Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες των ΗΠΑ,  έχουν σημείο αναφοράς το γεωγραφικό - γεωπολιτικό πλαίσιο, στο οποίο προβάλλονται τα αμερικανικά Στρατηγικά σχέδια. Η  Ελλάδα, ως χώρα – χώρος στρατιωτικού ενδιαφέροντος, διαδραματίζει μείζονος σημασίας υποστηριχτικό ρόλο στα σχέδια επιχειρήσεων των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Αποτελεί, η Ελληνική επικράτεια  τη κύρια οδό μετακίνησης αμερικανικών στρατευμάτων προς τα Βαλκάνια, την κεντρική και ανατολική Ευρώπη, την Ευρασία και ακόμη,  την θαλάσσια οδό μετακίνησης ναυτικών δυνάμεων από την Μεσόγειο  προς τη Μαύρη Θάλασσα. Και ακόμη,  στρατιωτικές βάσεις, σε Αλεξανδρούπολη, Ξάνθη (Δ΄ Σώμα Στρατού), Στεφανοβίκειο Βόλου (επιθετικά ελικόπτερα), Λάρισα (μη επανδρωμένα  μαχητικά αεροσκάφη), αεροπορικές βάσεις σε Άραξο, Ανδραβίδα,  Καλαμάτα και η αεροναυτική βάση της Σούδας, έχουν εκχωρηθεί, με βάση την ελληνοαμερικανική αμυντική  συμφωνία και ήδη αξιοποιούνται από τις αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις.

Υπερψηφίστηκε, πρόσφατα,  από την ολομέλεια της  αμερικανικής Γερουσίας,  ο αμυντικός προϋπολογισμός για το 2022 των ΗΠΑ και η αμυντική συμφωνία ΗΠΑ-ΕΛΛΑΔΑΣ,  που περιλαμβάνεται ως τροπολογία.   Το επόμενο βήμα είναι  να υπογραφεί, μέχρι το τέλος του χρόνου (2021) από τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και να γίνει νόμος του αμερικανικού κράτους.

Η συμφωνία,  που φέρει τον τίτλο “Αμυντική και Διακοινοβουλευτική Εταιρική Σχέση ΗΠΑ - Ελλάδος” και είχε εισαχθεί το καλοκαίρι από τον Γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ αναφέρει, μεταξύ άλλων,  ότι: «Η Ελλάδα αποτελεί πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να παραμείνουν προσηλωμένες στη στήριξη της ασφάλειας και της ευημερίας της.»

Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχουν οι αναφορές  της έκθεσης στα εξοπλιστικά προγράμματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και στις διμερείς και πολυμερείς διακρατικές σχέσεις, συμφωνίες και συμμαχίες.

Και συγκεκριμένα αναφέρει ότι: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να εντείνουν και να εμβαθύνουν τις προσπάθειες συνεργασίας και στήριξης του εκσυγχρονισμού των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Είναι προς το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών,  η Ελλάδα να συνεχίσει τις προσπάθειες απαγκίστρωσης του στρατιωτικού εξοπλισμού της από πλατφόρμες και οπλικά συστήματα ρωσικής παραγωγής μέσω του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Κίνητρων Ανακεφαλαιοποίησης (ERIP)». Επισημαίνουμε ότι, είναι η πρώτη φορά, που με νόμο του αμερικανικού κράτους, η Ελλάδα θα πρέπει να «ξεχάσει» κάθε προοπτική αμυντικής συνεργασίας με τη Ρωσία. Η Ελλάδα διαθέτει ρωσικά οπλικά συστήματα, όπως τα αντιαεροπορικά  μέσου και μεγάλου βεληνεκούς, οι  S-300 και οι TOR MI, που χρήζουν συντήρησης και αναβάθμισης, άμεσα, διαφορετικά ενυπάρχει ο κίνδυνος να καταστούν επιχειρησιακά ανενεργά με επιπτώσεις στο Εθνικό Σύστημα Αεράμυνας.

Στην ψηφισθείσα από το αμερικανικό Κογκρέσο ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία, αναγνωρίζεται,  ότι οι  ναυτικές συνεργασίες με την Ελλάδα στον κόλπο της Σούδας και στην Αλεξανδρούπολη είναι αμοιβαία επωφελείς για την εθνική ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ελλάδας. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται  συσχετισμός με ευθύ τρόπο, της λειτουργίας των ναυτικών βάσεων της Σούδας και της Αλεξανδρούπολης, με την ασφάλεια των ΗΠΑ!!!. Είναι γνωστό ότι οι αμερικανοί δεν «παίζουν» με θέματα ασφάλειας  και δεν επιτρέπουν διπλωματικά «τσαλιμάκια»... 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες , επισημαίνεται στην διμερή αμυντική  συμφωνία, θα πρέπει, κατά περίπτωση, να υποστηρίξουν την πώληση μαχητικών F-35 Joint Strike Fighters στην Ελλάδα.  Στο σημείο αυτό θα πρέπει να  επισημάνουμε τα εξής: Η ηγεσία της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, σε κατά καιρούς εισηγητικές εκθέσεις της προς την πολιτική ηγεσία, αναφέρει ρητά, την επιθυμία της, ως αναπόφευκτη εξέλιξη, για  την απόκτηση του μαχητικού αεροσκάφους F-35 με τα χαρακτηριστικά stealth που κατασκευάζει η αμερικανική Lockheed Martin και κοστίζει εκατό εκατομμύρια δολάρια το ένα. Αρχική απαίτηση είναι για 12 F-35. Ασφαλώς, η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, με 83 εκσυγχρονισμένα F-16, με 24  RAFALE και με 12 F-35, θα είναι μία από τις ισχυρότερες στην περιοχή. Ωστόσο, έχει ενδιαφέρον η  οικονομική παράμετρος των εν εξελίξει εξοπλιστικών προγραμμάτων : για τα 83 F-16,   κόστος 2,1δισεκ.  δολάρια. Για τα 12 F-35,  κόστος 1,2  δισκ. δολάρια. Για τα 24 RAFALE κόστος 3 δις ευρώ και ακόμη 4 δις ευρώ θα κοστίσουν οι τρεις γαλλικές Φρεγάτες , ενώ για τις τρεις ή τέσσερις κορβέτες το κόστος θα αγγίξει τα 3 δις ευρώ. Να προσθέσουμε και το Διεθνές Κέντρο Αεροπορικής Εκπαίδευσης στην Καλαμάτα που το κόστος πιθανόν να ξεπεράσει το 1,5 δις δολάρια.  Το συνολικό κόστος των εξοπλισμών αγγίζει τα 15 δις ευρώ, που παρότι  θα  εξοφληθεί σε βάθος  10ετιας, παραμένει ιλιγγιώδες , ασύλληπτο ποσό, για τα μεγέθη της προβληματικής ελληνικής οικονομίας. Και το ερώτημα που προκύπτει, είναι, αν όλα αυτά τα οπλικά συστήματα καλύπτουν μόνο ανάγκες για την Εθνική μας Άμυνα, οπότε δικαιολογημένα ξοδεύεται το υστέρημα του ελληνικού Λαού,  για να γίνει επένδυση στην Ασφάλεια και  την Ειρήνη, ή μήπως έτσι καλύπτονται  αμερικανονατοϊκές  επιχειρησιακές ανάγκες, άρα έχουμε άσκοπη  αιμορραγία της υπερχρεωμένης ελληνικής οικονομίας; (σ.σ. περί ερωτήματος πρόκειται, που η απάντηση δεν είναι ούτε αυτονόητη,  ούτε αυταπόδεικτη, καθότι πρόκειται για ανελαστικές συμμαχικές υποχρεώσεις της χώρας μας, με πλαίσιο αναφοράς το διεθνές συγκρουσιακό περιβάλλον)

Ωστόσο, είναι πολύ ενδιαφέρουσα η γεωπολιτική διάσταση της ελληνοαμερικανικής αμυντικής συμφωνίας, που ψηφίστηκε ως τροπολογία στον αμυντικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ.

Σε αυτήν αναφέρονται τα εξής: «Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών θα πρέπει να υποστηρίξει κοινές ασκήσεις συνεργασίας για τη θαλάσσια ασφάλεια με την Κύπρο, την Ελλάδα και το Ισραήλ. Το σχήμα συνεργασίας 3+1 μεταξύ της Κύπρου, της Ελλάδας, του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών υπήρξε ένα επιτυχημένο φόρουμ συνεργασίας σε ενεργειακά ζητήματα και θα πρέπει να επεκταθεί,  ώστε να συμπεριλάβει και άλλους τομείς κοινού ενδιαφέροντος. Σε αυτά τα θέματα θα συμπεριλαμβάνονται η θαλάσσια ασφάλεια, η αμυντική συνεργασία, οι ενεργειακές πρωτοβουλίες και οι προσπάθειες αντιμετώπισης κακοήθους επιρροής από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και τη Ρωσική Ομοσπονδία.» 

Ανοιχτά, ξεκάθαρα και χωρίς διπλωματικές πομφόλυγες, αυτή η συμμαχία  ΕΛΛΑΔΑΣ- ΙΣΡΑΗΛ- ΚΥΠΡΟΥ που θα δραστηριοποιείται,  υπό την υψηλή εποπτεία των ΗΠΑ, θα έχει ισχυρό παρεμβατικό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο και ευρύτερα, αλλά και κυρίως, θα έχει ως βασική αποστολή   να αντιμετωπίσει πολιτικές της Ρωσίας και της Κίνας, εφόσον αυτές χαρακτηριστούν, από τους συμμάχους μας,  ως κακοήθους πολιτικής επιρροής!!!!. Ουσιαστικά, είναι και μια αυστηρή προειδοποίηση προς την Ελλάδα, να είναι πολύ «συγκρατημένη» στις διακρατικές σχέσεις και συμφωνίες της με την Ρωσία και την Κίνα.

Η Ελληνική αντίδραση  συνοψίζεται στην δήλωση του πρωθυπουργού.

«Υπέροχη μέρα για Ελλάδα και ΗΠΑ!!» έγραψε στο Twitter ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, επισημαίνοντας ότι ο ρόλος της Ελλάδας στην ανατολική Μεσόγειο είναι ισχυρότερος από ποτέ άλλοτε.  Το σύστημα εξουσίας του Τ. Ερντογάν εκφράζει  ποικιλοτρόπως τη δυσφορία του για την  αναβαθμισμένη ελληνο-αμερικανική αμυντική συνεργασία. Η Τουρκία, επιμένει να συνδέει την κυριαρχία ελληνικών νησιών με το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης. Είναι τουλάχιστον «ύποπτο» που η Άγκυρα εγείρει θέμα κυριαρχίας των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, όταν τα θέματα αυτά έχουν λυθεί τελεσίδικα και αμετάκλητα,  με την Συνθήκη της Λωζάνης (1923), την συνθήκη του Μοντρέ (1936) και με την συνθήκη των Παρισίων (1947).Επίσης η Άγκυρα έστειλε μήνυμα στην Αθήνα,  ότι δεν πρόκειται να αφήσει αναπάντητη καμιά πρόκληση από την Ελλάδα, στο μέτωπο των υδρογονανθράκων, είτε αυτή αφορά την κυπριακή ΑΟΖ, είτε περιοχές νότια της Κρήτης που παράνομα έχει συμπεριλάβει  η Άγκυρα στην  τουρκο – λιβυκή συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων Ζωνών. Εξέδωσε και NAVTEX με την οποία παρατείνονται μέχρι 31 Ιανουαρίου 2022 οι έρευνες του «Oruc Reis” σε περιοχές εντός της ΑΟΖ της Κύπρου.

Ζούμε σε ιστορικά ενδιαφέρουσα εποχή και περιοχή, όπου αναμένονται   εντυπωσιακές εξελίξεις,  ίσως και εντός του 2022…