Του Δημήτρη Μηλάκα
Η παλαιότερη Ελληνο-ορθόδοξη Ιερά Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, καθ’ ότι δεν υπάγεται σε κάποιο πατριαρχείο, έχει defacto περιέλθει υπό την προστασία του Ελληνικού κράτους. Αυτό, το ελληνικό κράτος, όχι μόνο αγνόησαν/χλεύασαν οι Αιγυπτιακές αρχές (πολιτική και δικαστική εξουσία) αλλά ν επιχειρούν να το θέσουν σε συνθήκες αιώνιας διπλωματικής ομηρείας, σ’ ότι αφορά την εξέλιξη των ελληνο-αιγυπτιακών σχέσεων.
Με τη δικαστική απόφαση που βάζει τέλος σε μια δικαστική διαμάχη που κράτησε πάνω από δεκαετία, η δικαιοσύνη της Αιγύπτου προσφέρει στην εκάστοτε αιγυπτιακή κυβέρνηση τον μοχλό για άσκηση πίεσης στην όποια ελληνική κυβέρνηση, για οποιοδήποτε θέμα.
Με απλούστερα λόγια η εφαρμογή της απόφασης (η οποία θέτει υπό αμφισβήτηση το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής) θα εφαρμοστεί κατά το μέτρο και την ταχύτητα που η πολιτική εξουσία στο Κάϊρο θα το θελήσει. Στην προκειμένη σημερινή κατάσταση ο πρόεδρος Σίσι δεν εμφανίζεται βιαστικός για την εφαρμογή της απόφασης καθώς στην τρέχουσα συγκυρία η ελληνοαιγυτπιακή συνεργασία αποτελεί σημαντικότατη επιλογή για την προώθηση ευρωατλαντικών ρυθμίσεων στην πετρελαιοφόρο Ανατολική Μεσόγειο.
Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, η δικαστική απόφαση που διευθετεί ιδιοκτησιακές και άλλες «εκκρεμότητες» της Μονής θα βρίσκεται στο συρτάρι της Αιγυπτιακής προεδρίας και θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως λαβή για τη άσκηση πίεσης στην Αθήνα.
Σε δεύτερο πλάνο και αφού βγει ο γάιδαρος (δηλαδή η απειλή για άμεσο κλείσιμο της Μονής) για να φανεί (κατά τη γνωστή ιστορία του Χότζα) μεγαλύτερο το δωμάτιο, με βάση τη δικαστική απόφαση αναμένεται να προχωρήσουν κάποιες πρώτες απαλλοτριώσεις κτημάτων που διαχειρίζεται το μοναστήρι (με αιώνια χρησικτησία αλλά χωρίς τίτλους). Κι όλα αυτά σε μια περιοχή, που αυτά τα (τελευταία) χρόνια γνωρίζει μια αστραπιαία και ταυτόχρονα κολοσσιαία ανάπτυξη με τουριστικές υποδομές εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων, και με «ατραξιόν» και ντεκόρ την ιερή/ βιβλική Χερσόνησο του Σινά και τη μονή της Αγίας Αικατερίνης. Είτε με τους μοναχούς της (μεσοπρόθεσμα), ή άνευ, κάποια στιγμή στο όχι και πολύ μακρινό μέλλον.
Απ’ όσα συνοπτικά σημειώθηκαν πιο πάνω είναι ολοφάνερη η θεμελιώδης συμβολική σημασία της ύπαρξης της Μονής καθώς η υπονόμευση της ύπαρξής της μετά από 15 αιώνες θα στιγματίσει το ελληνικό κράτος ως ανίκανο να διαχειριστεί την ιστορία του, δηλαδή την ύπαρξή του.
Σε δεύτερο πλάνο και αφού βγει ο γάιδαρος (δηλαδή η απειλή για άμεσο κλείσιμο της Μονής) για να φανεί (κατά τη γνωστή ιστορία του Χότζα) μεγαλύτερο το δωμάτιο, με βάση τη δικαστική απόφαση αναμένεται να προχωρήσουν κάποιες πρώτες απαλλοτριώσεις κτημάτων που διαχειρίζεται το μοναστήρι (με αιώνια χρησικτησία αλλά χωρίς τίτλους). Κι όλα αυτά σε μια περιοχή, που αυτά τα (τελευταία) χρόνια γνωρίζει μια αστραπιαία και ταυτόχρονα κολοσσιαία ανάπτυξη με τουριστικές υποδομές εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων, και με «ατραξιόν» και ντεκόρ την ιερή/ βιβλική Χερσόνησο του Σινά και τη μονή της Αγίας Αικατερίνης. Είτε με τους μοναχούς της (μεσοπρόθεσμα), ή άνευ, κάποια στιγμή στο όχι και πολύ μακρινό μέλλον.
Απ’ όσα συνοπτικά σημειώθηκαν πιο πάνω είναι ολοφάνερη η θεμελιώδης συμβολική σημασία της ύπαρξης της Μονής καθώς η υπονόμευση της ύπαρξής της μετά από 15 αιώνες θα στιγματίσει το ελληνικό κράτος ως ανίκανο να διαχειριστεί την ιστορία του, δηλαδή την ύπαρξή του.
Πηγή: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου