Του Πάρι Καρβουνόπουλου

Από τη μία έχουμε τους “νεοφιλελεύθερους”, “φιλελεύθερους” οι οποίοι θεωρούσαν την Εθνική Άμυνα “μαύρη τρύπα που τρώει λεφτά”. Αν μπορούσαν θα ανέθεταν την ασφάλεια της χώρας σε ιδιωτική εταιρεία σεκιούριτι. Εσχάτως βεβαίως ανακάλυψαν κατατρομαγμένοι την αξία των ισχυρών ΕΔ αλλά η ειλικρίνεια των απόψεων τους αμφισβητείται. Απολύτως δικαιολογημένα, όπως φαίνεται από τον αστείο τρόπο με τον οποίο προσπαθούν από χθες να δικαιολογήσουν την εισβολή του Oruc Reis σε περιοχή ελληνικών συμφερόντων.

Από την άλλη έχουμε τους “διεθνιστές”, τους οποίους θυμηθήκαμε με αφορμή την ομάδα των 53 του ΣΥΡΙΖΑ και το κείμενο τους με το οποίο στηρίζουν τη συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου και ταυτίζουν όσους εφράζουν τις αντιρρήσεις τους με εκείνους που διαμαρτύρονταν για τη συμφωνία των Πρεσπών.

Το κείμενο των 53 κυκλοφόρησε πριν από τις εξελίξεις με το Oruc Reis, αλλά και τις πανηγυρικές δηλώσεις Τσαβούσογλου, σύμφωνα με τις οποίες η συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου “ενισχύει την Τουρκία”. Όπως προκύπτει και από χάρτες που αποτυπώνουν τη περιοχή της χθεσινής NAVTEX της Τουρκίας, η Άγκυρα σέβεται απολύτως τα όσα υπογράφτηκαν και δείχνει έτοιμη να κάνουμε την ίδια κουβέντα ακριβώς με το ίδιο σκεπτικό!

Οι “53” ,αλλά και όσοι στο ευρύτερο χώρο της Αριστεράς επιμένουν να δίνουν δικαιώματα στην ακροδεξιά “περί ανυπαρξίας πατριωτισμού”, θα πρέπει να θυμηθούν ότι ο μεγαλύτερος διεθνιστής και αδιαμφισβήτητος επαναστάτης, ο Τσε Γκεβάρα, από το βήμα του ΟΗΕ. είχε πει με ένταση και πάθος: “Πατρίδα ή θάνατος”. Θα πρέπει να καταλάβουν ότι είναι άλλο ο εθνικισμός που επικαλούνται στο κείμενο τους για να δικαιολογήσουν τις απόψεις τους κι άλλο ο πατριωτισμός. Υπάρχει μεγάλη διαφορά.

Διαφορετικά θα πρέπει να αποδεχτούν ότι χωρίς ίσως να το καταλαβαίνουν συντάσσονται με το στρατόπεδο των “ιδεολογικών αντιπάλων” τους οι οποίοι υποστηρίζουν ότι “δεν έγινε και κάτι αν χάσουμε το Καστελόριζο προκειμένου να σώσουμε τη Ρόδο”. Η οποία όπως φαίνεται κι αυτή κινδυνεύει  να μην σωθεί…

Πηγή: militaire.gr