Ισραήλ, ένα κράτος – δολοφόνος που ασελγεί ενάντια στην βαριά και πολύτιμη ιστορία του ίδιου του λαού του


Η «λογική» του φασισμού, στην εκδοχή της κυβέρνησης του Ισραήλ, λέει: Δεν είναι ο Νετανιάχου ο δολοφόνος. Δεν φταίει αυτός. Φταίνε τα… θύματά του.

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Το κράτος – δολοφόνος απειλεί με ανάφλεξη όλη την Μέση Ανατολή! Η γενοκτονία στην Παλαιστίνη, η κρατική τρομοκρατία στο έδαφος του Λιβάνου, διαπράττονται πλέον με όρους κανιβαλισμού. Αμερικάνοι και ΕΕ αποτελούν τους άμεσους συνεργούς του στυγερού εγκλήματος.

Οταν ο Γκέρινγκ, υπαρχηγός του Χίτλερ και επικεφαλής της Γκεστάπο, ανέλαβε την ηγεσία του υπουργείου των Εσωτερικών στην κυβέρνηση των ναζί, απευθυνόμενος στην αστυνομία του Ντόρτμουντ, δήλωσε: «Δύο είδη νόμου ξέρω, γιατί ξέρω και δύο είδη ανθρώπων: αυτούς που είναι με το μέρος μας και αυτούς που είναι εναντίον μας»!

Αυτός ο «νόμος», ο «νόμος» του «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας», ο «νόμος» των ναζί, έγινε παγκόσμιος νόμος της «νέας τάξης πραγμάτων» στο λυκαυγές του 21ου αιώνα. Του «νέου αμερικανικού αιώνα», όπως τον έχουν βαφτίσει τα γεράκια της Ουάσινγκτον…

Συνιστά ιστορική παραφροσύνη. Κι όμως: Οκτώ ολόκληρες δεκαετίες μετά το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης, εκείνος που αναβιώνει την «λογική» του Γκέρινγκ είναι το κράτος του Ισραήλ. Ο «νόμος» που εφαρμόζει το Ισραήλ, αυτή η ύβρις κατά του Ανθρώπου, αποτελεί μετουσίωση του χιτλερικού δόγματος: «Εφόσον σε παρακολουθώ είσαι ύποπτος, εφόσον σε εκτελώ είσαι ένοχος, εφόσον σε βομβαρδίζω είσαι τρομοκράτης»!

Η «λογική» του φασισμού, στην εκδοχή της κυβέρνησης του Ισραήλ, λέει: Δεν είναι ο Νετανιάχου ο δολοφόνος. Δεν φταίει αυτός. Φταίνε τα… θύματά του. Φταίνε οι εκτελεσμένοι, φταίνε οι δολοφονημένοι! Και φταίνε γιατί είναι Παλαιστίνιοι, γιατί είναι Λιβανέζοι, γιατί είναι Σύριοι. Γιατί είναι άνθρωποι από κάθε γωνιά του κόσμου που υπέπεσαν στο «έγκλημα» να μη συμφωνούν με το Ισραήλ. Οι δε Παλαιστίνιοι φταίνε διπλά: Γιατί δεν συναινούν με την κατοχή της πατρίδας τους από το Ισραήλ….

Ο ίδιος φασισμός, πριν 80 χρόνια έλεγε: «Ο Χίτλερ δεν ήταν αντισημίτης. Απλώς, εκείνοι έκαναν το “λάθος” να είναι Εβραίοι»!

Κατά την ορολογία της περίφημης «διεθνούς κοινότητας», η γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης από το Ισραήλ δεν είναι έγκλημα. Δεν είναι δολοφονία. Δεν είναι βαρβαρότητα. Κατά την ορολογία τους πρόκειται για «αυτοάμυνα» (!) που καμιά φορά συνιστά… «υπερβολή»! Μάλιστα οι πεφωτισμένοι ηγέτες του δυτικού κόσμου βλέποντας αυτή την «υπερβολή» πότε – πότε αισθάνονται και μια… «ανησυχία». Μετά από περίπου 45.000 νεκρούς και μετά από 95.000 τραυματίες νιώθουν… «ανησυχία». Τι λες!

Τι είναι η εκτέλεση παιδιών και γυναικών; Το θανατικό για χιλιάδες αμάχους Παλαιστίνιους, τι είναι; Είναι χιτλερική τακτική; Είναι κτηνωδία; Είναι φρικαλέος ιμπεριαλισμός; Τα χτυπήματα σε σούπερ μάρκερ, σε νοσοκομεία, σε σχολεία, ακόμα και σε κηδείες, είναι τρομοκρατία; Όχι! Κατά την ΕΕ πρόκειται απλώς και κάθε φορά για μια …«δυσανάλογη» πράξη! Που, όπως με σοφία έχει καταλήξει το ευρωαπαράτ, καλόν είναι να αποφεύγεται. Τόσο… σθεναρή εκδηλώνεται η αντίδραση των ευρωΜέτερνιχ. Οι οποίοι κάνουν πάλι το καθήκον τους: Τηρούν για μια ακόμα φορά τις δήθεν «ίσες αποστάσεις». Παριστάνουν τους… «ουδέτερους». Και συνιστούν… «ψυχραιμία».

Αλλά, όση «ψυχραιμία» κι αν διαθέτεις, δεν μπορεί να μην διαπιστώνεις ότι η «ουδετερότητα» αυτής της περίφημης «διεθνούς κοινότητας» δεν απέχει πολύ από αυτό που περιέγραφε ο Αριστοτέλης στην «Αθηναίων Πολιτεία»: Ο Σόλωνας, αναφέρει ο Αριστοτέλης, είχε καταγγείλει στην εποχή του πως όταν μένει κανείς αμέτοχος και «ουδέτερος» σε θέματα ζωής και θανάτου, θα πρέπει να θεωρείται άτιμος!

Το 2009, σε μια από τις συνήθεις θηριωδίες του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων οι εντολές που είχαν οι Ισραηλινοί στρατιώτες ήταν: «Πρώτα πυροβολείτε και μετά ελέγχετε ποιον χτυπήσατε». «Καλύτερα να χτυπήσετε έναν αθώο, παρά να διστάσετε να χτυπήσετε τον εχθρό». «Αν δεν είστε σίγουροι, σκοτώστε». «Δεν υπάρχουν αθώοι». «Πρώτα πυροβολείτε και μετά σκέφτεστε». Αυτές ήταν μερικές από τις διαταγές με τις οποίες ο στρατός του Ισραήλ ενεργούσε στην επί 22 μέρες γενοκτονία των Παλαιστινίων. Το αποκάλυψαν – μιλώντας στην ισραηλινή ανθρωπιστική οργάνωση «Σπάστε τη Σιωπή» – τριάντα Ισραηλινοί στρατιώτες που συμμετείχαν, τότε, στην εισβολή στη Γάζα. Σήμερα οι εντολές είναι οι ίδιες. Μόνο που στη θέση του «πυροβολείστε» υπάρχει το «βομβαρδίστε», το «εξολοθρεύστε», το «εξαϋλώστε»… …

Η πολεμική μηχανή του Ισραήλ ξεκληρίζει, εξοντώνει, δολοφονεί, κι αυτοί, οι μεγάλες Δυνάμεις, οι διεθνείς οργανισμοί του «νεοταξίτικου» γκανγκστερισμού, η «παλιά» και η «νέα» Ευρώπη, ο παλιός και ο «Νέος Κόσμος» της ιμπεριαλιστικής παλιανθρωπιάς, παίζουν με τις λέξεις. Εμείς δε θα παίξουμε. Οι σφαγείς του κράτους του Ισραήλ, μαζί με εκείνους που κάνουν πλάτες στους σφαγείς, είναι «απλώς» ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ.

Δεσπόζουσα θέση στην ομάδα διεθνούς επιμελητείας που απολαμβάνει το Ισραήλ κατέχουν οι εκάστοτε εκπρόσωποι της «ηγέτιδας δύναμης» του «ελεύθερου κόσμου».

Είναι αυτοί – οι των ΗΠΑ – που έχουν εμποδίσει στον ΟΗΕ πάνω από 50 φορές ακόμα και την έκδοση τυπικών ψηφισμάτων συμπαράστασης στο λαό της Παλαιστίνης. Είναι αυτοί που διά στόματος του βραβευμένου με Νόμπελ… Ειρήνης πρώην προέδρου τους, δήλωναν: «Το Ισραήλ αποτελεί ένα “θαύμα” που συνέβη στη Μέση Ανατολή (…). Είμαστε εξαιρετικά ευγνώμονες, όχι μόνο ως Αμερικανοί, αλλά επίσης και ως πολίτες του κόσμου για τις υπηρεσίες σας»… (Μπάρακ Ομπάμα, δηλώσεις από την Ιερουσαλήμ, 23/7/2008).

Τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν το δράμα της Παλαιστίνης. Το έγκλημα που διαπράττει το Ισραήλ είναι τέτοιο, η θηριωδία είναι τέτοια, που προς στιγμήν ακόμα και τα συναισθήματα της οργής και του μίσους παραμερίζονται. Στη θέση τους γεννιέται ένα αίσθημα απορίας: Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοια βαρβαρότητα. Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν ανθρωποειδή, που κουβαλάνε τέτοια κτηνωδία.

Είναι λάθος να επιχειρεί να δώσει κανείς απάντηση αποδίδοντας τη μορφή που παίρνει η κρατική τρομοκρατία του Ισραήλ σαν προϊόν της «ψυχοσύνθεσης» των ηγετών του. Το μακελειό, η γενοκτονία εις βάρος των Παλαιστινίων, είναι κάτι πολύ περισσότερο: Είναι έκφραση της «ψυχοσύνθεσης» ενός ολόκληρου συστήματος. Είναι καθρέφτης της «ψυχοσύνθεσης» του ιμπεριαλισμού. Ο ιμπεριαλισμός δεν θα ήταν τέτοιος αν η επιθετική του φύση δεν τον οδηγούσε σε συμπεριφορές βγαλμένες κατ’ ευθείαν από τα «κατηχητικά» του Άουσβιτς.

Ο,τι συμβαίνει στη Γάζα είναι ιμπεριαλισμός. Για τις εικόνες των βομβαρδιστικών να σημαδεύουν την κατεχόμενη επί δεκαετίες Παλαιστίνη, για τα διαμελισμένα κορμιά, για τα αιμόφυρτα παιδικά σώματα στα χαμόσπιτα της κοντά είκοσι χρόνια αποκλεισμένης Γάζας, ο ένοχος δεν είναι, απλά, το Ισραήλ. Είναι ό,τι εκπροσωπεί το Ισραήλ και οι προστάτες του.

Και για να τελειώνουμε με τους συκοφάντες περί «αντισημιτισμού» και με τα υπόλοιπα καρτούν του ελεεινού γκεμπελισμού: Αυτό που εκπροσωπεί το κράτος του Ισραήλ και οι προστάτες του, είναι ύβρις πρώτα απ’ όλα, για την βαριά και πολύτιμη ιστορία που κουβαλάει ο ίδιος ο λαός του Ισραήλ.

Όπως ύβρις για την ιστορία του ελληνικού λαού είναι το γεγονός ότι στις συμμαχίες που έχει συνάψει αυτή η συμμορία των προστατών του Ισραήλ, μέλος τους είναι και η Ελλάδα. Πρόκειται για την Ελλάδα της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της τρόικας, του ΔΝΤ, που όσοι την κυβέρνησαν και την κυβερνούν έχουν να αναμετρηθούν με εκείνη τη φράση του Χάρολτ Πίντερ: «Οποιος σφίγγει το χέρι του δολοφόνου δεν έχει ηθική»…

Όσο το Ισραήλ θα συνεχίζει το επί δεκαετίες πογκρόμ κατά των Παλαιστινίων, με δολοφονίες αμάχων, απαρτχάιντ, βασανισμούς, φυλακίσεις, κατοχή παλαιστινιακών εδαφών, εποικισμούς, ο πόλεμος, η θηριωδία, το μακελειό, η φρίκη, δεν θα έχουν τέλος.

Το αίμα των αθώων θα συνεχίσει να χύνεται όσο οι δήμιοι αφήνονται να «πνίγουν» ακόμα και μέσα σε αυτό τα αίτια:

– Πάνω από 100.000 νεκροί Παλαιστίνιοι λόγω της ισραηλινής κατοχής από τη δολοφονική μηχανή του κράτους – τρομοκράτη από το 1948

– Μόνο από το 2008 και μετά, έχουν καταγραφεί 150.000 νεκροί και τραυματίες Παλαιστίνιοι, εκ των οποίων 33.000 παιδιά.

– Κατάληψη των 3/4 των παλαιστινιακών εδαφών τα τελευταία 70 χρόνια που από 26,323 τετραγωνικά χιλιόμετρα έχουν περιοριστεί στα 6.020 τετραγωνικά χιλιόμετρα, όπου στοιβάζονται 5,4 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι με τα 2,1 εκατομμύρια να ζουν φυλακισμένοι στη Λωρίδα της Γάζας σε μία έκταση 365 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

– Πάνω από 5,9 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι πρόσφυγες και ξεριζωμένοι από τον τόπο τους, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ.

– Κατάληψη 774 πόλεων και χωριών της Παλαιστίνης από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής.

– Από τις αρχές του έτους και μόνο μέχρι τον Απρίλιο του 2023, 4.900 φυλακισμένοι στα μπουντρούμια των κατοχικών δυνάμεων.

– Πάνω από 700 χιλιόμετρα το μήκος του φράχτη που κατά 85% διασχίζει και διχοτομεί το παλαιστινιακό έδαφος.

– Πλήρης αποκλεισμός 100.000 Παλαιστινίων από τρεχούμενο νερό και περιορισμοί για εκατοντάδες χιλιάδες άλλους σε νερό και ρεύμα.

– Αρπαγή των εδαφών των Παλαιστινίων από περισσότερους από 600.000 έποικους.

– Πάνω 4,9 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι αντιμέτωποι με το απαρχάιντ των περιορισμών μετακίνησης.

– Αποκλεισμός της Παλαιστίνης από αέρα, στεριά & θάλασσα τα τελευταια 18 χρόνια.

Σε όλα αυτά έρχεται τώρα να προστεθεί μια απροσχημάτιστη ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ μπροστά στα μάτια όλης της ανθρωπότητας!

Οσοι, λοιπόν, δεν ανήκουν στα ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ που βαφτίζουν “αυτοάμυνα” (!) την γενοκτονία, όσοι δεν ανήκουν στους εξωνυμένους που βαφτίζουν “αντιτρομοκρατία” την κρατική τρομοκρατία, όσοι δεν ανήκουν στους δακρυσμένους κροκόδειλους, στους υποκριτές, στους Πόντιους Πιλάτους, στους αλά καρτ “ευαίσθητους” δήμιους, όσοι πραγματικά πιστεύουν και ποθούν την ειρήνη, όσοι δεν βάζουν στο ζύγι τα αθώα θύματα της μιας με της άλλης πλευράς, έχουν μια οδό:

Για να μπει τέλος στις εκατόμβες, για να μην θρηνούν οι λαοί της περιοχής, ο παλαιστινιακός λαός, ο ισραηλινός λαός, οι υπόλοιποι λαοί της Μέσης Ανατολής, συστράτευση στον αγώνα να υπάρξει ένα πραγματικά ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, σύμφωνα με τις δεκάδες αποφάσεις του ΟΗΕ, στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, με άμεση αποχώρηση όλων των κατοχικών στρατευμάτων του Ισραήλ από τα παλαιστινιακά εδάφη, με εγγυήσεις ασφάλειας από όλους και για όλες τις πλευρές.


Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου