«Αξιολόγηση» στο Δημόσιο: από ποιους, για ποιους;


Μεγάλη αναταραχή επικρατεί ξανά στο Δημόσιο το τελευταίο διάστημα λόγω της επικείμενης -όπως φαίνεται- εφαρμογής της λεγόμενης αξιολόγησης, σε συμμόρφωση με τις απαιτήσεις του 3ου Μνημονίου.

Όπως αναφέρεται και στην πρόσφατη ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ «Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. αποφάσισε στις 15/3/2017 να προκηρύξει απεργία – αποχή όλων των εργαζομένων στις Δημόσιες Υπηρεσίες από κάθε διαδικασία αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα».
Είναι βέβαιο ότι οι περισσότεροι πολίτες, δικαίως, θεωρούν ότι μια διαδικασία αξιολόγησης της εξόχως προβληματικής  λειτουργίας του Δημοσίου είναι απολύτως αναγκαία, αν θέλουμε να εξαλείψουμε την κομματοκρατία, να βελτιώσουμε τις υπηρεσίες του προς τους πολίτες και να το κάνουμε επιτέλους πιο αποτελεσματικό, αξιοποιώντας με τον καλύτερο τρόπο το κόστος που επωμίζεται ο λαός μέσω των δυσβάσταχτων φόρων.

Φυσικά συμφωνούμε, θέτοντας όμως παράλληλα μερικά κύρια ερωτήματα σε σχέση με την συγκεκριμένη διαδικασία «αξιολόγησης». 
  • Είναι όλα τα παραπάνω πραγματικά οι στόχοι της αξιολόγησης που προωθεί η μνημονιακή «κυβέρνηση» ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ;
  • Θα οδηγήσει αυτή η διαδικασία σε μείωση του κόστους και βελτίωση των υπηρεσιών;
  • Και τελικά, από ποιούς, για ποιούς και με τι στόχους προωθείται αυτή η διαδικασία στο Δημόσιο; 
Μερικά από τα παραπάνω ερωτήματα, τα απαντά πολύ εύστοχα η -ομολογουμένως πολύ καλά τεκμηριωμένη- ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ, αφήνοντας όμως σημαντικά κενά τα οποία θα επισημανθούν στην συνέχεια.

Η «βελτίωση» του Δημοσίου και οι ιδιωτικοποιήσεις

Ειδικά σε ότι αφορά το πρώτο ερώτημα, η ανακοίνωση αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Η λεγόμενη "αξιολόγηση" δεν έχει καμία σχέση με την ανάγκη επιστημονικής, τεχνικής, επαγγελματικής στήριξης των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε οι ίδιοι και οι κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες να γίνουν καλύτερες, σύγχρονες, πιο ποιοτικές στην παροχή αναβαθμισμένων κοινωνικών υπηρεσιών για τα λαϊκά στρώματα. Δεν έχει ως σκοπό την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών, την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών ή την εξάλειψη των αιτιών που οδηγούν στην υποβάθμιση αυτών των υπηρεσιών».

Και στην συνέχεια στο κείμενο αναπτύσσονται οι λόγοι που -κατά την ΑΔΕΔΥ- σχεδιάζεται η εφαρμογή της συγκεκριμένης διαδικασίας αξιολόγησης:

«Οι διαδικασίες της αξιολόγησης στοχεύουν στην ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στα υπουργεία γενικότερα επιδιώκουν να συρρικνωθούν οι υπάρχουσες κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες. Η λεγόμενη "αξιολόγηση" εγγράφεται στο συνολικό πλαίσιο ρυθμίσεων που στοχεύουν στην προώθηση σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων, στην παράδοση ολόκληρων τομέων και υπηρεσιών σε ιδιώτες, προκειμένου να ενισχύσουν την κερδοφορία τους».

Σαφώς και ισχύουν αυτά που αναφέρονται ως στόχοι της αξιολόγησης, ωστόσο η εστίαση στα εργασιακά θέματα και στις ιδιωτικοποιήσεις αγνοεί πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά της διαδικασίας που αφορούν πολύ περισσότερο τον λαό, αλλά κυρίως αφορούν την ίδια την υπόσταση του Ελληνικού Κράτους και κυρίως τον ρόλο που αυτό επιτελεί στο πλαίσιο των λεγόμενων μνημονιακών πολιτικών.

Αγνοεί, δηλαδή στο βασικό συμπέρασμα που καταλήγει, το γεγονός ότι και μέσω της αξιολόγησης προωθείται η διάλυση του δημόσιου και εθνικού χαρακτήρα του κράτους και η λογική του κρατικού -και όχι δημόσιου- υπαλλήλου (όσων θα παραμείνουν εργαζόμενοι σε αυτό μετά την «αξιολόγηση») με επιτελικό ρόλο εξυπηρέτησης των μνημονιακών καταστροφικών νεοφιλελεύθερων πολιτικών και παράλληλα του «παιδιού για τα θελήματα» του κάθε ιδιώτη ξένου ή και ντόπιου που θα λυμαίνεται ανεξέλεγκτα τις κερδοφόρες δραστηριότητες που παρέχει το κράτος στον φορολογούμενο πολίτη και τις επιχειρήσεις.

Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι θα πρέπει να αναφέρουμε ότι στην εισαγωγή της ανακοίνωσης γίνονται κάποιες σχετικές αναφορές στην παράγραφο όπου καταγράφονται τα σχέδια της «συγκυβέρνησης»:

«Μαζί με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων δομών, τους μειωμένους προϋπολογισμούς για την λειτουργία του δημοσίου και την διατήρηση του παγώματος των προσλήψεων μόνιμου προσωπικού, έχει νομοθετήσει για τη «στοχοθεσία», την «κινητικότητα», την «αξιολόγηση» δομών και προσωπικού, έχοντας ως στόχο τη δημιουργία και τη λειτουργία ενός κράτους καθαρά επιτελικού και νεοφιλελεύθερου, με ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες, ελαστικές σχέσεις εργασίας, μακριά από τις ανάγκες και των εργαζόμενων στο δημόσιο αλλά και των πολιτών».

Αντικειμενικότητα και Αξιοκρατία;

Μήπως όμως θα γίνεται αντικειμενικά η διαδικασία της «αξιολόγησης» και θα μειωθεί η κομματοκρατία στο Δημόσιο; Σαφέστατα όχι! Ας θαυμάσουμε όλοι μας «Αντικειμενικότητα» της διαδικασίας με βάση τα όσα γράφονται στην ανακοίνωση:

«Επισημαίνουμε ότι οι «δοτοί – αρεστοί» προϊστάμενοι που με ανάθεση έχουν τοποθετηθεί, χωρίς κριτήρια, θα είναι οι άμεσοι αξιολογητές των Δημοσίων Υπαλλήλων. Κατανοούμε όλοι τι αξιολόγηση θα κάνουν!!!».

Και βέβαια η «αντικειμενικότητα» και η λογική της βελτίωσης του Δημοσίου αποθεώνεται και σε επόμενη παράγραφο:

«Τα κριτήρια της αξιολόγησης των εργαζομένων είναι σκόπιμα αόριστα και υποκειμενικά όπως «η αφοσίωση», η «επίδειξη ενδιαφέροντος», η «πρωτοβουλία», οι «καινοτομίες» κ.ά. Αλήθεια, πόσο «καινοτόμος» μπορεί να είναι ή πόσο μπορεί να «αναπτύξει τις δεξιότητες» του ο εργαζόμενος, όταν π.χ. ο μισός εξοπλισμός του εργαστηρίου του είναι χαλασμένος κι ο άλλος μισός υπολειτουργεί ή όταν μία νοσηλεύτρια έχει στην ευθύνη της 40-50 ασθενείς»;

Όμως, το αποκορύφωμα «καταπολέμησης» της κομματοκρατίας και της επικράτησης της «αντικειμενικότητας» που θέλουν να φέρουν στο Δημόσιο φαίνεται εδώ:

«Η κυβέρνηση, με τη Διεύθυνση Παρακολούθησης και Στατιστικής Ανάλυσης των Βαθμολογιών Αξιολόγησης, εξασφαλίζει την εξουσία να παρεμβαίνει στη βαθμολόγηση εφαρμόζοντας το «συντελεστή διόρθωσης». Ουσιαστικά βάζει τα ποσοστά στην αξιολόγηση με «έξυπνο» τρόπο, αφού, για παράδειγμα, μπορεί να μειώσει τον αριθμό αυτών που έχουν αξιολογηθεί ως πολύ επαρκείς ή άριστοι υπάλληλοι».

Κάτι που θα μπορούσε εύλογα να σχολιάσει κάποιος είναι ότι έτσι, αν κανένας Καρανίκας βαθμολογηθεί από λάθος με «κακό βαθμό» υπάρχει πάντα το «αξιοκρατικό» πλυντήριο του «συντελεστή διόρθωσης» για να σώσουμε το κάθε «πανάξιο» κυβερνητικό ή φιλοκυβερνητικό στέλεχος!

Τέλος σε σχέση με το πρώτο ερώτημα, ας δούμε τα όσα πολύ εύστοχα περιλαμβάνει η ανακοίνωση για το αν τελικά η διαδικασία της «αξιολόγησης» προωθεί τον στόχο της βελτίωσης των υπηρεσιών του προς τους πολίτες, ώστε να γίνει επιτέλους πιο αποτελεσματικό.

«Οι στόχοι δηλαδή για τους οποίους θα βαθμολογηθεί ο υπάλληλος είναι καθορισμένοι, υποχρεωτικοί και άρρηκτα συνδεδεμένοι με την εφαρμογή της μνημονιακής – νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής. Στο περιβάλλον του υποστελεχωμένου και υποχρηματοδοτημένου δημόσιου τομέα, αρκετοί από τους στόχους πιθανότατα είτε να μην είναι εφικτοί είτε να βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες της κοινωνίας. Για παράδειγμα, στην υγεία, στόχος θα είναι η μικρότερη παραμονή του ασθενή στο νοσοκομείο, με σκοπό την περικοπή της δαπάνης, τη λειτουργία του νοσοκομείου με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, κι όχι την καλύτερη παροχή υπηρεσίας στον πολίτη. Με αυτόν τον τρόπο, δημόσιες δομές θα αξιολογούνται αρνητικά και θα οδηγούνται σε περαιτέρω συρρίκνωση και κατάργηση».

Μείωση του κόστους και αποτελεσματικότητα

Σχετικά με το δεύτερο ερώτημα, δηλαδή το θέμα του κόστους των υπηρεσιών του Δημοσίου, γίνεται αναφορά στην παράγραφο της ανακοίνωσης για να υποστηριχθεί το γιατί είναι μεγάλη η αναγκαιότητα δυναμικής αντίδρασης και συμμετοχής στην απεργία. Ειδικότερα αναφέρεται:

«Όχι μόνο για να προστατευθούν οι εργαζόμενοι του Δημοσίου, αλλά για να ωφεληθεί το σύνολο του κόσμου της δουλειάς και να μη δημιουργηθεί το «επιτελικό – ευέλικτο δημόσιο» των... ιδιωτών, με τις πανάκριβες και ανεξέλεγκτες υπηρεσίες, που δε διασφαλίζουν ποιότητα και ασφάλεια στις όποιες παροχές ή προϊόντα, παρά μόνο κέρδη για τους ίδιους».

Και σε άλλο σημείο:

«Όλη αυτή η νομοθεσία, με την ισχύ και της προηγούμενης μνημονιακής που δεν καταργήθηκε ποτέ, απορρυθμίζει τις εργασιακές σχέσεις στο Δημόσιο, πλήττει τους μισθούς και τα δικαιώματα, υποβαθμίζοντας και ακριβαίνοντας συγχρόνως τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τα φτωχομεσαία κοινωνικά στρώματα».

Πρόκειται για πολύ εύστοχα επιχειρήματα, αφού είναι σαφές και αποδεδειγμένο διεθνώς ότι η πρακτική των ιδιωτικοποιήσεων των παρεχόμενων από το Δημόσιο υπηρεσιών, όχι μόνο αύξησε το κόστος αλλά οδήγησε σε αρκετές περιπτώσεις και σε υποβάθμιση της ποιότητας (π.χ. ύδρευση) ελλοχεύοντας κινδύνους ακόμα και για την δημόσια υγεία.

Πόσο μάλλον όταν αυτά προωθούνται σε μια χώρα υπό ιδιότυπη κατοχή όπου όλοι οι μηχανισμοί ελέγχου και διασφάλισης της διαφάνειας βρίσκονται σε πλήρη απορρύθμιση και «νόμος έχει γίνει το δίκιο» της κάθε Βεσκουλέσκου! 

Συνοψίζοντας

Με βάση λοιπόν τα παραπάνω αναφερόμενα -για να απαντηθεί και το τρίτο ερώτημα- από ποιους, για ποιους και με τι στόχους προωθείται αυτή η διαδικασία στο Δημόσιο;

Τι ζητήματα προκύπτουν αλλά δεν αναφέρονται στο κείμενο αυτής της πολύ καλά τεκμηριωμένης ανακοίνωσης;

Κατ΄ αρχήν αφού οι στόχοι που βάζει αυτή η «αξιολόγηση» είναι 100% μνημονιακοί, αυτοί που ξεκάθαρα καθορίζουν την διαδικασία είναι τα διεθνή αρπακτικά, οι τοκογλύφοι και οι κάθε είδους δανειστές – δυνάστες.

Η αξιολόγηση αυτή λοιπόν επιβάλλεται από τους ξένους επικυρίαρχους για την εξυπηρέτηση όχι απλά της εφαρμογής «της μνημονιακής – νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής» αλλά των δικών τους συμφερόντων.

Όπως φαίνεται η ΑΔΕΔΥ αδυνατεί ή επιλέγει να μην αγγίξει τα πλέον ουσιώδη ζητήματα, τα ζητήματα δηλαδή της εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας και την υφιστάμενη κατάσταση οικονομικής και πολιτικής κατοχής στην οποία βρίσκεται η πατρίδα και το ίδιο το κράτος.

Μέσα από αυτή την «παράλειψη» αποσιωπάται και το γεγονός, ότι και η διαδικασία ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών του δημοσίου θα ελέγχεται από τους δανειστές, που θα επιβάλουν ποιοι ντόπιοι συνεργάτες τους «θα παίρνουν τις δουλειές».

Κι ενώ πολύ σωστά αναφέρεται ότι έχουν θέσει ως «στόχο τη δημιουργία και τη λειτουργία ενός κράτους καθαρά επιτελικού και νεοφιλελεύθερου, με ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες, ελαστικές σχέσεις εργασίας, μακριά από τις ανάγκες και των εργαζόμενων στο δημόσιο αλλά και των πολιτών» παραλείπεται οποιαδήποτε αναφορά στο γεγονός ότι μέσω όλης αυτής της στοχοθεσίας και της διαδικασίας αξιολόγησης προκύπτει κάτι ακόμα πιο επικίνδυνο.

Γιατί όλα όσα αναφέρει η ανακοίνωση αυτή οριοθετούν σαφώς όλο το πλαίσιο για την μετατροπή του ελληνικού κράτους σε κύριο εργαλείο στα χέρια των ξένων δανειστών για να «κρατικοποιήσουν» την διαρκή υποδούλωση του λαού και το ξεπούλημα όλων των κοινωνικών και δημόσιων αγαθών και υποδομών (βλέπε περίπτωση ΔΕΗ) από τα διεθνή μεγάλα συμφέροντα που εκπροσωπούν αλλά και τα ντόπια οικονομικοπολιτικά συμφέροντα που συνεργάζονται μαζί τους!

Να λοιπόν για ποιους πρόκειται να εφαρμοσθεί και η λεγόμενη αξιολόγηση στο Δημόσιο: για τα διεθνή μεγάλα συμφέροντα που εκπροσωπούν οι «δανειστές» -που δόλια αποκαλούν «θεσμούς»- αλλά και τα ντόπια συμφέροντα που συνεργάζονται μαζί τους για να διατηρήσουν τα κάθε είδους  οικονομικά ή εξουσιαστικά προνόμια τους, αλλά και να αποφύγουν την βέβαιη τιμωρία τους με την απόδοση δικαιοσύνης αν ανατραπούν αυτά τα δεδομένα.

Σε μια διαδικασία όπου «Τα κριτήρια της αξιολόγησης των εργαζομένων είναι σκόπιμα αόριστα και υποκειμενικά» αλλά «οι στόχοι δηλαδή για τους οποίους θα βαθμολογηθεί ο υπάλληλος είναι καθορισμένοι, υποχρεωτικοί και άρρηκτα συνδεδεμένοι με την εφαρμογή της μνημονιακής – νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής», η ΑΔΕΔΥ «αδυνατεί» μάλλον να αντιληφθεί ότι δεν διακυβεύονται απλά τα εργασιακά ή κλαδικά δικαιώματα και οι θέσεις εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων αλλά ότι πλέον τα μεγαλύτερα προσόντα του κρατικού (και όχι δημόσιου όπως τουλάχιστον θεωρητικά ίσχυε ως τώρα) υπαλλήλου που προωθεί αυτός ο τύπος αξιολόγησης είναι ο ραγιαδισμός, η υποταγή και η υποτέλεια σε συμφέροντα που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα που οφείλει να έχει το κράτος στην δημοκρατία για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του λαού και της πατρίδας.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι όμως οφείλουν να το αντιληφθούν και να το συνειδητοποιήσουν! Γιατί όσο συντομότερα συμβεί αυτό, τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσουν να συγκροτήσουν μαζί με τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες που θίγονται από το υφιστάμενο κατοχικό καθεστώς,  ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης και ανατροπής που θα απελευθερώσει τον λαό και την πατρίδα, με όρους εθνικής ανεξαρτησίας, λαϊκής κυριαρχίας, δημοκρατίας, δικαιοσύνης και αξιοκρατίας.

Ο αγώνας και οι κινητοποιήσεις ενάντια σ’ αυτή την διαδικασία «αξιολόγησης» που δεν πρέπει να επιτρέψουμε να περάσει, ας αποτελέσουν το ξεκίνημα αυτής της συνειδητοποίησης και της αντίστασης!

Δείτε ολόκληρη την Ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ ΕΔΩ

Αγρεύων εξ Αγριάς

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου