Του Βασίλη Τουμπέλη *
Τα ζητήματα της υγείας μπορεί να έφυγαν από την επικαιρότητας βοηθούντων σε αυτό και των ΜΜΕ, αλλά η πανδημία ουσιαστικά είναι ακόμα εδώ, πέρα από τις κυβερνητικές προσπάθειες να παρουσιάσουν ότι έληξε και ότι όλα πήγαν σχεδόν καλώς….. Βέβαια έμεινε ο βουβός πόνος από τους δεκάδες ακόμα νεκρούς σε εβδομαδιαία πλέον κλίμακα, ανεβάζοντας τον μακάβριο αριθμό σε πάνω από 34 χιλιάδες από την αρχή της πανδημίας. Αρκετές από αυτές τις απώλειες, θα είχα αποφευχθεί εάν υπήρχε ουσιαστική πρωτοβάθμια περίθαλψη, εάν υπήρχαν περισσότερες ΜΕΘ, εάν υπήρχε οργάνωση σε άλλη βάση και με διαφορετική πολιτική για την υγεία.
Τα Δημόσια Νοσοκομεία και το σημερινό υπάρχον ΕΣΥ, λειτουργούν με μεγάλες πλέον δυσκολίες και ανθρώπινες προσπάθειες του ιατρικού, νοσηλευτικού και υπόλοιπου υγειονομικού προσωπικού, σε ένα μισογκρεμισμένο εποικοδόμημα, να παρέχουν υπηρεσίες, πέραν από τις τεράστιες ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό, υποδομές και τεχνολογικό και επιστημονικό εξοπλισμό.
Το κίνημα των υγειονομικών αντιπάλεψε, έτσι ή αλλιώς, την κυβερνητική υγειονομική πολιτική μέσα και έξω από τα νοσοκομεία, με τις όποιες δυνάμεις είχαν, αναδεικνύοντας τα προβλήματα στα νοσοκομεία και ευρύτερα στον χώρο της υγείας, στην κοινωνία και στους υπεύθυνους, ενώ ακόμα και συνδικαλιστές, δέχθηκαν εργασιακές και δικαστικές διώξεις.
Δόθηκε μάχη για τους 5 χιλιάδες εργαζομένους στην υγεία, οι οποίοι τέθηκαν σε αναστολή εργασίας, με πρόσχημα το ότι δεν είχαν εμβολιαστεί, οι οποίοι και παραμένουν ακόμα εκτός νοσοκομείων, παρά τις υποσχέσεις για επανεξέταση της αναστολής τους. Μπορεί συνολικά το κίνημα των υγειονομικών να μην ανέτρεψε την κυβερνητική πολιτική στην υγεία, αλλά έβαλε σίγουρα εμπόδια στην υλοποίησή της.
Μπροστά σε αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση του Μητσοτάκη και του Υπουργείο Υγείας, προχώρησαν σε προεκλογικού τύπου διακηρύξεις, όπως αυτές εκφράστηκαν στο συνέδριο, που διοργάνωσε μαζί με τους επιχειρηματικού ομίλους της υγείας και του φαρμάκου στις 25 Οκτωβρίου και με τη συμμετοχή επιφανών καθηγητάδων, διοικητών νοσοκομείων και στελεχών του υπουργείου, καθώς και κάποιων πολιτικών και μη προσκεκλημένων με τίτλο « το νέο ΕΣΥ ». Στο συνέδριο αυτό, αγού πρώτα παρουσιάστηκε μια ιδανική σχεδόν διαχείριση της πανδημίας και της υγείας, προβλήθηκε και το έργο της πρωτοβάθμιας περίθαλψης και της κυβερνητικής παρέμβασης του « προσωπικού γιατρού » η οποίες ξεκίνησε πριν δύο μήνες. Και στην οποία ωστόσο, το μπάχαλο είναι χωρίς προηγούμενο, κυρίως λόγω του μεγάλου όγκου των ασφαλισμένων και της έλλειψης γιατρών, να στελεχώσουν αυτήν τη θεσμική μεταρρύθμιση, όπου ένα γιατρός παθολόγος αντιστοιχεί σε πολλές χιλιάδες πολίτες.
Παράλληλα έγινε και η παρουσίαση του νέου νομοσχεδίου για το νέο ΕΣΥ, την δευτεροβάθμια περίθαλψη και τις μεταρρυθμίσεις στα Δημόσια Νοσοκομεία, το οποίο μέσα από « διάλογο » με όλους τους ενδιαφερόμενους ( θεσμικούς και μη ) θα πάει για ψήφιση στο Κοινοβούλιο.. Και κατά διαβολική σύμπτωση δεν στάλθηκε στο συνδικαλιστικό όργανο των νοσοκομειακών γιατρών ΟΕΝΓΕ…. Άλλωστε με το νομοσχέδιο αυτό, που δόθηκε στη δημοσιότητα, ουσιαστικά προχωρά πολύ γρήγορα η κατεδάφιση του προυπάρχοντος ΕΣΥ. Με το άρθρο 7 θεσμοθετείται η πρόσληψη – συνεργασία ιδιωτών γιατρών, με την αντίστοιχη διακίνηση ασθενών – πελατών, η πρόσληψη ειδικευόμενων γιατρών με μερική απασχόληση στα Δημόσια Νοσοκομεία.
Με το άρθρο 10 θεσμοθετείται πλέον η δυνατότητα των υπηρετούντων ειδικευόμενων γιατρών του ΕΣΥ να μπορούν να συνεργάζονται με ιδιωτικές κλινικές ή και να ασκούν ιδιωτική επαγγελματική ιατρική, δηλαδή ουσιαστικά οι γιατρού αυτοί να τρέχουν να κυνηγούν « ασθενείς πελάτες » μέσω των δημοσίων νοσοκομείων, καταργώντας την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση. Ακόμα νομιμοποιείται η ανακύκλωση προσωπικού μέσων των « ομάδων των νοσοκομείων ανά ειδικότητα », και οι προς εξειδίκευση γιατροί να μπορούν να ασκούνται κυκλικά σε όλα τα νοσοκομεία της ίδιας ομάδας, μετατρεπόμενοι έτσι σε γυρολόγους των νοσοκομείων.
Θεσμοθετείται επίσης η ετήσια αξιολόγηση των επικουρικών γιατρών στο ΕΣΥ, προφανώς με κριτήρια την συνεισφορά τους στην επιχειρηματική λειτουργία των νοσοκομείων και σε συνδυασμό με ορισμένα επιχειρηματικά στάνταρς, δημιουργώντας έτσι μόνιμο άγχος στους γιατρούς, για την προώθηση της λογικής κόστους – οφέλους. Παράλληλα με τα άρθρα 11 και 12 του νομοσχεδίου, αποδεικνύεται ότι η επιταχυνόμενη ιδιωτικοποίηση, πάει « πακέτο » με την κυβερνητική – κομματική ρουσφετολογική πολιτική σε θέσεις ευθύνης, άλλωστε τα δύο τελευταία χρόνια, υπήρξε πλήθος καταγγελιών, για τέτοιες μεθοδεύσεις από κυβερνητικούς παράγοντες και Διοικητές Νοσοκομείων. Τέλος με τα υπόλοιπα άρθρα ανοίγεται ουσιαστικά η λειτουργία των φαρμακείων και η εμπορία τους, όπως και η δημιουργία αλυσίδων και μάλιστα με δυνατότητες χρηματοδότησης. Ενώ με άλλη διάταξη, προφανώς διευκολύνεται περαιτέρω η παροχή δυνατοτήτων για την χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας ιδιωτικών κλινικών.
Όλες αυτές οι νέες νομοθετικές παρεμβάσεις κάθε άλλο παρά τυχαίες είναι, ενώ όσο και να προσπαθούν να τις ντύσουν με όμορφα λόγια περί ενός νέου ΕΣΥ, δεν μπορούν να κρύψουν το χτύπημα σε κάθε έννοια δωρεάν και δημόσιας Υγείας, πάνω στα ερείπια του εναπομείναντος ΕΣΥ μετά την νομοθετική παρέμβαση τον περασμένο Απρίλιο για τα απογευματινά χειρουργεία πληρωμένα από την τσέπη του ασφαλισμένου.
Δεν είναι τυχαίο και σε σχέση με την μισθολογική καθήλωση, την εξόντωση των εφημεριών και την αναγκαστική ετεροαπασχόληση, σε μαζικές παραιτήσεις πολλών ειδικευόμενων γιατρών σε συνδυασμό με την πάγια πολιτική των μη προσλήψεων. Τα κροκοδείλια δάκρυα των κυβερνώντων και των παρατρεχάμενων τους, για το κύμα φυγής των νέων γιατρών στο εξξωτερικό, ο Πατούλης ανέφερε πως φτάνουν στις 20 χιλιάδες, δεν μπορούν να κρύψουν τις βασικές ευθύνες τους γι αυτό το κύμα φυγής.
Όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων θεσμοθέτησαν, συντήρησαν και ευνόησαν το καθεστώς των εργολάβων στα νοσοκομεία, δημιούργησαν στρατιές συμβασιούχων, επικουρικών, γιατρών και νοσηλευτών και εφάρμοσαν άμεσα την δημοσιονομική πειθαρχία της ΕΕ. Έθεσαν τα συμφέροντα των επιχειρηματιών της Υγείας και των μεγαλό – ιατρικών καθηγητάδων, πάνω από τις ανάγκες της υγείας του λαού. Ενώ παράλληλα προχώρησαν σε έναν βαθμό και τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας των νοσοκομείων, τα οποία και υποστελεχώθηκαν.
Η σημερινή κυβέρνηση προχώρησε επιπρόσθετα σε περικοπές δαπανών 1,5 δις ευρώ για την υγεία τα τελευταία τρία χρόνια, ενώ για πρώτη φορά στα χρονικά πέρασε και σε αναστολή λειτουργίας πάνω από 5 χιλιάδες υγειονομικούς με πρόσχημα το ότι δεν είναι εμβολιασμένοι.
Μπροστά σε αυτήν τη διαμορφούμενη κατάσταση και με νέο ΕΣΥ, το οποίο προωθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν χωράνε μισόλογα και ημίμετρα, ούτε προεκλογικές αναμονές. Το νέο ΕΣΥ που ετοιμάζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, είναι ενάντια στους ασθενείς και σε κάθε περίπτωση ενάντια στους εργαζομένους. Η σύγκρουση των υγειονομικών, όπως και του εργατολαικού κόσμου με την κυβερνητική πολιτική και στην υγεία, αντικειμενικά θα οξυνθεί. Τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων της υγείας και του μεγαλοιατρικού κατεστημένου, απαιτούν περισσότερα κέρδη και θα επιτευχθούν αυτά, πρώτα και κύρια με τη διεύρυνση της « αγοράς των υπηρεσιών της παρεχόμενης υγείας ».
Μόνο το εγατολαικό κίνημα, μαζί με τους υγειονομικούς, σε μια ενωτική αγωνιστική βάση μπορεί να δώσει διέξοδο σήμερα, για ένα Δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, δίπλα στον άνθρωπο με εθνικοποίηση των επιχειρηματικών ομίλων υγείας και τον περιορισμό της δράσης του μεγαλοιατρικού και καθηγητικού κατεστημένου. Οι ανέξοδες προεκλογικές υποσχέσεις περί αυξήσεων των δαπανών υγείας, όσο καλές και αν ακούγονται δεν αρκούν σε τίποτα στο γκρεμισμένο εποικοδόμημα του ΕΣΥ.
Ένα πραγματικό φιλολαικό, νέο ΕΣΥ, θα σημαίνει εθνικοποίηση, θα σημαίνει ευθεία σύγκρουση με τις πολιτικές της ΕΕ, και της κερδοσκοπίας..... Για να μπορέσουμε να υπηρετήσουμε την υγεία ως κοινωνικό αγαθό.
* Βασίλης Τουμπέλης, πρώην Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδος
Βιβλιογραφία :
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου