Μήπως εκτός από το Brexit υπάρχει και η λιτότητα;


Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ένα και μοναδικό είναι το θέμα που κυριαρχεί στη δημόσια αντιπαράθεση στην Αγγλία, καθ’ οδόν για τις εκλογές της 12ης Δεκεμβρίου: οι όροι της εξόδου της χώρας από την ΕΕ – κι όχι φυσικά αν θα βγει από την Ένωση. Ενδεικτικές είναι οι τοποθετήσεις των δύο πολιτικών ηγετών στην πρώτη τηλεμαχία, με τον Μπόρις Τζόνσον να δηλώνει πώς έχει στα χέρια του τη συμφωνία με την ΕΕ για έξοδο και το μόνο που του λείπει είναι μια καθαρή νίκη, την οποία θα έχει και με τα παραπάνω αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις που του δίνουν ένα προβάδισμα της τάξης των 18 μονάδων.
Από την άλλη, ο ηγέτης των Εργατικών, Τζέρεμι Κόρμπιν, ζητάει την ψήφο των Βρετανών για να επαναδιαπραγματευτεί τη συμφωνία εξόδου στην κατεύθυνση μιας καλύτερης σχέσης με την ενιαία ευρωπαϊκή αγορά. Το γεγονός πάντως ότι συγκεντρώνει μόνο το 27% των προτιμήσεων δε δείχνει να εμπνέει τους ψηφοφόρους η στάση του απέναντι στην ΕΕ…

Προς επίρρωση το γεγονός ότι ναι μεν η κριτική κατά των Τόρηδων αυξάνεται με εκθετικό μάλιστα βαθμό στην κοινωνία, αλλά ως επίκεντρό της έχει την πολιτική των περικοπών κι όχι τους όρους εξόδου από την ΕΕ, που οι Εργατικοί έχουν αναγάγει σε προνομιακό πεδίο αντιπαράθεσης προσπαθώντας να φανούν ως το κόμμα της Ευρώπης. Κι ας ισοδυναμεί με πολιτική αιμορραγία αυτή τους η στάση…

Η λαϊκή αντίδραση απέναντι στην επέλαση του νεοφιλελευθερισμού βρήκε έναν εξαιρετικά πρωτότυπο τρόπο να εκφραστεί που καταφέρνει και κονιορτοποιεί τόσο τις νεωτερικές κοινοτοπίες για το ρόλο των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης όσο και τις γερασμένες βεβαιότητες για το ρόλο των παραδοσιακών Μέσων ενημέρωσης. Προτεραιότητα είχε το περιεχόμενο! Όλα ξεκίνησαν όπως διαβάσαμε από μια καλογραμμένη χειρόγραφη αφίσα που κολλήθηκε σε μια στάση λεωφορείου και περιέγραφε με έναν σαφή τρόπο μια προσωπική ιστορία λιτότητας από τα χρόνια των Τόρηδων στην εξουσία.

Πολύ σύντομα η συγγραφή σχετικών αφισών έγινε μόδα την οποία αναπαρήγαγαν πολλοί καθημερινοί, φτωχοί άνθρωποι, από την μια άκρη της χώρας ως την άλλη, φέρνοντας στην επιφάνεια κοινωνικά δράματα, κατά τη διάρκεια όλης αυτής της 9ετίας που είναι οι Συντηρητικοί στην εξουσία. Αυτά που συντελούνται μακρά από το φως της κάμερας… Οι ιστορίες αναπαράχθηκαν με τις σχετικές φωτογραφίες στον δημοφιλή ιστότοπο Twitter δίπλα από το hashtag #ToryStory. Ο κοινωνιολόγος, ο κοινωνικός ερευνητής και ο ιστορικός του μέλλοντος που θα θέλει να μάθει τι πραγματικά συνέβαινε στην Μεγάλη Βρετανία το 2019 ενώ όδευε για τις κάλπες θα ανατρέξει σε αυτή την μακρά ακολουθία αναρτήσεων.

Δύο είναι τα θέματα που κυριαρχούν στις αναρτήσεις, με τις περισσότερες από αυτές να τελειώνουν καλώντας τους πολίτες να ψηφίσουν τους Εργατικούς. Το πρώτο είναι η στεγαστική κρίση. Είναι ενδεικτικό ότι ως δήμαρχος του Λονδίνου ο Μπόρις Τζόνσον το 2009 είχε δεσμευθεί ότι μέσα σε 3 χρόνια θα λύσει το πρόβλημα! Έκτοτε το πρόβλημα έχει οδηγηθεί σε παροξυσμό.

Το 2018 – 2019 οι άστεγοι του Λονδίνου ανέρχονταν σε 8.855 άτομα, 2,5 φορές περισσότεροι σε σχέση με το 2009. Σε όλο δε το Ηνωμένο Βασίλειο οι άστεγοι εκτιμώνται σε 320.000 άτομα, ενώ μόνο το 2018 πέθαναν στο δρόμο 726 άτομα – σε ρόλο μάρτυρα του υπαρκτού νεοφιλελευθερισμού, 22% περισσότεροι από το 2017!  Άλλοι 3.673 άτομα επιπλέον κοιμούνταν κάπου περιστασιακά. Η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί το 20015 ότι θα διαθέσει 2,3 δισ. λίρες για την ανέγερση 60.000 νέων κατοικιών. Όπως φάνηκε όμως οι Συντηρητικοί δεν ήθελαν να βάλουν εμπόδια στην άνοδο των τιμών των ενοικίων…

Το άλλο θέμα που κυριαρχεί στις αφίσες και τις αναρτήσεις είναι η διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας, το οποίο ούτε και η Θάτσερ δεν είχε ιδιωτικοποιήσει. Οι Συντηρητικοί του Κάμερον, της Μέι και του Τζόνσον κατάφεραν ό,τι δεν πέτυχε η Θάτσερ. Ο τομέας που νοσεί πιο βαριά στην Αγγλία είναι η ψυχιατρική υγεία, με τα ποσοστά άγχους και κατάθλιψης μεταξύ των εφήβων τα τελευταία 25 χρόνια να έχουν αυξηθεί κατά 70%, ενώ από το 2009 τα ποσοστά όσων έχουν νοσηλευτεί με ψυχιατρικά προβλήματα έχουν διπλασιαστεί. Η κρίση του συστήματος υγείας είναι αποτέλεσμα των περικοπών που κορυφώθηκαν το 2016 επί Τζορτζ Όσμπορν, όταν κατόπιν οδηγιών της McKinsey χαρακτήρισε τις νοσοκόμες περιττές… Ως αποτέλεσμα σήμερα υπάρχουν 43.000 κενές θέσεις σε όλα τα επίπεδα νοσηλείας.

Αξίζει να παραθέσουμε ορισμένα αποσπάσματα των χειρόγραφων αφισών και αναρτήσεων: «Δουλεύω σε δύο δουλειές τώρα και μόλις που τα καταφέρνω να πληρώνω κάθε μήνα το νοίκι. Πάντα ανησυχούσα ότι θα χάσω τη δουλειά μου αν χρειαστεί να πάρω άδεια για να φροντίσω τα άρρωστα μέλη της οικογένειάς μου… Πρέπει να διώξουμε τους Τόρηδες».  Σε άλλη αφίσα γράφει: «Εργάζομαι στην ψυχική υγεία. Κάθε μέρα βλέπω το αποτέλεσμα της λιτότητας των Τόρηδων. Τα δύο τελευταία χρόνια οι πόροι μας έχουν μειωθεί στο μισό. Αυτό σημαίνει διπλασιασμό των ωρών αναμονής ενώ χιλιάδες άνθρωποι στο Μπρίστολ βρίσκονται σε ανάγκη. Οι άνθρωποι στην πόλη μας πεθαίνουν επειδή δεν υπάρχει αρκετή υποστήριξη»…

Αρχική δημοσίευση: Εφημερίδα Νέα Σελίδα

Πηγή: ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ


Δρόμος ανοιχτός

1 σχόλιο :

  1. Και δεν περνά καθόλου απ' το μυαλό αυτών των ανθρώπων,ότι η λιτότητα κ το ξήλωμα του κοινωνικού κράτους είναι χαραχτηριστικά φαινόμενα της ΕΕ,οπόταν κ στη χώρα τους ίσως να μη φταίη η διακυβέρνηση των συντηρητικών,αλλά η παραμονή τους στην ΕΕ,ασχέτως κυβέρνησης;Γιατί λέγεται,ότι ήδη απείλησαν τους Βρετανούς,ότι με τους συντηρητικούς στην κυβέρνηση θα γίνη της Θάτσερ κ απάντησαν,ότι τη Θάτσερ την ανέτρεψαν,γιατί είχαν την κυριαρχία της χώρας τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή