Αντιδημοκρατικό παραλήρημα μπροστά στον πανικό της κυβερνητικής αποτυχίας σε υγειονομικό και οικονομικό επίπεδο


Του Δημήτρη Πλιακογιάννη *

Καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας έχει επιβληθεί άλλες δύο φορές στην μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας. Στις 21.04.1967, οπότε και επιβλήθηκε το στρατωτικό πραξικόπημα των συνταγματαρχών, και η δεύτερη την 17.11.1973, στα γεγονότα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Η τρίτη έρχεται στις 15.11.20, από τον Μητσοτάκη και τον Χρυσοχοΐδη.

Ισχύοντος του παρόντος Συντάγματος, είναι η πρώτη φορά σήμερα, επί κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη που επιβάλλεται καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας.

Οι πρόσφατες συλλήψεις αγωνιστών σε παρεμβάσεις για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου συμπληρώνουν το κάδρο των σπασμωδικών κινήσεων επίδειξης ισχύος μίας αποτυχημένης κυβέρνησης. Είχε άλλωστε προηγηθεί η απόπειρα τρομοκράτησης της συνδικαλίστριας ιατρού Δάφνης Κατσίμπα από την προκαταρκτική εξέταση εισαγγελέα και οι απειλές σε βουλευτές του ΚΚΕ και του ΜΕΡΑ25 για συλλήψεις τους, αν συμμετέχουν στον εορτασμό.

Όλες οι παραπάνω ενέργειες είχαν σοβαρό θέμα νομιμότητας, καθώς η Κοινή Υπουργική Απόφαση της 6.11.2020, που επέβαλε το γενικό Lockdown, ρητά διατυπώνει την όποια αναστολή συναθροίσεων υπό την επιφύλαξη των δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων (όπως οι διαδηλώσεις), που κατοχυρώνονται από το δικαίωμα του συνέρχεσθαι στο άρθρο 11 του Συντάγματος. Το άρθρο αυτό, η διατύπωση και η ουσία του, εξαφανίζει οποιοδήποτε υπόβαθρο νομιμότητας από τις ποινικές διώξεις και τις συλλήψεις που έγιναν, και για τις οποίες ξεθάφτηκαν διατάξεις ξεχασμένες και σε αχρησία του ποινικού κώδικα.

Το δικαίωμα του συνέρχεσθαι κατοχυρώνεται στην αποτελεσματική άσκηση του από το άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος και, όσο αφορά τους περιορισμούς του, κατοχυρώνεται στον στενό πυρήνα του. Οι μόνες θεμιτές περιπτώσεις αναστολής του συνταγματικού δικαιώματος είτε τυποποιούνται εξαντλητικά στο ίδιο το άρθρο, στην παράγραφο 2, είτε σε περίπτωση πολέμου, την περιβόητη κατάσταση πολιορκίας, κατά το άρθρο 48 παρ. 1 του Συντάγματος.

Στο άρθρο 11 παρ. 2 του Συντάγματος η δημόσια υγεία ΔΕΝ προβλέπεται ως λόγος περιορισμού του δικαιώματος στην συνάθροιση. Οι μόνοι περιορισμοί που επιτρέπει το Σύνταγμα σε τέτοιες περιπτώσεις θα μπορούσαν να αφορούν μόνο ατομικούς περιορισμούς, όχι όμως κατάλυση/αναστολή ενός συνταγματικού δικαιώματος, ούτε καν με νόμο, πόσο μάλλον με απλή απόφαση διοικητικού οργάνου (Αρχηγός Ελληνικής Αστυνομίας). Ούτε, δε, πόλεμο ή εκδήλωση ένοπλου κινήματος έχουμε, όπως περιοριστικά και εξαντλητικά απαιτεί το άρθρο 48 του Συντάγματος, όπου ακόμα και σε τέτοια περίπτωση,  αποφασίζει η Βουλή, μετά από πρόταση της κυβέρνησης.

Ο μόνος που παρανομεί, που καταλύει την όποια νομιμότητα που επιφυλάσσει για τον εαυτό του και υποχρεώνει σε υπακοή τους πολίτες, είναι η κυβέρνηση. Με ανήκουστες ενέργειες προχωρά σε ένα παραλήρημα αντιδημοκρατικού αυταρχισμού, μπροστά στον πανικό της από τις συνέπειες της αποτυχίας της σε υγειονομικό και οικονομικό επίπεδο.

Ξέρουν ότι πλέον έχουν απέναντι όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας και προσπαθούν να επιδείξουν πυγμή και αποδοτικότητα. Επιχειρούν να συγκροτήσουν το σκληρό κομματικό ακροατήριο της Δεξιάς, το οποίο μισεί το Πολυτεχνείο, για να διασωθούν από την πάνδημη κατακραυγή που σιγά σιγά εκφράζεται για την αποτυχημένη διαχείριση του δεύτερου κύματος της πανδημίας.

Και έτσι, ασελγούν πάνω στο σώμα των συνταγματικών διατάξεων, των αγωνιστών ιατρών πρώτης γραμμής, της ίδιας της ιστορίας.

Οι δημόσιες αρχές, θεωρητικά σε ένα αστικό κράτος δικαίου, οφείλουν να δρούν στα πλαίσια του νόμου, της νομιμότητας που οι ίδιες έχουν θεσπίσει. Περιπτώσεις που κρατικές αρχές αναστέλλουν τις αρχές του κράτους δικαίου και της νομιμότητας έχουμε δει μόνο σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις: σε (στρατιωτικά) πραξικοπήματα.

Να θυμίσουμε, όμως, και την δικλείδα ασφαλείας που το Σύνταγμα έχει επιφυλάξει στον εαυτό του, σε περιπτώσεις που κάποιος σφετερίζεται, καταχράται με στρατιωτικά ή άλλα μέσα την εξουσία, καταλύει το ίδιο Σύνταγμα ευθέως και τις αρχές της νομιμότητας και του κράτους δικαίου. Άρθρο 120 παράγραφος 2 και παράγραφος 4 του Συντάγματος: Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στο πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με την βία.

* Ο Δημήτρης Πλιακογιάννης είναι δικηγόρος, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.

Πηγή: antapocrisis.gr

Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου