Του Δημήτρη Μηλάκα

Το κατά Κοτζιά « διπλωματικό αριστούργημα» των Πρεσπών εκτός από την ανεπίστρεπτη δρομολόγηση της ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ πρόσφερε σήμερα ένα ακόμη απτό αποτέλεσμα: την κατάρρευση της σταθερής επί τετραετία κυβερνητικής συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Υπό αυτήν την έννοια ένα θέμα εξωτερικής πολιτικής (για την αντιμετώπιση του οποίου η κυβέρνηση δεν φρόντισε να εξασφαλίσει ευρύτερες συναινέσεις ) εμφανίζεται να επηρεάζει τα εσωτερικά πολιτικά πράγματα συνολικά.

Ετσι, λοιπόν,  η εσωτερική πολιτική σκηνή, ανασχηματίζεται μέσα στο πλαίσιο διεθνών «προδιαγραφών»  οι οποίες διαμορφώνονται αλλού και όχι πάντως στην Αθήνα. Με πιο απλά λόγια: Η κυβέρνηση (Αλέξης Τσίπρας) ανέλαβε να φέρει σε πέρας μια υπόθεση (την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ)  και να πληρώσει το πολιτικό κόστος που αυτή η εργασία- εξυπηρέτηση προς ΗΠΑ, συνεπάγεται.

Το άμεσο πολιτικό κόστος (διάλυση της συμμαχίας με ΑΝΕΛ) ο Αλέξης Τσίπρας το κατέβαλε σήμερα ψύχραιμα και ήσυχα ίσως γιατί μετά την αποχώρηση Καμμένου ο πρωθυπουργός αναμένει (προοδευτικά- κεντροαριστερά) πολιτικά αντίδωρα.

Υπάρχει ωστόσο μια βαθύτερη παράμετρος του κόστους το οποίο θα καταβληθεί μακροπρόθεσμα και όχι μόνο από τον σημερινό πρωθυπουργό: πρόκειται για το κόστος που προκύπτει από την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να συμφωνήσει στα ελάχιστα απαιτούμενα  διαμορφώνοντας κοινή γραμμή πλεύσης για τα  μείζονα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.

Ο καιροσκοπισμός, στην προκειμένη περίπτωση, αποτελεί την πυξίδα των κινήσεων των κομμάτων εξουσίας:

• Ήταν επιλογή Τσίπρα/Κοτζιά να μαζέψουν όλο το χαρτί της «επιτυχίας» όπως θεωρούσαν, της «λύσης» του σκοπιανού   
• Είναι επιλογή του Κ. Μητσοτάκη να κάνει πολιτικό πλιάτσικο αλλάζοντας θέση στο σκοπιάνο  

Σε κάθε περίπτωση, τόσο αυτοί που κυβερνούν  όσο και αυτοί που φιλοδοξούν να κυβερνήσουν εμφανίζονται ανίκανοι να διασφαλίσουν την απαιτούμενη ελάχιστη συνοχή για την αντιμετώπιση μικρών ή μεγάλων προκλήσεων σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.

Αν λοιπόν, η υπόθεση των Σκοπίων η οποία σε τελική ανάλυση έχει να κάνει κατά κύριο λόγο  με τον τρόπο ανάγνωσης της ιστορίας μπορεί να προκαλέσει  τριγμούς στην Αθήνα, τι θα συμβεί άραγε στην περίπτωση που η χώρα κληθεί να αντιμετωπίσει κάποιον σοβαρότερο και περισσότερο απτό κίνδυνο;

Σημείωση: προφανώς δεν είναι τυχαία η σημερινή τουρκική ανακοίνωση για την δέσμευση ολόκληρης της θαλάσσιας περιοχής νότια Ρόδου, Καστελόριζου και ανατολικά Καρπάθου μέχρι την κυπριακή ΑΟΖ για έρευνες από το Μπαρμπαρός....

Πηγή: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ