Του Παναγιώτη Κορισιάνου

Είναι αναμφίβολο ότι οι δασικές πυρκαγιές είναι ένα πυροοικολογικό φαινόμενο τόσο στο μεσογειακό χώρο που ζούμε, όσο και στις ιδιαίτερα ξηροθερμικές συνθήκες που επικρατούν και σε άλλες χώρες του πλανήτη.

Ως υπογράφων δεν θα σταθώ στο παρών σημείωμα στην θεωρητική οικολογική προσέγγιση που δίνουν κάποιοι αξιόλογοι ερευνητές, δηλ. στην εκδήλωση του φυσικού νόμου της ετερογονίας των σκοπών, που στηρίζεται στην μαθηματική σχέση, όσο αυξάνεται η πράσινη βιομάζα, τόσο μεγαλύτερη η ανατροπή του μέσου φυσικού κατ όγκο λόγου Ο/CO2(οξυγόνο/διοξείδιο του άνθρακα=20,95/0,03 ήτοι η περίσσεια οξυγόνου δημιουργεί τις πυρκαγιές.

Θα αναφερθώ στις ανθρωπογενείς επεμβάσεις, στις σημερινές κοινωνικές συνθήκες και στη φάση του παγκοσμιοποιημένου χρηματιστηριακού καπιταλισμού που διψάει να διοχετεύσει τα παρκαρισμένα κεφάλαια του. Κρίση λοιπόν υπερσυσσώρευσης του καπιταλισμού και αναζήτηση νέων αγορών είτε στον αγροτοδιατροφικό τομέα, είτε στην εξόρυξη μεταλλευμάτων.

Η κρίση του 2008 ξεπεράστηκε κατά κύριο λόγο διότι τα συσσωρευμένα κεφάλαια βρήκαν διέξοδο στις αναδυόμενες αγορές των χωρών Brics, σήμερα όμως οι χώρες αυτές έχουν αλλάξει ριζικά κατεύθυνση.

Ας πάμε λοιπόν να προσεγγίσουμε το πολυσύνθετο θέμα των δασικών πυρκαγιών από τις ανθρωπογενείς επεμβάσεις.

Παρατήρηση 1

Οι τεράστιες πυρκαγιές στα δάση του Αμαζονίου, που κατά κοινή ομολογία αποτελούν το μεγαλύτερο πνεύμονα πρασίνου στον πλανήτη, ωθούνται ή δεν ωθούνται με την πολιτική ενθάρρυνση του ακροδεξιού- φασίστα Μπολσοναρο για αλλαγή χρήσης της γης και τον διωγμό- εξολόθρευση των ιθαγενών- Ινδιάνων που στέκονται εμπόδιο;

Παρατήρηση 2

Υπάρχουν ενδείξεις, καταγγελίες ακόμη και των φιλήσυχων ιθαγενών Ινδιάνων που κάποτε αριθμούσαν 20 εκατομμύρια ανθρώπους, σήμερα φθάνουν τις 400.000 ψυχές. Τρομακτική μείωση πληθυσμού. Υπάρχει λοιπόν ο φόβος ότι πίσω από τις πυρκαγιές κρύβονται πολυεθνικές εταιρείες και ιδιαίτερα η Black rock, η μεγαλύτερη ίσως εταιρεία στον αγροτοδιατροφικό τομέα και στον τομέα εξόρυξης μεταλλευμάτων.

Παρατήρηση 3

Μετά την σύσκεψη των G7 στο Μπιαρίτς, πληθαίνουν οι φωνές, οι ανησυχίες, οι διαμαρτυρίες φιλοπεριβαλλοντικών οργανώσεων καθώς και εργατών, φοιτητών κλπ. Ίσως μια οριζόντια σύνδεση αυτών των οργανώσεων με πολιτικά κόμματα που έχουν στην πολιτική τους μια άλλη θεώρηση για την κοινωνία, κόντρα στα κέρδη των πολυεθνικών και του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής.

Παρατήρηση 4

Οι αντινομίες και οι αντιφάσεις του καπιταλισμού δείχνουν σαφώς τα όρια του, ιδιαίτερα την παθογένεια της ανάπτυξης. Ποιας ανάπτυξης; Μα σαφώς στην αύξηση των κερδών και στη ληστρική εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών σε ένα πεπερασμένο σύνολο όπως ο πλανήτης Γη.

Παρατήρηση 5

Τι προτείνουμε από την δική μας σκοπιά; Μα φυσικά την υπέρβαση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής από την οικολογία. Την ορθολογική και σχεδιασμένη διαχείριση των φυσικών πόρων με αειφορικό τρόπο διαχείρισης ( Αξίωμα της Δασολογικής Επιστήμης- Αειφορία των καρπώσεων )

Μπαίνει λοιπόν το ερώτημα μετά τις πυρκαγιές τι;

Προκειμένου λοιπόν να επαναφέρουμε τα φυσικά οικοσυστήματα χρειάζεται πολιτική βούληση έτσι ώστε με φυσικό τρόπο να γίνει η αποκατάσταση:

Α) Με φυσική αναγέννηση και τεχνητή αναδάσωση όπου δεν υπάρχουν δέντρα- σπορείς ήτοι έχουμε επαναλαμβανόμενες πυρκαγιές.

Β) Προστασία των καμμένων εκτάσεων από την βοσκή.

Γ) Κήρυξη της καμμένης έκτασης ως αναδασωτέας και αυστηρή απαγόρευση της αλλαγής χρήσης γης

Είναι λοιπόν αναγκαίο να αποκτήσει ο σημερινός άνθρωπος οικολογική συνείδηση σε συνδυασμό με την πάλη όλων των περιβαλλοντικών οργανώσεων σε διεθνές επίπεδο, μαζί με πολιτικά κόμματα που η πολιτική τους περιέχει οικολογικό- περιβαλλοντικό πρόγραμμα και φυσικά αντιτίθεται στην αλόγιστη καπιταλιστική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων.

Πηγή: ΙΣΚΡΑ