Τα τελευταία χρόνια, το ελληνικό καλοκαίρι έχει μετατραπεί σε ένα σπορ για λίγους κι υπάρχουν πολλές πρόθυμες φωνές έτοιμες να δικαιολογήσουν κάθε στρέβλωση.
Της Αναστασίας Γιάμαλη
Αφίξεις, πακέτα, προσδοκίες, έσοδα, τζίροι, ανάπτυξη, σεζόν, διανυκτερεύσεις, all inclusive, διαμονή, αναχωρήσεις, ακτοπλοϊκά, «καλαμάρι από χρυσάφι», βραχυχρόνια μίσθωση, υπερδόμηση ή αλλιώς οι διάφορες πλευρές της βαριάς βιομηχανίας των 11,5 δισ. (μόνο το 2024) που δεν είναι άλλη από τον τουρισμό.
Πέρα από τη συλλογική υπερηφάνεια που τα πανέμορφα αξιοθέατα απ’ άκρη ως άκρη της χώρας μπαίνουν στις διάφορες λίστες με τις καλύτερες παραλίες, τα καλύτερα ηλιοβασιλέματα, τα πιο γραφικά χωριουδάκια για την παραγωγή περιεχομένου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τη συλλογική απογοήτευση για την αύξηση των τιμών που οδηγεί την πλειοψηφία των πολιτών να βλέπουν τα νησιά με το κυάλι, όλα τα υπόλοιπα που αφορούν τον τουρισμό περνάνε στα ψιλά.
Για την υπερδόμηση συζητάμε μόνο όταν «ξυπνήσει» το ρήγμα και κινδυνεύουν τα γραφικά και πανάκριβα καταλύματα της Καλντέρας ή όταν γίνεται τόσο ανεξέλεγκτη η κατάσταση που ξεκινάνε εργασίες για οικοδόμηση ξενοδοχειακής μονάδας στο προστατευόμενο Σαρακίνικο της Μήλου. Για το περιβάλλον και τις αντοχές των υποδομών συζητάμε όταν σκάνε οι βόθροι σε ακριβές πλαζ της Μυκόνου.
Για την καταπάτηση και καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων, ωραρίων, συμβάσεων ή κανονισμών ασφάλειας συζητάμε ακόμη σπανιότερα. Παρά το γεγονός πως το πρώτο τετράμηνο του 2025 είχαμε 64 νεκρούς στους χώρους εργασίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΟΣΕΤΕΕ), το ζήτημα δεν απασχόλησε ιδιαίτερα. Πόσοι άνθρωποι καταγράψαμε πως πριν το άνοιγμα του τουρισμού για τη θερινή σεζόν που εκκινεί με τις Πασχαλινές αργίες, χάθηκαν δύο εργαζόμενοι στον τουρισμό σε δύο ημέρες; Μια 59χρονη μετανάστρια καμαριέρα από την Αλβανία έσπασε τον αυχένα της ενώ καθάριζε όταν αποκολλήθηκε ανακλινόμενο κρεβάτι στο κατάλυμα όπου εργαζόταν στην Οία της Σαντορίνης. Την επόμενη ημέρα, ένας 65χρονος παλαίμαχος ποδοσφαιριστής συνεθλίβη σε πρέσα πλυντηρίου πεντάστερου ξενοδοχείου στο Φαληράκι της Ρόδου.
Το γεγονός πως για 24 νησιά υπάρχει μόνο ένας τεχνικός ασφάλειας του ΣΕΠΕ (πρώην Επιθεώρηση Εργασίας) για να ελέγξει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύουν στους τουρισμό τόσοι άνθρωποι είναι ενδεικτικό της κατάστασης. Παράλληλα, υπάρχουν δύο ελεγκτές του ΣΕΠΕ Νάξου και καλύπτουν 11 νησιά και τρεις ελεγκτές του ΣΕΠΕ Σύρου που καλύπτουν τα υπόλοιπα.
Τα τελευταία χρόνια, το ελληνικό καλοκαίρι έχει μετατραπεί σε ένα σπορ για λίγους κι υπάρχουν πολλές πρόθυμες φωνές έτοιμες να δικαιολογήσουν κάθε στρέβλωση. Ο κολυμβητής σερβιτόρος της Ρόδου που έμπαινε με τον δίσκο στη θάλασσα για να σερβίρει στις πλωτές σεζλόνγκ, «επέλεξε» να κολυμπά με δίσκο στο κεφάλι για τα καλά φιλοδωρήματα, έλεγαν τότε οι πρόθυμοι. Αν θέλουμε τα δισεκατομμύρια του τουρισμού, ας μην πηγαίνουμε διακοπές τον Αύγουστο που έρχονται οι τουρίστες γιατί δεν χωράμε, μας καλούσαν πέρυσι οι ίδιοι πρόθυμοι.
Οι πάντα πρόθυμοι να υπερασπιστούν το θαύμα του τουρισμού, δεν βρίσκουν λέξη να πουν για τα εργατικά δυστυχήματα κι ατυχήματα και για την απουσία ελέγχων και κανόνων ασφαλείας. Στη θέση των εργαζομένων, οι πρόθυμοι βλέπουν μόνο πιτσιρικάδες και πιτσιρίκες που «αποδέχονται» ως «αρπαχτή» να δουλεύουν 7 στα 7 γιατί βγάζουν καλά χρήματα για τον χειμώνα κι όχι εποχικά εργαζόμενους κάθε ηλικίας που βάζουν πλάτη εδώ και δεκαετίες ώστε να μετατραπεί η χώρα μας σε ελκυστικό παγκόσμιο προορισμό.
Η διαχωριστική γραμμή όμως ανάμεσα στο λούνα παρκ για τουρίστες και στο ριάλιτι επιβίωσης για εργαζόμενους, μοιάζει δυσδιάκριτη πλέον, κι αναρωτιέμαι τι άλλο είμαστε έτοιμοι κι έτοιμες να δικαιολογήσουμε στο βωμό της βαριάς μας βιομηχανίας;
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου