Του Δημήτρη Καλτσώνη *
Σχεδόν μισός αιώνας πέρασε από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Πολλοί είναι εκείνοι, στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό, που προσπαθούν έντεχνα να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι το βασικό πρόβλημα είναι η εισβολή και κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία.
Οι ίδιοι υπογραμμίζουν ότι ο διεθνής και περιφερειακός συσχετισμός των δυνάμεων γέρνει καταθλιπτικά σε βάρος της Κύπρου. Άρα δυο εφικτές λύσεις απομένουν κατά την άποψη αυτή: είτε μια παραλλαγή του σχεδίου Ανάν σε μια εξωραϊσμένη ίσως μορφή είτε η οριστική πλέον διχοτόμηση, την οποία προβάλλει το καθεστώς Ερντογάν. Η πρώτη “λύση” οδηγεί σε μια κηδεμονευόμενη από το ΝΑΤΟ και την Τουρκία συνομοσπονδία (δυο κράτη στη συσκευασία ενός), Στα λόγια βέβαια παρουσιάζεται ως διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, σύμφωνη δήθεν με τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Η δεύτερη “λύση” συνιστά νομιμοποίηση της κατοχής.
Πρέπει δηλαδή ο κυπριακός λαός, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, να διαλέξει ανάμεσα στο κακό και στο χειρότερο. Η απάντηση των Κυπρίων είναι αρνητική. Αυτό φάνηκε με την απόρριψη του σχεδίου Ανάν στο δημοψήφισμα του 2004, τα απόνερα του οποίου γίνονται αισθητά ως τις μέρες μας. Φαίνεται επίσης καθημερινά από τις αντιδράσεις των Τουρκοκυπρίων στο καθεστώς Ερντογάν και στις μεθοδεύσεις του.
Όσοι υποστηρίζουν ότι δεν είναι εφικτή η διέξοδος στη βάση των αρχών του ΟΗΕ κάνουν πως δεν βλέπουν ότι ο κόσμος αλλάζει. Η παντοκρατορία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ δεν υφίσταται πλέον. Η κυριαρχία τους δέχεται πλήγματα. Η ΕΕ υποβαθμίζεται και περιθωριοποιείται. Άλλα οικονομικά και πολιτικά κέντρα ισχυροποιούνται, όπως για παράδειγμα η ομάδα των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική).
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι δεν υπολογίζουν πως η βαθιά οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση θα φέρει σοβαρές ανακατατάξεις σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο η ίδια η έκθεση της CIA (“Ο κόσμος το 2040”) προβλέπει κοινωνικές αναταράξεις και λαϊκές εξεγέρσεις. “Οι λαοί θα ξαναβγούν στους δρόμους” επισημαίνει ο γνωστός διεθνώς καθηγητής Πασκάλ Μπονιφάς. Σε παρόμοιο συμπέρασμα φτάνει ο Κλάους Σβαμπ, ιδρυτής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, ο Νικ Κάρτερ, πρώην αρχηγός των Βρετανικών ενόπλων δυνάμεων, και πολλοί άλλοι. Αυτό σημαίνει ότι οι συσχετισμοί θα αλλάξουν. Θα διαμορφωθούν νέες δυνατότητες για τους λαούς που αγωνίζονται ανυποχώρητα. Οι σημερινές δυσκολίες δεν είναι λόγος για να παραιτηθεί κανείς από τον αγώνα για ελευθερία και ανεξαρτησία. Αλλιώς ο κόσμος θα βρισκόταν ακόμη στο 1820 ίσως και πιο πίσω.
Χρειάζεται επομένως προσήλωση στις αρχές του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Θεμέλιο πρέπει να είναι ο τερματισμός της τουρκικής κατοχής, η απομάκρυνση όλων των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο, η κατάργηση των βρετανικών βάσεων, αυτού και κάθε άλλου κατάλοιπου της αποικιοκρατίας. Μόνο έτσι, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι μπορούν να οικοδομήσουν ένα μέλλον όπου θα ζουν μονιασμένοι, ελεύθεροι και κυρίαρχοι στην πατρίδα τους. Το ανέφικτο σήμερα είναι το εφικτό του αύριο.
* O Δημήτρης Καλτσώνης είναι καθηγητή θεωρίας κράτους και δικαίου, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Πρώτη πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου