Θα ακούσουμε και πάλι (προεκλογική περίοδος γαρ) για τα οράματα των κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία και τα σχέδιά τους για τον εκσυγχρονισμό της χώρας, για το λαμπρό μέλλον που μας επιφυλάσσουν τα επεξεργασμένα με κάθε λεπτομέρεια πλάνα τους που θα γίνουν πράξη με το που θα αναλάβουν την εξουσία…

Ωστόσο, για να δούμε προς τα πού πηγαίνουμε (ή προς τα πού θέλουν να μας πάνε) θα πρέπει να γυρίσουμε προς στιγμή την πλάτη στο μέλλον και να κοιτάξουμε το παρελθόν. Μόνο έχοντας σαφή εικόνα της ιστορικής διαδρομής που ακολουθήσαμε μπορούμε να αντιληφθούμε το παρόν μας και να κατανοήσουμε τις επιλογές για το μέλλον. Πάνω απ’ όλα μπορούμε να ακούσουμε και να αποτιμήσουμε ξεκάθαρα τον προεκλογικό λόγο των κομμάτων που κυβέρνησαν και διεκδικούν να ξανακυβερνήσουν τη χώρα.

Υπό αυτήν την έννοια το βιβλίο «Γιαβόλ! Η άγνωστη ελληνογερμανική ιστορία» (πεδίο 2023) του δημοσιογράφου Γιώργου Χαρβαλιά είναι κάτι παραπάνω από επίκαιρο καθώς επιχειρεί μια εμπεριστατωμένη και γενναία «βουτιά» στο παρελθόν.

Το βιβλίο κρύβει μια κοπιώδη αναζήτηση σε πηγές που ανασυνθέτουν την ιστορική διαδρομή του ελληνικού κράτους απ’ τα πρώτα βήματα της ύπαρξής του μέχρι σήμερα. Πρόκειται για μια ιστορία υποτέλειας και χρεοκοπιών η οποία περιγράφεται παραστατικά, γλαφυρά αλλά και με γενναιότητα από τον συγγραφέα.

Αυτήν τη γενναιότητα θα πρέπει να την αναγνωρίσουμε στον Γιώργο Χαρβαλιά, καθώς δεν δίστασε να περιγράψει αυτό που η Ιστορία (αν θέλει κανείς να την κοιτάξει κατάματα) καταμαρτυρεί: οι πολιτικές ηγεσίες του τόπου – εκτός σπανίων εξαιρέσεων – ουδέποτε κατάφεραν να ξεφύγουν από την κατάσταση υποτέλειας (στους μεγάλους δανειστές) και να αμφισβητήσουν τα συνεπακόλουθα δεσμά της εξάρτησης της χώρας.

Βουτιά στη μνήμη

Διαβάζοντας κάποιος το βιβλίο του Χαρβαλιά αποκωδικοποιούνται σελίδα τη σελίδα οι λόγοι που προκαλούν την ελληνική συλλογική δυσφορία / απέχθεια κατά της Γερμανίας. Και συνειδητοποιεί ότι οι ρίζες αυτής της απέχθειας δεν βρίσκονται ούτε στην πρόσφατη γερμανική πατρωνία της ελληνικής χρεοκοπίας του 2010, ούτε στη ναζιστική κατοχή. Η καταστροφική γερμανική εμπλοκή στις ελληνικές υποθέσεις ξεκινά από την πρώτη στιγμή της ύπαρξης του γερμανικού κράτους.

Στις σελίδες του βιβλίου εμφανίζεται τεκμηριωμένα ο γερμανικός καταστροφικός (για την Ελλάδα) ρόλος στις προπολεμικές ελληνικές χρεοκοπίες, καθώς και η γερμανική συμβολή στο τουρκικό πρόγραμμα εθνοκάθαρσης Ελλήνων και Αρμενίων από τη Μικρά Ασία, ένα πρόγραμμα που αποτέλεσε και «οδηγό» για τη γερμανική ναζιστική θηριωδία δυο δεκαετίες αργότερα στην Ευρώπη.

Ο Γιώργος Χαρβαλιάς με το βιβλίο του μας θυμίζει την «ξεχασμένη» αποκατάσταση του ναζιστικού μηχανισμού, ο οποίος αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά του μεταπολεμικού δυτικογερμανικού κράτους που εμφανίστηκε «λευκό / άσπιλο» και ελεύθερο χρεών (που σκανδαλωδώς διαγράφηκαν) ως εξάρτημα της αμερικανικής αυτοκρατορίας.

Αιώνια υποτελείς

Με τη στήριξη των ΗΠΑ και χάρη στην υποτέλεια των μεταπολεμικών ελληνικών κυβερνήσεων το διάδοχο «αποναζιστικοποιημένο» γερμανικό κράτος, είτε ως Δυτική Γερμανία είτε ολοκληρωμένο μετά το 1990, όχι μόνο ξέχασε τα οφειλόμενα (πολεμικές αποζημιώσεις, αναγκαστικό δάνειο) αλλά έπιασε «πρώτο τραπέζι» στη διανομή των ελληνικών υπαρχόντων μετά τη χρεοκοπία του 2010.
Η γερμανική (χάρη των σκοπιμοτήτων της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής) ατμομηχανή της Ευρώπης ήταν αυτή που οργάνωσε προς όφελός της τη διαχείριση της πρόσφατης ελληνικής χρεοκοπίας, έχοντας βάλει στο τσεπάκι της τις ελληνικές κυβερνήσεις που φρόντισαν να πράξουν τα δέοντα για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του Βερολίνου. Όσο για τα παλαιά γερμανικά χρωστούμενα, πέρα από κάποιες δηλώσεις για την τιμή των όπλων, καμία ελληνική κυβέρνηση – ούτε φυσικά η κυβέρνηση του «πρώτη φορά Αριστερά» του Αλέξη Τσίπρα – δεν τόλμησε να ψελλίσει μισή κουβέντα.

Έχει σημασία και αξία ότι τον πρόλογο του βιβλίου του Γιώργου Χαρβαλιά υπογράφει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, ο οποίος, αν και σημειώνει πως δεν συμφωνεί απόλυτα με όλα τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει ο συγγραφέας, σημειώνει:

«Ο τρόπος γραφής του είναι γνωστός. Άμεσος, αιχμηρός, χωρίς αναστολές και καθωσπρεπισμούς. Μπορεί κάποιος να συμφωνεί ή να διαφωνεί μαζί του, μπορεί να αρέσκεται ή να ενοχλείται από τα γραπτά του. Κανείς όμως δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι κρύβει τις θέσεις του ή ότι τις καλύπτει με επαμφοτερίζουσες (γλυκανάλατες) διατυπώσεις», και υπογραμμίζει ο πρώην πρωθυπουργός την ανεκτίμητη συνεισφορά του βιβλίου στην περιγραφή, λεπτομερή εξιστόρηση και θεμελίωση των ελληνικών απαιτήσεων έναντι της Γερμανίας…

Ακούγοντας, λοιπόν, τον προεκλογικό λόγο των κομμάτων που αναζητούν την καρέκλα της εξουσίας υποσχόμενα εκσυγχρονισμό και ανεξαρτησία, καλό είναι να έχουμε κατά νου τις πράξεις τους στο παρελθόν και να αποτιμήσουμε τα λόγια με τα έργα τους. Να έχουμε δηλαδή μια σαφή εικόνα για το κατά πόσον λειτούργησαν ως υποτελείς μαριονέτες ή πάλεψαν για τη θεμελίωση μιας χώρας ελεύθερης και ανεξάρτητης…