Του Πάρη Καρβουνόπουλου
«Και μιας και με ρωτήσατε για τα F-16 της Τουρκίας, θέλω να επαναλάβω ότι οι σχέσεις Ηνωμένων Πολιτειών και Ελλάδας δεν ετεροπροσδιορίζονται, ούτε είμαστε εμείς αυτοί που θα βάλουμε κάποιο φρένο ή έχουμε τη δυνατότητα να επηρεάσουμε την πώληση αμυντικού υλικού σε μια άλλη χώρα». Αυτά είναι λόγια του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη συνέντευξη του στην κρατική τηλεόραση.
Εύλογα προκύπτουν κάποια ερωτήματα:
Αν δεν προσπαθήσουμε εμείς να βάλουμε φρένο στην πώληση μαχητικών αεροσκαφών σε μία χώρα που σε 12 μήνες παραβίασε με ιδίου τύπου μαχητικά 11.500 φορές τον εθνικό εναέριο χώρο μας, ποιος περιμένουμε να βάλει;
Δεν έχουμε τη δυνατότητα να επηρεάσουμε την πώληση αμυντικού υλικού; Άλλα μας έλεγαν μέχρι πολύ πρόσφατα. Συγκεκριμένα μέχρι να βρεθεί κατηγορούμενος ο γερουσιαστής Μενέντεζ. Μέχρι τότε κάθε δήλωση του , κάθε παρέμβαση του παρουσιαζόταν από την κυβέρνηση του κ.Μητσοτάκη περίπου ως «ράπισμα» στην Τουρκία. Κι αν ο κ.Μενέντεζ έχει τώρα τις περιπέτειες του, το ελληνοαμερικανικό λόμπι θα εγκαταλείψει την προσπάθεια του; Όχι ότι είχε κάποια σοβαρή υποστήριξη από την Αθήνα, αλλά η δήλωση του πρωθυπουργού είναι πλέον «λευκή πετσέτα»! Πως θα απαιτήσουν οι ελληνοαμερικανοί να «μπλοκαριστούν» τα F-16 για την Τουρκία, μετά από την δήλωση Μητσοτάκη;
Σχεδόν κάθε μέρα ακούμε για τη «σημαντική γεωπολιτική θέση της Τουρκίας», η οποία δικαιολογεί την αμερικανική εμμονή να την «χαϊδεύει».
Ουδείς αμφισβήτησε ποτέ την γεωπολιτική σημασία της Τουρκίας. Αλλά επιτέλους! Η γεωπολιτική «μετοχή» της Ελλάδας είναι στο μηδέν; Να επικαλεστούμε τα όσα λέει κατά καιρούς ο ίδιος ο κ.Μητσοτάκης και οι υπουργοί του για το πόσο έχουν αναβαθμίσει τη διεθνή θέση της χώρας; Που είναι η αναβάθμιση; Εκτός από τα λόγια όμως , υπάρχουν οι πράξεις που φυσιολογικά θα έπρεπε να έχουν εκτινάξει την δική μας «γεωπολιτική μετοχή» στα ύψη! Ειδικά αυτή την περίοδο που μέσω Αλεξανδρούπολης περνάει ότι μπορεί να φανταστεί κανείς για την Ουκρανία! Και δεν είναι μόνο η Αλεξανδρούπολη, η Σούδα, ο Βόλος και όλες οι άλλες διευκολύνσεις που παρέχουμε στους Αμερικανούς.
Να προσθέσουμε τα όπλα που στείλαμε κι εμείς; Να υπολογίσουμε τα δισεκατομμύρια που έχουμε πληρώσει ή έχουμε συμφωνήσει να πληρώσουμε για εξοπλισμούς σε ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία, Ισραήλ και πάει λέγοντας; Που είναι οι «επιστροφές»; Πότε τέλος πάντων θα έχουμε τη δυνατότητα να ζητήσουμε, να απαιτήσουμε και τουλάχιστον να πιέσουμε να μην πουλήσουν και να μην εκσυγχρονίσουν οι Αμερικανοί F-16 για την Τουρκία; Όταν θα αρχίσει να συζητά να πάρει και F-35; Υπάρχουν αμφιβολίες μήπως ότι θα συμβεί και αυτό αν συνεχίσουμε να συμεπριφερόμαστε ως «ο μικρός για τα θελήματα» στην περιοχή;
Μια χώρα δεν κρίνεται ως «μεγάλη» ή «μικρή» από την έκταση της και τον πληθυσμό της. Ούτε βέβαια από τους …οίκους αξιολόγησης.
Πηγή: militaire.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου