Εκλογές 2023: Το μέλλον μιας γενιάς

«Κατηγορούν τη γενιά μας ότι τείνει προς τα άκρα. Δεν ήταν η γενιά μας εκείνη που έβαλε τη Χρυσή Αυγή στη Βουλή. Η γενιά μας βρίσκονταν έξω από το Εφετείο, την ημέρα που ανακοινώθηκε η απόφαση για την καταδίκη της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης»
 
Του Κωνσταντίνου - Ειρηναίου Σταμούλη

Μερικοί από τη γενιά μας, τη λεγόμενη Generation Z, έχουμε ήδη ψηφίσει μια φορά σε βουλευτικές εκλογές το 2019. Μερικοί, μικρότεροι, φέτος για πρώτη φορά θα βρεθούν μέσα στο παραβάν. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και δημοσκόποι προσπαθούν να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν την εκλογική μας συμπεριφορά. Αν θα πάμε στη κάλπη, πως θα ψηφίσουμε, αν τα άκρα μας ελκύουν όσο νομίζουν κι αν τελικά γνωρίζουμε τι συνεπάγεται η ψήφος μας.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η επικοινωνιακή καμπάνια αρκετών πολιτικών επικεντρώνεται στη προσέγγισή μας. Και έχει ποικιλία! Από συνεντεύξεις σε youtubers μέχρι τη δημιουργία λογαριασμών στο Tik Tok. Ειδικά το τελευταίο είναι παρακινδυνευμένο. Δεν αρκεί να έχεις καλούς επικοινωνιολόγους. Αν η προσωπικότητά σου δεν μπορεί να το υποστηρίξει, τότε θα μοιάζεις με έναν απεγνωσμένο boomer που άκουσε ότι σε αυτό «το μαγαζί» συχνάζει η νεολαία και μπήκε. Μια καλή καμπάνια σε όλα τα social media σε βοηθάει να φτάσεις το μήνυμά σου σε περισσότερα μάτια και αυτιά. Αν αυτό είναι ποιοτικό θα τραβήξει το ενδιαφέρον και θα δημιουργήσεις έναν σημαντικό πυρήνα ανθρώπων που θα παρακολουθούν το περιεχόμενό σου. Το αν θα σε ψηφίσουν είναι άλλη ιστορία και αφορά πολλούς περισσότερους παράγοντες. Κάποιος που θα θεωρήσει ότι θα κερδίσει ψήφους από τους νέους επειδή έχει απήχηση στα Socia Media υποτιμά το πολιτικό κριτήριο της γενιά μας.

Πάμε τώρα στο θέμα μας. Αρχικά να συστηθούμε.

Είμαστε η γενιά της οικονομικής κρίσης, των μνημονίων, της λιτότητας, της ανεργίας. Είμαστε η γενιά του brain drain. Η γενιά η οποία αν θέλει αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και διαβίωσης πρέπει να ξενιτευτεί στο εξωτερικό αντί να μείνει στην Ελλάδα, όπου τα ενοίκια και οι λογαριασμοί έχουν εκτοξευτεί σε απαγορευτικές τιμές σε συνάρτηση με τους χαμηλούς μισθούς. Είμαστε η γενιά της ανασφάλιστης -συχνά- εργασίας, των απλήρωτων υπερωριών και της εποχιακής εργασίας, δίχως ωράρια, στον τουρισμό. Είμαστε η γενιά που μεγάλωσε με περισσότερα «πρέπει» από όσα μπορούσε να κατανοήσει αλλά και να αντέξει. Πολλά άτομα από εμάς μεγαλώσαμε με γονείς στην ανεργία ή υπό την απειλή της. Ζήσαμε στα χρόνια της καταρράκωσης της μεσαίας τάξης, των περικοπών στους μισθούς και τις συντάξεις. Βιώσαμε στην πράξη την απογοήτευση των μεγαλύτερων. Νιώσαμε την οργή και την αγανάκτηση για το πολιτικό σύστημα.

Και συνεχίζω: Είμαστε επίσης, η γενιά που στη μεταεφηβεία της βίωσε την υγειονομική κρίση του κορωνοϊού. Δύο χρόνια που με δυσκολία βλέπαμε τους φίλους μας, που φοβόμασταν να επισκεφτούμε τους συγγενείς μας, που ανησυχούσαμε για τους γονείς μας. Δύο χρόνια, μέσα στα οποία πολλοί από εμάς έφτασαν να φοιτούν σε σχολές στις οποίες δεν είχαν καν βρεθεί δια ζώσης καθώς εισήχθησαν σε αυτές την περίοδο που τα μαθήματα διαξάγονταν μέσω τηλεκπαίδευσης.

Είναι λοιπόν αδύνατο, μια γενιά που βίωσε πολλαπλές κρίσεις, αδικίες, ανισότητες, που γνώρισε βιωματικά τα κακώς κείμενα των κυβερνητικών ολιγωριών, να θεωρείται ότι δεν έχει πολιτική κρίση. Έχουμε και πολιτική κρίση και κοινωνικό αισθητήριο και αυτό αποδεικνύεται από τα δεκάδες κοινωνικά κινήματα των τελευταίων ετών τα οποία ενορχηστρώθηκαν από τις νέες και τους νέους της χώρας μας. Από το Fridays For Future, για την προστασία του περιβάλλοντος, στο Black Lives Matter και το κίνημα Me too στις εκατοντάδες ακτιβιστικές πρωτοβουλίες σχετικά με τις ατομικές ελευθερίες και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Νέες και νέοι ανάψαμε τη σπίθα της ενεργοποίησης η οποία μετατράπηκε σε φλόγα συμμετοχικότητας, πλαισιωμένη μετέπειτα κι από πολίτες άλλων ηλικιακών ομάδων.

Κατηγορούν τη γενιά μας για απάθεια και αποπολιτικοποίηση. Δεν είναι η γενιά μας εκείνη που κατέγραψε τα ρεκόρ αποχής στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015. Η γενιά μας ήταν εκείνη που αν και εργάζονταν σε εποχιακά επαγγέλματα τον Ιούλιο του 2019 προσπάθησε να βρει τρόπο να ψηφίσει. Κατηγορούν τη γενιά μας ότι τείνει προς τα άκρα. Δεν ήταν η γενιά μας εκείνη που έβαλε τη Χρυσή Αυγή στη Βουλή. Η γενιά μας βρίσκονταν έξω από το Εφετείο, την ημέρα που ανακοινώθηκε η απόφαση για την καταδίκη της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης

Οι ίδιοι που επιρρίπτουν τις παραπάνω ευθύνες στη γενιά μας, είναι εκείνοι που σήμερα διεκδικούν ψήφο -δήθεν για το μέλλον μας- ποντάροντας στη λήθη μας.

Εκείνοι που από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση πόνταραν στο πόσο γρήγορα θα ξεχάσουμε τα Τέμπη, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, τα σκάνδαλα των «Πάτσηδων», τις παρακολουθήσεις αρχηγού κόμματος, του μισού Υπουργικού Συμβουλίου και του αρχηγού ΓΕΕΘΑ. Εκείνοι που πόνταραν ότι θα ξεχάσουμε την αισχροκέρδεια, την τραγική αύξηση του κόστους ζωής, την κατάρρευση του Ε.Σ.Υ. και της δημόσιας εκπαίδευσης.

Σε αυτές τις εκλογές αναμετρώνται οι πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να θυμάσαι, με εκείνες που θέλουν να ξεχνάς. Μην αφήσεις άλλους να επιλέξουν το μέλλον σου. Αυτοί που θέλουν τη λήθη σου, θα πάνε να ψηφίσουν. Εσύ;

Πηγή: alfavita.gr

Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου