-800x533.jpg)
Του Σωτήρη Ρούσσου *
Ελάχιστοι στο Ισραήλ και στην Δύση πίστευαν πως η ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση στην Γάζα θα κρατούσε σχεδόν ένα χρόνο, θα οδηγούσε στην εμπλοκή της Χεζμπολλάχ και των Χούθι της Υεμένης και θα έφερνε πολύ κοντά μια πολεμική αναμέτρηση μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. Αντιθέτως η προσδοκία των περισσοτέρων ήταν ότι ο πόλεμος θα κρατούσε δύο με τρεις μήνες, η Χαμάς θα διαλυόταν και το Ισραήλ θα αποσυρόταν και πάλι στα σύνορα με την Λωρίδα της Γάζας, ενώ οι μοναρχίες του Κόλπου θα αναλάμβαναν την ανοικοδόμηση της ερειπωμένης Γάζας. Η «αισιόδοξη» αυτή πρσέγγιση ήταν μάλλον ανεδαφική για μια σειρά λόγους.
Πρώτον, η επίδραση της επίθεσης της Χαμάς στην ισραηλινή κοινωνία ήταν τόσο βαθιά και τραυματική που μόνο ένας πόλεμος αφανισμού των Παλαιστινίων της Γάζας θα μπορούσε να αποκαταστήσει το αίσθημα ασφάλειας. Η εξουδετέρωση της στρατιωτικής ισχύος της Χαμάς δεν φτάνει. Χρειάζεται η διάλυση της κοινωνίας της Λωρίδας ώστε να μην υπάρχουν ερείσματα επανεμφάνισης της Χαμάς ή συγκρότησης άλλου αποτελεσματικού παλαιστινιακού κινήματος αντίστασης, ισλαμιστικού ή κοσμικού.
Δεύτερον, η ισραηλινή Δεξιά έχει εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία απορρίψει ανοικτά τη λύση των δύο κρατών επιλέγοντας σχέδια δημιουργίας παλαιστινιακών θυλάκων και εντατικοποίησης της οικοδόμησης παράνομων εποικισμών στην Δυτική Όχθη. Απώτερος σκοπός ο εξαναγκασμός της πλειονότητας των Παλαιστινίων σε νέα προσφυγιά. Και στην περίπτωση της Γάζας ο βίαιος εσωτερικός εκτοπισμός και η επιμονή της ισραηλινής κυβέρνησης στην παραμονή του ισραηλινού στρατού στη Λωρίδα με τρόπο ώστε να δημιουργεί παλαιστινιακού θύλακες εντάσσεται στην ίδια στρατηγική της ισραηλινής Δεξιάς.
Τρίτον, η Παλαιστινιακή Αρχή του Μαχμούντ Αμπάς έχει εδώ και καιρό απωλέσει την δυνατότητα να επιβάλλει τις θέσεις της όχι μόνο στην Λωρίδα της Γάζας αλλά και στην Δυτική Όχθη. Η αδυναμία της αυτή αυξάνεται στο μέτρο που είναι ανίκανη να προστατέψει την Δυτική Όχθη από την αρπακτική επιθετικότητα των εποίκων και της αιματηρές επιδρομές του ισραηλινού στρατού.
Τέταρτον, η δύναμη και η αποτελεσματικότητα ένοπλων μη κρατικών δρώντων, όπως η Χεζμπολλάχ, οι Χούθι και η Κατάιμπ Χεζμπολάχ στο Ιράκ, έχει αυξηθεί πολύ την τελευταία δεκαετία. Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της τελευταίας εικοσαετίας είναι ότι η τεχνολογία των συγκρούσεων έχει γίνει πολύ πιο προσβάσιμη και πιο φτηνή ώστε να μην είναι αποκλειστικό προνόμιο των κρατών.
Πέμπτον, το Ιράν έχει τη δυνατότητα να έχει υπομονή στη στρατηγική του. Ένας Ιρανός αναλυτής μου είχε πει κάποτε ότι στη Μέση Ανατολή «η Αμερική παίζει πόκερ και το Ιράν παίζει σκάκι». Η Τεχεράνη θεωρεί ότι ο χρόνος είναι με το μέρος της. Η συνέχιση της σύγκρουσης στη Γάζα και στο βόρειο Ισραήλ καθώς και η απειλή ενός ανταποδοτικού χτυπήματος εκ μέρους της δημιουργούν πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα στο εσωτερικό του Ισραήλ από το ίδιο το ανταποδοτικό χτύπημα.
Αν τώρα σε όλα αυτά προσθέσει κανείς και την παράλυση των ΗΠΑ λόγω της αμφίρροπης εκλογικής μάχης , τότε φτάνει στο συμπέρασμα ότι η σφαγή στην Γάζα θα συνεχιστεί διαψεύδοντας προσδοκίες για γρήγορη επίτευξη σταθερής και μακροχρόνιας εκεχειρίας.
* Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και υπεύθυνος του Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών
Πηγή: anatropinews.gr
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου