Πολιτική ''κρεμάλα'' – Ένα παιχνίδι λέξεων

 

Στο τραπέζι της φετινής ΔΕΘ, επίσημος προσκεκλημένος ἠταν και πάλι οι μεγαλοεργοδότες και γενικότερα οι μεγαλοεισοδηματίες

Του Δημήτρη Κωστάκου

Όταν το 1660 Ολλανδοί άποικοι αγόραζαν το σημερινό Μανχάταν από τους ιθαγενείς έναντι αντικειμένων ευτελούς αξίας (περίπου 60 σημερινών δολαρίων), αποκρύπτοντας επιμελώς τις δραματικές συνέπειες της αγοροπωλησίας για τους Ινδιάνους, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ότι η τακτική αυτή θα εφαρμοζόταν αιώνες μετά σε πολιτικό επίπεδο.

Χθες, η κυβέρνηση δια των πρωθυπουργικών εξαγγελιών, αράδιασε στο βήμα της 85ης ΔΕΘ φανταχτερά μέτρα-μπιχλιμπίδια για την “ενίσχυση της απασχόλησης και την στήριξη του εισοδήματος των νοικοκυριών”, προσπαθώντας να πείσει τους φτωχοποιημένους ιθαγενείς και να δώσει έναν καλό λόγο να χειροκροτήσουν παθιασμένα οι εκ προοιμίου πεπεισμένοι κυβερνητικοί ακόλουθοι.

Αφού απορρίψουμε εξ αρχής την συσχέτιση που επιχείρησαν κάποιοι κακεντρεχείς, παρατηρώντας ότι την στιγμή της απευθείας μετάδοσης της ομιλίας του πρωθυπουργού, κάποιος τηλεοπτικός σταθμός ενημέρωνε το κοινό ότι θα ακολουθήσει η προβολή της ταινίας “Εγώ, ο απαισιότατος”, ενώ άλλο κανάλι πρόβαλε την σειρά “Μην αρχίζεις τη μουρμούρα”, ας προχωρήσουμε στην ουσία.

Αποκωδικοποιώντας το πολιτικό κρυπτόλεξο των εξαγγελιών, καταλήγουμε αβίαστα στο συμπέρασμα ότι στο τραπέζι της φετινής ΔΕΘ, επίσημος προσκεκλημένος δεν ήταν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι οικονομικά ασθενέστεροι.

Αυτοί είναι οι “φτωχοί συγγενείς”, για τους οποίους προορίζονται τα αποφάγια.

Επίσημοι προσκεκλημένοι είναι (πάλι) οι μεγαλοεργοδότες και γενικότερα οι μεγαλοεισοδηματίες.

Η κυβερνητική ατζέντα για την εργασία, προβλέπει:

Την επέκταση για το 2022 της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών εργοδότη και εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα κατά τρεις μονάδες και της απαλλαγής από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης. Το συνολικό κόστος των δύο μέτρων, εκτιμάται στο 1,58 δις για το 2021 και 1,58 δις για το 2022.

  • Ο πρωθυπουργός, αναφέρθηκε στην εξοικονόμηση έως και τουλάχιστον 1.600 ευρώ ετησίως για τον εργαζόμενο.
Ποσό το οποίο αντιστοιχεί σε μηνιαίες αποδοχές της τάξεως των 2.000 ευρώ, ενώ στην Ελλάδα ο μέσος μισθός κατέγραψε απώλεια 2,5%, όταν η αντίστοιχη μείωση στην Ευρωζώνη ήταν 1% και στην ΕΕ συνολικά 0,6%. Η πτώση του μέσου μισθού στη χώρα μας, ήταν ιδιαιτέρως σημαντική εξαιτίας του γεγονότος ότι είχε προηγηθεί η συρρίκνωση των μισθών την περασμένη δεκαετία, εξαιτίας των μνημονίων. Ας μαντέψουμε, λοιπόν, μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη, ποιός θα αποσπάσει την μερίδα του λέοντος.

  • Η απασχόληση, ενισχύεται και ήδη ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε κατά 2%.
Σύμφωνα με την έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας ης ΓΣΕΕ, ο κατώτατος μισθός θα πρέπει να βρίσκεται τουλάχιστον στο 60% του διάμεσου μισθού, ώστε να καλύπτει ποσοστό το όριο της σχετικής φτώχειας.  Όταν αντιστοιχεί στο 50% του διάμεσου μισθού, όπως σήμερα, βρίσκεται στο κατώφλι της απόλυτης φτώχειας και θα πρέπει να αυξηθεί κατά 159 ευρώ (!) για να εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. Όσο για τις προσλήψεις, τα τελευταία χρόνια καταγράφεται έκρηξη των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, ενώ οι μισθοί για πλήρη απασχόληση είναι τόσο χαμηλοί ώστε παρατηρείται δραματική αύξηση των φτωχών εργαζομένων.

  • Για το 2022 και προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ανεργία των νέων, όλοι οι νέοι από 18 έως 29 ετών που δεν έχουν προηγούμενη εργασιακή εμπειρία και θα προσληφθούν εντός του έτους, λαμβάνουν για 6 μήνες προπληρωμένο χρόνο εργασίας που μπορούν να χρησιμοποιήσουν για την πρώτη τους απασχόληση.
Η ενίσχυση ανέρχεται στα 1200 ευρώ για τους πρώτους 6 μήνες πλήρους απασχόλησης. Από αυτό το ποσό, τα μισά θα λαμβάνει ο εργαζόμενος (επιπλέον του μισθού του) ως κίνητρο εύρεσης εργασίας και τα υπόλοιπα ο εργοδότης ως επιδότηση του μισθολογικού κόστους. Για μερική απασχόληση που αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 50% της πλήρους, θα δίνεται το ήμισυ του ποσού. Το δημοσιονομικό κόστος υπολογίζεται στα 28 εκατ. ευρώ για το 2021 και 14 εκατ. ευρώ για το 2022. Έτσι, ο νέος εργαζόμενος των 300 ή των 600 ευρώ θα λαμβάνει κάθε μήνα και για ένα εξάμηνο έως 100 ευρώ από την κρατική ενίσχυση και τα υπόλοιπα θα πηγαίνουν στον εργοδότη…

  • Καταβάλλεται αποζημίωση ειδικού σκοπού για επιπλέον δύο μήνες στους καλλιτέχνες (για Ιούνιο και Ιούλιο) και τους ξεναγούς (για Μάιο και Ιούνιο), με δαπάνη 30 εκατ. ευρώ.
Πρόκειται για την αυτονόητη, ελάχιστη στήριξη κλάδων που έχουν δεχθεί συντριπτικό πλήγμα εξαιτίας της υγειονομικής κρίσης.

Και η επιδότηση εργοδοτών, συνεχίζεται:

  • Επεκτείνεται το πρόγραμμα ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ έως το τέλος του 2021. Δημοσιονομικό κόστος για το 2021: 50 εκατ. ευρώ.
  • Επεκτείνεται το πρόγραμμα των 100.000 (επιδοτούμενων) νέων θέσεων εργασίας για άλλες 50.000 θέσεις. Κόστος: 169 εκ. στον προϋπολογισμό του 2022.
  • Προφανώς, επειδή ‘η φτώχεια θέλει καλοπέραση… “ σύμφωνα με την γνωστή φράση, τον Δεκέμβριο οι δικαιούχοι του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος θα λάβουν διπλή παροχή.
Η παροχή, όμως, θα πνιγεί στο κύμα ανατιμήσεων και η Ελλάδα παραμένει στη δεύτερη θέση της ΕΕ με τουλάχιστον 3 εκατομμύρια φτωχούς, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ.

Ένα θολό μέτρο:

  • Κίνητρα για συγχωνεύσεις και εξαγορές επιχειρήσεων: Από την 1η Οκτωβρίου 2021 μειώνεται κατά 50% ο φόρος στην συγκέντρωση κεφαλαίου. Δημοσιονομικό κόστος 18 εκατ. ευρώ ετησίως.
Οι ατομικές επιχειρήσεις δύνανται μέσω συμπράξεων να δημιουργήσουν νέο νομικό πρόσωπο ανώτερης μορφής, ώστε να υπόκεινται στην φορολογία των νομικών προσώπων με ευνοϊκούς όρους.

Για τις επιχειρήσεις-νομικά πρόσωπα που συγχωνεύονται σε νέο νομικό πρόσωπο ή που συγχωνεύονται δια απορροφήσεως από υφιστάμενο νομικό πρόσωπο, δημιουργώντας σημαντικές οικονομίες κλίμακας, θα παρέχεται έκπτωση 30% επί του ποσού του οφειλόμενου φόρου για τρία έτη.

Μάλιστα, οι εξαγορές και συγχωνεύσεις είναι ένα από τα πέντε κριτήρια επιλεξιμότητας για την πρόσβαση στα δάνεια των 12,7 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης, με πολύ χαμηλό επιτόκιο.

Εξαγορές, συγχωνεύσεις, απορρόφηση… Και οι εργαζόμενοι, κύριε;

Μια ευχή:

  • Με την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας “θωρακίζονται οι εργαζόμενοι από την εργοδοτική αυθαιρεσία και την μαύρη εργασία”.
Μήπως να παραβλέψουμε ότι εφόσον ο παραβάτης εργοδότης ασκήσει πιέσεις στο προσωπικό, τότε δεν έχει σημασία τι δηλώνει ηλεκτρονικά ή γραπτώς, αλλά τι πραγματικά συμβαίνει στην επιχείρηση;

Μήπως να ξεχάσουμε ότι κατά το πρόσφατο παρελθόν επιβλήθηκαν πρόστιμα σε πολύ (αλλά πολύ, όμως) μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες είχαν καθιερώσει κάρτα εργασίας, παραβιάζοντας όσα δήλωναν;

Ή, μήπως, να παραβλέψουμε το γεγονός ότι προκειμένου να διαπιστωθεί αν τηρούνται όσα δηλώνονται πρέπει να διενεργούνται έλεγχοι από την αποδυναμωμένη και προσεχώς… Ανεξάρτητη Αρχή, της επιθεώρησης εργασίας;

Και ένα κοινωνικό συμβόλαιο με “ψιλά γράμματα”:

  • Με το νέο σύστημα επικουρικής ασφάλισης, επισήμανε ο πρωθυπουργός, οι νέοι θα είναι σίγουροι ότι “οι εισφορές τους, δεν θα πάνε χαμένες”.
Δηλαδή, δεν θα κατευθυνθούν όπως συμβαίνει σήμερα με τους παλαιότερους ασφαλισμένους, στις κύριες και τις επικουρικές συντάξεις των ήδη συνταξιούχων, με παράλληλη διασφάλιση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος των εργαζομένων. Θα επενδύονται από ιδιώτες εντός και εκτός συνόρων με βάση ασφαλιστικά πακέτα με ρίσκο διαφορετικής διαβάθμισης στην λοταρία των αγορών.

Εκτιμώμενο κόστος για ασφαλισμένους και συνταξιούχους έως 70 δισ. ευρώ…


Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου