Του Ερρίκου Φινάλη
Tην Τρίτη 7 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη ως τώρα κινητοποίηση ενάντια στη διακυβέρνηση Μακρόν και τις «μεταρρυθμίσεις» της, που σπρώχνουν τη μεγάλη πλειοψηφία σε αέναη φτωχοποίηση. Η γενική απεργία που οργάνωσαν από κοινού όλα τα συνδικάτα συναντήθηκε για μια ακόμη φορά με την αγανάκτηση πλατιών λαϊκών στρωμάτων και «παρήγαγε» διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, καταλήψεις, μπλόκα αυτοκινητόδρομων και καταλήψεις σιδηροδρομικών κόμβων σε όλη τη Γαλλία. Από το Παρίσι κι άλλα μεγάλα αστικά κέντρα, έως και εκατοντάδες κωμοπόλεις, ακούστηκε δυνατά η αγανάκτηση των πολλών για τα σχέδια των ελίτ, να τους μετατρέψουν σε καύσιμη ύλη ώστε να εξακολουθήσουν να πλουτίζουν – όχι παρά την κρίση και τον πόλεμο, αλλά ακριβώς χάρη στην κρίση και τον πόλεμο.
► Τρεισήμισι εκατομμύρια άνθρωποι διαδήλωσαν την Τρίτη σύμφωνα με τα συνδικάτα (1,28 εκατομμύρια σύμφωνα με την αστυνομία…) ενάντια στην αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης – στην πραγματικότητα όμως ενάντια στο σύνολο της πολιτικής που ασκεί η προεδρία Μακρόν. Μια προεδρία που μπορεί να έχει την υποστήριξη των εργοδοτών, των τραπεζιτών και λοιπών αεριτζήδων, αλλά σαφώς εκπροσωπεί μόνο μια κοινωνική μειοψηφία, και κυβερνά χάρη σε εκβιασμούς και σε ένα εκτρωματικό εκλογικό σύστημα (ο Μακρόν στον Α΄ γύρο των προεδρικών εκλογών είχε λάβει μόλις 27,8% των έγκυρων ψήφων, δηλαδή ούτε καν το 20% του εκλογικού σώματος).
► Η γενικευμένη δυσαρέσκεια ενάντια στον Μακρόν και ό,τι –απεχθές για τη λαϊκή πλειοψηφία– αυτός εκπροσωπεί καλά κρατεί, ήδη από το προηγούμενο μεγάλο κοινωνικό ξέσπασμα, των Κίτρινων Γιλέκων. Το «σύστημα» Μακρόν μισεί τους πληβείους και δεν το κρύβει, αλλά τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Έτσι, αποτελεί εδώ και μήνες παρελθόν η καταναγκαστική σιωπή που επιβλήθηκε για κάποιο διάστημα στην κοινωνία με πρόσχημα την πανδημία, και με την υποστήριξη των «υπεύθυνων» ΜΜΕ και όλου του πολιτικού φάσματος (περιλαμβανομένης της αριστεράς – μοναδική σχεδόν εξαίρεση η Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν…).
► Πέρα από την ενεργητική συμμετοχή εκατομμυρίων στις κάθε μορφής κινητοποιήσεις, είναι μαζική η απόρριψη της «μεταρρύθμισης», και δεν μπορούν να την κρύψουν ούτε οι μαγειρεμένες δημοσκοπήσεις των συστημικών ΜΜΕ: το 75% των Γάλλων τη θεωρεί άδικη, και το 65% τάσσεται υπέρ των απεργιακών και άλλων κινητοποιήσεων. Μάλιστα το 55% των Γάλλων υποστηρίζει την πρόταση για διαρκώς επαναλαμβανόμενες απεργίες, ώστε να παγώσει κάθε οικονομική δραστηριότητα στη χώρα ώσπου η κυβέρνηση Μακρόν να πάρει πίσω τη «μεταρρύθμιση».
► Κατά δηλώνει ακόμη κι ένας στους 4 ψηφοφόρους του Μακρόν! Πολλοί βουλευτές του Μακρόν, που δήλωναν ότι δεν θα ψηφίσουν τη «μεταρρύθμιση», απειλήθηκαν με διαγραφή και εξαναγκασμό σε παραίτηση. Άλλοι βουλευτές, της αντιπολίτευσης αυτοί, θεώρησαν «τυχοδιωκτική» την κοινοβουλευτική τακτική της Ανυπότακτης Γαλλίας, να μπλοκάρει τη διαδικασία ψηφοφορίας με αλλεπάλληλες διαδικαστικές τρικλοποδιές… Τέλος, η λαλίστατη κατά τα άλλα Λεπέν μουγγάθηκε τη μέρα της κινητοποίησης: ούτε μια ανάρτηση, ούτε ένα σχόλιο… πέραν της καταδίκης των «έκνομων ενεργειών»! (καταλήψεις κτιρίων, αποκλεισμοί αυτοκινητόδρομων και σιδηροδρομικών σταθμών κ.λπ.)
► Όπως γράφαμε και σε προηγούμενο φύλλο με αφορμή τις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις στη Γερμανία και αλλού, κι όπως επιβεβαιώνουν οι εξελίξεις και στη χώρα μας μετά το έγκλημα στα Τέμπη, κάτι κινείται στην Ευρώπη: η κοινωνική διαθεσιμότητα, που φιμώθηκε βίαια από τον πανδημικό εγκλεισμό, που «αδειάστηκε» από τους υποτιθέμενους πολιτικούς φορείς των λαϊκών συμφερόντων, που υπέστη τέλος και το σοκ του πολέμου και όσων αυτός έφερε, επανεμφανίζεται όλο και πιο επίμονα. Οι δίκαιες κινητοποιήσεις συνιστούν τροφή για σκέψη και παρακίνηση σε πιο οργανωμένη, μονιμότερη αντίσταση.
Στο σημερινό φύλλο δημοσιεύουμε, σε συντετμημένη απόδοση, ένα ρεπορτάζ της εφημερίδας La forge για την απεργιακή κινητοποίηση της Τρίτης, αποσπάσματα από σχετικό άρθρο του Ζαν-Λικ Μελανσόν, μια ειδική αναφορά στο ρόλο της γαλλικής νεολαίας, καθώς κι ένα διαφωτιστικό σημείωμα του Μάκη Μαλαφέκα.
Το κίνημα συνεχίζεται
Ρεπορτάζ της εφημερίδας La forge*
Η κινητοποίηση της 7ης Μαρτίου ξεπέρασε το επίπεδο των προηγούμενων κινητοποιήσεων. Η CGT ανακοίνωσε ότι σε αυτήν πήραν μέρος 3,5 εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ οι προγραμματισμένες συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις ήταν περισσότερες από κάθε άλλη φορά: πάνω από 300. Ο στόχος «Να σταματήσουν τα πάντα στη χώρα» αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά, χάρη σε επαναλαμβανόμενες απεργίες στις μεταφορές και τα καύσιμα, την ενέργεια, την αποκομιδή οικιακών απορριμμάτων κ.λπ.
Η ομοσπονδία της χημικής βιομηχανίας κάλεσε σε απεργίες και μπλόκα στα διυλιστήρια: οι εικόνες των αλυσίδων περιφρούρησης επανέρχονται στα διυλιστήρια της TotalEnergies, της Esso-ExxonMobil και της PetroIneos. Οι εργαζόμενοι της EDF διέκοψαν την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε πυρηνικούς, υδροηλεκτρικούς και θερμικούς σταθμούς. Αρκετοί χώροι αποκομιδής και επεξεργασίας απορριμμάτων βρίσκονται επίσης σε απεργία, και σε πολλές γειτονιές δεν έχουν αδειαστεί οι κάδοι λόγω της απεργίας των απορριμματοφόρων.
Στην εθνική εταιρία σιδηροδρόμων SNCF οι επαναλαμβανόμενες απεργίες έχουν ψηφιστεί στις Γενικές Συνελεύσεις, που είναι γνωστές για τη μαχητικότητά τους, με ποσοστά άνω του 90%. Είτε πρόκειται για το τρένο υψηλής ταχύτητας TGV, είτε για τα περιφερειακά ή διαπεριφερειακά τρένα, η κυκλοφορία είναι πολύ μειωμένη, έως και ανύπαρκτη. Ο τομέας των αεροπορικών και οδικών μεταφορών βρίσκεται επίσης σε απεργία. Επιπλέον, σημειώνεται εντυπωσιακή κινητοποίηση των νέων: σε ορισμένες πόλεις τα μπλοκ της νεολαίας ήταν διπλάσια σε όγκο σε σχέση με τις προηγούμενες κινητοποιήσεις.
Αξιοσημείωτη ήταν επίσης η συμμετοχή στις διαδηλώσεις σε αρκετές πόλεις των μελών της μαχητικής αγροτικής συνομοσπονδίας Confédération paysanne. Σε πολλές περιοχές οργανώθηκαν αποκλεισμοί της κυκλοφορίας: σε κυκλικούς κόμβους, σε ζώνες βιομηχανικής και εμπορικής δραστηριότητας και όπου εδρεύουν εταιρίες logistics. Διαδηλώσεις έλαβαν χώρα και σε μια σειρά γαλλικές αποικίες (Γουαδελούπη, Μαρτινίκα και Ρεϋνιόν), όπου στήθηκαν πολλά οδοφράγματα και αποκλείστηκαν αεροδρόμια. Εκτός από το αίτημα για την απόσυρση της μεταρρύθμισης, πολλοί διαδηλωτές ζητούν και την επαναπρόσληψη των υγειονομικών που απολύθηκαν επειδή αρνήθηκαν να εμβολιαστούν.
Το κίνημα συνεχίζεται, και σημαντικοί τομείς εργαζομένων συμμετέχουν στον αποκλεισμό της οικονομίας. Η κυβέρνηση όμως δείχνει τη βούλησή της να περάσει το νόμο στη Βουλή πάση θυσία, σε ανοιχτή συμμαχία με τη Δεξιά. Η διασυνδικαλιστική επιτροπή έχει ζητήσει να γίνει δεκτή από τον Μακρόν, ο οποίος όμως την παραπέμπει στην πρωθυπουργό Ελιζαμπέτ Μπορν. Οι υπουργοί συνεχίζουν να εξαπολύουν προβοκάτσιες, και να προωθούν μια μεταρρύθμιση στην οποία εναντιώνεται η συντριπτική πλειοψηφία. Η διασυνδικαλιστική επιτροπή καλεί σε νέες κινητοποιήσεις το Σάββατο 11 και την Τετάρτη 15 Μαρτίου, ημέρα που το κείμενο θα περάσει από την αρμόδια επιτροπή της εθνοσυνέλευσης.
* La Forge, εφημερίδα του Κ.Κ. Εργατών Γαλλίας (www.pcof.net), 8/3/2023.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Πηγή: edromos.gr
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου