Του Δημήτρη Μπελαντή
Η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων κατά το άρθρο 103 του Συντάγματος δεν έχει καμία σχέση ούτε με την απόδοση ούτε με την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Είναι θεσμική εγγύηση του μη ελέγχου των δημοσίων υπαλλήλων πελατειακά και κομματικά από την κυβέρνηση και το κομματικό κράτος και της ανεξαρτησίας του διορισμού του κρατικού προσωπικού από την κυβέρνηση.
Γι' αυτό άλλωστε, προς εφαρμογή αυτής της διάταξης, από το 1994 ( νόμος Πεπονή) υπάρχει και η πρόσληψη του προσωπικού του Δημοσίου μέσω του ΑΣΕΠ, πράγμα που ήδη έχει αρχίσει να καταστρατηγείται.
Η εισαγωγή της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων υπήρξε μια μεγάλη θετική συνταγματική τομή αστικού εκσυγχρονισμού από τον Ελευθέριο Βενιζέλο στην Αναθεώρηση του 1911 επί του Συντάγματος του 1864.
Η κυβέρνηση θέλει μέσω της άρσης του άρθρου 103 όχι να αποβάλει τους τεμπέληδες δημόσιους υπαλλήλους αλλά να γυρίσει την Ελλάδα .....στο 1870 όπου κάθε πρωθυπουργός, βλαχοδήμαρχος και κόμμα έκανε γιουρούσι στο κράτος όποτε αναλάμβανε και απέλυε όλους του αντιθέτου κόμματος. Σπουδαίος εκσυγχρονισμός!!!.
Επίσης, ακόμη σημαντικότερο, θέλει η ΝΔ να βάλει την βάση για την διάλυση της μόνιμης υπαλληλίας και το πλήρες oursourcing του Δημοσίου . Δεν θα ενισχυθούν οι άξιοι και εργατικοί υπάλληλοι, αλλά θα γεμίσει το Δημόσιο με ενοικιαζόμενους υπαλλήλους εργολαβικών δουλεμπορικών εταιρειών δηλαδή μισοσκλάβους. Ορισμένες εταιρείες και συμφερόντων φίλων του πρωθυπουργού και της οικογένειάς του πολύ πιθανόν.
Όσον αφορά την αξιολόγηση των υπαλλήλων, αυτή έχει προσλάβει στην ρητορική της κυβέρνησης και προηγούμενων κυβερνήσεων εδώ και χρόνια έναν πειθαρχικό, ελεγκτικό και τιμωρητικό χαρακτήρα, ως εκ τούτου είναι σωστή η αντίθεση του συνδικαλιστικού κινήματος σε αυτόν τον θεσμό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μια άλλη φιλοσοφία αξιολόγησης θα ήταν οπωσδήποτε αρνητική.
Ανεξάρτητα όμως από αυτό, είναι άσχετο και δόλιο το επιχείρημα ότι αν κάποιος μονίμως με καταλυτικό τρόπο δεν ασκεί σωστά τα καθήκοντα του, κάνει παραπτώματα η δεν πατάει στη δουλειά του κλπ, η μονιμότητα του 103 Σ δήθεν αποκλείει η απαγορεύει την πειθαρχική του δίωξη η και την παύση του ακόμη. Όσοι ασχολούνται στοιχειωδώς με το υπαλληλικό δίκαιο το γνωρίζουν ότι αυτό σαφώς προβλέπεται και σήμερα. Και προβλέπεται και γίνεται στην πράξη. Η κυβέρνηση θεωρεί ακόμη και εμάς τους επαγγελματίες νομικούς ηλίθιους η ασπόνδυλους .
Γιατί λοιπόν όλα αυτά τα τερατώδη ψέματα του κυρίου Μητσοτάκη;
Η κατάργηση του άρθρου 103, του άρθρου 16 και του άρθρου 106 Σ θα ενεργοποιήσει την πλήρη διάλυση του Δημοσίου γεγονός που δεν θα είναι μόνο πολύ βλαπτικό για την εξυπηρέτηση του πολίτη και για τα εργασιακά δικαιώματα των υπαλλήλων αλλά και υποβοηθητικό της πλήρους κατάλυσης της ανεξαρτησίας της χώρας.
Είναι η μεγάλη ρεβάνς της λματ αστικής τάξης για τις κοινωνικές κατακτήσεις που εγγράφηκαν στο Σύνταγμα του 1975, επιβλημένες με αγώνες του λαού. Δεν είναι μόνο η αποκαθήλωση του Ανδρέα Παπανδρέου αλλά ακόμη και του μεταπολιτευτικού Κωνσταντίνου Καραμανλή. Φτύνουν στους τάφους τους.
Αν αυτή η κυβέρνηση η μία ανάλογη εξακολουθήσει για καιρό να κυβερνά, η Ελλάδα και τυπικά ακόμη θα απωλέσει την κυριαρχία της. Αν δεν μας νοιάζει αυτό, τότε πολύ καλά κάνει η Νέα Δημοκρατία και θα είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Αν δεν ανατραπεί αυτή η πολιτική......
Σε 10-20 χρόνια η Ελλάδα θα είναι πέρα από τσιράκι του ΝΑΤΟ και της ΕΕ , εφόσον αυτά εξακολουθήσουν να υπάρχουν, επίσης και δορυφόρος η επαρχία εναλλακτικά είτε της νεοοθωμανικής Τουρκίας η του νεοναζιστικού Ισραήλ .Και οι αγώνες και του 1821 και της δεκαετίας του 1940 θα πάνε συλλήβδην στράφι.
Αισθάνομαι όλο και περισσότερο ότι η σημερινή κρατική διαχείριση διαλύει αυτό το κράτος για να το προσαρτήσει σε ένα άλλο ισχυρότερο στην γειτονιά . Μακάρι να κάνω λάθος, αλλά το ένστικτο μου είναι συνήθως ισχυρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου