμα του «Ιερού Πολέμου», του τραγουδιού που έχει συνδεθεί όσο κανένα άλλο με την εποποιία του Κόκκινου Στρατού για το τσάκισμα του ναζισμού στο Βερολίνο τον Μάη του 1945.


Από το 2022, η γερμανική κυβέρνηση επιβάλει αυτές τις απαγορεύσεις. Τότε ισχυρίστηκαν ότι το μέτρο πάρθηκε για «Για να μην υπάρξει πρόκληση και σύγκρουση, από την εμφάνιση συμβόλων και σημάτων που είναι κατάλληλα για να εξυμνήσουν τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας». Το ίδιο περίπου ισχυρίζονται και σήμερα, ότι ο σκοπός της απαγόρευσης «είναι η αποτροπή επεισοδίων, επιθετικής προπαγάνδας και προσπαθειών χειραγώγησης της κοινής γνώμης στους χώρους των εκδηλώσεων» όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της Berliner Morgenpost.

Η απόφαση αυτή δεν έχει να κάνει φυσικά με τα σύμβολα, ούτε με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Είναι μια συστηματική προσπάθεια που έχει ξεκινήσει από την δεκαετία του ‘80 ακόμα για να αλλάξει η ιστορική αλήθεια και να υποβαθμιστεί ο ρόλος της ΕΣΣΔ στην ήττα του Ναζισμού.

Tον πρώτο ρόλο στη διαστρέβλωση της ιστορικής μνήμης κατέχει η ΕΕ. Από το 1985 ακόμα προσπάθησε να διαγράψει την 9η Μάη ως μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης, καθιερώνοντας στη θέση της τη λεγόμενη «Ημέρα της Ευρώπης». Ακολούθησε το «Μνημόνιο για την ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων» το 2006, ο ορισμός της 23ης Αυγούστου (μέρα που υπεγράφη το Σύμφωνο μη επίθεσης Μολότοφ – Ρίμπεντροπ) ως «Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ναζισμού και του Σταλινισμού» κ.λπ.

Έτσι λοιπόν σήμερα, ο Κόκκινος Στρατός μετατρέπεται από ελευθερωτής σε «κατοχικό», η αντίσταση των λαών χαρακτηρίζεται «μυθοπλασία», από διάφορους αναθεωρητές της ιστορίας, οι αντάρτες στιγματίζονται ως «κόκκινοι τρομοκράτες», ενώ οι συνεργάτες των ναζί είναι τα «αθώα θύματα» που αναγκάστηκαν σε άμυνα κατά των κομμουνιστών ή ακόμα και «ήρωες» σε Ουκρανία και στις χώρες της Βαλτικής.

Η Γερμανική κυβέρνηση, ενώ από τη μια ορθώς απαγορεύει τα ναζιστικά σύμβολα από την άλλη τα σύμβολα που νίκησαν τον ναζισμό «κρύβονται» και θεωρούνται ότι είναι σύμβολα «επιθετικής προπαγάνδας».

Πίσω από τα παραπάνω προσχήματα κρύβεται η ιδεολογική και πολιτική κληρονομιά των ηττημένων του ναζισμού, που προσπαθούν να αλλάξουν τις μνήμες του πολέμου στην νέα γενιά μέσα από ένα γενικό σχέδιο αναθεώρησης της Ιστορίας που εκπορεύεται από ΝΑΤΟ- ΕΕ.
Στις χώρες της Βαλτικής από την δεκαετία του ‘90 ακόμα υιοθετήθηκε συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο απαγόρευσης των κομμουνιστικών συμβόλων και της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Έτσι οδηγήθηκαν στις φυλακές χιλιάδες κομουνιστές και αριστεροί. Παράλληλα προχώρησαν σε μία ευρείας κλίμακας αναθεώρηση της ιστορίας τους, η οποία οδήγησε στην ιστορική αναγνώριση των Εσθονικών, Λετονικών και Λιθουανικών SS και των εθνικιστικών οργανώσεων που πολέμησαν στο πλευρό των ναζί εναντίον της Σοβιετικής ‘Ένωσης.

Άραγε οι απαγορεύσεις αυτές στην Γερμανία είναι τα «ντροπαλά» πρώτα βήματα για να επιβληθεί μια νέα εθνική αφήγηση, όπου οι ηττημένοι του Β’ Παγκοσμίου ναζί και οι συνεργάτες τους θα είναι τα «θύματα» όπως συμβαίνει στις χώρες της Βαλτικής και στην Ουκρανία; Και ο νικητής Κόκκινος Στρατός θα εξαφανιστεί από την ιστορική μνήμη και στην θέση του θα μπει το γελοίο αφήγημα του Τραμπ ότι οι Αμερικανοί ήταν οι απελευθερωτές της Ευρώπης;

Άραγε είμαστε σε δρόμους που στο τέλος τους βρίσκεται η ιστορική αθώωση του ναζισμού;

Όταν τα μνημεία του Κόκκινου Στρατού γκρεμίζονται όπως ήδη συμβαίνει στην Πολωνία και Τσεχία…

Όταν στη Λετονία, τιμώνται τα SS που συμμετείχαν στη δολοφονία εβραϊκού και σλαβικού πληθυσμού…

Όταν στη Λιθουανία, ανεγείρονται αγάλματα για αυτούς που συνεργάστηκαν με τη Βέρμαχτ…

Τότε η ιστορική αναθεώρηση δεν είναι απλώς «εθνικισμός». Είναι μια συνειδητή προσπάθεια να εξαλειφθεί η αντιφασιστική κληρονομιά και να επανέλθουν οι ηττημένοι του πολέμου στην εξουσία όχι ακριβώς με την μορφή που είχαν αλλά με κάποια παραπλήσια!

Η απαγόρευση των σοβιετικών συμβόλων στις 9 Μαΐου από την Γερμανική κυβέρνηση δεν είναι απλώς μια πολιτική απόφαση. Είναι μια ιστορική ύβρις! Είναι η απόπειρα των ηττημένων να εκδικηθούν τους νικητές. Όμως οι μνήμες των λαών για την νίκη του Κόκκινου Στρατού, των κομμουνιστών, των παρτιζάνων, των εργατών και των απλών ανθρώπων που τσάκισαν τον ναζισμό δεν μπορεί να σβηστεί με νόμους και απαγορεύσεις.

Έτσι επιχειρούν να ξαναγράψουν την ιστορία, να σβήσουν από την συλλογική μνήμη την ανεκτίμητη προσφορά του Κόκκινου Στρατού και της ΕΣΣΔ στην πάλη ενάντια στο τέρας του φασισμού-ναζισμού.

Η αντίσταση σε αυτή την ιστορική διαστρέβλωση δεν είναι μόνο ζήτημα τιμής ή χρέους στα εκατομμύρια των νεκρών της Σοβιετικής Ένωσης, είναι μια αδιάκοπη μάχη για το μέλλον, γιατί οι ηττημένοι του χθες επιδιώκουν τη ρεβάνς τους.

Ογδόντα χρόνια μετά την αντιφασιστική νίκη, η διατήρηση της ιστορικής μνήμης αποτελεί ζήτημα σφοδρής ιδεολογικής σύγκρουσης. Σήμερα, ο αγώνας για την υπεράσπιση της κληρονομιάς που μας άφησε η αντιφασιστική νίκη δεν αφορά μόνο τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης, αλλά έχει άμεση σχέση με την ανάπτυξη των σύγχρονων αγώνων ενάντια στο φασισμό.

Ο Αντιφασισμός όμως από μόνος του δεν μπορεί να είναι συνεπής χωρίς την αμφισβήτηση του καπιταλισμού, ο οποίος γεννά τον φασισμό. Χωρίς τη σύγκρουση με τους σύγχρονους πολεμοκάπηλους και ιμπεριαλιστές, των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, αλλά και χωρίς την καταδίκη των Σιωναζιστών του Ισραήλ και την πολιτική γενοκτονίας που εφαρμόζουν ενάντια στον παλαιστινιακό λαό

Ίσως για μια ακόμα φορά ο Μπέρτολτ Μπρεχτ να είναι προφητικός

«Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση όπου μπήκε τώρα ο καπιταλισμός, κι έτσι είναι κάτι το καινούργιο και παλιό μαζί. Ο καπιταλισμός στις φασιστικές χώρες υπάρχει πια μονάχα σαν φασισμός κι ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός».

Πηγή: kommon.gr

Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου