Η απόκτηση της πλατφόρμας από τον Ίλον Μασκ άνοιξε ακόμα περισσότερο τον ασκό του Αιόλου για την οικογένεια του Προέδρου.
Του Θέμη Τζήμα
Η ιστορία κυκλοφορεί εδώ και αρκετό καιρό, ήδη πριν από τις τελευταίες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ: ένα laptop του Χάντερ Μπάιντεν, γιου του σημερινού προέδρου των ΗΠΑ βρέθηκε με κάποιο τρόπο ξεχασμένο και από αυτό διέρρευσε μια σειρά από εξόχως διαφωτιστικά emails σχετικώς όχι μόνο με την προσωπική συμπεριφορά του κατόχου του και τις σχέσεις του με μέλη της οικογένειάς του αλλά και με τις παράνομες μπίζνες του Χάντερ στο εξωτερικό, οι οποίες διεκπεραιώνονταν χάρη στην κάλυψη που του προσέφερε ο πατέρας του, λόγω των δημοσίων αξιωμάτων που ο τελευταίος κατείχε, συμπεριλαμβανομένου εκείνου του αντιπροέδρου των ΗΠΑ (2009-2017). Με άλλα λόγια, τα όσα είχαν αποκαλυφθεί τότε θα αρκούσαν όχι μόνο για να στερήσουν από τον Τζο Μπάιντεν ακόμα και την υποψηφιότητα για το αξίωμα του προέδρου των ΗΠΑ, αλλά ίσως και για να στείλουν οικογενειακώς τους δύο Μπάιντεν σε κάποιο ομοσπονδιακό σωφρονιστικό ίδρυμα και σίγουρα σε μια πολύ ταπεινωτική δίκη.
Παρεμπιπτόντως, ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ δεν δίσταζε να κομπορρημονεί δημοσίως για το πώς ως αντιπρόεδρος των ΗΠΑ είχε εκβιάσει την τότε ηγεσία της Ουκρανίας με διακοπή της οικονομικής βοήθειας, αν η τελευταία δεν απέλυε έναν εισαγγελέα ο οποίος είχε ενοχλήσει την οικογένεια Μπάιντεν.
Όταν λοιπόν το σκάνδαλο με το «laptop από την κόλαση» έσκασε, με τα email ή μέρος αυτών να δημοσιεύεται από τη New York Post, θέτοντας σε κίνδυνο την υποψηφιότητα Μπάιντεν, ένας ολόκληρος μηχανισμός, μέρος του οποίου σήμερα αποκαλύπτεται, τέθηκε σε ισχύ προκειμένου να παραπλανηθούν οι ψηφοφόροι των ΗΠΑ. Η πρώτη γραμμή άμυνας ήταν ότι η ιστορία αποτελούσε fake news, κατασκευασμένα από πράκτορες του Κρεμλίνου. Τα «βαριά χαρτιά», τύπου New York Times μπήκαν μπροστά για να απαξιώσουν τις αποκαλύψεις. Πριν από λίγους μήνες, η ίδια εφημερίδα παραδέχτηκε ότι δεν είχε επαρκείς αποδείξεις περί ρωσικής εμπλοκής στην υπόθεση, αλλά αυτό μικρή αξία έχει, καθώς οι εκλογές φυσικά είχαν περάσει.
Η απόκτηση του twitter από τον Ίλον Μασκ (από αυτήν την περίεργη περσόνα αεριτζή, ολιγάρχη, με περίεργες ψυχολογικές εξάρσεις) άνοιξε ακόμα περισσότερο τον ασκό του Αιόλου για την οικογένεια Μπάιντεν. Για τους δικούς του λόγους, ο Ίλον Μάσκ ο οποίος βρίσκεται σε πόλεμο με το προηγούμενο καθεστώς του twitter αποφάσισε να δημοσιοποιήσει με τη βοήθεια του δημοσιογράφου Ματτ Τάιμπι την εσωτερική αλληλογραφία για το πώς το twitter διαχειρίστηκε την υπόθεση του «laptop από την κόλαση».
Πρόκειται για μια καταπληκτική σειρά αποκαλύψεων ως προς το πώς οι διαχειριστές του twitter στα υψηλότερα κλιμάκιά του, αρχικώς εν αγνοία του CEO της πλατφόρμας, σε συνεργασία με στελέχη της καμπάνιας Μπάιντεν και εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του εν λόγω υποψηφίου, προέβησαν σε μια σειρά μέτρων χειραγώγησης της ροής των πληροφοριών, φτάνοντας να κλειδώνουν λογαριασμούς χρηστών (ακόμα και στελεχών του Λευκού Οίκου επί Τραμπ), όπως και να εμποδίζουν τη διακίνηση των εν λόγω ειδήσεων, ακόμα και μέσω άμεσων μηνυμάτων μεταξύ χρηστών. Το twitter δεν ήταν ευεπίφορο σε πιέσεις μόνο από την πλευρά των Δημοκρατικών του Μπάιντεν, αλλά εκεί ήταν που έκανε τις κατεξοχήν πλάτες ενόψει εκλογών, χειραγωγώντας ξεκάθαρα τις ειδήσεις και τους ψηφοφόρους.
Πρόκειται για ένα πραγματικό τέρας ιδιωτικοποίησης και κατάργησης της ελευθερίας της ενημέρωσης και επακόλουθα του λόγου. Αφού η διακίνηση της πληροφορίας μεταφέρθηκε παγκοσμίως κατά βάση στο διαδίκτυο, το τελευταίο συστηματικώς κυριαρχήθηκε από ολιγοπώλια του πολύ μεγάλου κεφαλαίου, συμφερόντων ΗΠΑ. Η επέκταση επιπλέον των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, με επικεφαλής νεαρούς, ματαιόδοξους, αντικοινωνικούς ζηλωτές του πλούτου και του ακραίου ατομικισμού, επιδείνωσε ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Οι δήθεν πολιτικές ευαισθησίες τους βασίζονταν σε πολιτικές αντιλήψεις χολιγουντιανού βάθους και στο κυνικό κυνήγι του ακραία μεγάλου πλούτου. Ήταν ηλίου φαεινότερο ότι το βαθύ κράτος με πρώτες τις μυστικές υπηρεσίες, οι ολιγάρχες, ο καθεστωτικός τύπος και οι πλέον συστημικές πολιτικές δυνάμεις δεν θα άφηναν χαμένη την ευκαιρία εκμετάλλευσης των δεδομένων δισεκατομμυρίων χρηστών παγκοσμίως και χειραγώγησης της ενημέρωσης σε πρωτοφανή κλίμακα.
Αφού τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εμφανίστηκαν ως δήθεν ουδέτερες πλατφόρμες και ενέγραψαν δισεκατομμύρια χρηστών άρχισαν να λειτουργούν ως οι βασικοί φορείς χειραγώγησης και παραπλάνησης. Για πολύ καιρό, ο ολιγοπωλιακός και αμερικανοκεντρικός έλεγχος του διαδικτύου παγκοσμίως περνούσε σχεδόν απαρατήρητος. Όταν οι οικονομικές και πολιτικές εντάσεις άρχισαν να οξύνονται, προκαλώντας πολλαπλές ρήξεις στο εσωτερικό των κοινωνιών και διεθνώς, από το 2001 αλλά κυρίως από το 2007-2008, τα ολιγοπώλια του διαδικτύου έπιασαν δουλειά. Από την καπιταλιστική κρίση που ξεκίνησε τότε, έως τις επεμβάσεις αλλαγής καθεστώτων στη Μέση Ανατολή και από την πανδημία έως τον πόλεμο στην Ουκρανία που ξεκίνησε το 2014 και οξύνθηκε περαιτέρω το 2022, ο συνδυασμός υπερπληροφόρησης και παραπληροφόρησης είναι καταλυτικός για πολιτικές εξελίξεις και συνάμα εξοργιστικός. Μάλιστα, αν κάτι δίδαξε η εκλογή Τραμπ στα ολιγοπώλια της πληροφορίας είναι το πόσο σημαντική είναι η πλήρης ιδιωτικοποίηση του εκφερόμενου δημοσίου λόγου πρώτα και η λογοκρισία έπειτα.
Η υπόθεση του Χάντερ Μπάιντεν και του Τζο Μπάιντεν συνιστά ένα κολοσσιαίο σκάνδαλο διαστρέβλωσης και χειραγώγησης της αλήθειας και επομένως και των εκλογών, με συμμετοχή και του βαθέος κράτους (μυστικών υπηρεσιών, δικαιοσύνης κλπ.). Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνούμε το «βελούδινο πραξικόπημα» εναντίον του τότε προέδρου Τραμπ τον Ιανουάριο του 2021 από το στρατό των ΗΠΑ, ο οποίος είχε συνδυαστεί και με τον αποκλεισμό του από το twitter. Οι αποκαλύψεις φυσικά από το σημερινό ιδιοκτήτη του twitter δεν πρέπει να μας γεννούν ψευδαισθήσεις. Τα ολιγοπώλια και η χειραγώγηση θα μείνουν εκεί. Θα πρέπει κάποτε και για την ακρίβεια άμεσα να τεθεί επί τάπητος η κοινωνικοποίηση όλων των μέσων αυτών και συνολικώς του διαδικτύου και σε κάθε περίπτωση η αναγκαστική διάσπαση των ολιγοπωλίων (και) στο χώρο του διαδικτύου.
Πηγή: ΚΟΣΜΟΔΡΟΜΙΟ
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου