Υεμένη: μια γενοκτονία σε αργή κίνηση

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Θα αποδοθούν ποτέ ευθύνες για τη γενοκτονία που συντελείται επί διετίας σχεδόν στην Υεμένη; Κι αν ναι, πότε; Όταν οι νεκροί θα έχουν φτάσει το 1 εκατομμύριο;

Οργή προκαλεί η αδιαφορία και η ανοχή που επιδεικνύει η διεθνής κοινότητα απέναντι στα διαρκή εγκλήματα πολέμου που προκαλεί η Σαουδική Αραβία, το πλουσιότερο κράτος του αραβικού κόσμου, στη γειτονική της Υεμένη, που είναι το φτωχότερο κράτος της περιοχής με όποιο κριτήριο κι αν χρησιμοποιηθεί. Η σταγόνα της σαουδαραβικής βαρβαρότητας που ξεχείλισε το ποτήρι είναι η χολέρα που αποδεκατίζει τον ήδη εξουθενωμένο πληθυσμό. Με βάση στοιχεία του ΟΗΕ, η επιδημία χολέρας στην Υεμένη έχει πλήξει 300.000 άτομα, έχει οδηγήσει στο θάνατο 1.500 και κάθε μέρα εξαπλώνεται σε 5.000 επιπλέον ανθρώπους. Πριν ξεσπάσει η χολέρα, που σύμφωνα με τη Unicef οδηγεί στο θάνατο 1 παιδί κάθε 10 λεπτά, η Υεμένη βρισκόταν σε μια παρατεταμένη ανθρωπιστική κρίση καθώς σε έναν πληθυσμό 26 εκ., 20 εκ. άτομα με δυσκολία εξασφάλιζαν τη διατροφή τους, 15 εκ. άτομα είχαν αποκοπεί από κάθε πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα, 3,2 εκ. είχαν εγκαταλείψει τη χώρα, 2 εκ. παιδιά αδυνατούσαν να παρακολουθήσουν το σχολείο και 13.000 άτομα τουλάχιστον είχαν πέσει νεκρά από τους ανηλεείς βομβαρδισμούς της Σαουδικής Αραβίας.

Για να γίνει αντιληπτή η κτηνώδης βία που εξαπολύει το Ριάντ εναντίον της Υεμένης, αρκεί να αναφερθούν τρεις χαρακτηριστικές επιθέσεις εναντίον του ντόπιου πληθυσμού. Τον Οκτώβριο του 2016 διπλός βομβαρδισμός νεκρικής πομπής, με τον δεύτερο να ακολουθεί τον πρώτο λίγη ώρα αργότερα ανεβάζοντας τα εγκλήματα πολέμου σε νέα επίπεδα, οδήγησε στο θάνατο 114 άτομα. Τον Μάρτιο βομβαρδισμός βάρκας στην οποία επέβαιναν 40 Σομαλοί πρόσφυγες οι οποίοι επέστρεφαν έντρομοι στην πατρίδα τους, για να βρουν ασφάλεια, οδήγησε στο θάνατο 40 ατόμων, ενώ 6 άτομα σκοτώθηκαν όταν τα σαουδαραβικά πολεμικά αεροπλάνα βομβάρδισαν στα βόρεια της χώρας στα σύνορα με τη Σαουδική Αραβία τοπική αγορά που έσφυζε εκείνη την ώρα από κόσμο.

Στην Υεμένη, όλα ξεκίνησαν τον Μάρτιο του 2015 όταν οι σαουδάραβες (χωρίς καν να απευθυνθούν στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για να εξασφαλίσουν την έγκριση ή ένα ψήφισμά του προφασιζόμενοι κάποιο λόγο, όπως έκανε για παράδειγμα ο Κλίντον με το Κόσσοβο το 1999) άρχισαν να βομβαρδίζουν την Υεμένη. Ταυτόχρονα, εφάρμοσαν μια πολιτική αποκλεισμού της από θάλασσα και αέρα, που οδήγησε στην πείνα, το θάνατο και τις αρρώστιες, όπως περίπου έκαναν και στα χρόνια του Μεσαίωνα στην Ευρώπη οι επιτιθέμενοι, τιμωρώντας επί της ουσίας με την πολιορκία τον ίδιο τον πληθυσμό. Για τη μεγαλύτερη σε έκταση πετρομοναρχία της Μέσης Ανατολής σα να μην έχει περάσει μια μέρα από τότε…

Η αιτία που επικαλούταν το Ριάντ για τον αποκλεισμό της Υεμένης σχετίζεται με τη δυνατότητα ανεφοδιασμού από το Ιράν των σιιτών ανταρτών Χούτι που ανέτρεψαν τη σουνίτικη κυβέρνηση και κατέλαβαν το Σεπτέμβριο του 2014 την πρωτεύουσα Σάανα, η οποία είναι μια από τις ομορφότερες και γραφικότερες πόλεις της Μέσης Ανατολής.

Το μένος του οίκου των Σαούντ εναντίον της Υεμένης εξηγείται τόσο για γεωπολιτικούς όσο και για καθαρά οικονομικούς λόγους.

Τα κοιτάσματα της Υεμένης από μόνα τους δεν είναι σημαντικά. Τα πετρελαϊκά εκτιμώνται σε 3 δισ. βαρέλια, κατατάσσοντας τη χώρα στην 29η θέση παγκοσμίως, όταν η Σαουδική Αραβία βρίσκεται στη 2η. Ενώ τα κοιτάσματα φυσικού αερίου εκτιμώνται σε 478 δισ. τοποθετώντας τη χώρα στην 33η θέση της παγκόσμιας κατάταξης. Η ιδιομορφία τους ωστόσο είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος βρίσκεται στα βόρεια της χώρας, εκεί δηλαδή που είναι εγκατεστημένοι και οι Σιίτες, που κατ’ επανάληψη έχουν καταγγείλει τη γαλλική πετρελαϊκή εταιρεία Total ότι κλέβει ακόμη και το 63% των κοιτασμάτων της χώρας με τη βοήθεια των Σαουδαράβων. Μια Υεμένη πολιτικά ελεγχόμενη από τους Σιίτες γιατί να συνεχίσει να ανέχεται τη σιωπηρή οικονομική εισβολή των Σαουδαράβων;

Εξ ίσου σημαντικές ωστόσο είναι και οι γεωστρατηγικές διακυβεύσεις για το Ριάντ. Όπως φάνηκε και με την πρόσφατη κρίση που προκάλεσε η Σαουδική Αραβία με το Κατάρ, όπου το απώτερο διακύβευμα ήταν να στείλει μήνυμα στο Ιράν πλήττοντας ένα στενό του σύμμαχο, στόχος των οίκων των Σαούντ είναι να αποτελέσουν την αδιαμφισβήτητη ηγεμονική δύναμη στην περιοχή. Αυτός ο στόχος πρόσφατα έχει δεχθεί δύο σοβαρά πλήγματα. Το πρώτο ήταν στη Συρία, καθώς ο Άσαντ αν και πιο άπειρος αποδείχθηκε πολύ πιο σκληρός από τον Καντάφι για να πεθάνει ή να μην ενεργοποιήσει τα διεθνή του ερείσματα μετατρέποντας τον αγώνα επιβίωσής του σε ένα μίνι παγκόσμιο πόλεμο που διεξήχθη ενίοτε κι όχι πάντα δια αντιπροσώπων στα συριακά εδάφη. Η ήττα των εγκληματικών μισθοφορικών συμμοριών του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία, με την αναντικατάστατη βοήθεια της Ρωσίας, αποτέλεσε πλήγμα για τη Σαουδική Αραβία που έχει ενδύσει τα σχέδια κυριαρχίας της με θρησκευτικά σουνίτικα χρώματα. Ο σουδαραβικός μικρο-ιμπεριαλισμός δέχτηκε το δεύτερο πλήγμα στη Μοσούλη που στις 9 Ιουλίου πέρασε οριστικά υπό τον έλεγχο της Βαγδάτης μετά από σκληρές μάχες με το Ισλαμικό κράτος που διήρκεσαν σχεδόν 10 μήνες. Σε αυτό το πλαίσιο των αρνητικών εξελίξεων η Υεμένη αποτελεί εύκολο στόχο για τη Σαουδική Αραβία και το τελευταίο σωσίβιο διάσωσης των επεκτατικών της σχεδίων.

Τη σοβαρότερη ευθύνη ωστόσο για τα αλλεπάλληλα εγκλήματα πολέμου της Σαουδικής Αραβίας εναντίον της Υεμένης, με αποκορύφωμα την υπό εξέλιξη επιδημία χολέρας που χαρακτηρίστηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως η μεγαλύτερη επιδημία που υφίσταται αυτή τη στιγμή, τη φέρουν οι ΗΠΑ και η Αγγλία, που σφυρίζουν αδιάφορα. Η ανοχή τους δεν είναι καθόλου τυχαία. Επί 8ετίας Μπαράκ Ομπάμα από τα 200 δισ. δολ. εξαγωγών όπλων που πραγματοποίησαν οι ΗΠΑ τα μισά, δηλαδή 100 δισ. δολ., ήταν οι εξαγωγές μόνο στη Σαουδική Αραβία. Ο Τραμπ επομένως δεν ήταν ο πρώτος αμερικανός πρόεδρος που υπέγραψε χρυσά συμβόλαια με το Ριάντ, αξίας 110 δισ. Απλώς ο Τραμπ το …τερμάτισε. Χρυσά συμβόλαια ύψους 3,3 δισ. λιρών έχει υπογράψει πρόσφατα και η Αγγλία με τους σαουδάραβες. Γι’ αυτό το λόγο όλοι σωπαίνουν! Το Ριάντ από τη μεριά του εξαγοράζει τη σιωπή τη Δύσης. Μπουκώνει τους Αγγλο-αμερικάνους με δισεκατομμύρια και μαζί με τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα που παραλαμβάνει, απολαμβάνει και την ανοχή τους. Κι ας εισπράττουν και οι ίδιες οι δυτικές κοινωνίες τις αιματηρές συνέπειες από την πολύπλευρη στήριξη του Ριάντ στην τρομοκρατία. Η σχεδόν ομόφωνη έγκριση από το αμερικανικό Κογκρέσο του δικαιώματος των θυμάτων της 11ης Σεπτεμβρίου να στραφούν δικαστικά εναντίον της σαουδαραβικής κυβέρνησης είναι ενδεικτική για το πόσο ψηλά φθάνουν οι ευθύνες στην υπόθαλψη της τρομοκρατίας, όταν μιλούμε για τη Σαουδική Αραβία.

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Επίκαιρα» (17 Ιουλίου 2017)

Πηγή: ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Αγρεύων εξ Αγριάς

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου